Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 453 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Wesprzyj!

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia

Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski


Znaleziono 156765 przypisów.

Godnym wydał mi się człowiek i dojrzałym ku ziemskiej treści życia; gdym jednak żonę jego ujrzał, wydała mi się ziemia domem obłąkanych — F. Nietzsche, Tako rzecze Zaratustra, Mowy Zaratustry: O dziecku i o małżeństwie, tłum. W. Berent. [przypis edytorski]

Godny pamięci jest on sąd Salomona króla izraelskiego wielce mądrego, który był o żywym dziecięciu między dwiema niewiastami uczynił — 1. Król. 3, 25-26. [przypis edytorski]

godos (gw.) — gadasz, mówisz. [przypis edytorski]

godownicy (gw.) — weselnicy; goście weselne; por. daw. gody: wesele. [przypis edytorski]

godownik (daw.) — biesiadnik. [przypis edytorski]

godownik (daw.) — tu: miejsce biesiady, uczty; por. gody: uroczystości, zwłaszcza weselne, połączone zwykle z ucztowaniem i zabawą. [przypis edytorski]

godownik — gość weselny, biesiadnik. [przypis edytorski]

godowy (daw.) — świąteczny; odświętny. [przypis edytorski]

godowy (daw.) — świąteczny. [przypis edytorski]

godowy (daw.) — weselny. [przypis edytorski]

Godoy, Manuel (1767–1851) — hiszpański szlachcic i polityk, znany jako „książę Pokoju”, ulubieniec hiszpańskich Burbonów Karola IV i Marii Ludwiki; pierwszy sekretarz stanu (1792–1798) oraz wpływowa szara eminencja w latach 1800–1808. [przypis edytorski]

Godoy y Álvarez de Faria Sanchez Ríos Zarzosa, Manuel (1767–1851) — hiszpański szlachcic i polityk, domniemany kochanek królowej Marii Ludwiki. [przypis edytorski]

godujący — świętujący. [przypis edytorski]

Godwinowi kłaniaj się, kontent jestem, że od Clarkiego miał wiadomość — przez czas pobytu w kraju Zygmunt Krasiński pisywał listy do Gaszyńskiego po francusku pod adresem „Mr. Godwin” albo „Mr. Toson chez Me. Baume”. [przypis redakcyjny]

Godwin Shelley, Mary (1797–1851) — angielska poetka i pisarka romantyczna, autorka Frankensteina, czyli współczesnego Prometeusza; druga żona Shelleya. [przypis edytorski]

Gody — Boże Narodzenie. [przypis autorski]

Gody — Boże Narodzenie (tj. koniec roku). [przypis redakcyjny]

gody (daw.) — festyn, święto. [przypis redakcyjny]

Gody (daw., gw.) — święta Bożego Narodzenia albo okres od Bożego Narodzenia (25 grudnia) do Trzech Króli (6 stycznia). [przypis edytorski]

gody (daw., gw.) — święto; wesele. [przypis edytorski]

gody (daw.) — święto; tu: wesele. [przypis edytorski]

gody (daw.) — święto, uroczystość. [przypis edytorski]

gody (daw.) — święto; wesele. [przypis edytorski]

gody (daw.) — tu: uczta. [przypis edytorski]

gody — dziś popr. forma N. lm: godami. [przypis edytorski]

gody* — radość, wesele; w. 25-28: Cicero głosił, że mędrzec powinien ze spokojem przyjmować wszystkie nieszczęścia, unikając jedynie hańby. Gdy jednak umarła jego córka Tulia, przeżył to głęboko. [przypis redakcyjny]

Gody — Święta Bożego Narodzenia, obchodzone co roku 25 i 26 grudnia. [przypis edytorski]

gody (starop.) — Boże Narodzenie, Nowy Rok. [przypis redakcyjny]

gody — tu: święto. [przypis edytorski]

gody w Kanie — wesele, podczas którego Chrystus zamienił wodę w wino. [przypis edytorski]

gody — zaślubiny, wesele; u zwierząt: okres godowy. [przypis edytorski]

