Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 454 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | dawne | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | portugalski | pospolity | potocznie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rzadki | staropolskie | starożytny | turecki | ukraiński | włoski | wojskowy | wulgarne | zdrobnienie
Według języka: wszystkie | English | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 6251 przypisów.
Oczywiście, że będę czuwał — odpowiedział staruszek, cokolwiek zdumiony, że ta przyjemna hałastra nakazuje mu to tak gromko i obcesowo — ruch harcerski na ziemiach polskich rozwinął się w miastach ok. 20–25 lat przed powstaniem powieści, na wsi nie występował i dla starego wiejskiego księdza zwyczaje harcerskie były nieznane. [przypis edytorski]
oczywista (daw.) — oczywiście. [przypis edytorski]
oczywista — skrót wyrażenia: oczywista rzecz; oczywiście. [przypis edytorski]
oczywisto — dziś popr.: oczywiście. [przypis edytorski]
oczywisty (daw.) — naoczny. [przypis edytorski]
oczywisty — tu: naoczny. [przypis edytorski]
Oczy wszystkiego stworzenia patrzą na cię, Panie, a ty im dajesz pokarm ich czasów swoich: gdy ty dajesz i sypiesz, oni zbierają, gdy otworzysz rękę twoję, wszytkiego dobra pełno jest — por. Ps 103, 27–28. [przypis edytorski]
Oczyża — wioska nad rzeczką tejże nazwy niedaleko Ihumena. [przypis redakcyjny]
oczy zaszły mu szkliwem — o oczach zachodzących mgłą, tracących zdolność widzenia i przyjmujących szklisty wygląd. [przypis edytorski]
oczże (starop.) — o cóż. [przypis redakcyjny]
od 237 do 258 w. — tj. od słów: „Widzę łódź, której strzeże przewoźnik sędziwy” do słów: „Wprzód, niż mu poniewolne dał Francuz rozwody”. [przypis edytorski]
od 367 do 454 w. — tj. od słów: „Gdy więc o wszystkich rzeczy namieniamy wątku” do słów: „Jak gdy po walnej uczcie wstawałby od stołu”. [przypis edytorski]
od 469 do 492 w. — tj. od słów: „Gwar ciżby, lin skrzypienie, głośne szczęki młotów” do słów: „Dopiero… nie kładź jeszcze i wtedy kamienia!”. [przypis edytorski]
odąć — dziś częściej: wydąć. [przypis edytorski]
odąć — dzis: wydąć. [przypis edytorski]
odąć się (daw.) — nadąć się. [przypis edytorski]
odął — dziś: wydął. [przypis edytorski]
O, daj mi wolność lub śmierć daj! — cytat z przemówienia Patricka Henry'ego (1736–1799), zagrzewającego do walki o niepodległość Stanów Zjednoczonych podczas Rewolucji Amerykańskiej (1775–1783). [przypis edytorski]
odaliska — biała niewolnica w haremie sułtana. [przypis edytorski]
odaliska — biała niewolnica w haremie sułtana tureckiego. [przypis edytorski]
odaliska — niewolnica w haremie sułtana. [przypis edytorski]
odaliska — wyraz tureckiego pochodzenia (odalik), oznacza kobietę posługującą damom haremu sułtańskiego; w ogóle kobietę zalotną, namiętną. [przypis redakcyjny]
odaliska (z tur.) — biała niewolnica a. konkubina w haremie sułtana tureckiego. [przypis edytorski]
odaliska (z tur.) — niewolnica a. nałożnica w haremie sułtana tureckiego; przen. kobieta zalotna, namiętna. [przypis edytorski]
odaliska (z tur.) — niewolnica a. nałożnica w haremie sułtana tureckiego. [przypis edytorski]
odaliska (z tur.) — niewolnica w haremie sułtana. [przypis edytorski]
odalisk — prawidłowo odalisek. [przypis redakcyjny]
Od Antoniusza idę, kto bądź jestem… — charakterystyczne, jak z konieczności niewłaściwie wybrany poseł sam zwraca uwagę na niskość swego stanowiska. Może być, że chce sobie w ten sposób zjednać względy Cezara. [przypis tłumacza]
