Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 473 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 159856 przypisów.
rozemdleć — tu: ucichnąć. [przypis edytorski]
rozemdlenie (daw. poet.) — osłabienie; rozmarzenie. [przypis edytorski]
rozemdlić się (daw.) — osłabnąć. [przypis edytorski]
rozemknął — otworzył. [przypis edytorski]
rozemkniony — otwarty. [przypis edytorski]
rozemlony (neol.) — zmielony. [przypis edytorski]
Roze, Nicolas (1745–1819) — francuski kompozytor i muzykolog, twórca muzyki kościelnej. [przypis edytorski]
rozeprzeć się (daw.) — rozprawić się. [przypis edytorski]
rozerwanie (starop.) — tu: rozterka, konflikt wewnętrzny. [przypis edytorski]
Roześlesz wici przed świtem (…) — za pomocą wici przekazywano w dawnej Polsce rozporządzenia królewskie, w szczególności zaś zwoływano tak pospolite ruszenie na wojnę (na wici, długim kiju, umieszczano „listy”, tj. zarządzenia, i przekazywano coraz dalej, jakby sztafetą). [przypis redakcyjny]
rozesłaniec (daw.) — wysłannik; tu: poplecznik. [przypis edytorski]
rozeszlę — dziś popr.: roześlę. [przypis edytorski]
rozeszlesz (daw. forma) — dziś: roześlesz. [przypis edytorski]
rozetki — tu: wstążeczki. [przypis edytorski]
rozewrzeć (daw.) — otworzyć. [przypis edytorski]
rozeźlić (gw.) — rozgniewać się. [przypis edytorski]
rozfarbiona żyzność — rozigrana tysiącem barw. [przypis redakcyjny]
rozgardiasz — wrzawa. [przypis redakcyjny]
rozgartać — dziś popr.: rozgarniać. [przypis edytorski]
rozgartować — rozgarnąć. [przypis edytorski]
rozgartywać (daw.) — rozgarniać. [przypis edytorski]
rozgartywać (reg.) — odrzucać, rozrzucać. [przypis edytorski]
rozgar — żar; por. czas. rozgorzeć. [przypis edytorski]
rozgdakany — tu: pytlujący, mówiący szybko i głośno. [przypis edytorski]
rozgłobią — rozbiją. [przypis redakcyjny]
rozgłobiony (daw.) — podległy uciskowi. [przypis edytorski]
rozgłośny (daw.) — głośny, znany. [przypis edytorski]
rozgłos niewolny jednak od przymieszki skandalu — „(…) Nie ma w istocie książki, nie wyłączając Crébillona i jego naśladowców, w której skażenie zasad i obyczajów tego, co nazywa się dobrym towarzystwem, byłyby odmalowane z większą naturalnością, śmiałością i dowcipem: nie można się tedy dziwić, iż mało którą nowość przyjęto z takim zapałem; jeszcze mniej należy się dziwić temu, iż kobiety czują się obowiązane oburzać na tę książkę. Mimo całej przyjemności, jaką mogła im sprawić jej lektura, nie była ona wolna od żądła: w jaki sposób człowiek, który tak dobrze je zna, a tak źle dochowuje ich tajemnicy, nie miałby uchodzić za potwora?” („Correspondance littéraire”, kwiecień 1782). [przypis tłumacza]
rozglądać (daw.) — przeglądać. [przypis edytorski]
rozgniewane niebo na się czując — szyk przestawny: czując, że niebo jest na mnie rozgniewane. [przypis edytorski]
Rozgnój — rozlewisko Narwi koło wsi Bokiny, w pow. białostockim. [przypis edytorski]
rozgoń — rozsyłanie na wszystkie strony. [przypis autorski]
rozgorączkowywa — dziś popr.: rozgorączkowuje. [przypis edytorski]