Godzę się, iż kto nie zgłębia poglądów Kopernika — Z tego widać, że naukę Kopernika uważał Pascal wyłącznie za „pogląd”. [przypis tłumacza]

godzić (daw.) — celować. [przypis edytorski]

godzić do czego (starop.) — zmierzać do czego. [przypis edytorski]

godzić na coś (daw.) — dążyć do czegoś, zamierzać coś. [przypis edytorski]

godzić na coś (daw.) — nastawać na coś; godzić na wełnę tu: o duchowym pasterzu wiernych-owieczek, który usiłuje swoje „owce” obedrzeć dla zysku. [przypis edytorski]

godzić na coś (daw.) — zamierzać coś. [przypis edytorski]

godzić na co (starop.) — dążyć do czego; porywać się na co. [przypis edytorski]

godzić na co (starop.) — starać się, usiłować; tu: dążyć do czego. [przypis edytorski]

godzić się [na królestwo] (starop.) — starać się [o królestwo], usiłować [pozyskać królestwo]. [przypis redakcyjny]

godzić (starop.) — dążyć do czego. [przypis edytorski]

godzić (starop.) — starać się, usiłować. [przypis redakcyjny]

godzić — tu: dybać, nastawać, szukać. [przypis edytorski]

godzić za kim (starop.) — dążyć za kim; podążać za kim. [przypis edytorski]

godzicielski — zmierzający do zaprowadzenia zgody, do pogodzenia stron. [przypis edytorski]

godziech — liczba podwójna; dziś popr. forma N.lm: godach. [przypis edytorski]

go dzieckiem niosły — niosły go, kiedy był dzieckiem, w dzieciństwie. [przypis edytorski]

godzieneś — skrócone: godzien jesteś. [przypis edytorski]

godzili — czasownik „godzić” z partykułą pytajną -li. [przypis edytorski]

godziną później (daw. forma) — dziś popr.: godzinę później. [przypis edytorski]

godzina dziewiąta — tu: według daw. miary, gdy jako pierwszą oznaczano godzinę wschodu słońca (odprawiano też wówczas pierwsze nabożeństwo), więc dziewiąta godzina przypadała ok. drugiej po południu. [przypis edytorski]

Godzina, której żaden człowiek dwa razy w życiu nie słyszy — chodzi o pierwszą godzinę nowego stulecia. [przypis edytorski]

Godzina ”W” — Kryptonimem tym Komenda Główna AK opatrzyła godzinę rozpoczęcia powstania warszawskiego, tj. godz. 17.00 w dniu 1 sierpnia 1944 r. [przypis edytorski]

godzinka — tu: modlitwa poranna. [przypis edytorski]

godzinki — katolicka modlitwa liturgiczna, powstała z liturgii godzin, najbardziej popularne są godzinki ku czci Matki Boskiej. [przypis edytorski]

godzinki — katolicka modlitwa śpiewana pochodząca od liturgii godzin; najpopularniejsze są godzinki ku czci Matki Boskiej. [przypis edytorski]

godzinki — katolicka modlitwa śpiewana pochodząca od liturgii godzin, najpopularniejsze są godzinki ku czci Matki Boskiej. [przypis edytorski]

godzinki — modlitwa pochodząca od liturgii godzin, najpopularniejsze są godzinki ku czci Matki Boskiej. [przypis edytorski]

godzinki — śpiewane nabożeństwo do Matki Boskiej. [przypis redakcyjny]

godziny drugiej — tj. ósmej. [przypis tłumacza]

godziny zajęcia — tu: godziny pracy. [przypis edytorski]

go — dziś popr. forma B. lp r.n.: je. [przypis edytorski]

go — dziś popr.: je. [przypis edytorski]

godzi się (daw.) — wypada, należy. [przypis edytorski]

