Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | białoruski | botanika | chemiczny | dawne | filozoficzny | francuski | geografia, geograficzny | grecki | gwara, gwarowe | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | norweski | polski | portugalski | potocznie | prawo, prawnicze | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | ukraiński | włoski | wojskowy | żartobliwie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 3665 przypisów.
imać (daw.) — trzymać; tu: więzić. [przypis edytorski]
imać (daw.) — tu: ująć, aresztować. [przypis edytorski]
imać — łapać, chwytać, brać się za coś. [przypis edytorski]
imać — łapać, chwytać. [przypis edytorski]
imać — łapać. [przypis edytorski]
imać się — brać się (zabierać się) do czegoś, chwytać się za coś. [przypis edytorski]
imać się — brać się za coś; chwytać się. [przypis edytorski]
imać się — brać się za coś; tu: czepiać się. [przypis edytorski]
imać się — chwytać się; brać się za coś; zajmować się czymś. [przypis edytorski]
imać się — chwytać się. [przypis edytorski]
imać się czego (daw., gw.) — chwytać się czego, brać się za co. [przypis edytorski]
imać się czegoś — brać się, zabierać się za coś. [przypis edytorski]
imać się czegoś — brać się za coś; chwytać coś. [przypis edytorski]
imać się czegoś — chwytać się za coś. [przypis edytorski]
imać się czegoś (daw., gw.) — chwytać się za coś; brać się za coś. [przypis edytorski]
imać się czegoś (daw., gw.) — zabierać się do czegoś, brać się za coś. [przypis edytorski]
imać się czegoś (daw.) — zabierać się do czegoś, brać się za coś. [przypis edytorski]
imać się czegoś — łapać się za coś, brać się za coś. [przypis edytorski]
imać się czego (starop.) — wziąć się za co; zająć się czym. [przypis edytorski]
imać się (daw.) — chwytać się za coś; zajmować się czymś. [przypis edytorski]
imać się (daw.) — łapać się, chwytać się czego; zabierać się za co; zajmować się czym. [przypis edytorski]
imać się (daw.) — trzymać, chwytać. [przypis edytorski]
imać się (daw.) — zabrać się (do czego), chwycić się (za co). [przypis edytorski]
imać się — tu: wywrzeć szkodliwy wpływ; imie się — dziś popr.: ima się. [przypis edytorski]
imać (starop. tu forma 3 os. lp: imie) — zacząć. [przypis redakcyjny]
imaginacją, demokracją itp. — daw. forma B. lp rzecz. r.ż. zakończonych na -yja; dziś popr.: imaginację, demokrację itp. [przypis edytorski]
imaginacja (daw.) — wyobraźnia. [przypis edytorski]
imaginacja — wyobraźnia. [przypis edytorski]
imaginacja (z łac.) — tu: wyobrażenie, pomysł. [przypis edytorski]
imaginacja (z łac.) — wyobraźnia. [przypis edytorski]
imaginacja (z łac.) — wyobraźnia, wyobrażenie. [przypis edytorski]
Imaginacjo (…) skrzydło twe z sobą człowieka porywa — Poeta apostrofując imaginację wprowadza widzenie, jakie w następnych wierszach opowiada, i zarazem objaśnia cudowne zjawisko, jak fantastyczna imaginacja, niepobudzona żadnym zmysłowym wrażeniem, nas samych porywa w świat niewidzialny za pośrednictwem niebieskiego światła, jakie bezpośrednio z własnej woli albo z woli Bożej nam jakiś przedmiot szczególnie oświeca. [przypis redakcyjny]
imaginacyjny — będący wytworem wyobraźni, fantastyczny. [przypis edytorski]
imaginatywny — częściej: imaginacyjny, będący wytworem wyobraźni, fantastyczny. [przypis edytorski]
imagines mortuorum (łac.) — widma zmarłych. [przypis edytorski]
imaginez-vous (fr.) — proszę sobie wyobrazić. [przypis edytorski]
imaginez-vous (fr.) — wyobraź pan sobie. [przypis edytorski]
imaginować (daw.) — wyobrażać. [przypis edytorski]
