Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | środowiskowy | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 18030 przypisów.
Powód dawał głos swoim świadkom, aby ustalić swoje żądanie: pozwany dawał głos swoim, aby się usprawiedliwić; sędzia zaś szukał prawdy w jednych i drugich świadectwach — Tak jak dziś jeszcze praktykuje się w Anglii. [przypis redakcyjny]
powód (daw.) — lejce. [przypis redakcyjny]
powód, dlaczego „Traktat” miał być i nie mógł się stać wstępem do „Etyki”, i zarazem przyczyna, dlaczego pozostał w niedokończonym stanie — Bardzo rozmaite poglądy różnych badaczów na przyczynę niedokończenia Traktatu zestawiłem w „Przedmowie” do swego przekładu z 1914 r., XLVI i nast., XXII [przypis tłumacza]
Powód, dla którego, jak mówią, Henryk IV przyjął religię rzymską… — Péréfixe (1605–1671), arcybiskup paryski, historyk, opowiada w Życiu Henryka IV: Król zarządził dysputę w swej obecności między doktorami jednego i drugiego Kościoła. Widząc zaś, że jeden z pastorów zgadzał się na to, iż można być zbawionym, wyznając wiarę katolicką, zabrał król głos i rzekł do pastora: „Jak to, zgadzasz się na to, że można być zbawionym, wyznając wiarę tamtych panów?”. Gdy pastor odpowiedział, że o tym nie wątpi, byleby tylko dobrze żyło się w tej wierze, król bardzo słusznie odparł: „Przezorność więc każe, bym należał do ich wiary, a nie do waszej, do ich bowiem wiary należąc, zbawiam się według nich, jak według was; podczas gdy należąc do waszej, zbawiam się wprawdzie według was, ale nie według nich. Otóż przezorność każe mi pójść za tym, co pewniejsze”. [przypis tłumacza]
powód mechaniczny, podkreślony już na s. 299 w. 16 — [autor w ten sposób opatrzył odsyłaczami wewnątrztekstowymi pierwodruk swej powieści; tu na odnośnej stronie znajduje się fragment:] „(…) zasady taktu towarzyskiego i gościnności nie pozwalały jej na żadną kontrminę, na którą nawet czasu nie miała. (Powód zaniechania, całkiem zewnętrzny wprawdzie, tkwiący w mechanizmie sytuacji, ale tak ważny, że inne „motywy” wobec niego wyglądają tylko na przymusowe poparcia.)” (rozdział XVI). [przypis edytorski]
powód — tu: przywódca (daw. powódzca: powodujący kimś). [przypis edytorski]
powój — rodzaj roślin o wijącej się lub płożącej łodydze, wydłużonych liściach i lejkowatych kwiatach (białych lub różowych). [przypis edytorski]
powój — roślina o wijącej się łodydze i lejkowatych wonnych kwiatach, nasiona trujące; niektóre gatunki to rośliny lecznicze lub ozdobne. [przypis edytorski]
powóz na gumach — powóz na kołach obciągniętych gumą; starsze powozy miały koła z metalu, więc tocząc się, hałasowały i trzęsły. [przypis edytorski]
powodny koń (daw.) — koń prowadzony luzem, przeznaczony do wymiany; od słowa powód (daw.): rzemień lub sznur do prowadzenia konia. [przypis edytorski]
powodować (daw.) — dać się kierować. [przypis edytorski]
powodować (daw.) — dziś: powozić. [przypis edytorski]
powodować (daw.) — kierować, prowadzić. [przypis edytorski]
powodować (daw.) — kierować. [przypis edytorski]
powodować — prowadzić na powodzie (lejcu). [przypis redakcyjny]
powodować — prowadzić na powodzie. [przypis redakcyjny]
powodować się (daw.) — dać się kierować. [przypis edytorski]
