Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 160198 przypisów.
kompetencja mężczyzny do zabierania głosu o kobiecie — W dalszych ustępach „mężczyzna” oznacza zawsze , a przez „kobietę” rozumiem zawsze , nie zaś „mężczyzn” i „ kobiety”. [przypis autorski]
komplacencja — upodobanie. [przypis redakcyjny]
komplacencja (z łac.) — powodzenie, wzięcie. [przypis redakcyjny]
komplacencyja — upodobanie. [przypis redakcyjny]
komplanacja (z łac.) — ugoda między stronami sporu. [przypis edytorski]
komplata właśc. kompleta — wieczorna modlitwa (ostatnia z liturgii godzin) odmawiana tuż przed pójściem spać. [przypis edytorski]
kompleksja — budowa; tu: charakter, osobowość, konstrukcja psychiczna. [przypis edytorski]
kompleksja (daw.) — budowa ciała. [przypis edytorski]
kompleksja (daw.) — charakter, osobowość, konstrukcja psychiczna. [przypis edytorski]
kompleks — w psychologii zbiór myśli i zachowań związanych z jakimś nieświadomym, wypartym przekonaniem. [przypis edytorski]
komplement — grzeczne zachowanie, skłonność. [przypis redakcyjny]
komplement — raczej: komplet, pełna ilość. [przypis redakcyjny]
kompleta — w kościele katolickim ostatnia modlitwa liturgii godzin, odmawiana w nocy, przed udaniem się na spoczynek. [przypis edytorski]
kompletna transformacja władcy rozpuszczającego mimo woli potęgę swą wśród mas na władcę-sługę klas dorabiających się: początkowo trzeciego, a potem czwartego stanu — nic tak nie irytuje, jak gadanie różnych „spłyciarzy” (ł, łój, Ładoga), że — „panie dziejku” — wszystko jest to samo, władza jest zawsze, i Stalin czy Lenin to to samo, co Wilhelm II, a ten to to samo, co Napoleon, Ludwik XIV, Cezar i Aleksander Wielki. Ludzie ci nie widzą kompletnego przemieszczenia typów ludzkich i klas na danych położeniach społecznych w ciągu historii, widzą zaś banalne i powierzchowne analogie, które są zupełnie nieważne. [przypis autorski]
komplet — pełną liczbę, przepisaną ilość, potrzebną do prawomocnej uchwały. [przypis redakcyjny]
komplikacje — w przedstawieniu niniejszego systemu wstrzymam się od wszelkiej krytyki. Ewentualnie przejdę do krytycznego oświetlenia pewnymi typowych systemów w dalszych pracach. [przypis autorski]
komplimenta (daw.) — dziś: komplementy. [przypis edytorski]
komplimenta — daw. komplementy. [przypis edytorski]
kompliment (daw.) — dziś popr. forma: komplement. [przypis edytorski]
kompliment (daw.) — komplement. [przypis edytorski]
komplot (daw.) — spisek. [przypis edytorski]
komponista (daw.) — kompozytor. [przypis edytorski]
komponując w myśl zasady wypowiedzianej na s. 198/199 — [autor w ten sposób opatrzył odsyłaczami wewnątrztekstowymi pierwodruk swej powieści; tu na odnośnej stronie znajduje się fragment] „(…) ta moja nudna metoda podawania przekrojów, myślenia przed czytelnikiem, zamiast urządzania przed nim teatru, nie jest wcale tylko dowolnym złamaniem przyjętego zwyczaju, lecz naśladowaniem najzwyklejszej, najnaturalniejszej formy, w jakiej każdy człowiek przedstawia sobie prawdziwe zdarzenia. (…) Tak jak się w przeciętnych powieściach opisuje fakty, tak może się one i dzieją, ale w tej formie nikt zajść swego życia nie pamięta ani rozważa (…). Otóż i ja często podchwytuję ten ton pamiętnikowy, bo on mi daje pewną gwarancję prawdy (…)” (rozdział X). [przypis edytorski]
komponują „Roberta Diabła”, grają „Fedrę”, śpiewają „Wilhelma Tella” (…) piszą „Reisebilder” — Robert Diabeł (1831): opera Giacomo Meyerbeera, niemieckiego kompozytora żydowskiego pochodzenia; Fedra (1677): tragedia Racine'a, w której główną rolę w 1842 z ogromnym sukcesem odgrywała Rachel Félix (1821–1858), francuska aktorka żydowskiego pochodzenia; Wilhelm Tell (1829): opera Rossiniego; Reisebilder (Obrazy z podróży, 1826–31): książka Heinricha Heinego, niemieckiego poety żydowskiego pochodzenia. [przypis edytorski]
