Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 116655 przypisów.
stolec (daw.) — tron. [przypis edytorski]
stolec (daw.) — tron władcy; por. stolica. [przypis edytorski]
stolec (starop.) — tron. [przypis edytorski]
stolec — tron, krzesło władcy; por.: stolica. [przypis edytorski]
stolec (tu daw.) — tron. [przypis edytorski]
stolec — tu: sedes. [przypis edytorski]
stoletni — dziś popr.: stuletni. [przypis edytorski]
stolica biskupia świętego Marcina — św. Marcin był w IV w. biskupem w Tours. [przypis edytorski]
stolica Boża i Barankowa — por. Ap 22, 3 (w nowszych tłumaczeniach: tron Boga i Baranka). [przypis edytorski]
stolice (starop. forma) — dziś Msc.lp: [w] stolicy. [przypis edytorski]
stolic — Lwów był wówczas stolicą województwa ruskiego. [przypis edytorski]
stolic przedniejszych królestwa — tj. Wrocławia, Krakowa i Sandomierza. [przypis edytorski]
stolika, przy którym ja, H., siedzę — odniesienie do szkicu umieszczonego w źródle. [przypis edytorski]
stolnica (daw.) — blat stołu. [przypis edytorski]
stolnikowa — żona stolnika, dawnego tytularnego urzędnika ziemskiego (jego tytuł pochodził z czasów średniowiecza, kiedy dworski stolnik miał obowiązek zajmowania się stołem królewskim). [przypis edytorski]
stolnik — urzędnik dworski opiekujący się kuchnią. [przypis edytorski]
stolowanie — belkowanie; piętro. [przypis edytorski]
stolowanie (białorus.) — stoĺ (zapis fonetyczny): pułap. [przypis edytorski]
stonas (lenk.) — visuomenės sluoksnis pagal kilmę. [przypis edytorski]
Stonehenge — budowla z wielkich głazów ustawionych w kręgu, pochodząca z epoki neolitu i brązu, znajdująca się w płd. Anglii. [przypis edytorski]
Stones of Venice — trzytomowy traktat o sztuce i architekturze weneckiej autorstwa angielskiego historyka sztuki Johna Ruskina, opublikowany po raz pierwszy w latach 1851–1853. [przypis edytorski]
stonia (lenk.) — arklių tvartas, arklidė. [przypis edytorski]
„Sto nowych nowel” (fr. Cent nouvelles nouvelles) — zbiór stu opowiadań, wzorowany na Dekameronie Boccaccia. Powstał w 1462 r. na dworze i z inspiracji księcia Burgundii, Filipa III Dobrego, autorstwo pozostaje przedmiotem sporu. [przypis edytorski]
stooki strażnik pawi — Argos (gr. Ἄργος, łac. Argus), w mit. gr. olbrzym o stu wiecznie czuwających oczach, postawiony przez Herę na straży jałówki, w którą została zamieniona nimfa Io, z którą miał miejsce Zeus. Ostatecznie Argos został przechytrzony przez Zeusa: w celu wykradzenia kochanki gromowładny wysłał boga kupców i złodziei, Hermesa, ten uśpił Argosa grą na flecie, a następnie odciął strażnikowi głowę. Hera przeniosła oczy Argosa na ogon poświęconego tej bogini ptaka, pawia. [przypis edytorski]
stopa (ang. foot, lm feet) — ang. miara długości, dziś ok. 30,48 cm (daw. w Europie 27–35 cm). Sześć stóp to ok. 180-190 cm; w XIX i na początku XX w., zwłaszcza w trudnych warunkach północnych, ludzie rzadko osiągali tak wysoki wzrost. [przypis edytorski]
stopa — anglosaska jednostka długości, ok. 30 cm. [przypis edytorski]
stopa — anglosaska jednostka długości, ok. 30 cm. [przypis edytorski]
stopa — anglosaska miara długości wynosząca ok. 30,5 cm; 40 stóp to ok. 12 m. [przypis edytorski]
stopa — anglosaska miara długości wynosząca ok. 30,5 cm; 74 stopy to ok. 22,55 m. [przypis edytorski]
stopa — anglosaska miara długości wynosząca ok. 30,5 cm; sześć stóp to ok. 180 cm. [przypis edytorski]
