Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | czeski | dawne | francuski | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | starożytny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie
Według języka: wszystkie | English | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 5363 przypisów.
czmucić — zawracać w głowie, mącić. [przypis edytorski]
czmychać — uciekać, wyjść szybko. [przypis edytorski]
czmychnąć — tu: gwałtownie wypuścić powietrze przez nos. [przypis edytorski]
czółen — dziś r.n.: czółno. [przypis edytorski]
czółenko — element krosna tkackiego o kształcie łódeczki, zawierający nawiniętą na szpulkę nitkę wątku, przerzucany pomiędzy nitkami osnowy. [przypis edytorski]
czółenko — przyrząd do tkania. [przypis edytorski]
czółenko, zdr. od czółno — łódź wydrążona z jednego pnia. [przypis edytorski]
czółko (daw.) — opaska używana jako ozdoba głowy kobiecej. [przypis edytorski]
czółn (daw.) — czółno. [przypis edytorski]
czółno (daw.) — łódź wydrążona z jednego pnia. [przypis edytorski]
czółno — łódź wydrążona z jednego pnia. [przypis edytorski]
czółno — łódź wydrążona z jednego pnia. [przypis edytorski]
czółno — łódź wydrążona z jednego pnia. [przypis edytorski]
czółno — tu: gondola karuzeli. [przypis edytorski]
czochać się (przestarz.) — trzeć się, ocierać się o coś. [przypis edytorski]
czokoladowe — dziś: czekoladowe. [przypis edytorski]
czołg saperski Borgward IV — Sd.Kfz. 301 „Borgward IV” — niemiecki ciężki transporter materiałów wybuchowych, zdalnie detonowany przy pomocy radia, służył do wysadzania w powietrze nieprzyjacielskich umocnień. Wyprodukowano około 1200 pojazdów tego typu. W Warszawie walczył 302. Batalion Pancerny wyposażony w transportery tego typu. [przypis edytorski]
czołg — tu: czołganie (odczasownikowa nazwa czynności). [przypis edytorski]
czołnko (daw.) — czółenko. [przypis edytorski]
czołówka — tu: oddział frontowy. [przypis edytorski]
czoło — tu: czelność, śmiałość. [przypis edytorski]
czoł (starop. forma) — czół. [przypis edytorski]
czoły — dziś popr. forma N.lm: czołami. [przypis edytorski]
Czolner — Konrad Zöllner von Rotenstein. [przypis edytorski]
czop a. czopowe (daw.) — podatek od trunków. [przypis edytorski]
czop (daw.) — niezdara, niedołęga. [przypis edytorski]
czopowe (daw.) — podatek od alkoholu. [przypis edytorski]
czopowe (daw.) — podatek od wyrobu, importu oraz sprzedaży piwa, wódki, miodu i wina; akcyza. [przypis edytorski]
Czorsztyn — wieś w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim, na pograniczu Pienin i Gorców. [przypis edytorski]
czorta napytaje (białorus.) — diabła sprowadzi. [przypis edytorski]
czortbiery — do diabła, dosł.: niech diabeł weźmie. [przypis edytorski]
czort — czart, diabeł. [przypis edytorski]
Czortek, Antoni (1915–2004) — polski bokser; w Auschwitz stoczył słynną zwycięską walkę z Walterem Dunningiem. [przypis edytorski]
czortowe wy dieti, taj dywyś, ce lewa, a ce prawa, links, links — diabelski pomiocie, no i patrzcie, lewa, prawa, lewa, lewa. [przypis edytorski]
czort was pabieri (ros.) — niech was diabeł weźmie. [przypis edytorski]
cztąc (daw.) — czytając; od: czyść: czytać. [przypis edytorski]
Cztan — skrócona forma imienia Przecław. [przypis edytorski]
cztérechset — dziś: czterystu. [przypis edytorski]
cztę (starop.) — czytam; forma 1 os.lp od czas. cześć: czytać. [przypis edytorski]
czterdzieści cztery — aluzja do proroctwa z Dziadów Mickiewicza. [przypis edytorski]
Czterdzieści dni i nocy kryją się we mroku — w oryginale mrok nie występuje; mowa o 40 dniach (w czasach Hezjoda od początku kwietnia do ok. 10 maja) pomiędzy ostatnim ukazaniem się zachodzących Plejad na wieczornym niebie a pierwszym ich ukazaniem się wchodzących na porannym niebie; w ciągu tych dni Plejady wschodzą na niebo już po wschodzie słońca i zachodzą przed jego zachodem, z powodu słonecznego blasku są wtedy niewidoczne. [przypis edytorski]
