Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 115674 przypisów.
pletnia — dyscyplina, narzędzie chłosty. [przypis edytorski]
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń III. Witoldowe boje
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
pletnia — plątanina. [przypis edytorski]
pletnia — plecionka. [przypis edytorski]
pletnia — pleciony bicz z bydlęcej skóry, narzędzie chłosty. [przypis edytorski]
pletnia — tu: bicz spleciony z rzemieni. [przypis edytorski]
pletnie (daw.) — baty. [przypis edytorski]
pletr a. pletron — staroż. grecka miara długości, równa 100 stóp, ok. 30 m. [przypis edytorski]
pleura — opłucna; tu zapewne synonim zapalenia płuc. [przypis edytorski]
pleura (starop.) — zapalenie opłucnej. [przypis edytorski]
pleura — tu: zapalenie. [przypis edytorski]
pleura — zapalenie opłucnej. [przypis edytorski]
pleureusa (z fr.: pleureuse: płacząca, płaczka) — puszyste pióro strusie zwisające z damskiego kapelusza. [przypis edytorski]
pleu-reuse'ami — płaczki; kobiety wynajmowane dawniej do okazywania rozpaczy i opłakiwania czyjejś śmierci; też: fryzura męska, w której włosy zaczesane są na kark. [przypis edytorski]
pleurezja (daw.) — zapalenie opłucnej. [przypis edytorski]
Pleuronectidae, czyli płastugi (biol.) — autor ma zapewne na myśli rząd określany obecnie jako Pleuronectiformes (flądrokształtne, bokopływy a. płastugi); nazwę Pleuronectidae nosi obecnie rodzina flądrowatych, w której większość gatunków ma oczy położone po prawej stronie. [przypis edytorski]
plewa — odpadki pozostające po młóceniu zboża. [przypis edytorski]
plewa — tu: coś bez wartości. [przypis edytorski]
plewa — tu: osłona ziarna, odpadki pozostające po młóceniu zboża. [przypis edytorski]
plewa — w przypadku zbóż i traw: osłona ziarna. [przypis edytorski]
plew — dziś popr.: plewa; odpad powstały przy młóceniu i czyszczeniu dojrzałych roślin, stosowany jako pasza. [przypis edytorski]
Plewina — przedstawicielka licznej w Łopusznej rodziny Plewów. [przypis edytorski]
plewka (daw., gw.) — błonka. [przypis edytorski]
plewy — odpadki powstające podczas młócenia roślin, zwłaszcza zbóż. [przypis edytorski]
plewy — odpadki pozostające po młóceniu zboża. [przypis edytorski]
plewy — resztki powstające przy młóceniu i czyszczeniu dojrzałych roślin, wykorzystywane jako pasza. [przypis edytorski]
pleziozaury — rząd wymarłych gadów wodnych, wyposażonych w płetwy. [przypis edytorski]
plezir (z fr.) — przyjemność. [przypis edytorski]
plezjozaury (paleont.) — rząd drapieżnych gadów morskich, żyjących w erze mezozoicznej, ok. 240–65 mln lat temu. [przypis edytorski]
plianas (lenk.) — planas. [przypis edytorski]
pliekti — smarkiai mušti, plakti. [przypis edytorski]
plika (daw.) — dziś popr.: plik. [przypis edytorski]
plika papierów — dziś popr.: plik papierów. [przypis edytorski]
plikas — čia: vargšas. [przypis edytorski]
plik — dziś D. r.m. lm: plików. [przypis edytorski]
plikę (daw.) — dziś r.m.: plik. [przypis edytorski]
plikę — dziś popr. forma B.lp: plik. [przypis edytorski]
Pliniusz Młodszy (ok. 61–ok. 113) — rzymski mówca i pisarz, znany ze swoich licznych listów (Epistulae). [przypis edytorski]
