Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia

Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski


Znaleziono 161076 przypisów.

instynktu rozrodczego, w którym też pierwotnie zwraca się jeden stwór indywidualny ku drugiemu, szukając w transcendencji pozaosobowej uczuć ratunku przed absolutną samotnością — drugi błąd Leibniza, że własności trwania samego dla siebie rozszerzył na rozciągłości i dlatego, mimo zapewnień, nie mógł z monad ukonstytuować materii martwej i musiał przyjąć „bezokienne” monady, przecząc tym najoczywistszej oczywistości. [przypis autorski]

instynkt — wrodzona zdolność do działań zapewniających przetrwanie. [przypis edytorski]

instytucja — nauka. [przypis redakcyjny]

instytucja — pouczający napis. [przypis redakcyjny]

instytucja — tu: nauka. [przypis redakcyjny]

instytucja zwana potlacz — ceremonia składania darów praktykowana przez plemiona zamieszkujące Północno-Zachodnie Wybrzeże Ameryki Północnej w przełomowych momentach życia członków tych społeczności (narodziny, inicjacje, osiągnięcie pełnoletności, zaślubiny, śmierć, a także wojna, nieszczęśliwy wypadek, wyznaczenie spadkobiercy czy okazanie mocy religijnej); instytucję tę analizowali m.in. Alan McMillan, Ruth Benedict czy George Peter Murdock; jako podstawową funkcję potlaczu wskazywano podtrzymywanie i potwierdzanie swego prestiżu i rangi, ale także po prostu dystrybucję dóbr. [przypis edytorski]

instytucyj — dziś raczej forma D.lm: instytucji. [przypis edytorski]

instytut (daw.) — instytucja. [przypis edytorski]

Instytut — Instytut Francuski, obejmujący pięć towarzystw naukowych: Akademię Francuską, Akademię Napisów i Literatury Pięknej, Akademię Nauk, Akademię Sztuk Pięknych i Akademię Nauk Moralnych i Politycznych. [przypis edytorski]

instytutka (rzad.) — wychowanka instytutu dla panien-szlachcianek; pensjonarka. [przypis edytorski]

Instytut — tu: Instytut Francji, francuskie towarzystwo naukowe założone w 1795, w skład którego wchodzą: Akademia Francuska, Akademia Inskrypcji i Literatury Pięknej, Akademia Nauk, Akademia Sztuk Pięknych oraz Akademia Nauk Moralnych i Politycznych. [przypis edytorski]

Instytut z ulicami dokoła — wszystko imienia pp. Curie — w 1909 Uniwersytet Paryski oraz Instytut Pasteura podjęły decyzję zbudowania dla Marii Curie wielkiego laboratorium, noszącego oficjalną nazwę Instytutu Radowego. Celem instytutu było badanie zastosowań radioaktywności w fizyce, chemii i medycynie. W 1920 powołano Fundację Curie, zajmującą się głównie pozyskiwaniem środków dla Instytutu. W 1970 Instytut i Fundacja połączyły się pod wspólną oficjalną nazwą Instytut Curie. [przypis edytorski]

insuavis est poenitendae rei recordatio (łac.) — niemiłym jest przypomnienie rzeczy, której żałować musimy. [przypis redakcyjny]

Insubrowie — nazwa narodu w starożytności, mającego swe siedziby nad górnym Padem; tu rozumie poeta przez ten wyraz mieszkańców księstwa mediolańskiego. [przypis redakcyjny]

in substantivo (łac.) — dosłownie: w rzeczowniku, w rzeczy, w istocie. [przypis redakcyjny]

insuficjencja (z łac.) — niewystarczalność. [przypis edytorski]

insuła (starop.) — wyspa. [przypis edytorski]

insuła (z łac.) — wyspa. [przypis edytorski]

insula (łac.) — wyspa. [przypis edytorski]

insula (łac.) — zespół budynków tworzących jedno gospodarstwo, obejmujący pokoje mieszkalne oraz sklepy, warsztaty itd. [przypis edytorski]

insula — wyspa, dom odosobniony. Tu w tem ostatniem znaczeniu. [przypis redakcyjny]

insultować (łac.) — znieważać, obrażać. [przypis edytorski]

insultum (łac.) — zniewaga; tu B. lm insulta: zniewagi. [przypis edytorski]

insultum populi (łac.) — napaść, niechęć ludu. [przypis redakcyjny]

insulty — ciosy, napady. [przypis redakcyjny]

insulty — napaści. [przypis redakcyjny]

insulty — nawałnice. [przypis redakcyjny]

insult (z łac.) — zniewaga. [przypis edytorski]

insumere (łac.) — użyć, poświęcić. [przypis redakcyjny]

in summa (łac.) — razem, w ogóle. [przypis edytorski]

in summa (łac.) — tu: podsumowanie. [przypis edytorski]

in summa (łac.) — tu: podsumowując. [przypis edytorski]

in summa (łac.) — w ogóle. [przypis redakcyjny]

in superlativo publicissime (łac.) — w najwyższym stopniu publicznie. [przypis redakcyjny]

insupportable — nie do zniesienia. [przypis edytorski]

insupportable voyou (fr.) — nieznośny bandyta. [przypis edytorski]

insurekcja — chodzi o insurekcję kościuszkowską z 1794 roku. [przypis edytorski]

insurekcja w Krakowie — powstanie narodowe przeciw Rosji, a następnie przeciw Prusom; zapoczątkowane 24 marca 1794 na rynku w Krakowie ogłoszeniem aktu powstania i proklamowaniem Tadeusza Kościuszki Najwyższym Naczelnikiem powstania z władzą dyktatorską. [przypis edytorski]

