ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza | przypisy tradycyjne
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | architektura | biologia, biologiczny | botanika | celtycki | chemiczny | dawne | francuski | frazeologia, frazeologiczny | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | łacina, łacińskie | literacki, literatura | matematyka | medyczne | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj nijaki | rosyjski | rzadki | środowiskowy | staropolskie | turecki | ukraiński | wulgarne | żartobliwie
Według języka: wszystkie | Deutsch | polski
Znaleziono 7453 przypisów.
wyżka a. wyszka (reg., środ.) — miejsce położone wyżej, tu: wieża lub platforma obserwacyjna na wysokich słupach; por. ros. вышка: wieża. [przypis edytorski]
wyżka — mostek kapitański. [przypis edytorski]
wyżka — wieża. [przypis edytorski]
wyżłobiały — dziś tylko: żłobiły. [przypis edytorski]
wyżlin — lwia paszcza, roślina ozdobna. [przypis edytorski]
wyż mianowany — wyżej wymieniony. [przypis edytorski]
wyż (neol.) — wysokość. [przypis edytorski]
Wyżnia a. Wysznia — polana na szczycie Gronia. [przypis edytorski]
wyżnia — wzgórze. [przypis edytorski]
Wyżnica — miasteczko w płd.-zach. części Ukrainy, położone nad Czeremoszem, blisko granicy z Rumunią; do 1939 r. na granicy polsko-rumuńskiej. [przypis edytorski]
wyżnik — w grze w karty: starsza karta, najczęściej trzecia co do ważności: rycerz, walet, jopek. [przypis edytorski]
wyż (poet.) — wysokość. [przypis edytorski]
wyż rzeczony — wspomniany wyżej, wymieniony wcześniej. [przypis edytorski]
wyższa, średnia i niższa — w oryginale wysoka, średnia i niska. Nazewnictwo wyższa, średnia i niższa, zaproponowane przez Williama Lloyda Warnera (1898–1970) w odniesieniu do klas społecznych, upowszechniło się w socjologii mniej więcej w tym samym czasie, kiedy George Orwell pisał Rok 1984. Wprowadzamy je w tłumaczeniu dla ułatwienia lektury Czytelnikowi oswojonemu ze współczesną terminologią naukową (sam Orwell w dalszych partiach tekstu posługuje się formami w stopniu wyższym). [przypis edytorski]
wyższej — dziś popr.: wyżej. [przypis edytorski]
wyższych dziesięć tysięcy — tu: ironiczne określenie niewielkiej elity, małej grupy ludzi mających wpływ na lokalną społeczność. [przypis edytorski]
wyż to, panie — konstrukcja z partykułą -że, skróconą do -ż; znaczenie: czy to wy, panie. [przypis edytorski]
wyż — tu: konstrukcja z partykułą -że, skróconą do -ż; znaczenie: czy wy. [przypis edytorski]
wyży — dziś popr.: wyżów. [przypis edytorski]
Wy zacziem zdieś (ros.) — co wy tu robicie. [przypis edytorski]
Wy zaś klaskajcie! — w staroż. Rzymie standardowa formuła zakończenia utworu (łac.: Acta est fabula, plaudite). [przypis edytorski]
wyzew — tu: wyzwanie. [przypis edytorski]
wyzierać (gw.) — wyglądać. [przypis edytorski]
wyzierać (gw.) — wyglądać, rozglądać się. [przypis edytorski]
wyzierać — wyglądać. [przypis edytorski]
wyziewać — tu: wydmuchiwać. [przypis edytorski]
wyziewać życie — umierać. [przypis edytorski]
wyzionąć swoje chucie — dziś raczej: wyżyć swoje chucie (pragnienia). [przypis edytorski]
wyzior — prześwit. [przypis edytorski]
wyzłacane pszenicą, posrebrzane żytem — Adam Mickiewicz, Pan Tadeusz, ks. I, w. 18. [przypis edytorski]
wyzłota — pozłota. [przypis edytorski]
wyznańca — dziś: wyznawca. [przypis edytorski]
Wyznania (fr. Les Confessions) — autobiograficzna powieść Jana Jakuba Rousseau, napisana w 1770, opublikowana w 1782, po śmierci autora. [przypis edytorski]
Wyznawajcie swoje grzechy jedni drugim — Jk 5, 16. [przypis edytorski]
wyznawam (daw.) — dziś: wyznaję. [przypis edytorski]
wyznawam (daw. forma) — dziś: wyznaję. [przypis edytorski]
wyznawam — dziś: wyznaję. [przypis edytorski]
wyznawcy proroka — mahometanie, wyznawcy Mahometa. [przypis edytorski]
wyzszej (starop. forma) — wyżej. [przypis edytorski]
wyzszy (starop. forma) — wyższy. [przypis edytorski]
wyzuć (daw.) — pozbawić. [przypis edytorski]
wyzuć — tu: pozbawić. [przypis edytorski]
wyzuć — tu: rozebrać. [przypis edytorski]
wyzuć z czegoś — pozbawić czegoś. [przypis edytorski]
wyzucie — pozbawienie. [przypis edytorski]