Od Apeninów do Andów — tytuł jednego z rozdziałów powieści Serce Edmondo de Amicisa. [przypis edytorski]
odarnowane — obłożone darnią. [przypis autorski]
odarty (daw. forma) — dziś: obdarty. [przypis edytorski]
odarty — dziś popr.: obdarty. [przypis edytorski]
od Ateny (daw.) — przez Atenę. [przypis edytorski]
od Ateny — dziś: przez Atenę. [przypis edytorski]
oda (z tur.) — izba, mieszkanie. [przypis redakcyjny]
Od Bacona do Fritza Mauthnera — Nie waham się tu zresztą cienie Bacona za to zestawienie o przebaczenie prosić. [przypis autorski]
odbić się — tu: oddalić się (domyślnie: od właściciela). [przypis edytorski]
odbić — tu: odbić się. [przypis edytorski]
odbicie zablokowanych punktów oporu w centrum miasta — Największą enklawą niemiecką odciętą w pierwszej fazie powstania była tzw. dzielnica rządowa, obejmująca tereny część Śródmieścia Północnego, w tym m.in. Ogród Saski i Krakowskie Przedmieście. Na jej terenie przebywali w chwili wybuchu powstania m.in. gen. Reiner Stahel i gubernator dystryktu warszawskiego, Ludwig Fischer. Powstańcy mimo wysiłków nie zdołali opanować dzielnicy rządowej, a niemiecka odsiecz nawiązała z nią łączność 7 sierpnia. [przypis edytorski]
odbiec czego (starop.) — opuścić co, odejść od czego. [przypis edytorski]
odbiec (daw.) — uciec od kogoś a. czegoś. [przypis edytorski]
odbiedz — dziś popr. pisownia: odbiec. [przypis edytorski]
odbiegą — dziś popr. forma: odbiegną; odbiec (kogoś lub coś) — tu: porzucić. [przypis edytorski]
odbiegać czegoś (przestarz.) — odchodzić od czegoś. [przypis edytorski]
odbiega od pana Andrzeja — Towiańskiego. [przypis redakcyjny]
odbiegłej — dziś popr. tylko forma: odbiegającej. [przypis edytorski]
odbiegł swego pana — uciekł od swego pana. [przypis edytorski]
odbiegły (daw.) — odbieżany, opuszczony. [przypis redakcyjny]
odbiera temu światu rzeczywistość i robi go mniej niż snem — porównaj: Riehl, Zur Einführung in die Philosophie der Gegenwart, s. 117. i 118 oraz Volkelt, A. Schopenhauer, s. 78. [przypis redakcyjny]
odbierzemy — w wersji pierwotnej: odbijemy. [przypis edytorski]
Odbieżą was jako chałupki przy jabłkach, gdy owoce pozbierają, którą lada wiatr rozwieje — skrócona parafraza Iz 1, 8. [przypis edytorski]
odbieżać (daw.) — uciec. [przypis edytorski]
odbieżać kogoś — opuścić kogoś; odejść od kogoś. [przypis edytorski]
odbieżać kogo (starop.) — tu: opuścić kogo. [przypis edytorski]
odbieżać — opuszczać. [przypis edytorski]
odbieżać (przestarz.) — odejść, opuścić. [przypis edytorski]
odbieżała (forma starop.) — odbiegła; por. „bieżeć” [np. Tren XVI: „śmierć (…) k nam bieży”]. [przypis redakcyjny]
odbieżałe stado — stado opuszczone; może aluzja do sytuacji po ucieczce z Polski Henryka Walezego. [przypis redakcyjny]
odbieżany (daw.) — odstąpiony, opuszczony. [przypis edytorski]
odbieżany (daw.) — porzucony, opuszczony. [przypis edytorski]
odbieżany (starop.) — opuszczony, porzucony; tu: mury opuszczone przez zbrojnych obrońców. [przypis edytorski]
odbieżeć coś — opuścić coś, porzucić. [przypis edytorski]
odbieżeć (daw.) — odbiec, tu: zostawić. [przypis edytorski]
odbieżeć (daw.) — odejść; tu: opuścić. [przypis edytorski]
odbieżeć kogoś — opuścić (odchodząc). [przypis edytorski]
odbieżeć — odbiec od czegoś, zostawić coś. [przypis edytorski]
odbieży (daw.) — tu: opuści. [przypis edytorski]
odbieży — odbiegnie, odejdzie. [przypis redakcyjny]
