Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)

Wesprzyj!

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia

Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski


Znaleziono 156765 przypisów.

głownią ciężarna — Hekabe (Hekube), żona Priama, króla Troi, której śniło się przed narodzinami Parysa, że wyda na świat płonącą pochodnię. [przypis edytorski]

głownią — dziś forma B.lp r.ż.: głownię. [przypis edytorski]

głownia — część szabli okalająca rękojeść i ochraniająca rękę przed cięciem. [przypis redakcyjny]

głownia — palące się bądź żarzące się polano. [przypis edytorski]

głownia — palący się bądź żarzący się kawałek drewna. [przypis edytorski]

głownia — płonący lub żarzący się kawałek drewna. [przypis edytorski]

głownia — tlący się kawałek drewna. [przypis edytorski]

głownia — żarzący się kawałek drewna. [przypis edytorski]

głownie silnie uderzone (…) z których brać wróżbę głupi się przechwala — W średnich wiekach wróżbici i kuglarze, łudząc gmin łatwowierny, z dwóch głowni uderzonych o siebie i z iskier z tychże głowni wylatujących, wyciągali rozmaite wróżby, a gmin, licząc te iskry, wołał wniebogłosy: „Tyle cekinów, tyle dublonów”. [przypis redakcyjny]

głowonogi — gromada morskich mięczaków; posiadają tułów i głowę, z której odchodzi osiem a. dziesięć ramion, które są prawdopodobnie przekształconą nogą. [przypis edytorski]

głowo obrzezanych — starożytni Egipcjanie praktykowali obrzezanie, o czym wspomina grecki historyk Herodot i potwierdzają egipskie dzieła sztuki. [przypis edytorski]

głowy — część łóżka lub innego legowiska, gdzie kładzie się głowę. Tu: podłoga obok tej części. [przypis edytorski]

głowy — część łóżka lub posłania, gdzie głowa spoczywa. [przypis redakcyjny]

głowy — część legowiska, gdzie kładzie się głowę. [przypis edytorski]

głowy (daw.) — część łóżka lub posłania, gdzie głowa spoczywa. [przypis redakcyjny]

głowy — dziś popr. forma N. lm: głowami. [przypis edytorski]

głowy psować (starop. psować: psuć) — martwić się, dręczyć się myślami. [przypis redakcyjny]

głowy (starop.) — miejsce, gdzie głowa podczas snu spoczywa. [przypis redakcyjny]

głucha — w oryg. niem. düstere und dumpfe, raczej: mroczna i dziwna. [przypis edytorski]

głuchem — dziś popr. forma N.lp: głuchym. [przypis edytorski]

głuchoniemota — brak umiejętności mówienia wynikający z utraty słuchu. [przypis edytorski]

głuchowie (starop.) — głuchoniemi. [przypis edytorski]

głuchy grób — który nie słyszy i nie słucha płaczu. [przypis redakcyjny]

głuchy z Chartres, opisany (…) przez (…) Fontenelle'a: mając lat czterdzieści, usłyszał (…) pierwszy raz uderzający dźwięk dzwonów — Życiorys ów wydrukowano po raz pierwszy w Histoire de l'Academie des Sciences (1703). De la Mettrie streszcza go w Historii naturalnej duszy (historia pierwsza). [przypis tłumacza]

głupcem był — tu: głupcem byłem. [przypis edytorski]

Głupcy (…) uciechy — Gresset: Złośliwiec, komedia. [przypis tłumacza]

Głupia, że za ojcem nie poszła — wg eposu ang. poety Lydgate'a Troy Book (Księga trojańska, 1420), kiedy ojciec Kresydy, kapłan Kalchas, na prośbę króla Priama udał się do wyroczni Apollina w Delfach, żeby dowiedzieć się o wynik wojny, Apollo zakazał mu powrotu do Troi i doradził przyłączenie się do Greków. [przypis edytorski]

głupie (daw.) — (przysłówek:) głupio; w głupi sposób. [przypis redakcyjny]

głupie — dziś popr.: głupio. [przypis edytorski]

głupie linki — lewica sejmowa. [przypis redakcyjny]

głupie pięć milionów — na ówczesne stosunki olbrzymia suma; w tym zaskoczeniu niejako gotowych do licytacji widzów leży żart. [przypis tłumacza]

głupie (starop. forma) — dziś: głupio. [przypis edytorski]

głupim nie jestem — dziś M. zam. N.: głupi nie jestem. [przypis edytorski]

głupio — jako wariant do tego określenia tłumacz podał też: bezrozumnie. [przypis edytorski]

Głupi! o sobie dobrze mów! — słowa z monologu Ryszarda III Szekspira. [przypis edytorski]

głupiś (daw.) — jesteś głupi. [przypis edytorski]

głupi zatarg w sprawie jazdy sankami — zatarg o to, kto ze względu na swe stanowisko urzędowe, pierwszy puści się sankami. [przypis redakcyjny]

głupość (gw.) — głupstwo, głupota. [przypis edytorski]

głuptak — średniej wielkości ptak morski gnieżdżący się kolonijnie na wybrzeżach. [przypis edytorski]

głuszec — duży ptak z rodziny kurowatych. [przypis edytorski]

głuszyć — ogłuszać uderzeniem. [przypis edytorski]

głużyć — gaworzyć, wydawać nieartykułowane dźwięki. [przypis edytorski]