kompozycją — układem. [przypis redakcyjny]
kompozycyja — układ. [przypis redakcyjny]
kompozyta — umowa o zamianie świadczeń w naturze na kwoty pieniężne. [przypis redakcyjny]
kompozyty — układy, umowy (przemiana dziesięciny wytycznej na pieniężną). [przypis redakcyjny]
kompromis — jednanie, pośrednictwo w sporze. [przypis redakcyjny]
kompromis — porozumienie w sporze uzyskane dzięki obustronnym ustępstwom. [przypis edytorski]
kompromissarski — kompromisarski; ustanawiający kompromis. [przypis edytorski]
komprymowany — zgęszczony. [przypis redakcyjny]
komput (daw.) — liczba. [przypis redakcyjny]
komput (daw.) — liczba, zwł. wojska. [przypis edytorski]
komput — jednostki wojskowe, zatrudniane i opłacane zgodnie z ustaleniami sejmu dodatkowo, w razie nagłej potrzeby. [przypis edytorski]
komput (łac.) — poczet, spis. [przypis edytorski]
komput — liczba. [przypis redakcyjny]
komput — liczba stałego wojska w I Rzeczypospolitej XVII i XVIII w., ustalana na sejmie wielkim osobno dla Korony i dla Litwy. [przypis edytorski]
komputowego żołnierza — wojska regularnego. [przypis redakcyjny]
komputowe wojsko — stałe wojsko zaciężne w XVIIw. [przypis edytorski]
komputowe wojsko — stałe wojsko zaciężne w XVII w. [przypis redakcyjny]
komputowe wojsko — wojsko regularne, etatowe, państwowe w I Rzeczpospolitej. [przypis edytorski]
komputowe wojsko — wojsko utrzymywane ze skarbu państwa. [przypis edytorski]
komput — poczet, liczba. [przypis redakcyjny]
komput — ustalana przez sejm liczba stałego wojska w I Rzeczypospolitej XVII i XVIII w. [przypis edytorski]
komput wojska — liczba, regestr; ochotnicy nie należeli do komputu i nie brali zasług tj. żołdu. [przypis redakcyjny]
komput (z łac.) — liczba, rejestr (wojskowy). [przypis redakcyjny]
Komsomoł (skrótowiec od ros. Kommunisticzeskij Sojuz Mołodioży: Komunistyczny Związek Młodzieży) — komunistyczna organizacja młodzieży w Rosji Radzieckiej i ZSRR, powstała w 1918. [przypis edytorski]
komtur — godność w zakonach rycerskich. [przypis edytorski]
komturia — jednostka administracyjna w zakonie krzyżackim. [przypis edytorski]
komtur — zwierzchnik domu zakonnego bądź okręgu w zakonach rycerskich, do których zaliczali się Krzyżacy. [przypis edytorski]
komtur — zwierzchnik domu zakonnego bądź okręgu w zakonach rycerskich, do których zaliczali się krzyżacy. [przypis edytorski]
komtur — zwierzchnik domu zakonnego u Krzyżaków. [przypis edytorski]
komtur — zwierzchnik zakonu rycerskiego, komandor; także: zarządca terytorium zwanego komturią, obejmującego zamek będący siedzibą zakonu i jego okolice. [przypis edytorski]
komtuś — pol. zdrobnienie z fr. comte: hrabia. [przypis edytorski]
komu da Pan ten funt, to jest godność poczciwą, nie każe go w ziemię zagrzebać, ani świece jasnej ciemnym naczyniem zakrywać — porównanie ewangeliczne: Mt 5, 15, Łk 11, 33. [przypis edytorski]
komu inszemu — tj. diabłu; por. przysłowie: „Ni Bogu świeczki, ni diabłu ożoga”, na nic nie zdatny. Diabła wspominać wobec króla byłoby „niepolitycznie”. [przypis redakcyjny]
komu, którym gwoli (daw.) — ze względu na kogo. [przypis edytorski]
komunał — banał, frazes. [przypis edytorski]
komunał — ogólnie znane stwierdzenie, nieposiadające głębszej treści; banał, frazes. [przypis edytorski]
komunał — ogólnie znane stwierdzenie, nieposiadające głębszej treści. [przypis edytorski]
Komuna Paryska — krwawo stłumione powstanie ludności Paryża w dniach 18 marca–28 maja 1871. [przypis edytorski]
komuna paryska — krwawo stłumione powstanie ludności Paryża w dniach 18 marca–28 maja 1871 roku. [przypis edytorski]
Komuna Paryska — krwawo stłumione powstanie ludności Paryża w dniach 18 marca–28 maja 1871 roku. [przypis edytorski]
Komuna Paryska — rewolucyjny protest paryskiego ludu w 1871 roku. [przypis edytorski]