rozgorzała wojna między królem a jego synem — nawiązanie do sporu między Henrykiem II Andegaweńskim (Plantagenetem) a jego synem, zw. Henrykiem Młodym Królem popieranym przez królów Francji, rozpoczęty w 1173 r. i ostatecznie zakończony zwycięstwem Henryka II. [przypis edytorski]
rozgorzały — rozpalony, przen. ogarnięty entuzjazmem a. szałem bojowym. [przypis edytorski]
rozgorzeć — rozpalić się. [przypis edytorski]
rozgościć — dziś popr.: rozgościć się. [przypis edytorski]
rozgowor (daw., reg.) — rozmowa. [przypis edytorski]
rozgruch — hałas. [przypis redakcyjny]
Rozgrześca — osoba rozgrzeszająca. [przypis edytorski]
rozgrzeszyć — tu: dużo grzeszyć. [przypis redakcyjny]
rozgwar — gwar, który rozlega się wokół. [przypis edytorski]
rozgwar — zgiełk, hałas spowodowany rozmowami. [przypis edytorski]
rozgwiaździony (gw.) — rozgwieżdżony. [przypis edytorski]
rozgwiażdżony — dziś popr.: rozgwieżdżony. [przypis edytorski]
rozhartowywa — dziś popr. forma: rozhartowuje. [przypis edytorski]
rozhawełkowany (neol.) — imiesłów przym. utworzony od nazwy krakowskiej Restauracji Hawełka (cesarsko-królewskiego dostawcy dworu), znajdującej się na Starym Mieście, przy Rynku Głównym 34, w Pałacu Spiskim w Krakowie. [przypis edytorski]
rozhowor (daw., reg.) — rozmowa. [przypis edytorski]
rozhowor (daw. reg.) — rozmowa. [przypis edytorski]
rozhowor (daw.) — rozmowa. [przypis edytorski]
rozhowor (daw., z rus.) — rozmowa, opowieść. [przypis edytorski]
rozhowor (daw., z rus.) — rozmowa. [przypis edytorski]
rozhowor (reg.) — rozmowa. [przypis redakcyjny]
rozhowor (ros. a ukr.) — rozmowa. [przypis redakcyjny]
rozhowor — rozmowa, opowieść. [przypis edytorski]
rozhowor — rozmowa. [przypis edytorski]
rozhowor (rus.) — rozmowa. [przypis edytorski]
rozhowor (ukr.) — rozmowa, gadanie. [przypis edytorski]
rozhowor (ukr.) — rozmowa. [przypis redakcyjny]
rozhowory — rozmowy; gadanie. [przypis edytorski]
rozhowory (z rus.) — rozmowy. [przypis edytorski]
rozhowor (z ros.) — rozmowa. [przypis edytorski]
rozhowor (z rus.) — rozmowa. [przypis edytorski]
rozhowor (z ukr.) — rozmowa. [przypis edytorski]
rozhowor (z ukr.) — rozmowa. [przypis redakcyjny]
rozhoworzyć (z ukr.) — rozgadać, rozśpiewać; sprawić, że ktoś a. coś zacznie opowiadać. [przypis edytorski]
rozhuk (neol.) — zapewne: donośny huk, którego dźwięk szeroko się rozprzestrzenia. [przypis edytorski]
rozjąć (daw.) — rozłączyć. [przypis edytorski]
rozjąć — rozdzielić. [przypis edytorski]
rozjąć spór (daw.) — załagodzić spór; por. rozejm. [przypis edytorski]
Rozjątrzony Tryfon kazał Jonatesa zgładzić — 1 Mch 13, 23. [przypis tłumacza]
rozjątrzony — tu: rozgniewany. [przypis edytorski]
rozjadać — rozjuszać się, wzmagać gniew i zaciekłość. [przypis edytorski]
rozjadać się — tu: rozgniewać się. [przypis edytorski]
rozjad (daw.) — zajadłość, zaciekłość. [przypis edytorski]
rozjadło (daw.) — rozjuszyło, wprawiło we wściekłość. [przypis edytorski]
rozjadły (daw.) — rozzłoszczony. [przypis edytorski]
rozjadły — rozzłoszczony. [przypis edytorski]
rozjaśń — popr.: rozjaśnij; tu: forma skrócona ze względu na rytm wiersza. [przypis edytorski]