stopa — anglosaska miara długości wynosząca ok. 30 cm. [przypis edytorski]
stopa — ang. miara długości wynosząca ok. 30,5 cm; sześć stóp to ok. 180. [przypis edytorski]
stopa — daw. bryt. jednostka długości, mierząca 0,3048 m i dzieląca się na 12 cali. [przypis edytorski]
stopa — daw. jednostka długości równa ok. 0,3 m. [przypis edytorski]
stopa — daw. miara długości, licząca ok. 30 cm. [przypis edytorski]
stopa — daw. miara długości, niecałe 30 cm. Mężczyźni mierzący ponad 6 stóp, tj. więcej niż 180 cm, należeli dawniej do rzadkości. [przypis edytorski]
stopa — daw. miara długości, ok. 30 cm. [przypis edytorski]
stopa — daw. miara długości, równa ok. 30,5 cm. [przypis edytorski]
stopa — dawna jednostka długości, równa ok. 30 cm; 11.000 stóp to ok. 3,3 km. [przypis edytorski]
stopa — dawna jednostka długości, równa ok. 30 cm. [przypis edytorski]
stopa — dawna jednostka długości równa ok. 30 cm. [przypis edytorski]
stopa — dawna miara długości, niecałe 30 cm. [przypis edytorski]
stopa — dawna miara długości, nieco ponad 30 cm. [przypis edytorski]
stopa — dawna miara długości, ok. 30 centymetrów. [przypis edytorski]
stopa — dawna miara długości, ok. 30 cm. [przypis edytorski]
stopa — dawna miara długości, równa ok. 30 cm. [przypis edytorski]
stopa — dawna miara długości; stopa brytyjska liczyła 12 cali, tj. 30,48 cm; sześć stóp bez jednego lub dwóch cali to ok. 178–180 cm. [przypis edytorski]
stopa — jednostka miary długości obejmująca 12 cali i równa ok. 30,5 cm. [przypis edytorski]
stopa — jednostka miary długości; ok. 30,5 cm. [przypis edytorski]
stopa — jednostka miary długości, równa ok. 30,48 cm. [przypis edytorski]
stopa — jednostka miary długości równa ok. 30,5 cm. [przypis edytorski]
stopa — jednostka miary długości, równa ok. 30 cm. [przypis edytorski]
stopa — miara długości, równa ok. 30,5 cm. [przypis edytorski]
stopa — miara długości w krajach anglosaskich, równa ok. 30 cm. [przypis edytorski]
stopa — najmniejsza jednostka miary rytmicznej wiersza, w wersyfikacji antycznej: określony układ sylab długich i krótkich. [przypis edytorski]
stopa reńska — daw. miara długości, równa 0,31 m. [przypis edytorski]
stopa(s) — indas. [przypis edytorski]
stopa — tu: dawna brytyjska jednostka długości równa 12 calom, ok. 30 cm. [przypis edytorski]
stopa — tu: dawna jednostka długości (ok. 0,3 m). [przypis edytorski]
stopa — tu: klasyczna miara wiersza; dalej żart: Dionizos rozumie stopę jako część ciała. [przypis edytorski]
stopa — tu: klasyczna miara wiersza; dalej żart. gra słów nawiązująca również do stopy jako części ciała. [przypis edytorski]
stopa — tu: krok; przen.: postępek. [przypis edytorski]
stopa — tu: najmniejsza jednostka miary rytmicznej wiersza albo dawna miara długości, wynosząca ok. 30 cm. [przypis edytorski]
stopa — tu: najmniejsza jednostka miary rytmicznej wiersza. [przypis edytorski]
stoperczyć (gw.) — rozpierać się; tu: stroszyć, wystawiać. [przypis edytorski]
stopniami (daw.) — stopniowo. [przypis edytorski]
stopniami — tu: stopniowo. [przypis edytorski]
stopniowie — dziś popr.: stopniowo. [przypis edytorski]
stopniowy — tu: posiadający stopień oficerski. [przypis edytorski]
stopochodne (biol.) — ssaki, które podczas poruszania się opierają się na całych powierzchniach stóp i dłoni. [przypis edytorski]
Stop, stop! (ang.) — Stój, stój! [przypis edytorski]