powodować się (daw.) — kierować się. [przypis edytorski]
powodować — tu: prowadzić, kierować. [przypis edytorski]
powodowany — tu: kierujący się. [przypis edytorski]
powody — dziś popr. forma N.lm: powodami. [przypis edytorski]
powodyr (ros.) — przewodnik. [przypis edytorski]
powodzi (starop. forma) — dziś B.lm: powodzie. [przypis edytorski]
powodzi (starop. forma) — dziś popr. B.lm: powodzie (ujrzy). [przypis edytorski]
po wojnie światowej — mowa o pierwszej wojnie światowej; tekst został wydany w roku 1935. [przypis edytorski]
powojować (starop.) — zawojować, zwalczyć, pokonać. [przypis edytorski]
powołać do laski — w domyśle: marszałkowskiej; wybrać na urząd marszałka sejmu, przewodniczącego obradom. [przypis edytorski]
powołało państwo na tron Agesilaosa, rozstrzygnąwszy — rozstrzygnął tu potężny wpływ Lizandra, pogromcy Aten. Wspomina o tym Ksenofont w III księdze Dziejów Hellady, ale tu ten szczegół pomija, jako nienadający się do pochwały. Pomija też, iż Agesilaos kulał, choć mógł z tego snuć wnioski o większej sile ducha niż ciała. Ksenofont, sam bardzo przystojny, nie uważał za stosowne mówić o ułomności. [przypis tłumacza]
Powołaniem się na Cyropedię popiera swe zasady pedagogiczne jeszcze Grzegorz Piramowicz — Mowy w Towarzystwie do ksiąg elementarnych, Kraków 1889, str. 153. [przypis tłumacza]
powoływa — dziś popr.: powołuje. [przypis edytorski]
powoływa — dziś: powołuje. [przypis edytorski]
po wolej (starop.) — tu: powoli; z wolna. [przypis edytorski]
powolej (starop.) — według swej woli; dowolnie. [przypis edytorski]
powolej (starop.) — wedle swej woli; swobodnie. [przypis edytorski]
po woli czy po niewoli (daw.) — zgodnie z czyjąś wolą lub wbrew woli. [przypis edytorski]
po woli (daw.) — zgodnie ze swą wolą. [przypis edytorski]
po woli (daw.) — zgodnie ze swą wolą. [przypis redakcyjny]
po woliś ji porzucił (starop.) — z własnej woli go porzuciłeś. [przypis edytorski]
po woli (starop.) — dowolnie; wedle swej woli. [przypis edytorski]
po woli (starop.) — według swojej woli; tak, jak chce. [przypis edytorski]
po woli (starop.) — według woli, posłuszny komuś; por. daw.: powolny. [przypis redakcyjny]
po woli — tu: powolnie, bez oporu. [przypis redakcyjny]
po woli — zgodnie ze swoją wolą, do woli. [przypis edytorski]
powolna — tu: posłuszna, podporządkowana czyjejś woli. [przypis edytorski]
powolne utlenianie — w oryginale: Oxydation. [przypis tłumacza]
powolnie (daw.) — niespiesznie, powoli. [przypis edytorski]
powolnie (daw.) — posłusznie. [przypis edytorski]
powolnie (daw.) — powoli, łagodnie. [przypis edytorski]
powolnie — dziś popr.: powoli. [przypis edytorski]
powolnie — dziś raczej: powoli, wolno. [przypis edytorski]
powolniejszy (daw.) — bardziej posłuszny. [przypis edytorski]
powolniejszy (starop.) — tu łatwiej się podporządkowujący czyjejś woli; posłuszny. [przypis edytorski]
powolnie — tu: chętnie. [przypis edytorski]
powolnie — tu: powoli, wolno. [przypis edytorski]
powolność (daw.) — posłuszeństwo, podporządkowanie się czyjejś woli. [przypis edytorski]
powolność (daw.) — posłuszeństwo. [przypis edytorski]
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
powolność (daw.) — posłuszeństwo; uleganie czyjejś woli. [przypis edytorski]