insurekcja (z łac. insurectio: powstanie, od insurgere: buntować się, powstawać przeciw komuś) — tu: insurekcja kościuszkowska, polskie powstanie narodowe wywołane w 1794 r. po drugim rozbiorze Polski, dokonanym przez Rosję i Prusy w r. 1793. [przypis edytorski]

insurgent — członek insurekcji, powstaniec. [przypis edytorski]

in suspenso (łac.) — w zawieszeniu. [przypis edytorski]

in suum caput (łac.) — na własną głowę. [przypis redakcyjny]

insy (gw.) — właśc. inszy, tj. inny. [przypis edytorski]

insynuacja (z łac. insinuare: wśliznąć się, wkraść się) — przypisywanie a. wmawianie komuś (często sugerowane nie wprost i ze złośliwą intencją) czynów a. poglądów sprzecznych z prawem, niemoralnych itp. w celu zdyskredytowania tej osoby. [przypis edytorski]

insynuować — dawać do zrozumienia, sugerować coś ze złośliwą intencją. [przypis edytorski]

inszą (starop. forma) — inną. [przypis edytorski]

insza (daw.) — inna (w domyśle: rzecz, sprawa); co innego. [przypis edytorski]

Insz-Allah — Jeśli Allah pozwoli. [przypis autorski]

Insz-Allah, Masz-Allah, Barek-Allah — Jeśli Allah pozwoli, chwała Allachowi itd. [przypis autorski]

inszej (starop. forma) — (w) innej. [przypis edytorski]

inszej (starop.) — innej. [przypis edytorski]

inszemi (starop. forma) — [za] innymi. [przypis edytorski]

inszemi (starop. forma) — (z) innymi. [przypis edytorski]

insze nastały — przywileje wystawiane przez kancelarię królewską; zaopatrywano je w pieczęć z orłem, przywieszoną do pergaminu na jedwabnym sznurze. [przypis redakcyjny]

insze oczyma przenosi — gardzi innymi (patrząc wyniośle ponad ich głowami, omijając ich wzrokiem). [przypis redakcyjny]

insze rozumiemy — myślimy co innego. [przypis redakcyjny]

insze (starop. forma) — dziś popr.: inne. [przypis edytorski]

insze (starop.) — inne; inni. [przypis edytorski]

insze (starop.) — inne. [przypis edytorski]

insze towarzystwo (starop.) — inni towarzysze; pozostali towarzysze. [przypis edytorski]

inszom (gw.) — inną. [przypis edytorski]

inszy (starop. forma) — [forma] M. lm; podobnie: przednieyszy, Włoszy itp., zamiast: insi, przedniejsi, Włosi. [przypis redakcyjny]

inszy (starop. forma) — insi [tj. dziś: inni], por. Pieśń I, zwr. 33. [przypis redakcyjny]

intactis opulentior — pieśń jest parafrazą ody Horacego (Carmina III 24) noszącej tytuł Ad divites avaros (Do zachłannych bogaczy). Początek tej pieśni (incipit) stanowią słowa podane tu jako motto: „intactis opulentior”. [przypis redakcyjny]

intaminata fides (łac.) — nieskalana wiara. [przypis redakcyjny]

in tanto Reipublicae passu (łac.) — w tak smutnym położeniu Rzeczypospolitej. [przypis redakcyjny]

intérieur (fr.) — wnętrze. [przypis redakcyjny]

In Te Domine speravi, non confundar in aeternum (łac.) — Panie, do Ciebie się uciekam, niech nigdy nie doznam zawodu; Psalm 31. [przypis edytorski]

Integer vitae (…) nec arcu — człowiek uczciwy w życiu i zbrodnią nieskalany nie potrzebuje oszczepu ni łuku Maura (Horacy, Ody I, 22). [przypis edytorski]

integrał (daw.) — całka, pojęcie matematyczne, rodzaj sumy nieskończenie wielu nieskończenie małych wielkości, stosowanej dla wielkości zmieniających się w sposób ciągły. [przypis edytorski]

integralne zrównanie (daw.) — równanie całkowe; matematyczne równanie funkcyjne, w którym występuje całka zawierająca niewiadomą funkcję. [przypis edytorski]

integritas conscientiae (łac.) — czyste sumienie. [przypis redakcyjny]

integros (łac.) — całych, nienaruszonych (częstą praktyką fałszerzy było okrawanie krawędzi monety w celu pozyskania kruszcu). [przypis edytorski]

inteligencja (…) wiedzie do odkrycia cnoty na drodze do świątyni chwały — charakter młodego patrycjusza w r. 1822 dość wiernie oddany jest w dzielnym Bothwellu w Old Mortality. [przypis autorski]

inteligibilny (filoz.) — racjonalny, rozumowy; w filozofii Kanta, a po nim Schopenhauera, występuje rozróżnienie pomiędzy charakterem empirycznym, w którym uczynki jednostki, jako zjawiska, są powiązane z innymi zjawiskami i wynikają z nich na mocy praw przyrody, a charakterem inteligibilnym, wynikającym z wolnej woli i racjonalności podmiotu, który powoduje uczynki, lecz sam nie podlega żadnym warunkom zmysłowości. [przypis edytorski]

Intellectus luminis sicci non est (łac.) — poznanie nie jest [wyłącznie] suchym światłem. [przypis edytorski]