Stopy jej delikatne, ziemi nawet nie trącą… — Homer, Iliada XIX 92–93. [przypis edytorski]
stopy ołtarza — podnóże ołtarza. [przypis edytorski]
stora — ciężka zasłona. [przypis edytorski]
storavojosi (lenk.) — stengėsi. [przypis edytorski]
stora — zasłona okienna z grubego materiału. [przypis edytorski]
stora — zasłona. [przypis edytorski]
Storch, Heinrich Friedrich von (1766–1835) — ekonomista niemiecko-rosyjski; autor pracy Cours d'économie politique ou exposition des principes qui déterminent la prospérité des nations (St. Petersburg 1815). [przypis edytorski]
storów — dziś popr. forma D.lm: stor; stora — ciężka zasłona, kurtyna. [przypis edytorski]
storotis (lenk.) — stengtis. [przypis edytorski]
Storting — jednoizbowy parlament Królestwa Norwegii. [przypis edytorski]
Storting (norw. Stortinget) — jednoizbowy parlament Królestwa Norwegii, funkcjonujący 1814 r.; najwyższy organ władzy politycznej w Norwegii, posiadający władzę ustawodawczą oraz sprawujący kontrolę nad rządem. [przypis edytorski]
storublowej — dziś popr.: sturublowej. [przypis edytorski]
story (daw.) — zasłony. [przypis edytorski]
story — zasłony. [przypis edytorski]
stośmy im razy mówili — sto razy im mówiliśmy. [przypis edytorski]
stos a. sztos (daw., z niem.) — uderzenie, cios, pchnięcie. [przypis edytorski]
stosować — tu: podporządkować czemuś. [przypis edytorski]
stos pacierzowy (daw.) — kręgosłup. [przypis edytorski]
stosu dla nich nie potrzeba, zakopać ich w ziemi — według wierzeń słowiańskich tylko spalenie ciała otwierało duszom drogę w zaświaty. [przypis edytorski]
stosunek Antoniusza do Kleopatry — Kleopatra VII Filopator (69–30 p.n.e.), ostatnia królowa Egiptu, słynna z urody i uroku osobistego, była kochanką rzymskiego polityka i wodza Gajusza Juliusza Cezara (100–44 p.n.e.), a po jego śmierci kochanką jego bliskiego współpracownika Marka Antoniusza (83–30 p.n.e.). [przypis edytorski]
stosunki towarzyskie (daw.) — relacje społeczne. [przypis edytorski]
stosunki — tu: stosunki miłosne, miłostki (w oryg. niem. Verhältnissen). [przypis edytorski]
stos Volty — a. ogniwo Volty; rodzaj ogniwa galwanicznego czyli ogniwa wytwarzającego prąd dzięki reakcjom chemicznym zachodzącym między elektrodą a elektrolitem. Alessandro Volta (1745–1827) skonstruował swoje ogniwo w 1801 r., używając jako elektrod płytek cynkowej i miedzianej zanurzonych elektrolicie z roztworu wodnego kwasu siarkowego. Siła elektromotoryczna (różnica potencjałów elektrod, gdy przez ogniwo nie płynie prąd) ogniwa Volty wynosi ok. 1,1 V. [przypis edytorski]
stos Volty — ogniwo galwaniczne, wynalazek Alessandra Volty. [przypis edytorski]
stos Volty — ogniwo galwaniczne, wytwarzające prąd dzięki reakcjom chemicznym zachodzącym między elektrodą a elektrolitem, wynalazek Alessandra Volty. [przypis edytorski]
stosy Hiszpanii — Żydzi hiszpańscy zostali zmuszeni do przejścia na katolicyzm pod groźbą wygnania. Później Święta Inkwizycja często skazywała konwertytów na śmierć za potajemne praktykowanie religii żydowskiej. [przypis edytorski]
stovyla (brus.) — statula. [przypis edytorski]
stowarzysyła — wymowa s zamiast š („sz”), c zamiast č („cz”) i z tam, gdzie piszemy ż (ale nie rz), nazywa się mazurzeniem i jest charakterystyczna dla gwar Małopolski i Mazowsza. [przypis edytorski]
stowarzyszenie — tu: związek zawodowy. [przypis edytorski]