imaginować sobie (daw., z łac.) — wyobrażać sobie. [przypis edytorski]
imaginować — wyobrażać sobie. [przypis edytorski]
imaginować (z łac.) — wyobrażać. [przypis edytorski]
imaginujcież sobie — konstrukcja z partykułą -że, skróconą do -ż; znaczenie: wyobraźcie (też) sobie. [przypis edytorski]
imago (łac.) — Obraz (Boga). [przypis tłumacza]
imainacja a. imaginacja (daw.) — wyobraźnia. [przypis edytorski]
imainacja a. imaginacja — wyobraźnia. [przypis edytorski]
imainacja (daw.) — dziś: imaginacja; wyobraźnia. [przypis edytorski]
imainacja (daw.) — imaginacja; wyobraźnia. [przypis edytorski]
imainacja (daw.) — imaginacja; wyobraźnia; tu: wyobrażenie. [przypis edytorski]
imainacja — dziś: imaginacja; wyobraźnia; wyobrażenie. [przypis edytorski]
imainacja (z łac. imaginatio) — wyobraźnia, wyobrażenie. [przypis redakcyjny]
imainować a. imaginować (z łac. imaginare) — wyobrażać sobie. [przypis edytorski]
imainować sobie (daw., z łac.) — imaginować sobie, wyobrażać sobie. [przypis edytorski]
imainować sobie (daw., z łac.) — imaginować sobie, wyobrażać sobie. [przypis redakcyjny]
imainować sobie (z łac.) — wyobrażać sobie. [przypis edytorski]
imainować (z łac.) — popr. imaginować, wyobrażać. [przypis edytorski]
imainować (z łac.) — wyobrażać sobie. [przypis edytorski]
Imainuj — imaginuj (z fr. imaginer), wyobraź sobie. Grupa głosek ge–, gi– w wyrazach pochodzenia obcego była wymawiana często jako je–, ji–, i–, np. jeografia, jenerał. [przypis redakcyjny]
imający — chwytający. [przypis edytorski]
I mają tylko dwa warunki z góry — Pojęcie proroków, z prawa obowiązującego w Izraelu wzięte, sądzę, że z właściwego źródła. Prorocy, fałszem dla prawdy walczący, powoływani byli przed sąd. I duchowie proroków są poddani prorokom. Patrz u św. Pawła w Listach. [przypis autorski]
imał się swego dzieła — wziął się za a. zabrał się do swojego dzieła. [przypis edytorski]
imam — potomek proroka. [przypis autorski]
imam — w szyizmie, jednym z głównych odłamów islamu: pochodzący z rodu Mahometa święty i przewodnik całej wspólnoty religijnej; imamom przypisuje się nieomylność. [przypis edytorski]
I ma na skrzydłach pisany gniew boży — Na skrzydłach wielu motyli, a mianowicie szarańczy, znajduje się niewyraźne znaki; lud prosty wierzy, iż to są litery arabskie i że zawierają napis: gniew boży. [przypis autorski]
imanie się czegoś (daw.) — chwytanie się czegoś, branie się za coś. [przypis edytorski]
ima się miecza — chwyta za miecz. [przypis edytorski]
I matka ich nieboszczka — Jasnym jest, że Elmira jest drugą żoną Orgona, prawdopodobnie znacznie młodszą od niego. [przypis tłumacza]
i ma to być statutem obwarowane — Czego tu autor żąda, obwarowały konstytucje anni 1676 tit: Trybunał koronny. Corrumpens judicem actor [strona korumpująca sędziego — Red.WL] sprawę traci, a corruptus [skorumpowany — Red.WL] od sądu relegowany, incapax [niezdolny — Red.WL] na potem wszelkich funkcyj deklarowany być ma; i konstytucje anni 1699 tit: De corrupto Konstytucja także anni 1726 tit: Ażeby; w której się wyraża: Corruptus judex [skorumpowany sędzia — Red.WL] w. ks. lit. przy wróceniu wziętej korrupcji, cum poena triplicis pensionis delatori adjudicanda, ab activitate in perpetuum et privatione officii, [z karą potrójnej pensji przysądzoną oskarżycielowi […] i z pozbawieniem urzędu — Red.WL] jakiegożkolwiek ministerii, czyli urzędu, a podaniem onego królowi, czyli województwu pro vacanti [jako wakującego — Red.WL] za upomnieniem się stron in subsequenti judicio [następnym wyrokiem — Red.WL] karany być ma. K. 1726. tit: De corrupto. Przyp. drug. wyd. [przypis edytorski]
