Przypisy

księżniczka Asturii — córka króla Hiszpanii, Filipa IV, Maria Teresa zw. Austriaczką (1638–1683), która w 1660 r. poślubiła Ludwika XIV, króla Francji. [przypis edytorski]

Księżniczka czardasza — operetka Emmericha Kálmána z 1915 r. [przypis edytorski]

księżniczka Januszówna — Anna Maria Radziwiłłówna (1640–1667), od 1665 r. żona Bogusława Radziwiłła. [przypis edytorski]

księżniczka Maria — Maria Krystyna Albertyna (1779–1851), jedyna córka księstwa, od 1797 żona Karola Emanuela (1770–1800) ks. Carignano, babka Wiktora Emanuela IX (1820–1878), pierwszego króla zjednoczonych Włoch. [przypis edytorski]

księżniczka Matylda — Matylda Letycja Bonaparte (1820–1904), córka byłego króla Westfalii Hieronima, najmłodszego brata Napoleona I, i jego drugiej żony, Katarzyny Wirtemberskiej. [przypis edytorski]

księżniczka Palatynatu, bratowa Ludwika XIV — Elżbieta Charlotta z Palatynatu (1652–1722), niem. księżniczka Palatynatu Reńskiego, żona księcia Orleanu; opisując zdarzenia i osoby z dworu Ludwika XIV w swoich listach do Niemiec, nie przebierała w słowach. [przypis edytorski]

księżniczkę Bonaparte, o której mówiono, że się zaręczyła z synem króla greckiego — Maria Bonaparte (1882–1962), jedyna córka księcia Rolanda Napoleona Bonapartego; od 1907 żona księcia Jerzego, syna greckiego króla Jerzego I. [przypis edytorski]

księżny (daw.) — dziś popr. forma D. lp: księżnej. [przypis edytorski]

księżyca (…) na młodziku — tzn. w nowiu. [przypis edytorski]

księżyc — w oryginale pojawia się tu liczba mnoga. [przypis edytorski]

ksieni (daw.) — księżna. [przypis edytorski]

ksieni kanoniczek — przełożona zakonu Zgromadzenia Sióstr Kanoniczek Świętego Ducha. [przypis edytorski]

ksieni — przełożona klasztoru, przeorysza. [przypis edytorski]

ksieni — przełożona klasztoru. [przypis edytorski]

ksieni — przełożona. [przypis edytorski]

ksieni — przeorysza, przełożona klasztoru. [przypis edytorski]

ksieni — tu: przełożona klasztoru. [przypis edytorski]

ks. Józef Stanek ps. „Rudy” (1916–1944) — ksiądz, błogosławiony Kościoła Katolickiego, święcenia przyjął w 1941 r., kapelan Armii Krajowej, w powstaniu w Zgrupowaniu „Kryska”, zamordowany przez Niemców 23 września. [przypis edytorski]

ks.ks. — skrót od: książęta. [przypis edytorski]

k'sobie (daw.) — do siebie. [przypis edytorski]

ksobie (daw.) — do siebie. [przypis edytorski]

k'sobie (daw.) — ku sobie, do siebie. [przypis edytorski]

k'sobie (daw.) — ku sobie; do siebie. [przypis edytorski]

k'sobie (daw.) — ku sobie. [przypis edytorski]

k'sobie (daw.) — skrócone: ku sobie, do siebie. [przypis edytorski]

k'sobie (gw.) — ku sobie; do siebie. [przypis edytorski]

k sobie ją przyma (starop.) — do siebie ją przyjmuje. [przypis edytorski]

k'sobie — ku sobie, do siebie. [przypis edytorski]

k'sobie (starop. forma) — ku sobie, do siebie; przychodzi k'sobie: dochodzi do siebie (tj. tu: budzi się z omdlenia). [przypis edytorski]

k'sobie (starop. forma) — ku sobie; do siebie; przyjść k'sobie: dojść do siebie. [przypis edytorski]

k stołu (starop.) — do stołu, dla stołu; tu: przy stole; zawżdy k jego stołu byli: zawsze siadywali u jego stołu. [przypis edytorski]

k'studzieńce (daw.) — ku studzience, do studzienki. [przypis edytorski]

k'swej myśli (starop.) — po swej myśli; zgodnie ze swą wolą. [przypis edytorski]

ksyw (gw.) — daw. krzyw, tu: winny. [przypis edytorski]

kształcić (daw.) — kształtować. [przypis edytorski]

Kształt Aresa (…) Posejdona — w tłum. Dmochowskiego: „Marsa postać, a siłę i piersi Neptuna”. [przypis edytorski]

kształt (starop.) — oboczna forma pisowni występująca w staropolszczyźnie XVI w. u Reja: kstałt. [przypis edytorski]

kształt (starop.) — oboczna forma pisowni występująca w staropolszczyźnie XVI w. u Reja: kstałt; znaczenie tu: sposób. [przypis edytorski]

kształt — starop. pisownia także: kstałt. [przypis edytorski]

kształt — tu: pozór. [przypis edytorski]

kształt — tu: uroda. [przypis edytorski]

kształty (…) uświęcone snycerską powagą — tj. kształt jej głowy przypominał idealne proporcje dzieł wielkich rzeźbiarzy. [przypis edytorski]

kszyk — bekas; gatunek ptaka wędrownego. [przypis edytorski]

k'tamtej (daw.) — ku tamtej, do tamtej. [przypis edytorski]

