Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | francuski | frazeologia, frazeologiczny | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | ukraiński | włoski | żartobliwie
Według języka: wszystkie | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 8290 przypisów.
z Efezu opłynąć lewą stroną wyspę Samos i zdać mu flotę w Milecie… — na Samos była flota ateńska; płynąc na południe z Efezu do Miletu, przepływa się albo na lewo, między wyspą Samos a lądem Azji, albo pełnym morzem na prawo od Samos. Jeśli Lizander nie chce płynąć na lewo od Samos, bo ryzykuje spotkanie z Ateńczykami, to nie jest panem morza, choć tak blisko sprzymierzonej Azji. Oczywiście na pełnym morzu, im dalej od swoich podstaw działania, tym mniej byłby „władcą morza”. [przypis tłumacza]
zefir — ciepły, łagodny wiatr. [przypis edytorski]
zefir — ciepły, łagodny wiatr zachodni. [przypis edytorski]
zefir — łagodny wiatr południowy (lub w mit. gr. bóg tego wiatru). [przypis edytorski]
Zefir (mit. gr.) — bóg i personifikacja wiatru zachodniego. [przypis edytorski]
Zefir (mit. gr.) — bóg i uosobienie wiatru zachodniego. [przypis edytorski]
Zefir (mit. gr.) — bóg i uosobienie wiatru zachodniego, tj. łagodnego, ciepłego, wilgotnego wiatru, przynoszącego orzeźwienie, a wiosną budzącego przyrodę do życia. [przypis edytorski]
Zefir (mit. gr.) — bóg i uosobienie wiatru zachodniego, tj. łagodnego, wilgotnego wiatru, wiosną budzącego przyrodę do życia, a latem przynoszącego orzeźwienie. [przypis edytorski]
Zefir (mit. gr.) — bóg łagodnego wiatru wschodniego. [przypis edytorski]
Zefir (mit. gr.) — bóg wiatru zachodniego i jego uosobienie. [przypis edytorski]
Zefir (mit. gr.) — bóg wiatru zach., tj. łagodnego, ciepłego, wilgotnego wiatru, przynoszącego orzeźwienie, a wiosną budzącego przyrodę do życia; uosobienie Zachodu jako strony świata; w mit. rzym. odpowiadał mu Fawoniusz (łac. Favonius). [przypis edytorski]
Zefir (mit. gr.) — wiatr zachodni i jego uosobienie. [przypis edytorski]
Zefir obok Nota i Eura (mit. gr.) — Zefir, Notus i Eurus byli bogami wiatrów, odpowiednio: zachodniego, południowego oraz południowo-wschodniego. [przypis edytorski]
zefirowy — lekki, zwiewny; od imienia boga ciepłego, łagodnego wiatru zachodniego w mit. gr. Zefira; por. zefir, zefirek: lekki wietrzyk. [przypis redakcyjny]
Zefis — być może tożsama z Zelis (w liście CXIV Usbek mówi, że ma 4 żony, pozostałe to Zachi, Fatme i Roksana). [przypis edytorski]
Zefyrion — Ζεφύρίον, miasto w Cylicji. [przypis tłumacza]
zegadło — narzędzie do tortury przyżegania. [przypis redakcyjny]
Zegadłowicz, Emil (1888–1941) — poeta, skandalizujący prozaik, znawca sztuki, przedstawiciel ekspresjonizmu, założyciel grupy poetyckiej „Czartak”, autor m. in. powieści Zmory (1935) i Motory (1938). [przypis edytorski]
zegarek ciekący — klepsydra. [przypis redakcyjny]
zegarek repetierowy — zegarek za naciśnięciem przycisku wydzwaniający godziny, kwadranse, a nawet minuty; modeli takich używano przed upowszechnieniem się sztucznego oświetlenia, żeby umożliwić określenie czasu w ciemności. [przypis edytorski]
zegarek Waterbury — marka tanich zegarków z fabryki firmy Waterbury Clock, w amerykańskim stanie Connecticut, założonej w 1854, ob. Timex Corporation. [przypis edytorski]