Czterdziestu Mężów — organ doradczy przy zarządzie miasta w daw. Lwowie, składający się z przedstawicieli kupców i rzemieślników. [przypis edytorski]
czterdziestu młodzianków w piecu ognistym — w biblijnej Księdze Daniela do ognistego pieca z rozkazu króla Nabuchodonozora zostaje wrzuconych trzech pobożnych młodzieńców, którzy nie chcieli złożyć hołdu posągowi władcy. W Kościołach chrześcijańskich czczonych jest czterdziestu męczenników z Sebasty, żołnierzy rzymskiego legionu, których za odmowę złożenia ofiary pogańskim bogom wystawiono nago na mróz, a później spalono ich zamarznięte ciała. [przypis edytorski]
czterdziestu Nieśmiertelnych — fr. les quarante immortels; członkowie Akademii Francuskiej. [przypis edytorski]
czterech najwyższych kapłanów ubrali faraona — dziś popr.: czterech najwyższych kapłanów ubrało faraona. [przypis edytorski]
Czterech (…) nie chciało jadać z kuchni królewskiej z powodu nieczystości mięs (…) jednak coraz bardziej chudł — fragment mylnie zrozumiany przez tłumacza; za nowym tłumaczeniem (Anny Wasilewskiej, 2016): „nie chcieli jadać w kuchnikrólewskiej, ponieważ podawano tam gotowane mięso, od którego tyli. Sabdiel zjadł również ich porcję i też nie schudł”. [przypis edytorski]
czterechset — dziś popr.: czterystu. [przypis edytorski]
Czterej Pancerni i pies — polski serial wojenny zrealizowany w latach 1966–1970 na podstawie książki Janusza Przymanowskiego. Prezentował wyidealizowany obraz działań żołnierzy Armii Polskiej w ZSRR na froncie wschodnim, omijając lub maskując tematy niewygodne politycznie w okresie PRL (m.in. deportacje Polaków w latach 1939–1941, powstanie warszawskie). [przypis edytorski]
czterma — dziś: czterema. [przypis edytorski]
czterma — dziś: czterema; tu forma skrócona zapewne dla zachowania rytmu wiersza. [przypis edytorski]
cztermi — dziś popr.: czterema. [przypis edytorski]
czternastego dnia kalend październikowych — powinno być: „14 dnia przed Kalendami października”; Kalendami nazywali Rzymianie pierwszy dzień każdego miesiąca; w drugiej połowie miesiąca odliczano dni do Kalend następnego miesiąca. [przypis edytorski]
czterołokciowy — mierzący cztery łokcie długości, tj. ok. 1,20 m. [przypis edytorski]
Cztery kobiety — tytuł zbioru w pierwszym wydaniu z 1928 r. brzmiał: Cztery kobiety: Beatrice, Garcinda, Filomena, Lotka. Utwór jest zestawieniem czterech nowel o zbliżonej tematyce, wydanych w latach 1867–1871. [przypis edytorski]
cztery lat — dziś popr.: cztery lata. [przypis edytorski]
cztery od sta (daw.) — cztery procent. [przypis edytorski]
Czterysta lat temu faraon Amenhotep IV obalił władzę kapłanów, ustanowiwszy wiarę w jednego tylko bożka — Amenhotep IV Echnaton (1352–1336 p.n.e.), faraon XVIII dynastii, wprowadził kult jedynego boga: Atona, bóstwa słońca. Zmienił swoje dotychczasowe powiązane z Amonem imię na imię odwołujące się do Atona, tak samo swoje tytuły królewskie. Przeniósł stolicę państwa z Teb, siedziby Amona, do nowo wybudowanego miasta Achetaton („Horyzont Atona”). Zarzucił finansowanie świątyń tradycyjnych bogów. Zaprzestał wspominania w tekstach państwowych i religijnych imion innych bogów i nakazał ich wymazywanie z istniejących inskrypcji, szczególnie imienia Amona. Niedługo po śmierci Echnatona reforma upadła. Przywrócono tradycyjne kulty, świątynie Atona zniszczono, a wszelkie ślady po Echnatonie starano się wymazać. Akcja powieści rozgrywa się ok. 1085 p.n.e., więc oszacowanie czasu podane przez autora jest błędne. [przypis edytorski]
cztery stopy — ok. 120 cm. [przypis edytorski]
Cztery tysiące pałek przeszedłem — buntownikom w carskim wojsku wymierzano karę chłosty grubymi, długimi kijami; skazaniec był prowadzony pomiędzy dwoma szeregami żołnierzy i bity z obu stron. [przypis edytorski]