kteis (gr.) — kobiecy organ płciowy. [przypis edytorski]

ktemu a. k'temu (starop.) — do tego. [przypis edytorski]

ktemu a. k'temu (starop. forma) — do tego; tu: ponadto, w dodatku. [przypis edytorski]

ktemu a. k'temu (starop.) — ku temu; do tego; tu: w dodatku. [przypis edytorski]

k'temu a. ku temu (daw.) — do tego. [przypis edytorski]

ktemu (daw.) — dlatego. [przypis edytorski]

k'temu (daw.) — do tego; po temu. [przypis edytorski]

k'temu (daw.) — do tego. [przypis edytorski]

k'temu (daw.) — do tego. [przypis edytorski]

ktemu (daw.) — do tego. [przypis edytorski]

ktemu (daw.) — do tego. [przypis edytorski]

ktemu (daw.) — do tego. [przypis edytorski]

ktemu (daw.) — do tego. [przypis edytorski]

ktemu (daw.) — do tego. [przypis edytorski]

k'temu (daw.) — do tego w tym celu. [przypis edytorski]

k'temu (daw.) — ku temu; do tego. [przypis edytorski]

k'temu (daw.) — ku temu, do tego. [przypis edytorski]

ktemu (daw.) — przy tym. [przypis edytorski]

k'temu (daw.) — skrócone: ku temu, do tego. [przypis edytorski]

ktemu (daw.) — tu: dlatego. [przypis edytorski]

k'temu — do tego, dla tego; w tym celu. [przypis edytorski]

k'temu — do tego. [przypis edytorski]

ktemu — do tego. [przypis edytorski]

k'temu przyszło (daw.) — do tego doszło. [przypis edytorski]

k temu (starop.) — do tego; tu: w dodatku. [przypis edytorski]

k'temu (starop.) — do tego; tu: w dodatku. [przypis edytorski]

Ktezjasz z Knidos, gr. Ktesias (V w. p.n.e.) — grecki lekarz i historyk; lekarz króla perskiego Artakserksesa II, jako autor znany gł. z 23-tomowego dzieła Dzieje Persji (Persica), w wielu kwestiach sprzecznego z Dziejami Herodota, oraz z monografii opisującej Indie, zachowanych tylko we fragmentach. [przypis edytorski]

Ktezyfon — staroż. miasto nad Tygrysem, ok. 30 km od ob. Bagdadu; od I w. p.n.e. stolica państwa Partów, od 226 stolica imperium perskiego (do podboju arabskiego w VII w.). [przypis edytorski]

Ktimena — siostra Odyseusza. [przypis edytorski]

Ktistes — w oryg.: κτίστην. [przypis edytorski]

którąm ja porastał — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: którą ja porastałem. [przypis edytorski]

którąm kochał — którą kochałem. [przypis edytorski]

którąm kochał — przykład konstrukcji z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: którą kochałem. [przypis edytorski]

którą może kłaść za inszych siła (starop.) — [para], która warta jest tyle, ile innych wielu; którą może kłaść: którą można porównać. [przypis edytorski]

którąm (…) poznał — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika: którą poznałem. [przypis edytorski]

którąm spędził — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: którą spędziłem. [przypis edytorski]

którąm umiłował — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: którą umiłowałem. [przypis edytorski]

którąm widział — inaczej: którą widziałem (przykład konstrukcji z ruchomą końcówką czasownika). [przypis edytorski]

Którąm (…) wyścignął — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika: którą wyścignąłem. [przypis edytorski]

którąm zasłyszał — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika: którą zasłyszałem. [przypis edytorski]

którąm zawsze kochał, czcił, szanował i ubóstwiał — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: którą zawsze kochałem, czciłem, szanowałem i ubóstwiałem. [przypis edytorski]

którąm (…) znała (starop.) — konstrukcja z przestawną końcówką czasownika; inaczej: którą znałam. [przypis edytorski]

którąm znał — inaczej: którą znałem (konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika). [przypis edytorski]

którą rozumiem bydź dotąd prawdziwą (starop. forma) — którą [jak] dotąd uważam za prawdziwą. [przypis edytorski]

którąśmy jechali — inaczej: którą jechaliśmy (konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika). [przypis edytorski]

którąśmy opuścili — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika: którą opuściliśmy. [przypis edytorski]

którąśmy przebywali — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: którą przebywaliśmy. [przypis edytorski]

którąśmy przybyli — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: którą przybyliśmy. [przypis edytorski]

którąśmy tu przyszli — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: którą tu przyszliśmy. [przypis edytorski]

którąś zwojował (starop.) — konstrukcja z przestawną końcówką czasownika; inaczej: którą zwojowałeś. [przypis edytorski]

która by się nigdy ukazać nie mogła groźną towarzystwa wolności, a która zawsze ukazywałaby się groźną partykularnych przemocy — sens: która nie byłaby groźna dla wolności społeczeństwa, tylko dla jednostek stosujących przemoc. [przypis edytorski]

którać więcej nie pomoże (starop. konstrukcja) — która ci więcej nie pomoże. [przypis edytorski]

Która — chodzi o miłość. [przypis edytorski]

(…) która jest w tobie nieśmiertelna — następne zdanie opuszczone; w oryginale niem.: Der Phönix gehört dir, tj. Feniks cię usłyszał. [przypis edytorski]

któram jest — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: która jestem. [przypis edytorski]

któram (…) jest — przykład konstrukcji z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: która jestem. [przypis edytorski]