Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | celtycki | chemiczny | dawne | francuski | frazeologia, frazeologiczny | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | łacina, łacińskie | literacki, literatura | matematyka | medyczne | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj nijaki | rosyjski | rzadki | środowiskowy | staropolskie | turecki | ukraiński | włoski | wulgarne | żartobliwie
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 462 przypisów.
wierę (starop.) — istotnie, rzeczywiście. [przypis redakcyjny]
wierę (starop.) — naprawdę. [przypis redakcyjny]
wierę (starop.) — [tu:] już. [przypis redakcyjny]
wierę (starop.) — zaiste. [przypis redakcyjny]
wierę (starop.) — zaprawdę, doprawdy. [przypis edytorski]
wierę (starop.) — zaprawdę. [przypis edytorski]
wierę (starop.) — zaprawdę. [przypis redakcyjny]
wierę (starop.) — zaprawdę, zaiste; słusznie. [przypis edytorski]
wierzący [list] (starop.) — [tu:] wierzytelny; [uwierzytelniający]. [przypis redakcyjny]
wierzgnąć (starop.) — zbuntować się. [przypis redakcyjny]
wierzone ledwie (starop.) — takie, w które z trudem można uwierzyć. [przypis edytorski]
wierzyć też i diabeł (starop.) — konstrukcja z partykułą wzmacniającą ci, skróconą do -ć; inaczej: wierzy ci też i diabeł; znaczenie: przecież i diabeł wierzy. [przypis edytorski]
wierzy gardła swego (starop.) — powierza swoje życie. [przypis edytorski]
wierzże (starop.) — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -że. [przypis edytorski]
wieść obiesić (starop.) — prowadzić na szubienicę; prowadzić, żeby go powiesić. [przypis edytorski]
wieśne (starop.) — wiejskie. [przypis redakcyjny]
wiesiele (starop.) — wesele. [przypis edytorski]
wiesioł był (starop.) — był wesoły. [przypis edytorski]
wież (starop.) — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -że, skróconą do -ż; inaczej: wie też, wie tylko. [przypis edytorski]
wiła (starop.) — błazen, głupiec. [przypis edytorski]
wiła (starop.) — głupiec, szaleniec. [przypis edytorski]
wiła (starop.) — szaleniec, głupiec. [przypis edytorski]
wiła (starop.) — szaleniec; początkowo: chory na padaczkę, epileptyk, który podczas ataku choroby zwykł padać na ziemię i w sposób niekontrolowany wić się całym ciałem. [przypis edytorski]
wiła (starop.) — tu: głupiec, szaleniec. [przypis edytorski]
winować kogo (starop.) — winić kogo, obarczać kogo winą. [przypis edytorski]
winować (starop.) — obciążać winą, oskarżać. [przypis edytorski]
winować (starop.) — winić; nieba winuje: wini nieba; obarcza winą nieba. [przypis edytorski]
winszować czego (starop.) — gratulować czego. [przypis edytorski]
wiódł je (starop.) — wiódł ich. [przypis edytorski]
wiotchy (starop.) — stary. [przypis redakcyjny]
wirydarz (starop.) — ogród. [przypis redakcyjny]
wirydarzyk (starop.) — ogródek. [przypis edytorski]
wisać (starop.) — tu: zwisać. [przypis edytorski]
wisz a. wiszar (starop.) — chwasty, zarośla czepne, pnącza. [przypis edytorski]
witeź a. wiciądz (starop.) — dzielny rycerz, wojownik. [przypis edytorski]
wizerunk (starop.) — wzór. [przypis redakcyjny]
w jedle (starop.) — w jedzeniu. [przypis edytorski]
w jej postawie (starop.) — we własnej osobie. [przypis edytorski]
w jesieni (starop.) — jesienią. [przypis edytorski]
wkarbować (starop.) — wyciąć, wyrżnąć. [przypis edytorski]
w każdey dobie (starop.) — tu: w każdej chwili, w każdym momencie. [przypis edytorski]
w klobie (starop.) — w mierze, po dawnemu. [przypis redakcyjny]
w krótce (starop.) — wkrótce; w krótkim czasie. [przypis edytorski]
w którą nadzieję żywiesz? (starop.) — jaką nadzieją żyjesz? [przypis redakcyjny]
w którejeś mię (…) chciał uchować (starop.) — w której mnie chciałeś uchować. [przypis edytorski]
w któremem uwięzła (starop.) — w którym uwięzłam. [przypis edytorski]