Pliniusz Starszy (23–79) — historyk i pisarz rzymski, autor dzieła Naturalis historia (Historia naturalna), stanowiącego rodzaj encyklopedii w 37 księgach. [przypis edytorski]
Pliniusz Starszy (23–79) — historyk i pisarz rzymski. Jego jedynym zachowanym dziełem jest Naturalis historia (Historia naturalna), rodzaj encyklopedii. [przypis edytorski]
pliovoti — spjaudyti. [przypis edytorski]
pliska — dziś popr.: pliszka, mały ptak z rzędu wróblowatych. [przypis edytorski]
plitka czekolady (z ros.) — tabliczka czekolady. [przypis edytorski]
Ploërmel — miejscowość i gmina francuska w bretońskim departamencie Morbihan. [przypis edytorski]
plon (daw.) — łup. [przypis edytorski]
plondruje — dziś popr.: plądruje. [przypis edytorski]
plonne — dające plon. [przypis edytorski]
plonny — przym. od rzecz. plon: urodzajny, obfity; w innych wydaniach: płonny, tj. próżny, daremny. [przypis edytorski]
plonny — wydający plon, przynoszący korzyść. [przypis edytorski]
plon — tu: łup. [przypis edytorski]
plonuje setnym ziarnem — wydaje bardzo dobry, znakomity plon. [przypis edytorski]
plony — dziś popr. forma N. lm: plonami. [przypis edytorski]
ploščius (brus.) — ilgas be vatos apsiaustas. [przypis edytorski]
Plotyn (204/205–270) — filozof starożytny, twórca neoplatonizmu. Słoneczne oko Plotyna: Οὐ γὰρ ἂν πώποτε εἴδεν… (gr.), Oko nie zobaczy słońca, póki samo nie stanie się słoneczne (Plotyn, Enneady I 6); ciąg dalszy brzmi: dusza nie zobaczy piękna, póki sama nie stanie się piękna. [przypis edytorski]
Plotyn (204–269) — filozof grecki, twórca twórca neoplatonizmu, systemu filozoficznego opartego na nauce Platona połączonej z elementami stoicyzmu i neopitagoreizmu. [przypis edytorski]
Plotyn (204–269) — filozof gr., twórca neoplatonizmu. [przypis edytorski]
plotynizm — neoplatonizm, system filozoficzny stworzony przez Plotyna (204/205–270). [przypis edytorski]
plūko — teka. [przypis edytorski]
pluchać — pluskać, wpadać do wody. [przypis edytorski]
plucha (daw.) — flejtuch, brudas. [przypis edytorski]
plucha — tu: łotr. [przypis edytorski]
pluchoce — dziś: pluszcze. [przypis edytorski]
pluch, właśc. plucha (daw.) — flejtuch, brudas. [przypis edytorski]
pluderki — zdrobn. od pludry: sięgające do kolan spodnie o bufiastych nogawkach, stanowiące element stroju męskiego w XVII i XVIII w. [przypis edytorski]
pluderki — zdrobn. od pludry; spodnie. [przypis edytorski]
pluderki — zdrobn. od: pludry; spodnie. [przypis edytorski]
pludrak — noszący pludry, tj. z niem. krótkie spodnie z bufiastymi nogawkami, modne wówczas w Europie. [przypis edytorski]
pludrowski — pruski, niemiecki; od pludry: rodzaj spodni. [przypis edytorski]
pludry (daw.) — krótkie spodnie. [przypis edytorski]
pludry (daw.) — rodzaj krótkich spodni. [przypis edytorski]
pludry (daw.) — spodnie; czerwone pludry — pogardliwe określenie żołnierzy; w XIX w. mundury wojskowe miały jeszcze jaskrawe kolory. [przypis edytorski]
pludry (daw.) — spodnie. [przypis edytorski]
pludry (daw.) — spodnie; szczególnie: krótkie, sięgające do kolan lub do połowy ud spodnie z bufiastymi nogawkami i pionowymi rozcięciami odsłaniającymi tkaninę podszewki, element daw. dworskiej mody męskiej. [przypis edytorski]
