Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | czeski | dawne | francuski | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | starożytny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie
Według języka: wszystkie | English | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 5386 przypisów.
czyli — tu spójnik zdania wynikowego; znaczenie: to znaczy. [przypis edytorski]
czyli — tu: zaimek pytajny z partykułą -li; znaczenie: czyż, czy też, czyżby. [przypis edytorski]
czyliżby (…) oszalał (daw.) — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -że, skróconą do -ż oraz partykułą pytającą -li-; znaczenie: czyżby naprawdę oszalał. [przypis edytorski]
czyliż — czyżby. [przypis edytorski]
czyliż — czy z partykułą pytającą -li i wzmacniającą -ż; znaczenie: czyż. [przypis edytorski]
czyliż — „czy” z partykułą pytajną -li i wzmacniającą -ż; dziś raczej tylko: czyż. [przypis edytorski]
czyliż — czy z partykułą pytajną -li i wzmacniającą -ż. [przypis edytorski]
czyliż (daw.) — czy, czyż. [przypis edytorski]
czyliż (daw.) — czy, czyż. [przypis edytorski]
czyliż (daw.) — czy. [przypis edytorski]
czyliż — (daw.) — konstrukcja z partykułą pytającą -li oraz skróconą partykułą -ż w funkcji wzmacniającej; znaczenie: czy rzeczywiście, czy naprawdę. [przypis edytorski]
czyliż — konstrukcja z partykułą -li-; znaczenie: czy też, czyż. [przypis edytorski]
czyliż — konstrukcja z partykułą pytającą -li- i partykuła wzmacniającą -ż; inaczej: czy aby, czy może. [przypis edytorski]
czyliż — konstrukcja z partykułą pytającą -li- oraz partykułą wzmacniającą -ż; inaczej: czyżby. [przypis edytorski]
czyliż — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -li-; dziś raczej tylko: czyż. [przypis edytorski]
czyliż — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -li; znaczenie: czyż. [przypis edytorski]
czyliż nie wypłaciłeś (daw.) — konstrukcja z partykułą -że, skróconą do -ż oraz partykułą -li-; znaczenie: czy nie wypłaciłeś, czyż nie wypłaciłeś. [przypis edytorski]
czyliż to jest podobna (daw.) — czy to możliwe. [przypis edytorski]
czyliż — tu: czy też może, czyżby (daw. konstrukcja z partykułą pytającą -li oraz partykułą wzmacniającą -że, skróconą do -ż). [przypis edytorski]
czy mam samotny teraz dalej — być może: czy mam samotny iść teraz dalej. [przypis edytorski]
Czy Maria ciebie kocha, mój drogi, mój miły, więcej niż wolno… — fragment powieści poetyckiej Maria Antoniego Malczewskiego (1793–1826) brzmi następująco: „Czy Maria ciebie kocha? Mój drogi, mój miły, / Więcej niż kochać wolno i niż mogą siły”. [przypis edytorski]
Czym ci dziewka — czy uważasz mnie za dziewczynę lekkich obyczajów. [przypis edytorski]
czymciś (daw. a. gw.) — czymś. [przypis edytorski]
czymciś (daw., gw.) — czymś. [przypis edytorski]
czym dzieje się (daw.) — w jaki sposób (przez co, z jakiego powodu) się dzieje. [przypis edytorski]
czymem się zajmować powinien — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: czym się zajmować powinienem. [przypis edytorski]
czymeście się (…) powinni kierować — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: czym się powinniście kierować. [przypis edytorski]
czym go kiedy widział — inaczej: czy go kiedy(ś) widziałem (konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika). [przypis edytorski]
czym jej ma świadomość — czym jest dla niej moja świadomość. [przypis edytorski]
czym jest szlachetnie urodzonym — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: czy jestem szlachetnie urodzonym. [przypis edytorski]
Czym kiedy tak Cezara miłowała? — konstrukcja z ruchomą końcówka czasownika; inaczej: Czy kiedy[ś] tak Cezara miłowałam? [przypis edytorski]
czym mu jest — dziś: czym jest dla niego. [przypis edytorski]
Czym (…) naraził — inaczej: czy naraziłem (konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika). [przypis edytorski]