wyzuł — [przypis edytorski]
wyzuł znikomą postawę — opuścił swoje doczesne ciało, tj. umarł. [przypis edytorski]
wyzuty z czego — pozbawiony czego. [przypis edytorski]
wyzuty z czegoś (daw.) — pozbawiony czegoś. [przypis edytorski]
wyzuwać (daw.) — pozbawiać. [przypis edytorski]
wyzwać na rękę — wyzwać na pojedynek (na broń ręczną, szable). [przypis edytorski]
wyzwać na rękę — wyzwać na pojedynek. [przypis edytorski]
wyzwolił — uwolnił spod władzy majstra szewskiego, stając się samodzielnym pracownikiem. [przypis edytorski]
wyzwolinowy — z okazji wyzwolin, tj. zakończenia służby u majstra, momentu, od którego młody rzemieślnik z terminatora staje się czeladnikiem, może już pracować sam i decydować o sobie. [przypis edytorski]
wyzwoliny — zakończenie służby u majstra, moment, od którego młody rzemieślnik może już pracować sam i decydować o sobie. [przypis edytorski]
wyzywać na rękę (starop.) — wyzywać na pojedynek, wyzywać do walki. [przypis edytorski]
wyzywać — tu: wzywać. [przypis edytorski]
wżdyć (daw.) — konstrukcja z partykułą „ci”, skróconą do -ć, pełniącą funkcję wzmacniającą; znaczenie: jednakże, przecież jednak. [przypis edytorski]
wżdyć (daw.) — przecież, jednak. [przypis edytorski]
wżdyć (daw.) — przecież. [przypis edytorski]
wżdyć (starop. forma) — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -ci, skróconą co -ć; wżdy: przynajmniej, choć, tylko, aby; zgoła, całkiem; przecież, wszakże. [przypis edytorski]
wżdyć (starop.) — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -ci, skróconą co -ć; znaczenie: przecież, wszakże. [przypis edytorski]
wżdychmy się pomścili (starop.) — konstrukcja z przestawną końcówką czasownika; inaczej: wżdy się pomścilichmy, tzn. przecież się pomściliśmy. [przypis edytorski]
wżdy (daw.) — jednak, przecież. [przypis edytorski]
wżdy (daw.) — jednak, przecież; w końcu, wreszcie. [przypis edytorski]
wżdy (daw.) — jednak, przecież; wreszcie. [przypis edytorski]
wżdy (daw.) — jednak, przecież; wreszcie, w końcu. [przypis edytorski]
wżdy (daw.) — jednak. [przypis edytorski]
wżdy (daw.) — przecież, jednak. [przypis edytorski]
wżdy (daw.) — przecież, jednak. [przypis edytorski]
wżdy (daw.) — przecież, jednak; w końcu. [przypis edytorski]
wżdy (daw.) — przecież, jednak, w końcu. [przypis edytorski]
wżdy (daw.) — przecież. [przypis edytorski]
Mikołaj Rej, Krótka rozprawa między trzemi osobami, Panem, Wójtem a Plebanem
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
wżdy (daw.) — przecież, w końcu. [przypis edytorski]
wżdy (daw.) — przecież, wszak. [przypis edytorski]
wżdy (daw., starop.) — jednak, przecież; w końcu, wreszcie. [przypis edytorski]
wżdy (daw.) — więc, zatem. [przypis edytorski]
wżdy (daw.) — w końcu, wreszcie, jednak. [przypis edytorski]
wżdy (daw.) — wszakże, przecież; w końcu. [przypis edytorski]
wżdy (daw.) — zawsze, nadal; przecież. [przypis edytorski]
wżdy (daw.) — zawsze, przecież. [przypis edytorski]
wżdy (daw.) — zawsze. [przypis edytorski]
wżdy (daw.) — zawsze; tu: przecież. [przypis edytorski]
wżdy (daw.) — zawsze, w końcu. [przypis edytorski]
wżdy (starop.) — jednakże, ostatecznie, w końcu; wżdyć: konstrukcja z partykułą wzmacniającą -ci, skróconą do -ć. [przypis edytorski]
wżdy (starop.) — przecież, jednak. [przypis edytorski]
wżdy (starop.) — przecież. [przypis edytorski]
wżdy (starop.) — przecież; tu: jednak. [przypis edytorski]
wżdy (starop.) — przecież, wszak. [przypis edytorski]
wżdy (starop.) — przecież, wszakże, jednak. [przypis edytorski]
wżdy (starop.) — przecież, wszakże. [przypis edytorski]
wżdy (starop.) — przecież, zawsze; tu: ciągle. [przypis edytorski]
wżdy (starop.) — przynajmniej, choć, tylko, aby; zgoła, całkiem; przecież, wszakże. [przypis edytorski]
wżdy (starop.) — zawsze, przecież. [przypis edytorski]
wżdy — zawsze, przecież. [przypis edytorski]
Wże ja teraz ne zahraju, Pany (z ukr.) — już teraz nie zagram, panowie! [przypis edytorski]
w żelezie (starop. forma) — w żelazie. [przypis edytorski]
wżenąć (daw.) — zagnać. [przypis edytorski]
wżenie — włoży. [przypis edytorski]
Wże po nej! (z ukr.) — Już po niej! [przypis edytorski]