właśniej (starop.) — właściwiej, trafniej. [przypis edytorski]
własny (starop.) — [tu:] właściwy, istotny, prawdziwy. [przypis redakcyjny]
własny (starop.) — właściwy, istotny, prawdziwy. [przypis redakcyjny]
własny (starop.) — właściwy, prawdziwy. [przypis edytorski]
włodarz (starop.) — gospodarz. [przypis redakcyjny]
w łono przyjmuje (starop.) — tu: przyjmuje na łono; przytula, tuli, osłania sobą. [przypis edytorski]
włudzić (starop.) — wmówić. [przypis redakcyjny]
w łykach (starop.) — tu: w więzach. [przypis edytorski]
w łyku (starop.) — w więzach, w niewoli. [przypis edytorski]
w larmę bije (starop.) — bije na alarm. [przypis edytorski]
w lepsze się przygodzić (starop.) — być zdatnym do (czegoś) lepszego. [przypis edytorski]
wmięszać (starop.) — wmieszać. [przypis edytorski]
w miech piszczeli włoży (starop.) — włoży piszczele do worka. [przypis edytorski]
w mieście się położył (starop.) — w domyśle: obozem; rozbił w zdobywanym mieście obóz. [przypis edytorski]
w młodem lecie (starop.) — za młodu; w czasie, gdy byłem młody. [przypis edytorski]
w. m. (starop.) — wasza miłość; waszmość. [przypis edytorski]
w mym stanie (starop.) — tu: zgodnie z moim stanem; zgodnie z moją pozycją społeczną. [przypis edytorski]
wnątrz (starop.) — wewnątrz; od wewnątrz. [przypis edytorski]
wnętrzne (starop.) — wewnętrzne. [przypis edytorski]
wnętrzny (starop.) — wewnętrzny. [przypis edytorski]
wnetki (starop.) — wnet. [przypis redakcyjny]
wnetże (starop.) — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -że: wkrótce, niedługo. [przypis edytorski]
wnetże (starop.) — niedługo. [przypis edytorski]
wnidę (starop.) — dziś 3.os.lp cz. teraźn.: wejdę. [przypis edytorski]
wnijść (starop.) — wejść. [przypis edytorski]
wniki (starop.) — wnyki, sidła; uchybić wników: uchronić się przed sidłami, uniknąć pułapki. [przypis edytorski]
wniki (starop.) — wnyki, sidła; wprawić we wniki: usidlić. [przypis edytorski]
wniść (starop.) — wejść. [przypis edytorski]
wniwecz (starop.) — na nic. [przypis redakcyjny]
w ocemgnieniu (starop.) — w okamgnieniu. [przypis edytorski]
wodzić się (starop.) — wieść się, powodzić się; fała (…) co się mu ondzie wodziła: chwała, która go tam spotykała. [przypis edytorski]
w około (starop.) — dziś: wokoło. [przypis edytorski]
w okoliczne wojny (starop.) — w czasie toczących się w okolicach wojen. [przypis edytorski]
w okoliczy (starop.) — dziś: w okolicy. [przypis edytorski]
wołu chciała przysieść mało (starop.) — chciała na krótko usiąść na wołu. [przypis redakcyjny]
wolej (starop.) — daw. forma Msc.lp r.ż.; dziś: (o) woli. [przypis edytorski]
wolej (starop.) — (do) woli. [przypis edytorski]
wolej (starop.) — lepiej; już raczej; niech już. [przypis edytorski]
wolem (starop.) — dziś 1.os.lp cz. teraźn.: wolę. [przypis edytorski]
wolniejszym (starop.) — skrót od: wolniejszy jestem. [przypis edytorski]
w on czas (starop.) — wówczas, wtedy. [przypis edytorski]
w on czas (starop.) — w ten czas; wtenczas, wówczas, wtedy. [przypis edytorski]
w on czas (starop.) — w tym czasie. [przypis edytorski]
w onej chwili (starop.) — w tej chwili; wtedy. [przypis edytorski]
w onej dawnej swej całości (starop.) — z duszą i ciałem. [przypis redakcyjny]
w onej dobie (starop.) — w tym czasie. [przypis edytorski]
w onej dobie (starop.) — w tym czasie; wówczas; wtedy. [przypis edytorski]
w onej dobie (starop.) — w tym czasie; wtedy. [przypis edytorski]
w onej dobie (starop.) — w tym czasie, w tej chwili; wtedy. [przypis edytorski]
w onej dobie (starop.) — w tym czasie; w tym momencie; wtedy. [przypis edytorski]
w onem czesie (starop.) — w tym czasie; wówczas, wtedy. [przypis edytorski]
w onem (starop.) — w tym. [przypis edytorski]
w oney dobie (starop.) — w tym czasie. [przypis edytorski]
w oney dobie (starop.) — w tym czasie; wówczas, wtedy. [przypis edytorski]
