Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 116699 przypisów.
raić (daw.) — doradzać, polecać. [przypis edytorski]
raić (daw.) — zalecać. [przypis edytorski]
raić — doradzać, polecać. [przypis edytorski]
raić (gw.) — tu: radzić nad czymś. [przypis edytorski]
raić — namawiać; tu: rozmawiać. [przypis edytorski]
raić — polecać kogoś a. coś; swatać. [przypis edytorski]
raić (przestarz.) — polecać, swatać. [przypis edytorski]
raić — radzić, doradzać; tu: swatać. [przypis edytorski]
raić — radzić, polecać. [przypis edytorski]
raikštė — nuo raištis: pareiga. [przypis edytorski]
raikštis — dab.: raištis, virvelė kam surišti. [przypis edytorski]
raištis — čia: ryšys. [przypis edytorski]
Rais, Gilles de (1405–1440) — fr. arystokrata i żołnierz, m.in. w wojsku dowodzonym przez Joannę d'Arc w kampanii w 1429 r.; od ok. 1435 r. praktykował okultyzm, pod wpływem Francesca Prelatiego (1414–1446), wł. duchownego i alchemika, wywołując demony i jednemu z nich, nazywanemu „Barron”, składając w ofierze dzieci; był sądzony przez sąd świecki i duchowny pod zarzutami zabójstwa, sodomii i herezji, został ekskomunikowany i skazany na śmierć za torturowanie, gwałty i zamordowanie kilkudziesięciu dzieci (liczba ofiar wynosić mogła od 30–200) w wieku 8–16 lat, głównie chłopców; wraz ze swymi współpracownikami de Rais został stracony w Nantes 26 października 1440 r.; jego przypadek jest uważany za przykład wampiryzmu seksualnego. [przypis edytorski]
raison (fr.) — rozsądek, rozum. [przypis edytorski]
raisonnable (fr.) — rozsądnie, z namysłem. [przypis edytorski]
raitorius — raitelis, raitas bernelis. [przypis edytorski]
Raitz, Giles de właśc. Rais (1405–1440) — fr. arystokrata, żołnierz; w latach 1427–1435 służył jako dowódca niewielkiego osobistego oddziału składającego się z dwudziestu pięciu zbrojnych i jedenastu łuczników w wojsku królewskim, także w kampanii pod dowództwem Joanny d'Arc w 1429 r.; zginął skazany za torturowanie, gwałty i zamordowanie 30 dzieci (liczba ofiar, choć nieudowodniona przed sądem mogła sięgać 200). [przypis edytorski]
raja — rodzaj płaszczki: spłaszczona ryba morska z wąskim ogonem, prowadząca przydenny tryb życia. [przypis edytorski]
rajbrod (z ang. ryebread) — chleb żytni. [przypis edytorski]
rajca — członek rady miejskiej. [przypis edytorski]
rajca (daw.) — członek rady miejskiej. [przypis edytorski]
rajca — dawny radca miejski. Stanowisko to piastowane było w dawnej Polsce. [przypis edytorski]
rajca (daw.) — radny. [przypis edytorski]
rajca — radny, członek rady miasta. [przypis edytorski]
rajca — tu: doradca. [przypis edytorski]
rajce — dziś popr. forma D.lp: rajcy. [przypis edytorski]
rajcować (daw.) — plotkować. [przypis edytorski]
rajcować (daw.) — radzić. [przypis edytorski]
rajczyni (daw.) — tu: doradczyni. [przypis edytorski]
rajer — czaple pióro, używane daw. do ozdoby damskich fryzur a. kapeluszy. [przypis edytorski]
rajer — czaple pióro używane dawniej do ozdoby kapeluszy lub fryzur damskich. [przypis edytorski]
rajer — pióro czapli, używane dawniej do ozdobienia kapelusza lub fryzury. [przypis edytorski]
rajer — pióro czapli, używane jako ozdoba kapelusza a. fryzury. [przypis edytorski]