zegaru (daw. forma) — dziś D.lp: zegara. [przypis edytorski]
zegaru — dziś popr. D. lp: zegara. [przypis edytorski]
zegaru — dziś popr. forma D. lp: zegara. [przypis edytorski]
zegaru — dziś popr. forma D.lp: zegara. [przypis edytorski]
zegaru — dziś popr. forma D.: zegara. [przypis edytorski]
zegar u Świętego Pawła — prawdopodobnie chodzi o zegar astrologiczny w Katedrze Świętego Pawła w Münster. [przypis edytorski]
zegar w mieszku, który… bije — pieniądze zastępują zegar, pozwalają bowiem pić tak długo, póki ich starczy. [przypis redakcyjny]
zegarzów — zegarów. [przypis edytorski]
Zegrisowie a. Zegríes (hiszp.) — szlachecki ród Grenady rywalizujący z Abenceragami. [przypis edytorski]
zehn rheinländische Schuhe — Längenmaß. [przypis edytorski]
Zeidler — Polak przebywający stale we Włoszech. [przypis redakcyjny]
zeihen — beschuldigen [przypis edytorski]
Zeiss — niem. przedsiębiorstwo zajmujące się produkcją sprzętu optycznego. [przypis edytorski]
Zeiss, właśc. Carl Zeiss AG — niemieckie przedsiębiorstwo zajmujące się produkcją sprzętu optycznego, zał. w 1846 w Jenie przez rzemieślnika Carla Zeissa. [przypis edytorski]
Zeitempfindung (niem.) — jakość (czucie) czasu. [przypis edytorski]
Zeit ist Geld (niem.) — czas to pieniądz. [przypis edytorski]
Zeitung — Nachricht. [przypis edytorski]
zejdzie — tu: wzejdzie. [przypis edytorski]
zejmę — zdejmę. [przypis autorski]
zejmie (gw. forma) — zdejmie. [przypis edytorski]
zejmijcie — dziś popr.: zdejmijcie; por. jąć: wziąć, złapać. [przypis edytorski]
zejrzały — dziś: dojrzały. [przypis edytorski]
zejść (daw.) — wzejść; tu forma imiesłowowa: groch zeszły, czyli taki, który wzrósł. [przypis redakcyjny]
zejść (daw.) — wzejść, wyrosnąć; tu: forma 3 os. lp cz. przesz. rodz. m.: zeszedł. [przypis edytorski]
zejść (daw.) — wzejść, wzrosnąć; tu forma 3 os. lp. czasu dokonanego: zeszedł. [przypis redakcyjny]
zejść kogoś (daw.) — najść kogoś, odwiedzić nieoczekiwanie; nagle nadejść i zastać kogoś przy czymś, zaskoczyć, przyłapać. [przypis edytorski]
zejść kogoś (daw.) — najść kogoś, odwiedzić nieoczekiwanie; tu forma 3. os. lp cz. przeszł.: zeszedł nas. [przypis edytorski]
zejść kogoś — najść kogoś, odwiedzić nieoczekiwanie; tu forma 3.os.lm cz.przesz: zeszli go. [przypis edytorski]
zejść na coś a. kogoś — zostać czymś a. kimś.; popaść w stan właściwy komuś. [przypis edytorski]
zejść (starop.) — [tu:] umrzeć. [przypis redakcyjny]
zejść — tu: spotkać. [przypis edytorski]
zejść — tu: stać się. [przypis edytorski]
zejść — tu: wzejść, tj. wyrosnąć. [przypis edytorski]
zejść — wzejść; tu forma 3 os. lp czasu przesz.: zszedł. [przypis edytorski]
zejście (się) — tu: spotkanie się. [przypis edytorski]
zejwech (gw. środ.; z jid.) — złodziej kieszonkowy. [przypis edytorski]
ze-ka — czytany po rosyjsku skrót з/к; skrótu tego używano w oficjalnych dokumentach radzieckich od końca lat 20. do końca lat 50. XX w.; pochodził od заключённый каналоармеец, tj. więzień budujący Kanał Białomorsko-Bałtycki, później był stosowany w odniesieniu do wszystkich więźniów; słowo częściej występujące w postaci „zek”. [przypis edytorski]
