Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 160198 przypisów.
facecja (daw.) — żart, dowcip, anegdota; tu: zabawa. [przypis edytorski]
facecja (daw.) — żart, dowcip. [przypis edytorski]
facecja (daw.) — żart, wymysł, kaprys. [przypis edytorski]
facecja (przestarz.) — krótkie zabawne opowiadanie; tu: głupstwo. [przypis edytorski]
facecja — żart, dowcip, anegdota. [przypis edytorski]
facecja — żart, dowcip. [przypis edytorski]
facecja — żart. [przypis edytorski]
facecja (z łac. facetia) — żart, dowcip. [przypis edytorski]
facecja (z łac.) — żart, dowcip; tu: z ironią. [przypis edytorski]
facecja (z łac.) — zabawne opowiadanie. [przypis edytorski]
facecje — żarty. [przypis redakcyjny]
facecjonista (daw.) — dowcipniś. [przypis edytorski]
facecjonista — żartowniś; por. facecja: żart. [przypis edytorski]
Facelet (a. falcelit) — chusteczka, chusteczka do nosa. [przypis edytorski]
facere (łac.) — robić, czynić. [przypis edytorski]
facetka (gw. warsz.) — lekceważąco o kobiecie eleganckiej, która jednak nie jest damą. [przypis edytorski]
facet z morskiej piany (iron.) — elegancik. [przypis edytorski]
fachte — blies. [przypis edytorski]
Faciam domui huic in qua invocatum est nomen meum et in qua vos habetis fiduciam (…) (łac.) — „Przetoż uczynią domowi temu, który nazywany jest od imienia mego, w którym wy ufacie, i miejscu temu, którem wam dał i ojcom waszym, jakom uczynił Silo. Ty więc nie módl się za tym ludem”. [przypis tłumacza]
Faciamus experimentum in anima vili (łac.) — zróbmy doświadczenie na duszy lichej (daw. o doświadczeniach na zwierzętach). [przypis edytorski]
Faciasne (…) magistri — Horatius, Satirae II, 3. 253. [przypis tłumacza]
facile credo (łac.) — łatwo wierzę. [przypis redakcyjny]
facilis descensus Averno (łac.) — łatwe jest zejście do (jeziora) Awernu, tj. do podziemnego świata zmarłych (Wergiliusz Eneida VI 126). [przypis edytorski]
facilius est consolari afflictum, guam sustinere (łac.) — łatwiej pocieszać strapionego, niż podnieść. [przypis redakcyjny]
Facilius est errare naturam, quam ut dissimilem sui princeps possit formare Rempublicam (łac.) — łatwiej jest zbłądzić naturze, niż żeby panujący mógł uformować rzeczpospolitą niepodobną do siebie. [przypis redakcyjny]
Facino Cane, właśc. Bonifacio Cane (1360–1412) — kondotier włoski słynący z okrucieństwa. [przypis edytorski]
facit (łac.) — 3 os. czasu teraźniejszego łac. czasownika facĕre (robić). Zwyczajowo używa się formy czasu przeszłego fecit: zrobił, wykonał (napis na dziełach sztuki obok podpisu artysty), być może Brzozowski w ten sposób nawiązuje do wcześniejszgo cytatu z Biblii. [przypis edytorski]
facit (łac.) — dosł: czyni. [przypis edytorski]
facjata (daw., pot.) — twarz, oblicze. [przypis edytorski]
facjata (daw., pot.) — twarz. [przypis edytorski]
facjata — frontowa ściana kamienicy. [przypis edytorski]
facjata — mieszkanie a. pokój na poddaszu, z oknem wychodzącym z dachu i nakrytym własnym daszkiem; daw., pot.: twarz. [przypis edytorski]
facjata (z wł.) — środkowa część ściany frontowej. [przypis redakcyjny]
facjatka — izba na poddaszu. [przypis redakcyjny]