cztery tysiące (wychowanic) i święta Urszula z nimi — św. Urszula z Kolonii (IV a. V w.), legendarna rzymsko-brytyjska księżniczka, która wyruszywszy w podróż ze swoim orszakiem jedenastu tysięcy służek-dziewic, razem z nimi została zamordowana przez oblegających Kolonię Hunów. [przypis edytorski]
cztery warcaby — dziś popr.: cztery komplety warcabów. [przypis edytorski]
Cztery wielkie rzeki, czerpiące źródła w jednym paśmie gór — opis autora bazuje na XVIII-wiecznych źródłach, zawierających niepełne i błędne dane geograficzne. [przypis edytorski]
cztery z pięciu jego dowcipów — jako pięć dowcipów (daw.: talentów umysłu, bystrości) wymieniano w czasach Szekspira zwykle: pamięć, fantazję, rozsądek, wyobraźnię i zwykły dowcip. [przypis edytorski]
czterzej (daw.) — dziś: czterej. [przypis edytorski]
Czto diełat' (ros.) — pol.: Co robić, tytuł książki N. Czernyszewskiego. [przypis edytorski]
Czto, nie poniemajesz, czta tiebie skazano? (ros.) — co, nie rozumiesz, co ci powiedziano? [przypis edytorski]
Czto ty, stupaj, czto tiebia (ros.) — Co ty, idź, co ci jest. [przypis edytorski]
Czto wam nada (ros.) — czego wam trzeba. [przypis edytorski]
cztoż prikażetie (ros.) — cóż pan powie. [przypis edytorski]
cztyrzy (starop.) — cztery. [przypis edytorski]
czubacze (biol.) — rodzina ptaków z rzędu grzebiących, zamieszkujących Amerykę Południową i Środkową. Tu: jeden z gatunków czubaczy, Crax alector, duży ptak żyjący w poszyciu lasów i w zaroślach nadrzecznych w płn. części Ameryki Płd. [przypis edytorski]
czubatka — kura wyróżniająca się ozdobnym czubem z piór. [przypis edytorski]
czubatka — nieduży ptak z rodziny sikor, z charakterystycznym czarno-białym, sterczącym czubkiem na głowie. [przypis edytorski]
czubatki — potocznie o kurach. [przypis edytorski]
Czubryna — a. Cubryna, szczyt na granicy polsko-słowackiej o wys. 2376 m n.p.m. [przypis edytorski]
czub — włosy na górze głowy; czupryna. [przypis edytorski]
czuć (daw.) — uświadamiać sobie, zdawać sobie sprawę, rozumieć, wiedzieć. [przypis edytorski]
czuć (gw.) — omal; odrobinę, trochę; por.: ciut. [przypis edytorski]
czuć o sobie (starop.) — mieć się na baczności; pamiętać sobie. [przypis edytorski]
czuć się do czegoś — dziś: poczuwać się do czegoś. [przypis edytorski]
czuć — tu: czuwać. [przypis edytorski]
czuć (tu daw.) — czuwać. [przypis edytorski]
czucha a. czuha (daw.) — szuba, długa suknia podszyta futrem. [przypis edytorski]
czucha — męska kurtka z wełnianego sukna, noszona przez tatrzańskich górali. [przypis edytorski]
Czuchna a. Czuchońcy — dawna rosyjska nazwa ludności fińskiej, zamieszkującej okolice Sankt Petersburga. [przypis edytorski]
czucie — tu: punkt widzenia. [przypis edytorski]
czuciów — odczuć, doświadczeń. [przypis edytorski]
czuczeło (ros. чучело) — kukła, strach na wróble. [przypis edytorski]
Czudec — wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie strzyżowskim, w gminie Czudec. [przypis edytorski]
czudo — bohatyr (ros.) — cudowny bohater. [przypis edytorski]
Czudowie — plemiona ugrofińskie. [przypis edytorski]
czuha (daw.) — szuba, długa suknia podszyta futrem. [przypis edytorski]
czuhunny (gw.) — żelazny. [przypis edytorski]
czując o pewnym żerze — przeczuwając pewny żer. [przypis edytorski]
czując się na władzy jego ukarania — czując się w mocy, by go ukarać. [przypis edytorski]
czujący (starop.) — czuwający, czujny. [przypis edytorski]
czuj duch — daw.: bądź czujny, uważaj; tradycyjne zawołanie harcerskie. [przypis edytorski]
czuje dla niej wiele sympatii — dziś popr.: czuje do niej wiele sympatii. [przypis edytorski]
czujem — forma skrócona od: czujemy. [przypis edytorski]
Czujesz, może ty baczył na drogi Żydka (z gw. ukr.) — słuchaj, może widziałeś na drodze Żydka. [przypis edytorski]