Komuna paryska — trwała od 18 marca do 28 maja 1871 roku. [przypis redakcyjny]
Komuna, właśc. Komuna Paryża (fr. la commune de Paris) — nazwa miasta Paryża przyjęta przez rewolucyjny rząd powstały po zwycięskim ataku na Bastylię w dniu 14 lipca 1789; po 10 sierpnia 1792 Komuna uległa radykalizacji, stając się pośrednikiem między parlamentem a paryskim ruchem sankiulockim zorganizowanym w 48 sekcjach; 2 czerwca 1793 współorganizowała zbrojne obalenie żyrondystów; w czasie przewrotu 9 thermidora stanęła w obronie Robespierre'a i jego zwolenników. [przypis edytorski]
komuna (z łac. communis: wspólny) — grupa ludzi żyjących na zasadach wspólnoty majątkowej i razem pracujących; także: miejsce, w którym żyje taka wspólnota. [przypis edytorski]
komunia (z łac.) — tu: uczestnictwo, wspólność; emocjonalne utożsamienie się z czymś. [przypis edytorski]
komunikant — hostia. [przypis edytorski]
komunikat p. Marckwalda dotyczący polonu — „Berichte der Deutschen Chemischen Gesellschaft”, czerwiec 1902 i grudzień 1902. [przypis autorski]
komunik (daw.) — jazda, kawaleria. [przypis edytorski]
komunik (daw.) — jazda, kawaleria. [przypis redakcyjny]
komunik (daw.) — jazda, kawalerzyści. [przypis redakcyjny]
komunik (daw.) — jeździec, kawalerzysta. [przypis redakcyjny]
komunik (daw.) — jeździec. [przypis edytorski]
komunikiem iść (daw.) — jechać konno, wierzchem; komunik (daw.) — jeździec, kawalerzysta. [przypis redakcyjny]
komunik — jazda, kawaleria. [przypis redakcyjny]
komunik — jeździec, kawalerzysta a. jazda, kawaleria. [przypis edytorski]
komunikować (daw.) — łączyć się, być połączonym. [przypis edytorski]
komunikować się — przyjmować komunię. [przypis edytorski]
komunikować się — tu: przyjmować komunię. [przypis edytorski]
komunikować — tu: przyjmować komunię. [przypis edytorski]
komunikować — tu: udzielać komunii. [przypis edytorski]
komunik — szybki oddział jazdy. [przypis edytorski]
komunista — dziś popr. określenie uczestnika Komuny Paryskiej: komunard. [przypis edytorski]
komunizm [jest wytworem] żydowskim — I rosyjskim. Rosjanie są atoli w sposób znamienny w małym stopniu uspołecznieni i spośród wszystkich ludów europejskich mają najmniej zrozumienia dla państwa. W myśl poprzednich wywodów jest z tym w zupełnej zgodzie fakt, iż są powszechnie antysemitami. [przypis autorski]
komunnik a. komunik — konnica. [przypis redakcyjny]
komunnik (częściej komunik) — konnica. [przypis redakcyjny]
komunnik (daw.) — konnica. [przypis redakcyjny]
komunnik — konnica. [przypis redakcyjny]
komunny (daw.) — konny. [przypis redakcyjny]
komu podruży — z kim się zaprzyjaźni. [przypis edytorski]
Komu ślubny splatasz wieniec… Z róż liliji i tymianka — te triolety wyjęte są z poezji Tomasza Zana [triolet — strofa pochodząca z wł. poezji średniowiecznej, ośmiowersowa, o układzie rymów abaaabab Red. WL]. [przypis autorski]
komu — tu dziś: komuś. [przypis edytorski]
komu — tu dziś raczej: komuś (np. może się komuś nie podobać). [przypis edytorski]
Komu ty jedziesz? jak mówią Żmudzini — właściwością reg. polszczyzny na Litwie i Podlasiu jest zastępowanie form C. konstrukcjami z przyimkiem „dla” lub „do” z D. i odwrotnie. [przypis edytorski]
Komu wiele dano, od tego wiele żądać będą — cytat z Ewangelii św. Łukasza (Łk 12:48). [przypis redakcyjny]
Komuż przyjdzie do głowy zakochać się w królowej, o ile go nie ośmieli? — Miłostki p. Struenzée w Dworach północnych Browna, 3 tomy, 1819. [przypis autorski]
Komu zawżdy nad szyją wisi miecz goły — aluzja do miecza Damoklesa: Damokles, ulubieniec Dionizjosa, tyrana Syrakuz (405–367 r. p.n.e.), gdy zazdrościł władcy szczęśliwego losu został posadzony pod mieczem zawieszonym na końskim włosie, by mógł wczuć się w sytuację władcy w każdej chwili narażonego na nieszczęście. [przypis redakcyjny]
