Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 160406 przypisów.
labuś (z fr. l'abbé) — ksiądz, duchowny. [przypis edytorski]
labuś (z fr. l'abbé) — ksiądz. [przypis edytorski]
labuś (z fr. l'abbé: opat, ksiądz) — ksiądz. [przypis edytorski]
labyrynt — dziś popr. pisownia: labirynt. [przypis edytorski]
lab (żarg.) — laboratorium. [przypis edytorski]
lać — odlewać. [przypis edytorski]
L'Academie des Dames — francuska adaptacja łacińskiego dialogu erotycznego Nicolasa Choriera. [przypis edytorski]
Lacaenae (łac.) — Spartanki. [przypis redakcyjny]
Lacaille, Nicolas Louis de (1713–1762) — fr. astronom; w latach 1750–1754 dowodził wyprawą Francuskiej Akademii Nauk na Przylądek Dobrej Nadziei, gdzie katalogował gwiazdy płd. półkuli nieba i zmierzył pierwszy łuk południka w Afryce Płd. [przypis edytorski]
la canaille (fr.) — kanalia. [przypis edytorski]
[Lacedemończycy] miłowanych na tak znakomicie dzielnych ludzi wyprowadzają — Ksenofont, omówiwszy w Konstytucji Lacedemończyków II 13 Beotów i Elejczyków, wyraża pochwałę dla spartańskiego prawodawcy Likurga, że dozwala miłości widzącej cel swój w doskonaleniu i prowadzeniu do cnoty ukochanego, a zabrania surowo miłości niemoralnej. [przypis tłumacza]
Lacedemończycy prowadzili wojnę z Ateńczykami — wojna peloponeska, 430–404 p.n.e. Klearch wielokrotnie się odznaczył w ostatnim jej okresie (dekelejskim). W roku 411 pozyskał Bizancjum dla Sparty, a mianowany tam komendantem załogi i miasta (harmostą), odebrał mieszkańcom podczas oblężenia całe zboże dla swego wojska. Śmierć głodowa mieszkańców była mu obojętna. Tym ściągnął na siebie ich nienawiść. Gdy udał się do Chalkedonu (w Azji), który stanowił z Bizancjum jeden okręg administracyjny pod jego władzą, celem porozumienia się z popierającym go Farnabazosem, satrapą Bitynii i Frygii Małej, mieszczanie otwarli bramy i wpuścili Alkibiadesa. W roku 406 przed bitwą u wysp Arginuz polecał admirał Kallikratidas, by w razie jego śmierci komendę oddać Klearchowi. [przypis tłumacza]
Lacedemończycy — Spartanie. [przypis edytorski]
Lacedemończyk, co żadnej siły do wojska nie przyprowadził — nieprawda (zob. ks. I, 4), Chejrisofos przyprowadził 700 hoplitów. [przypis tłumacza]
Lacedemończyk — Spartanin. [przypis edytorski]
lacedemoński — spartański. [przypis edytorski]
Lacedemona — właśc. Lacedemon, czyli Sparta. [przypis edytorski]
Lacedemonia, właśc. Lacedemon — Sparta. [przypis edytorski]
Lacedemonka — Spartanka, kobieta ze Sparty. [przypis edytorski]
Lacedemon — Sparta. [przypis edytorski]
Lacedemon — Sparta. [przypis redakcyjny]
Lacenaire, Pierre François (1803–1836) — francuski morderca, niedoszły poeta; stracony za podwójne morderstwo, podczas procesu żarliwie bronił swoich zbrodni jako uprawnionego protestu przeciw niesprawiedliwości społecznej. [przypis edytorski]
Lacenka — Lakonka, kobieta rodem ze Sparty. [przypis edytorski]
Lacenka — tu: Helena. [przypis edytorski]
Lacerna — por. lacernula. [przypis redakcyjny]
lacerna (z łac.) — szeroki płaszcz z kapturem, noszony jako wierzchnie okrycie przez wszystkie warstwy społeczne. [przypis edytorski]
Lacernula — płaszcz bez rękawów, opończa. [przypis redakcyjny]
Lachaim! — toast przy wznoszeniu kielicha. [przypis tłumacza]
La Chaise, François d'Aix de (1624–1709) — francuski jezuita, spowiednik króla Ludwika XIV; jego imię nosi największy i najsłynniejszy paryski cmentarz (Père-Lachaise, dosł.: ojca Lachaise), utworzony na terenie dawnej posiadłości jezuickiej, gdzie mieszkał. [przypis edytorski]
La Chapelle (1626–1686) — poeta francuski, nieżywiący wstrętu do butelki; częsty gość w gospodzie de la Croix w towarzystwie Moliera, Boileau i młodego wówczas Racine'a. [przypis tłumacza]