Godzi się nadmienić (…) czyn buntowniczy… — przekonał się o tem na sobie F. Boissard. Patrz dzieło przytoczone, rozdział ostatni. [przypis autorski]

godzi — tu: da, pozwoli. [przypis edytorski]

godziwą — πρέπον, honestum, ehrenvoll (Cl.), [pominięto tłum. na rosyjski]. [przypis tłumacza]

godziwy (daw.) — odpowiedni, słuszny. [przypis edytorski]

godziż mi się — konstrukcja z partykułą -że, skróconą do -ż, o funkcji pytajnej; znaczenie: czy godzi mi się. [przypis edytorski]

godziż się — czy godzi się; czy wypada. [przypis edytorski]

godziż się (daw.) — czy się godzi; czy to jest właściwe. [przypis edytorski]

godziż się — konstrukcja z partykułą -że, skróconą do -ż; znaczenie: czy się godzi. [przypis edytorski]

Göhre, Paul (1864–1928) — niemiecki teolog protestancki i polityk; autor książki Drei Monate Fabrikarbeiter und Handwerksbursche (Trzy miesiące w roli robotnika fabrycznego i rzemieślnika; 1891); w 1900 wstąpił do Socjaldemokratycznej Partii Niemiec (SPD). [przypis edytorski]

Görgey, Artur von, węg. Görgey, Artúr (1818–1916) — generał węgierski, jeden z dowódców węgierskich w czasie powstania Wiosny Ludów 1848 r., w sierpniu 1949 r. po klęsce pod Világos poddał swoje wojska armii rosyjskiej. [przypis edytorski]

Görlitz — miasto nad Nysą Łużycką, w Niemczech, w Saksonii; ob. na granicy z Polską, przed zmianami granic po II wojnie światowej tworzące jedno miasto ze Zgorzelcem. [przypis edytorski]

Görres, Jakob (1776–1848) — uczony i publicysta niem., występował przeciw nadużyciom duchowieństwa i arystokracji. Wydał m.in. czterotomowe dzieło Die Christische Mystik (Mistyka chrześcijańska). [przypis edytorski]

Götterdämmerung (niem.) a. Ragnarök (mit. skand.) — wielka walka między bogami a olbrzymami i potworami, w wyniku której spłonie świat i siedziba bogów, Asgard, zgasną wszystkie gwiazdy, a Ziemię zaleje wielkie morze; po katastrofach wyłoni się odnowiony, oczyszczony świat. Götterdämmerung (pol. Zmierzch bogów) to także tytuł ostatniej części dramatu muzycznego Richarda Wagnera Pierścień Nibelunga. [przypis edytorski]

Götz von Berlichingen — dramat historyczny Goethego z 1773 r. [przypis edytorski]

Goebbels, Magda (1901–1945) — żona ministra propagandy, matka sześciorga dzieci. Tuż przed klęską III Rzeszy oboje wraz z mężem otruli dzieci i popełnili samobójstwo. [przypis edytorski]

„Goeben”, „Breslau” i „Hamidie” — niemieckie krążowniki liniowe. [przypis edytorski]

goecja (z gr. transl. goeteia: wycie) — sztuka przywoływania duchów i demonów, by służyły pomocą przyzywającemu je magowi zw. goetą; według tradycji okultystycznej i kabalistycznej, źródła goecji wywodzą się od biblijnego króla Salomona, który miał uzyskać władzę nad demonami bezpośrednio od Boga, miał też być autorem traktatów magicznych opisujących techniki tego rodzaju, były to: Sztuka Goecji (wyd. w 1904 r. staraniem Aleistera Crowley'a i MacGregora Mathersa) oraz Lemegeton (w tym wypadku pochodząca od izraelskiego króla miała być pierwsza księga, tzw. Mniejszy Klucz Salomona). [przypis edytorski]

go ehead, właśc. go ahead (ang.) — naprzód, ruszaj. [przypis edytorski]

goeleta (z fr. goélette) — dziś: szkuner, statek o ożaglowaniu skośnym, zwykle posiadający dwa maszty, przy czym tylny jest wyższy od przedniego. [przypis edytorski]

goeletka (z fr. goélette) — szkuner, żaglowiec mający mający dwa lub więcej masztów z ożaglowaniem skośnym. [przypis edytorski]