rajfle (z fonet. ang. rifle) — strzelby, karabiny; kentuckie rajfle: z ang. Kentucky rifle (zwany też long rifle), używany w Ameryce sztucer o bardzo długiej lufie, co było rzadkością w karabinach europejskich w tym samym okresie, bardzo popularny wśród kolonistów, jeden z pierwszych karabinów powszechnie stosowanych do polowania i walki. [przypis edytorski]
rajfura — rajfurka, tj. stręczycielka. [przypis edytorski]
rajfur (daw.) — pośrednik prostytucji; stręczyciel. [przypis edytorski]
rajfur (daw.) — pośrednik prostytucji; stręczyciel. [przypis edytorski]
rajfur (daw.) — stręczyciel. [przypis edytorski]
rajfurka (daw.) — pośredniczka prostytucji; stręczycielka. [przypis edytorski]
rajfurka (daw.) — pośredniczka prostytucji; stręczycielka. [przypis edytorski]
rajfurka (daw.) — stręczycielka. [przypis edytorski]
rajfurka — pośredniczka prostytucji; stręczycielka. [przypis edytorski]
rajfurka — stręczycielka; osoba znajdująca prostytutkom klientów. [przypis edytorski]
rajfurka — stręczycielka; pośredniczka kontaktów seksualnych. [przypis edytorski]
rajfurka — stręczycielka. [przypis edytorski]
rajfurować a. rajfurzyć (daw.) — być stręczycielem. [przypis edytorski]
rajfurską funkcję — funkcję stręczyciela, ułatwiającego innym nierząd. [przypis edytorski]
rajfur — stręczyciel. [przypis edytorski]
rajfurstwo (daw.) — stręczycielstwo. [przypis edytorski]
rajfurzenie (daw.) — stręczycielstwo. [przypis edytorski]
rajfurzyć (daw.) — stręczyć. [przypis edytorski]
rajko (gw.) — swat, człowiek pośredniczący w zawarciu małżeństwa; por. raić: polecać, swatać. [przypis edytorski]
Rajons — postać z legend arturiańskich, wróg króla Artura; jego imię zapisywano jako Ryons, Rience lub Ryence; u Malory'ego jest on królem Północnej Walii, Irlandii i „wielu wysp”. [przypis edytorski]
Raj otwarty dla Filagii za pomocą stu dewocyj do Matki Boskiej, łatwych do wykonania — Paradisus apertus Philagia per centena pietatis erga Dei matrem exercitia, Straub 1636; książka ta cieszyła się dużą popularnością: do roku 1678 miała kilkanaście wydań, m.in. łacińskie, włoskie i niemieckie. [przypis edytorski]
rajtaria (hist. wojsk.) — ciężkozbrojna kawaleria. [przypis edytorski]
rajtaria — lekka jazda. [przypis edytorski]
rajtaria — średniozbrojne wojsko konne, posługujące się w walce głównie bronią palną. [przypis edytorski]
rajtarka (daw.) — trzęsienie febryczne. [przypis edytorski]
rajtar — średniozbrojny żołnierz konny, posługujący się w walce głównie bronią palną. [przypis edytorski]
rajtaryą — dziś popr. pisownia: rajtarią; rajtaria: jazda, kawaleria. [przypis edytorski]
rajtar (z niem. Ritter: jeździec) — żołnierz konny. [przypis edytorski]
rajtar (z niem. ritter) — żołnierz walczący konno. [przypis edytorski]
rajtar (z niem.) — żołnierz jazdy. [przypis edytorski]
rajtpejcza (z niem.) — pejcz używany do konnej jazdy. [przypis edytorski]
rajtpejcz (z niem.) — pejcz używany do konnej jazdy. [przypis edytorski]
rajtrok — dawny surdut z rozciętymi połami używany do jazdy konnej. [przypis edytorski]
rajtrok — marynarka do jazdy konnej. [przypis edytorski]
rajtrok — marynarka używana przeważnie w jeździectwie, posiadająca większe rozcięcie z tyłu, by zapewnić swobodę ruchów podczas jazdy konnej. [przypis edytorski]
rajtrok (z niem.) — dawny surdut z rozciętymi połami używany do jazdy konnej. [przypis edytorski]