ima — tu: łapie;imać: chwytać, brać. [przypis edytorski]
im Aufstreich — Überbieten bei Versteigerungen. [przypis edytorski]
Imawus — góry Himalaja. [przypis redakcyjny]
I may note at once that there were a few delightful exceptions to that, to mention only my friends Billy Hancock in the Trobriands; M. Raffael Brudo, another pearl trader; and the missionary, Mr. M. K. Gilmour. [przypis autorski]
im bardziej podupada potęga państwa, tym bujniej wzrosły ich fortuny — aluzja do stosunków panujących wśród finansistów ze stronnictwa rozwagi. [przypis tłumacza]
im bardziej się jej zaprzecza, tym więcej nastręcza się sposobności do ustalenia jej za pomocą nowych dowodów — silny wyraz sceptycyzmu Russa wobec pytania, czy narody takie, jakie są, naprawdę zdolne są utworzyć idealne społeczeństwo prawne. [przypis tłumacza]
imbecilé (fr.) — głupia; idiotka. [przypis edytorski]
imbecile (fr.) — imbecyl; gamoń. [przypis edytorski]
imbecilitas praecox (łac.) — określenie niewystępujące we współczesnej medycynie, oznaczające przedwczesną degenerację umysłową. [przypis edytorski]
imbelles (łac.) — niewojennych. [przypis redakcyjny]
imberbis iuvenis custode remoto (łac.) — w młodym wieku pozbawiony opieki. [przypis edytorski]
imbibere (łac.) — skorzystać. [przypis redakcyjny]
imbier — dziś: imbir (łac. Zingiber officinale). [przypis edytorski]
imbier — dziś: imbir. [przypis redakcyjny]
imbir a. imbier — proszek z korzeni rośliny zingiber officinale. [przypis redakcyjny]
Imbonatus i Bartoloni — Bartoloni: zapewne raczej Giulio Bartolocci (1613–1687), włoski hebraista z zakonu cystersów, autor czterotomowej pracy bibliograficznej Bibliotheca Magna Rabbinica, której ostatni tom opracował jego uczeń Imbonatus (właśc. Carlo Giuseppe Imbonati), autor późniejszego dodatku do tego dzieła pt. Bibliotheca latino-hebraica. [przypis edytorski]
im breiten Kreis Sie schaffen! (niem.) — powiedzie się panu w szerokich kręgach! [przypis edytorski]
imbroglio (wł.) — dosł.: zamieszanie, zamęt; tu: zawiła intryga sceniczna. [przypis edytorski]
imbroglio (wł.) — dosł. zamieszanie, zamęt; tu: zawiła intryga sceniczna. [przypis edytorski]
imbroglio (wł.) — dosł.: zamieszanie, zamęt; zawiła intryga sceniczna. [przypis edytorski]
imbroglio — zawikłana sytuacja. [przypis edytorski]
Imbros — syn sojusznika Troi Mentora, mąż córki Priama. [przypis edytorski]
Imbros — wyspa na Morzu Trackim, w pobliżu cieśniny Dardanele. [przypis edytorski]
imbryczek — czajnik. [przypis edytorski]
imbryk — czajnik. [przypis edytorski]
imbui — gatunek drzewa. [przypis autorski]
imbuya — Ocotea porosa, drzewo o twardym drewnie rosnące w płd. Brazylii. [przypis edytorski]
imć — dawne wyrażenie grzecznościowe przeważnie przed nazwiskiem lub tytułem; skrót od: jego miłość. [przypis edytorski]
imć (daw.) — skrócona forma grzecznościowego „jej/jego miłość”, „jej-/jegomość”. [przypis edytorski]
imć (daw.) — skrócona forma grzecznościowego „jej/jego miłość”, zwykle używana przed nazwiskiem, tytułem lub innym określeniem osoby. [przypis edytorski]
imć (daw.) — skrócona forma starop. zwrotu grzecznościowego: jej/jego miłość, jejmość/jegomość, stawianego przeważnie przed nazwiskiem lub tytułem. [przypis edytorski]
imć panu Grynieńskiemu… — Filip Brunei de Grigny, człowiek zrujnowany i wiecznie goniący za pieniędzmi. [przypis tłumacza]
imć — skrót od wyrażenia grzecznościowego jego miłość, stawianego przeważnie przed nazwiskiem. [przypis edytorski]