Czym nuty w akordzie, tym narodowości są w człowieczeństwie… — Zygmunt Krasiński, wstęp do poematu mesjanistycznego Przedświt. [przypis edytorski]
czym opowiedział — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: czy opowiedziałem. [przypis edytorski]
czym (…) postąpił (daw.) — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: czy postąpiłem. [przypis edytorski]
czym przeszedł — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: czy przeszedłem. [przypis edytorski]
czymś oderwanym od Angeliki (patrz co do tego s. 359 w. 19 i n.) — autor w ten sposób opatrzył odsyłaczami wewnątrztekstowymi pierwodruk swej powieści; tu na odnośnej stronie znajduje się fragment: „czyż jego późniejszy kult Angeliki był rzeczywiście kultem jej samej, najsamszej? (Błąd, hipostazja jednolitego, transcendentalnego „ja” zamiast „ja” empirycznego, złożonego)” (rozdział XVIII). [przypis edytorski]
czymś więcej jak — dziś popr.: czymś więcej niż. [przypis edytorski]
czymś więcej jak zwyczajnym górnikiem — dziś popr.: kimś więcej niż zwyczajnym górnikiem. [przypis edytorski]
czym sama w tym mieście (daw.) — czy jestem sama w tym mieście. [przypis edytorski]
czymsić (gw.) — czymś. [przypis edytorski]
czym się dzieje (daw.) — dziś popr.: jak (to) się dzieje. [przypis edytorski]
czym się dzieje (daw.) — jak to się dzieje; w jaki sposób (przez co, z jakiego powodu) się dzieje. [przypis edytorski]
czym się dzieje (daw.) — jak to się dzieje; w jaki sposób się to dzieje. [przypis edytorski]
czym się dzieje (daw.) — w jaki sposób (przez co, z jakiego powodu) się dzieje. [przypis edytorski]
czym się dzieje (daw.) — w jaki sposób się dzieje. [przypis edytorski]
czym się dzieje — dziś: jak to się dzieje. [przypis edytorski]
czym się już zemściła — dziś raczej: czy się już zemściłam. [przypis edytorski]
czym się omylił — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; znaczenie: czy się omyliłem. [przypis edytorski]
czym się to dzieje? (daw.) — jak się to dzieje? [przypis edytorski]
czym się to dzieje (daw.) — jak to się dzieje; w jaki sposób to się dzieje. [przypis edytorski]
czym się to dzieje — daw. konstrukcja; znaczenie: jak to się dzieje, z jakiej przyczyny się to dzieje. [przypis edytorski]
czym się to dzieje — dziś: jak to się dzieje. [przypis edytorski]
czym się źle wywiązał — inaczej: czy się źle wywiązałem; przykład konstrukcji z ruchomą końcówką czasownika. [przypis edytorski]
czymsiś (daw.) — czymś. [przypis edytorski]
czymsiś — dziś: czymś. [przypis edytorski]
czym to się dzieje (daw.) — jak to się dzieje; w jaki sposób (przez co, z jakiego powodu) się dzieje. [przypis edytorski]
czymu (gw.) — czemu. [przypis edytorski]
Czym umarł? — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: Czy umarłem? [przypis edytorski]
Czy murem… — mowa o ucieczce przez mur getta. [przypis edytorski]
czy mu się gdzie gospoda nie szykuje (pot.) — dziś raczej: czy mu się gdzieś gospoda nie szykuje. [przypis edytorski]
czym wiek leciał — inaczej: czy wiek leciałem (konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika). [przypis edytorski]
czymże się stało, że (…) (daw. składnia) — jak to się stało, że. [przypis edytorski]
czymże się to dzieje (starop.) — daw. konstrukcja składniowa; dziś: czemuż tak się dzieje, dlaczego tak się dzieje. [przypis edytorski]
Czymże to było wobec nieszczęść narodowych i społecznych! (por. s. 107) — autor w ten sposób opatrzył odsyłaczami wewnątrztekstowymi pierwodruk swej powieści; w tym przypadku we wskazanym miejscu znajduje się fragment rozdziału V: „a do zupełnego otrzeźwienia go przyczyniła się powódź (…) w sam czas”. [przypis edytorski]
czymżeż (…) jest — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -że; znaczenie: czym zatem jest, czym więc jest. [przypis edytorski]