Gladiator konający — oryginalna rzeźba powstała prawdopodobnie w latach 230–220 p.n.e. Rzymska kopia znana jest jako „Umierający Gal” lub „Umierający gladiator”. Obecnie znajduje się w Muzeum Kapitolińskim w Rzymie. [przypis edytorski]

gladiator — szermierz, zapaśnik walczący publicznie na arenach cyrkowych starożytnego Rzymu. [przypis redakcyjny]

Gladiator — tradycyjna nazwa starożytnej rzeźby Umierający Gal. [przypis edytorski]

gladiatory (daw. forma) — dziś: gladiatorzy. [przypis edytorski]

gladiatory (daw. forma) — dziś: gladiatorzy. [przypis edytorski]

gladiator — zapaśnik w starożytnym Rzymie, walczący na publicznych igrzyskach. [przypis redakcyjny]

gladium tuum, potentissime (łac.) — Ps 44, 4. [przypis tłumacza]

glajchszaltować (z niem.) — ujednolicać, zrównywać na siłę. [przypis edytorski]

Glamis hath murdered sleep, and therefore Cawdor shall sleep no more! — Macbeth shall sleep no more (ang.) — Glamis sen zabił, dlatego też Kawdor / Nie zaśnie; Makbet nigdy nie zaśnie (Shakespeare, Makbet, akt II, sc. 3, tłum. Józef Paszkowski). [przypis edytorski]

glanc (daw., z niem. Glanz) — blask. [przypis edytorski]

glanc — niem. blask, połysk. [przypis edytorski]

glancunek — sprzątanie do połysku. [przypis edytorski]

glanc (z niem.) — połysk, blask. [przypis edytorski]

glanc (z niem.) — połysk. [przypis edytorski]

glansować — nadawać połysk. [przypis edytorski]

Glanvill, Joseph (1638–1680) — ang. filozof i demonolog. [przypis edytorski]

glasa — błyszcząca tkanina. [przypis edytorski]

glasa (fr.) — tkanina bawełniana, błyszcząca z jednej strony, z drugiej matowa. [przypis edytorski]

Glasgow — największe miasto Szkocji. [przypis edytorski]

Glass, Stefan (1895–1932) — polski matematyk i poeta; przyjaciel S. I. Witkiewicza, autor publikacji nt. nieeuklidesowych geometrii Cayleya-Kleina i specyficznej geometrii płaskiej (Sur les géometries de Cayley et sur une géométrie plane particulière, 1926). [przypis edytorski]

Glastonbury — miasto w płd.-zach. Anglii, znane m.in. z mitów związanych z Józefem z Arymatei, Graalem i legendami arturiańskimi; mnisi tamtejszego, założonego w VIII w., benedyktyńskiego opactwa po pożarze w 1184 roku w celu pozyskania środków od pielgrzymów ogłosili, że Glastonbury to legendarna wyspa Avalon i że odkryli grób króla Artura i Ginewry. [przypis edytorski]

glauki (gr.) — barwy morza. [przypis edytorski]

Glaukon — być może komentator Homera wspomniany w Poetyce Arystotelesa. [przypis edytorski]

Glaukos (mit. gr.) — rybak z Beocji, który po zjedzeniu magicznego ziela zyskał nieśmiertelność, jednak jego ciało stało się na wpół rybie, przemienił się w bóstwo morskie. [przypis edytorski]

Glaukos — przodek Glaukosa walczącego w wojnie trojańskiej. [przypis edytorski]

Glaukos z Karystos — głośny bokser. [przypis tłumacza]

Glauk — syn władcy Likii, potężny sprzymierzeniec Trojan. [przypis edytorski]

Glaukus a. Glaukos (mit. gr.) — człowiek, który zdobył nieśmiertelność i stał się bóstwem morskim, wieszczkiem. Brał udział w wyprawie Argonautów jako budowniczy statku i sternik. [przypis edytorski]

Glaukus, Glaukos — miasto portowe czasów hellenistyczno-rzymskich, nad Morzem Śródziemnym, ok. 100 km na zachód od Aleksandrii. [przypis edytorski]

Glaukus — rybak beocki, przemieniony po utonięciu w bożka morskiego. [przypis edytorski]

Glaukus — rybak z Eubei, według podania mitologicznego po zakosztowaniu morskiego ziela, przemienił się w morskiego boga. [przypis redakcyjny]

glazura — typ szkliwa służącego do pokrywania wyrobów ceramicznych. [przypis edytorski]

glebae adscriptae (łac.) — dosł. przypisani ziemi. [przypis edytorski]

glebae adscripti (łac.) — dosłownie: przypisani do ziemi; dzierżawcy gruntów. [przypis edytorski]

glebae adscriptus (łac.) — przypisany do ziemi. [przypis edytorski]

G. Le Bon powiedział, że rewolucja zwycięża, gdy się staje religią… — Gustave Le Bon, La révolution française et la psychologie des révolutions, Paris, Flammarion. [przypis autorski]

gleczerowych — lodowcowych (z niem. der Gletscher — lodowiec). [przypis edytorski]

gleczer (z niem.) — lodowiec. [przypis redakcyjny]