la Chapelle — gemeint ist wohl Jean de la Chapelle (gest. 1723), Dramatiker in der Nachfolge Racines. [przypis edytorski]
Lach (daw., ukr.) — Polak. [przypis edytorski]
Lach (daw. ukr.) — Polak; tu: D. lm, Lachiw: Polaków. [przypis redakcyjny]
Lach (daw., z rus.) — Polak. [przypis edytorski]
lachendes Leben (niem.) — dosł. śmiejące się życie; życie pełne śmiechu. [przypis edytorski]
Lachesis — jedna z trzech Parek, bogiń snujących i przecinających nić ludzkiego żywota. [przypis redakcyjny]
Laches (ok. 475–418 p.n.e.) — ateński arystokrata, dowódca podczas wojny peloponeskiej; w 427 wraz z Charojadesem dowodził flotą wysłaną na Sycylię, na pomoc miastu Leontinoi w walce ze sprzymierzonymi ze Spartą Syrakuzami; po śmierci Charojadesa objął naczelne dowództwo wyprawy; po powrocie z wyprawy krytykowany przez Kleona; stronnik Nikiasza, razem z nim brał udział w układach pokojowych ze Spartą w 421; zginął w bitwie pod Mantineją. [przypis edytorski]
Laches (ok. 475–418 p.n.e.) — ateński wódz podczas wojny peloponeskiej, zginął w bitwie pod Mantineą; ukazany przez Arystofanesa w komedii Osy, jest też tytułowym bohaterem jednego z dialogów Platona. [przypis edytorski]
Lachiw (daw., ukr.) — Polaków. [przypis edytorski]
Lachiw?… Szczob ich łycho! (ukr.) — Polaków?… Żeby ich licho! [przypis edytorski]
Lach — Lechita (potomek legendarnego Lecha), Polak. [przypis edytorski]
Lachowice — miasteczko pomiędzy Słonimem a Nieświeżem, daw. najsilniejsza twierdza na Litwie, własność Sapiehów. [przypis redakcyjny]
Lach — Polak. [przypis edytorski]
Lach — Polak. [przypis redakcyjny]
Lach — rodzaj krakowiaka. [przypis autorski]
Lach — właśc. Lech, mityczny praojciec polskiego narodu; Lachami nazywano niekiedy dawniej Polaków, np. na Ukrainie. [przypis edytorski]
Lachy — Polacy. [przypis edytorski]
Lachy (z ukr.) — tak nazywali Polaków wschodni sąsiedzi. [przypis edytorski]
Lach (z ukr.) — Polak. [przypis edytorski]
Lacjum — kraina hist. w środkowej Italii, w której został założony Rzym. [przypis edytorski]
Lacjum kraj on zowie, ponieważ łacno w ono ukrył się pustkowie — nazwa Latium miała pochodzić od łac. latuit, tj. „ukrył się” i oznaczać tyle co: skrytka, kryjówka. [przypis edytorski]
lacką — polską. [przypis edytorski]
lacka rubież (daw.) — polska granica. [przypis edytorski]
lacki (daw.) — polski, tu: szlachecki, pański. [przypis edytorski]
lacki (daw. ukr.) — polski. [przypis redakcyjny]
Henryk Sienkiewicz, Ogniem i mieczem, Ogniem i mieczem, tom drugi
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Lacki odznaczył się męstwem pod Smoleńskiem (…) — ob[acz:] Niesiecki wyd. Bobr. t. VI, s. 4. [przypis autorski]
lacki — polski (od Lach — Polak). [przypis edytorski]
lacki — polski; pochodzący z Lachów. [przypis edytorski]
lacki — polski. [przypis edytorski]
lacki (z daw. ukr.) — polski. [przypis redakcyjny]
lacki (z ukr.) — polski. [przypis edytorski]
Lack, Stanisław (1876–1909) — pierwotnie Izrael Lack; poeta, krytyk literacki, tłumacz żydowskiego pochodzenia, autor szkiców o Wyspiańskim; tłumacz Kierkegaarda, Poego i in. [przypis edytorski]
Lack, Stanisław (1876–1909) — poeta, krytyk, badacz twórczości Stanisława Wyspiańskiego. [przypis edytorski]
Lack, Stanisław (1876–1909) — poeta, tłumacz i krytyk literacki pochodzenia żydowskiego, wielbiciel sztuki Stanisława Wyspiańskiego. [przypis edytorski]
Lack, Stanisław Izrael (1876–1909) — poeta, myśliciel, tłumacz oraz krytyk literacki i teatralny; od 1897 r. publikował w tygodniku krakowskim „Życie”. [przypis edytorski]
Lack, Stanisław Izrael (1876–1909) — tłumacz i krytyk młodopolski, współpracownik krakowskiego „Życia”. Jego tłumaczenie Seher und Deuter Hanssona ukazało się pt.: Jasnowidze i wróżbici, Warszawa 1905. [przypis edytorski]