czym z niego obfitujecie (daw.) — w co obfitujecie dzięki niemu. [przypis edytorski]
Czyń jak Orygenes — Orygenes wykastrował się, by nie czuć ziemskich pokus. [przypis edytorski]
czyna (starop. forma) — dziś popr. D.lp: czynu. [przypis edytorski]
czynel — perkusyjny instrument muzyczny złożony z dwóch metalowych talerzy, które, uderzane o siebie, wydają dźwięki. [przypis edytorski]
czynel (z wł. cinelle) — perkusyjny instrument muzyczny złożony z dwóch metalowych talerzy, które, uderzane o siebie, wydają dźwięki. [przypis edytorski]
Czyngis-chan (1162–1227) — władca mongolski, jeden z największych zdobywców w historii, twórca imperium mongolskiego; znany z brutalności swoich kampanii wojennych. [przypis edytorski]
Czyngis-chan (1162–1227) — władca mongolski, jeden z największych zdobywców w historii, twórca imperium mongolskiego; znany z brutalności swoich kampanii wojennych, podczas których mordowano oporne plemiona, wsie i miasta. [przypis edytorski]
Czyngis-chan (1162–1227) — władca mongolski, twórca imperium mongolskiego; prowadził politykę podbojów, prąc na zachód, m.in. w 1223 r. w bitwie nad Kałką jego wojska pokonały siły ruskie sprzymierzone z Połowcami, zaś najazdy wojsk jego wnuków zakończyły się zdobyciem Kijowa, upadkiem Wielkiego Księstwa Kijowskiego i trwającym 200 lat panowaniem Mongołów na Rusi. [przypis edytorski]
Czyngiskan — właśc. Czyngis-chan a. Dżyngis-chan (1162–1227), do 1206 r. nosił imię Temudżyn, władca mongolski, twórca Imperium Mongolskiego; prowadził politykę podbojów (zajął m.in. północne Chiny); w 1223 r. w bitwie nad Kałką jego wojska pokonały siły ruskie sprzymierzone z Połowcami. [przypis edytorski]
czyniąc bezpieczne powątlone mury (starop. kostrukcja) — czyniąc bezpiecznymi nadwątlone mury. [przypis edytorski]
czyniać (daw.) — czynić (robić) coś zwykle, stale. [przypis edytorski]
czyniać — zwykle czynić (robić) coś. [przypis edytorski]
czynić (daw.) — walczyć, potykać się. [przypis edytorski]
czynić kwoli komuś (daw.) — postępować zgodnie z czyjąś wolą. [przypis edytorski]
czynić mieli (starop.) — tu: mieli walczyć. [przypis edytorski]
czynić (starop.) — tu: bić się. [przypis edytorski]
czynić (starop.) — tu: walczyć, atakować; aby (…) czynił wstępnem bojem: aby rozpoczął atak. [przypis edytorski]
czynić (starop.) — tu: walczyć; mieć do czynienia. [przypis edytorski]
czynić (starop.) — tu: walczyć. [przypis edytorski]
czynić — tu: działać. [przypis edytorski]
czynić — tu: sądzić. [przypis edytorski]
czynić — tu: walczyć. [przypis edytorski]
czynięli co nieprzystojnego (starop. forma) — konstrukcja z partykułą -li; znaczenie: jeśli czynię coś nieprzystojnego (tj. nieodpowiedniego, niewłaściwego). [przypis edytorski]
Czy nie byliby o nich dbali — przykład użycia czasu zaprzeszłego, wyrażającego czynność wcześniejszą niż opisana czasem przeszłym lub niezrealizowaną możliwość, jak w tym przypadku; dziś: czy nie dbaliby o nich. [przypis edytorski]
Czy nie edukujesz młodzieniaszka w wielkim domu na szczycie góry? — w późn. wyd. popr. tłumaczenie na: „Czy nie edukujesz młodzieniaszków w wielkim domu na szczycie góry?”. [przypis edytorski]
czynienie (starop.) — tu: walka, pojedynek. [przypis edytorski]
czynienie (starop.) — tu: walka. [przypis edytorski]
czynim — dziś popr. forma 1 os. lm cz.ter.: czynimy. [przypis edytorski]
czyniwać — często (zwyczajowo, zazwyczaj) coś czynić (robić). [przypis edytorski]
czyniwać (daw.) — czynić regularnie, co jakiś czas. [przypis edytorski]
czyniwać — zwykle czynić (robić) [przypis edytorski]
czyniwa — zwykle czyni (robi, postępuje). [przypis edytorski]
Czyn jako owoc ofiary ducha jest najwyższą rzeczą, do której każdy z nas powołany…. — Współudział Adama Mickiewicza w sprawie Andrzeja Towiańskiego. Listy i przemówienia, Paryż 1877, t. 1, s. 221. [przypis edytorski]