facjatka — mansarda; pomieszczenie w części strychowej budynku, przykryta odrębnym dachem. [przypis edytorski]
facjatka — mieszkanie a. pokój na poddaszu. [przypis edytorski]
facjatka — mieszkanie lub pokój na poddaszu, z oknem wychodzącym z dachu i nakrytym własnym daszkiem. [przypis edytorski]
facjatka — mieszkanie na poddaszu. [przypis edytorski]
facjatka — poddasze. [przypis redakcyjny]
facjatka — pokój na poddaszu. [przypis edytorski]
facjatka — pomieszczenie na poddaszu z oknem na dachu. [przypis edytorski]
facjenda (daw.) — spekulacja, interes. [przypis edytorski]
facjenda (daw., z łac.) — interes. [przypis edytorski]
facjenda — folwark [dziś popr. w tym znaczeniu: hacjenda; red. WL]. [przypis autorski]
facjenda — interes, kalkulacja, spekulacja. [przypis edytorski]
facjenda — spekulacja, afera. [przypis redakcyjny]
facjenda — spekulacja handlowa. [przypis edytorski]
facka (daw.) — policzek, uderzenie otwartą dłonią w twarz. [przypis edytorski]
facolet a. facelet (daw., z wł.) — chustka, szczególnie chustka do nosa. [przypis edytorski]
Fac secundum exemplar quod tibi ostensum est in monte (łac.) — Wj 25, 40. „Czyń wedle wzoru, który ukazano ci na górze”. [przypis tłumacza]
facsimile — tu znajdowała się reprodukcja z tekstem franc. oraz z ilustracją przedstawiająca trzech wisielców. [przypis edytorski]
Facta (…) astris — Manilius, Astronomica, III, 58. [przypis tłumacza]
facta ficta (łac.) — fakty zmyślone; fakty (czyny, dzieła) stworzone (fałszywe, skłamane, obłudne). [przypis edytorski]
Fac te ipsum felicem (łac.) — uczyń siebie samego szczęśliwym (Seneka). [przypis autorski]
factiosus (łac.) — intrygant. [przypis redakcyjny]
factory (ang.) — fabryka. [przypis edytorski]
factotum (łac. fac totum: rób wszystko) — zaufana osoba, wypełniająca wszelkie polecenia. [przypis edytorski]
factotum (łac. fac totum: rób wszystko) — zaufana osoba, wypełniająca wszelkie polecenia. [przypis edytorski]
factotum (łac.) — osoba zaufana, spełniająca usługi wszelkiego rodzaju. [przypis edytorski]
factotum (łac.) — służący lub inna osoba wykonująca wiele różnych czynności. [przypis edytorski]
factotum (łac.) — totumfacki; osoba zaufana, spełniająca usługi wszelkiego rodzaju. [przypis edytorski]
factotum wyrosło — w odniesieniu do zaczerpniętego z łaciny rzeczownika rodzaju nijakiego factotum (totumfacki) autorka konsekwentnie stosuje czasowniki również w formie nijakiej. [przypis edytorski]
factum brutum (łac.) — ciężki (tępy, tu: nieopracowany) czyn. [przypis edytorski]
factum (łac.) — czyn, dzieło, postępowanie, fakt. [przypis edytorski]
facultatem (łac.) — swobodę. [przypis redakcyjny]
facultates (łac.) — dostatki. [przypis redakcyjny]
facunde, erudite (łac.) — wymownie, uczenie. [przypis redakcyjny]
facundia (łac.) — wymowa. [przypis redakcyjny]
facundissima oratione (łac.) — kształtem nader ozdobnym. [przypis redakcyjny]
facyendować — robić interesy; spekulować. [przypis edytorski]
Fa dieci lire, signore (wł.) — Po dziesięć lirów, proszę pana. [przypis edytorski]
Faenca — miasto w środkowych Włoszech, niedaleko Rawenny. [przypis redakcyjny]
Faenza — miasto we Włoszech, w regionie Emilia-Romania, położone w pobliżu Rawenny, słynące od średniowiecza z wyrobów fajansowych, którym miasto użyczyło swej nazwy. [przypis edytorski]