powolność (daw.) — tu: postępowanie zgodne, uległe; podporządkowanie się czyjejś woli. [przypis edytorski]
powolność (daw.) — tu: uległość, ugodowość. [przypis edytorski]
powolność (daw.) — uległość, poddawanie się cudzej woli. [przypis edytorski]
powolność (daw.) — uległość, podporządkowanie się czyjejś woli. [przypis edytorski]
powolność i chuć prawa (starop.) — uległość i prawdziwa namiętność. [przypis redakcyjny]
powolność (tu daw.) — skłonność, sympatia. [przypis edytorski]
powolny czemuś — posłuszny czemuś. [przypis edytorski]
powolny (daw., gw.) — tu: posłuszny, podległy czyjejś woli. [przypis edytorski]
powolny (daw.) — kształtowany według (własnej) woli; wolny. [przypis edytorski]
powolny (daw.) — poddający się czemuś (czyjejś woli), dający sobą kierować, posłuszny, podporządkowany. [przypis edytorski]
powolny (daw.) — posłuszny; podporządkowany czyjejś woli. [przypis edytorski]
powolny (daw.) — posłuszny, podporządkowujący się czyjejś woli. [przypis edytorski]
powolny (daw.) — posłuszny, podporządkowujący się czyjejś woli. [przypis redakcyjny]
powolny (daw.) — posłuszny; postępujący według czyjejś woli. [przypis edytorski]
powolny (daw.) — posłuszny, postępujący zgodnie z czyjąś wolą. [przypis edytorski]
powolny (daw.) — posłuszny. [przypis edytorski]
powolny (daw.) — posłuszny. [przypis edytorski]
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
powolny (daw.) — tu: poddający się czyjejś woli; posłuszny. [przypis edytorski]
powolny (daw.) — tu: posłuszny (czyjejś woli). [przypis edytorski]
powolny (daw.) — tu: posłuszny; podporządkowany czyjejś woli. [przypis edytorski]
powolny (daw.) — tu: posłuszny, podporządkowany czyjejś woli. [przypis edytorski]
powolny (daw.) — tu: posłuszny. [przypis edytorski]
powolny (daw.) — tu: sprzyjający a. poddający się czyjejś woli. [przypis edytorski]
powolny (daw.) — tu: uległy, ugodowy. [przypis edytorski]
powolny — dziś popr.: posłuszny. [przypis edytorski]
powolnymi kroki — dziś popr. forma N. lm: powolnymi krokami. [przypis edytorski]
powolny — posłuszny, tu: postępujący zgodnie z naszą wolą. [przypis edytorski]
powolny (tu daw.) — posłuszny. [przypis edytorski]
powolny — tu: posłuszny. [przypis edytorski]
powolny — tu: posłuszny, uległy czyjejś woli. [przypis edytorski]
powolny — tu: uległy, posłuszny czyjejś woli. [przypis edytorski]
powolny — zgodny, uległy. [przypis redakcyjny]
powoźnik (daw.) — woźnica. [przypis edytorski]
powoźnik (daw.) — woźnica, tu: powożący rydwanem wojownika. [przypis edytorski]
powoźnik — woźnica. [przypis edytorski]
Powraca, ciągnąc mnie za swoją nogą — Tu poeci wstępują na most prowadzący do ósmego oddziału. [przypis redakcyjny]
powróćże — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -że. [przypis edytorski]
powróccie — dziś popr. pisownia: powróćcie. [przypis edytorski]
powróciemy — dziś popr. forma: powrócimy. [przypis edytorski]
powrósło (daw.) — powróz, gruby sznur. [przypis edytorski]
powrósło — gruby sznur. [przypis edytorski]
powrósło — gruby sznur. [przypis edytorski]
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
powrósło — pasło słomy, służące do przewiązywania snopków zboża. [przypis edytorski]