Laclos, Pierre Choderlos de (1741–1803) — francuski polityk i wojskowy, autor powieści w listach Niebezpieczne związki, której od początku towarzyszyła aura skandalu obyczajowego i opinia książki niemoralnej, gdyż ukazywała parę narcystycznych byłych kochanków, markizę de Merteuil i wicehrabiego de Valmont, którzy używają uwodzenia do kontrolowania i wykorzystywania innych, ciesząc się swoimi okrutnymi grami i przechwalając się talentem manipulacji. [przypis edytorski]
Laclos, Pierre Choderlos de — francuski polityk i wojskowy, autor powieści w listach Niebezpieczne związki. [przypis edytorski]
Laclos, Pierre Choderlos de — wojskowy, urzędnik i pisarz francuski, autor powieści w listach Niebezpieczne związki. [przypis edytorski]
Laclos, Pierre de (1741–1803) — pisarz francuski, autor powieści w listach Niebezpieczne związki. [przypis edytorski]
La Condamine, Charles-Marie de (1701–1774) — francuski geodeta, matematyk i podróżnik. [przypis edytorski]
laconice (łac.) — lakonicznie, krótko. [przypis redakcyjny]
laconicum (łac.) — łaźnia parowa. [przypis edytorski]
La connaissance de l'âme (fr.) — poznanie duszy. [przypis edytorski]
Lacordaire, Henri Dominique (1802–1861) — francuski kaznodzieja, dominikanin, publicysta i polityk, zwolennik katolicyzmu liberalnego. [przypis edytorski]
La Coruña — miasto portowe w płn.-zach. Hiszpanii, nad Oceanem Atlantyckim. [przypis edytorski]
la cousine, la brunette, la moutonne, les pieces tremblantes, la duchesse Dupont (fr.) — kuzynkę, brunetkę, barankę, drżące koroneczki, księżnę Dupont. [przypis edytorski]
Lacretelles — pisarz francuski (1766–1855); tu mowa zapewne o jego Dziejach Francji od czasów Restauracji. [przypis redakcyjny]
lacrima Christi (łac.) — dosł. łza Chrystusa; także: nazwa wina z winorośli hodowanych u podnóża Wezuwiusza. [przypis edytorski]
lacrima Christi (łac.) — łza Chrystusa. [przypis edytorski]
lacrimis (łac.) — łzami. [przypis edytorski]
lacrosse — gra, w której każda z dwóch drużyn próbuje wbić piłkę do bramki przeciwnika za pomocą rakiety w kształcie laski z siatką na zgięciu; uznawana za pierwowzór hokeja na lodzie. [przypis edytorski]
L'action — L'action. Essai d'une critique de la vie et d'une science de la pratique, dzieło Blondela opublikowane w 1893 roku. [przypis edytorski]
La Cumparsita — najsłynniejsza z melodii tanga. Została skomponowana w 1919 roku przez 22-letniego Urugwajczyka Gerardo Rodrígueza. [przypis edytorski]
lacuna — a gap. [przypis edytorski]
Lacynia (…) Kaulonia i Scylacej — odniesienia do terenów zamieszkałych w starożytności przez lud Bruttów (a. Brucjów), na płd. krańcu Płw. Apenińskiego, od granic Lukanii do sycylijskich cieśnin i cypla Leucopetra (dziś: obszar Kalabrii), tworzyli konfederację miast ze stolicą w Cosentii. [przypis edytorski]
Lacyum — Lacjum, Rzym; tu ze względu na rytm czytamy na trzy sylaby. [przypis edytorski]
laczego (gw.) — dlaczego. [przypis edytorski]
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
lada — byle. [przypis edytorski]
lada chwila (daw.) — tu: co chwilę. [przypis edytorski]
ladaco — byle co, byle jaki. [przypis edytorski]
ladaco — byle co (tu nie odnosi się do osoby). [przypis edytorski]
ladaco — człowiek nieodpowiedzialny i lekkomyślny. [przypis edytorski]
ladaco — człowiek nieodpowiedzialny, nicpoń. [przypis edytorski]
ladaco (daw.) — człowiek nieodpowiedzialny, lekkomyślny, mało wartościowy. [przypis edytorski]
ladaco — hultaj, łobuz; tu: żartobliwie. [przypis edytorski]
ladaco — ktoś niewiele wart, nicpoń. [przypis edytorski]
Lada co nas pociesza, lada co bowiem nas zasmuca — Por. Montaigne, Próby III, 4. [przypis tłumacza]
ladaco (…) sprawę — tłumacz proponuje tu również inne określenie: trudną sprawę. [przypis edytorski]
ladacy (neol.) — przymiotnik od „ladaco”, tj nicpoń. [przypis edytorski]