odbijać — tu: otwierać siłą, włamywać się. [przypis edytorski]
odbijanka a. kalkomania — obrazek do przenoszenia na kartkę ze specjalnie przygotowanego papieru. [przypis edytorski]
odbijanka a. kalkomania — obrazek przenoszony na kartkę ze specjalnie przygotowanego papieru. [przypis edytorski]
odbiły się o jego uszy — popr.: obiły mu się o uszy lub dotarły do jego uszu. [przypis edytorski]
odbitka szczotkowa — próbny wydruk, na którym można sprawdzić jakość składu i nanieść korektę. Dawniej był to wydruk odbijany ręcznie przez przyłożenie kartki papieru do złożonych szpalt posmarowanych farbą i ostukanie jej szczotką. [przypis edytorski]
Odbitka. Warszawa. Nakładem mgr farm. Fr. Heroda, redaktora „Wiadomości Farmaceutycznych”, 1928. [przypis autorski]
odbłądzić się (daw.) — stać się winnym. [przypis edytorski]
odbłysk li to — konstrukcja z partykułą li w funkcji wzmacniającej i konstruującej pytanie; inaczej: czy to odbłysk. [przypis edytorski]
Odblask dwóch pierwszych był równej potęgi — Pierwsze dwa łuki światła symbolem są Ojca i Syna, to jest Syn przez Ojca: lumen de lumine. [przypis redakcyjny]
od Boga — dziś: przez Boga; por 1 Sam 2 i dalej. [przypis edytorski]
od boga — dziś: przez boga. [przypis edytorski]
odboleć — dziś raczej: przeboleć. [przypis edytorski]
od brzegów — właściwie od wrogów, τῶν πολεμίων. [przypis tłumacza]
Odbudowało się z sąsiedzką pomocą miasto — Dionizjusz I, tyran Syrakuz (405–368 p.n.e.), pomógł odbudować Messynę w okresie hellenistycznym; miasto powróciło wówczas do dawnej świetności. [przypis edytorski]
odbudowywa (daw.) — dziś popr.: odbudowuje. [przypis edytorski]
odbyć podróż do Canossy a. udać się do Canossy — ukorzyć się, wyznać swój błąd; Canossa: miasto w płn. Włoszech z zamkiem, w którym w 1077 cesarz Henryk IV ukorzył się przed papieżem Grzegorzem VII, kończąc ty samym spór o inwestyturę (tj. prawo nadawania wyższych godności duchownym na terenie swego państwa). [przypis edytorski]
odbyć (starop.) — porzucić, odejść; odbędziesz swej miłośnice: porzucisz swą ukochaną. [przypis edytorski]
odbyć (starop.) — postradać. [przypis redakcyjny]
odbycie (daw.) — zbyt. [przypis edytorski]
odbyło. [przypis redakcyjny]
odbyt (daw.) — zbyt, popyt, pokupność, popularność wśród nabywców. [przypis edytorski]
odbyt (daw.) — zbyt. [przypis edytorski]
odbyt (daw.) — zbyt; tu: powodzenie w interesie. [przypis edytorski]
odbyt — tu: zbyt, popyt, pokupność, popularność wśród nabywców. [przypis edytorski]
odbyt — tu: zbyt, popyt. [przypis edytorski]
odbywała liczne podróże, utrzymywała stosunki handlowe z Anglikami… — Zimorowicz, Viri illustres. [przypis autorski]
odbywa się obecnie rewindykacja dla Polski Korzeniowskiego-Conrada — w latach 1923–1926 wiele pisano o polskości Conrada, m.in.: Stefan Żeromski (Joseph Conrad, „Wiadomości Literackie” nr 33 z 1924 r.; Autor rodak, „Naokoło Świata” luty 1925), Maria Dąbrowska (Tragizm Conrada, „Wiadomości Literackie” nr 63; Prawdziwa rzeczywistość Conrada, „Wiadomości Literackie” nr 285), Jarosław Iwaszkiewicz (Conrad a Europa, „Wiadomości Literackie” nr 57). [przypis edytorski]
od ćwierci — od kwartału. [przypis redakcyjny]
od ćwierci — od trzech miesięcy. [przypis edytorski]
od cara najęty — dziś popr.: przez cara najęty. [przypis edytorski]
odcechowanie — odznaczenie, wskazanie cech charakterystycznych. [przypis edytorski]
od Cesarza zabranych — dziś: przez Cesarza zabranych. [przypis edytorski]