pludry (daw.) — spodnie; zwykle sięgające do kolan lub tuż za kolano. [przypis edytorski]
pludry (daw.; z niem. Pluderhosen) — krótkie spodnie, sięgające do kolan lub do połowy ud, z bufiastymi nogawkami i pionowymi rozcięciami odsłaniającymi tkaninę podszewki. Moda na pludry pojawiła się w XVI w. w Niemczech; wkrótce stały się popularne w całej Europie. [przypis edytorski]
pludry (daw., z niem. Pluderhosen) — krótkie spodnie, sięgające do kolan lub do połowy ud, z bufiastymi nogawkami i pionowymi rozcięciami odsłaniającymi tkaninę podszewki. [przypis edytorski]
pludry — krótkie spodnie, sięgające do kolan lub do połowy ud, z bufiastymi nogawkami i pionowymi rozcięciami odsłaniającymi tkaninę podszewki. [przypis edytorski]
pludry — krótkie spodnie z bufiastymi nogawkami, element dworskiej mody męskiej od XVI w.; w daw. Polsce: każde krótkie spodnie. [przypis edytorski]
pludry (przestarz.) — krótkie, szerokie spodnie. [przypis edytorski]
pludry — sięgające do kolan spodnie o bufiastych nogawkach, stanowiące element stroju męskiego w XVII i XVIII w. [przypis edytorski]
pludry — sięgające do kolan spodnie o bufiastych nogawkach, stanowiące element stroju męskiego w XVII i XVIII w. [przypis edytorski]
pludry — spodnie. [przypis edytorski]
pludry — spodnie; szczególnie: sięgające do kolan spodnie o bufiastych nogawkach, stanowiące element stroju męskiego w XVII i XVIII w. [przypis edytorski]
pludry — spodnie; szczególnie: sięgające do kolan spodnie o bufiastych nogawkach, stanowiące element stroju męskiego w XVII i XVIII w. [przypis edytorski]
pludry (z niem.) — krótkie, bufiaste spodnie. [przypis edytorski]
pludrzyska — pot. żart. o Niemcach; określenie utworzone od słowa pludry: spodnie; szczególnie: krótkie spodnie (historycznie: sięgające do kolan spodnie o bufiastych nogawkach, stanowiące element stroju męskiego w XVII i XVIII w., w Polsce zaadoptowany z Zachodu). [przypis edytorski]
plugastwo — obrzydlistwo, coś budzącego odrazę, paskudztwo. [przypis edytorski]
plugawem — daw. forma N. i Msc. przymiotników r.n.; dziś tożsama z r.m.: plugawym. [przypis edytorski]
plugawiec (daw.) — osoba budząca wstręt zachowaniem lub wyglądem. [przypis edytorski]
plugawy — budzący wstręt, szkaradny; zbrukany. [przypis edytorski]
plugawych — w tym miejscu tłumacz zaproponował zamiennie określenie: obmierzłych. [przypis edytorski]
plukta — pluoštas. [przypis edytorski]
plumaż (daw., z fr. plumage) — upierzenie, pióra. [przypis edytorski]
plum pudding — tradycyjne angielskie danie bożonarodzeniowe, przyrządzane z łoju i suszonych owoców, gotowane przez kilka godzin, dojrzewające przez miesiąc lub nawet rok. [przypis edytorski]
plundrować (z niem.) — plądrować, pustoszyć. [przypis edytorski]
pluralis (łac.) — gram. liczba mnoga. [przypis edytorski]
pluralis (łac.) — liczba mnoga. [przypis edytorski]
pluralitas (łac.) — większość. [przypis edytorski]
pluśnij wiosłem a puść się (daw.) — konstrukcja z „a” w funkcji spójnika łącznego, dziś: pluśnij wiosłem i puść się. [przypis edytorski]
plus charmant et courtois que jamais (fr.) — jeszcze bardziej uroczy i grzeczny niż zwykle. [przypis edytorski]
plus confidence, que… (fr.) — więcej pewności siebie niż… (zdanie urwane). [przypis edytorski]