faeton — czterokołowy sportowy powóz. [przypis edytorski]
Faeton — Faeton, jako bają poetowie, był syn Słońca, u którego raz uprosił, że mu dopuścił wóz swój wieść; ale iż nie umiał, konie się rozbiegały, zaczem się świat zagorzał; przeto Jupiter zrzucił go na dół do rzeki Eridanu. To dla tego zmyślono, aby się nikt tego nie poważył sprawować, czemu nie sprosta (przypis źródła). [przypis edytorski]
Faeton — koń z rydwanu Jutrzenki, imię znaczy: Jaśniejący. [przypis edytorski]
faeton — lekki czterokołowy powóz. [przypis edytorski]
faeton — lekki otwarty powóz konny bez drzwiczek. [przypis edytorski]
faeton — lekki powóz używany do spacerów. [przypis edytorski]
Faeton (mit. gr.) — syn boga słońca Heliosa; na jego prośbę ojciec pozwolił mu przez jeden dzień powozić rydwanem słońca; kiedy Faeton ruszył w drogę, okazało się, że nie potrafi kontrolować koni, które poniosły i zjechały z ustalonej trasy; ponieważ światu groziło spalenie, Zeus zmuszony był zabić Faetona piorunem. [przypis edytorski]
Faeton (mit. gr.) — syn boga słońca Heliosa oraz Okeanidy Klimene, której mężem był śmiertelnik, król Etiopii, Merops. Na prośbę Faetona Helios pozwolił mu przez jeden dzień powozić rydwanem słońca. Kiedy Faeton ruszył w drogę, okazało się, że nie potrafi kontrolować koni, które poniosły i zjechały z ustalonej trasy. Ponieważ światu groziło spalenie, Zeus zmuszony był zabić Faetona piorunem. [przypis edytorski]
Faeton (…) popalił wszystko na ziemi i sam zginął od pioruna — ponieważ światu groziło spalenie, Zeus zmuszony był zabić Faetona piorunem. [przypis edytorski]
faeton — ptak wodny, będący bardzo zwinnym lotnikiem. [przypis edytorski]
faeton — tu: niezadaszony pojazd konny, najczęściej dwuosobowy. [przypis edytorski]
Faeton — w mitologii gr. syn Heliosa (mitologii rzym. Feba). Uprosił on ojca, boga słońca, aby pozwolił mu wyjechać na niebo rydwanem słońca, lecz wyjechawszy stracił panowanie nad rumakami i został przez Zeusa strącony do rzeki Pad. [przypis redakcyjny]
faeton (z gr.) — powóz lekki bez drzwiczek. [przypis redakcyjny]
F.A — First Arts; dyplom wykształcenia niższego. [przypis edytorski]
fafoły — brudy. [przypis autorski]
fagas (daw., pogard.) — służący, lokaj, sługus. [przypis edytorski]
fagas (daw.) — służący, lokaj (dziś pogard.: służalec a. kochanek). [przypis edytorski]
fagas (daw.) — służący, lokaj. [przypis edytorski]
fagasować (daw. pot.) — donosić, skarżyć. [przypis edytorski]
fagasować — wysługiwać się, podlizywać. [przypis edytorski]
fagas — pogardliwie: służący, lokaj; przen.: służalec, lizus. [przypis edytorski]
fagas — pogardliwie: służący, tu przenośnie: lizus, służalec. [przypis redakcyjny]
Fagon, Guy-Crescent (1638–1718) — francuski lekarz i botanik, gł. lekarz nadworny Ludwika XIV, dyrektor Ogrodu Królewskiego. [przypis edytorski]
Fagundes, Estevão (1577–1645) — portugalski jezuita. [przypis edytorski]
Fagus, własc. Georges Faillet (1872–1933) — fr. poeta, symbolista. [przypis edytorski]
Fahnenweihe (niem.) — poświęcenie sztandaru. [przypis edytorski]
faiblesse (fr.) — słabość. [przypis edytorski]