Rozjaśnij oblicze, wielki mocarzu egipski… — napis na nagrobku faraona Horem-hepa z roku 1470 przed Chrystusem. [Horemheb (1319–1292 p.n.e.), ostatni faraon XVIII dynastii; Red. WL]. [przypis autorski]
rozjazd (daw.) — szeroka sieć. [przypis redakcyjny]
rozjemca bogiń — Parys, syn Priama i Hekabe, królewicz trojański, poproszony przez Afrodytę, Herę i Atenę, by wskazał najpiękniejszą z nich. [przypis edytorski]
rozjeść się (starop.) — rozgniewać się. [przypis redakcyjny]
rozjeść się (starop.) — rozsierdzić się; stać się zajadłym. [przypis edytorski]
rozjuszyć (daw.) — rozwścieczyć. [przypis edytorski]
rozkazał wpisywać w księgi cenę kupna tytułem długu i wyzbywać się sprzedanych przedmiotów — sprzedany przedmiot wydawano zaraz nabywcy, choć ceny nie wpłacał gotówką. Na razie miał dług, który uiścił później, kiedy sam sprzedał przedmiot. W ten sposób bez gotówki i bez straty dla państwa zarobił wiele. [przypis tłumacza]
rozkazanie (daw.) — rozkaz. [przypis edytorski]
rozkazawszy miecz nieść przed sobą, jak przed zwierzchnim panem — niesienie przed kimś miecza było symbolem jego władzy zwierzchniej; przed cesarzami nosili miecz podczas uroczystej procesji nawet suwerenni władcy, np. Bolesław Chrobry w 1013 r., a Bolesław Krzywousty w 1135 r. [przypis edytorski]
rozkaz cię utrzymać albo na dnie, na dnie twoim lec, albo na dnie z honorem lec… — fragment pieśni hymnicznej Morze, nasze morze, znanej też pod tytułami Marynarka Wojenna i Chociaż każdy z nas jest młody. [przypis edytorski]
rozkaz dan od ojca — rozkaz dany przez Zeusa: ojca bogów, w tym również Hefajstosa. [przypis edytorski]
rozkazów Cezara — p. Starożytności XVI, X, 8. [przypis tłumacza]
rozkazować (daw.) — dziś popr.: rozkazywać. [przypis edytorski]
rozkazować (starop.) — dziś: rozkazywać. [przypis edytorski]
rozkazować (starop. forma) — dziś: rozkazywać. [przypis edytorski]
Rozkaz stracenia księcia Norfolka — Śmierć króla zbliżała się szybko; obawiając się, że Norfolk może mu się wymknąć, skierował do Izby Gmin żądanie przyśpieszenia werdyktu, pod pozorem, że Norfolk piastuje godność wielkiego marszałka, trzeba więc zamianować na jego miejsce kogoś innego, kto wziąłby udział w mającej nastąpić ceremonii mianowania syna jego księciem Walii. [Hume, History of England (Historia Anglii), tom III, str. 307]. [przypis autorski]
Rozkazuję wam, abyście się spólnie miłowali, tak jakom ja was umiłowal — J 13, 34. [przypis edytorski]
Rozkazuję wam zgubić mnie, a odnaleźć siebie… — z książki Tako rzecze Zaratustra, najważniejszego dzieła Fryderyka Nietzschego. [przypis edytorski]
rozkazuje Bóg — 5. Mojż 17, 18. [przypis edytorski]
rozkazuje chłopu — powinno być: rozkazuje chłopu iść. [przypis edytorski]
rozkazuje ci on [cesarz Lucjusz], abyś go za pana swojego uznał — po upadku zachodniej części antycznego cesarstwa rzymskiego w 476 władcy królestw barbarzyńskich powstałych na jego ziemiach przez pewien czas nadal uznawali, przynajmniej nominalnie, władzę cesarza faktycznie panującego nad wschodnią częścią (Bizancjum). [przypis edytorski]
