Pieśń pogrzebowa poległemu rycerzowi

Sława, Rycerz, Patriota, BohaterstwoTego pamięć wiecznie droga,

Kto od strzały poległ wroga,

Kupi śmiercią za krew, blizny

Łaskę nieba, żal Ojczyzny.

Ptak, Śmierć, ŻałobaJuż nie wstaniesz, wodzu młody,

Ni na łowy, ni na gody[1],

Szabla w polu nie zaświeci —

Wolny sokół[2] niech odleci.

Pamięć, Grób Twa mogiła dla nauki,

Przetrwa wnuków naszych wnuki,

I z latami w każdej wiośnie,

Coraz wyżej, wyżej wzrośnie.

PokójBędą śpiewać[3] twoje czyny,

W naszej ziemi nasze syny[4],

I po bojach, w błogą chwilę

Wieszać zbroje na mogile.