Ze krwie Awalów bracia dwaj — Franciszek z Peskary i Alfons z Wastu. [przypis redakcyjny]
ze krza (starop.) — zza krzaku. [przypis redakcyjny]
zeks — uwaga! [przypis edytorski]
ze łbów się kurzy — żartobliwie o pijanych. [przypis redakcyjny]
ze łby — dziś popr.: ze łbów. [przypis edytorski]
zełgę — dziś forma 1.os.lp cz. przysz. dok.: zełgam; od: łgać: kłamać. [przypis edytorski]
zelabant pro parte coronati capitis (łac.) — stali mocno przy koronowanej głowie [przypis redakcyjny]
Zelandia — największa z wysp duńskich (z Kopenhaga), położona na wsch. od Jutlandii. [przypis redakcyjny]
zelando in rem (łac.) — udając gorliwość o dobro. [przypis redakcyjny]
Zelandya — prowincja w Niderlandach. [przypis redakcyjny]
zelant (daw.) — gorliwy, starający się; por. zelota, zelator. [przypis edytorski]
zelant (daw.) — gorliwy wyznawca; dziś: zelota. [przypis edytorski]
zelant (daw., z łac.: zelans, zelantis) — gorliwy, starający się wyznawca; por. zelota. [przypis edytorski]
zelant — gorliwy wyznawca, miłośnik. [przypis redakcyjny]
zelant — osoba silnej wiary. [przypis edytorski]
zelant (z łac.) — gorliwy wyznawca. [przypis edytorski]
Zelea — miasto w Troadzie [Troada to staroż. kraina w płn.-zach. Azji Mniejszej; przyp. WL]. [przypis tłumacza]
Zeleuchus, lokreński król — Zaleukos (VII w. p.n.e.), władca Lokrów Epizefiryjskich, greckiej kolonii w płd. Italii, autor pierwszego spisanego kodeksu praw w starożytnej Grecji, uważanego za bardzo surowy; przytoczoną anegdotę podaje Waleriusz Maksymus Czyny i powiedzenia godne pamięci I 6,5. [przypis edytorski]
Zeleuchus, także lakoński król — powinno być: lokreński; chodzi o Zaleukosa, władcę i prawodawcę Lokrów Epizefiryjskich, greckiej kolonii w płd. Italii. [przypis edytorski]
Zelicha — w Biblii żona Potifara nie jest wymieniana z imienia. [przypis edytorski]
Zelis — być może tożsama z Zefis (w liście CXIV Usbek mówi, że ma 4 żony, pozostałe to Zachi, Fatme i Roksana). [przypis edytorski]
zelkorius — veidrodis. [przypis edytorski]
Zelma, właśc. Selma — zamek będący siedzibą władców Morwenu, królestwa opiewanego w pieśniach Osjana; przen. także jako nazwa krainy. [przypis edytorski]
zelose (łac.) — gorliwie. [przypis redakcyjny]
zelose pro patria et maiestate (łac.) — gorliwie za ojczyzną i majestatem. [przypis redakcyjny]
zelota — gorliwy wyznawca jakiejś religii. [przypis edytorski]
zelozja (z gr.) — gorliwość. [przypis edytorski]
zelus (gr. ζήλος) — gorliwość, współzawodnictwo, zazdrość. [przypis edytorski]
zelus (łac.) — gorliwość. [przypis edytorski]
ze lwami (reg.) — popr.: z lwami. [przypis edytorski]
zelżenie — obelga. [przypis edytorski]
zelżenie — tu: znieważenie. [przypis edytorski]
zelżony — pohańbiony. [przypis edytorski]
zelżyć kroku — zwolnić; uczynić marsz lżejszym, tzn. mniej forsownym. [przypis edytorski]
zelżyć — naubliżać. [przypis edytorski]
zelżyć się czym — zhańbić się czymś. [przypis edytorski]
zelżyć — tu: ulżyć. [przypis redakcyjny]
zelżyć — znieważyć, sponiewierać. [przypis edytorski]
zelżyła — tu: zwolniła. [przypis redakcyjny]
zelżywość (daw.) — obelga. [przypis edytorski]
zelżywość (daw.) — obelga, zniewaga. [przypis edytorski]
zelżywość (daw.) — zniewaga. [przypis edytorski]