rajtszula (daw.) — szkoła jazdy konnej. [przypis edytorski]
rajtszula (daw.) — szkoła jazdy konnej; ujeżdżalnia. [przypis edytorski]
Raj utracony — poemat epicki Johna Miltona z 1667 r. [przypis edytorski]
Raj utracony — poemat epicki w 12 księgach autorstwa angielskiego poety Johna Miltona (1608–1674), opowiadający o buncie aniołów pod wodzą Szatana oraz o upadku i wygnaniu pierwszych ludzi z raju. [przypis edytorski]
rajza (pot.) — włóczenie się. [przypis edytorski]
rajzbret (daw.) — rysownica, deska kreślarska. [przypis edytorski]
rajzbret — deska kreślarska. [przypis edytorski]
rajzbret (z niem.) — deska kreślarska, do której przymocowywano papier; rysownica. [przypis edytorski]
rajzownicy — podróżujący. [przypis edytorski]
raka — bibl.: nędznik. [przypis edytorski]
rakalis — menk.: marintojas. [przypis edytorski]
rakalis — netikėlis. [przypis edytorski]
Raka! — obelżywe słowo biblijne (zob. Mt 5,22). [przypis edytorski]
rakarz — człowiek zajmujący się wyłapywaniem bezpańskich psów, hycel; tu pogard.: łajdak, łotr. [przypis edytorski]
rakarz — człowiek zajmujący się wyłapywaniem bezpańskich psów, hycel; tu pogard.: oprawca. [przypis edytorski]
rakarz (daw.) — hycel. [przypis edytorski]
rakarz — oprawca; także łapacz bezdomnych psów. [przypis edytorski]
rakarz (przen.) — łajdak, łotr. [przypis edytorski]
rak, co to chodził po drożdże — w ludowej opowiastce rak został posłany po drożdże do ciasta na nadchodzące święta Bożego Narodzenia. Zanim dotarł do sklepiku i wrócił, była już Wielka Sobota, dzień przed Wielkanocą. Kiedy gospodyni zaczęła mu wytykać powolność, rak potknął się na progu i stłukł niesione naczynie z drożdżami. [przypis edytorski]
rakiem (daw.) — tyłem. [przypis edytorski]
rak — narzędzie do rozcinania kas pancernych. [przypis edytorski]
Rakoczy — Jerzy II Rakoczy, właśc. II. Rákóczi György (1621–1660), książę Siedmiogrodu, lennik Turcji w Mołdawii i Wołoszczyźnie. Protestant, sojusznik Szwedów w okresie potopu. [przypis edytorski]
Rakotis — wioska egipska w miejscu, gdzie Aleksander Wielki założył Aleksandrię; stała się egipską dzielnicą miasta. [przypis edytorski]
Rakowi, który już wszystko ogniem swoim pali — podczas gorących letnich dni, gdy Słońce jest w zodiakalnym znaku Raka (20 czerwca – 22 lipca). [przypis edytorski]
Rakownik (niem.: Rakonitz) — miasto w Czechach. [przypis edytorski]
Rakowski, Christian, właśc. Stanczew (1873–1941) — bułgarski działacz komunistyczny, później polityk radziecki. W 1938 skazany w pokazowym procesie moskiewskim na 20 lat więzienia, rozstrzelany. [przypis edytorski]
Rakowski, Konrad (1875-1916) — krakowski krytyk teatralny, sportretowany w 1899 r. przez Stanisława Wyspiańskiego. [przypis edytorski]
Rak przyjął (…) Słońce — Słońce weszło w znak Raka (tj. nastało lato). [przypis edytorski]
rak świstnie — powiedzenie: jak rak świśnie, a ryba piśnie, czyli nigdy. [przypis edytorski]
Rakszasa (mit. ind.) — demon-ludojad, tytan, rodzaj złośliwego, złego ducha, złośliwy potwór-olbrzym grasujący po zapadnięciu zmierzchu i żywiący się surowym mięsem, także ludzkim. [przypis edytorski]
Rakszas (mit. ind.) — złośliwy potwór-olbrzym grasujący po zapadnięciu zmierzchu i żywiący się surowym mięsem, także ludzkim. [przypis edytorski]