Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 472 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | czeski | dawne | francuski | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | starożytny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie

Według języka: wszystkie | English | Deutsch | lietuvių | polski


Znaleziono 5363 przypisów.

ciszkiem (daw.) — po cichu. [przypis edytorski]

citoyen du monde (fr.) — obywatel świata. [przypis edytorski]

citoyen (fr.) — tu: obywatelu. [przypis edytorski]

cittadine (wł.) — obywatelka, patrycjuszka. [przypis edytorski]

citta dolente (wł.) — kraina cierpień, tak nazywa piekło Dante w Boskiej komedii. [przypis edytorski]

ci — tu: w funkcji partykuły wzmacniającej. [przypis edytorski]

ci — tu: w funkcji partykuły wzmacniającej. [przypis edytorski]

city (ang.) — miasto. [przypis edytorski]

City — część Londynu stanowiąca centrum finansowo-handlowo-ubezpieczeniowe Wielkiej Brytanii, historyczne centrum miasta. [przypis edytorski]

City — część Londynu, w której koncentruje się większość działalności finansowo-handlowej Wielkiej Brytanii. [przypis edytorski]

city job (ang.) — praca na rzecz miasta; zatrudnienie przez władze miejskie. [przypis edytorski]

City — tu: City of London, historyczny rdzeń Londynu, stare centrum, w którym skupia się większość działalności handlowo-finansowej. [przypis edytorski]

Ciuchciński, Stanisław (1841–1912) — ówczesny prezydent Lwowa, działacz społeczny, z zawodu blacharz. [przypis edytorski]

Ciucio maledetto, io no zuno lu diavolu, io zuno lu piciolu banditu delli Augustini (hiszp.) — Ośle przeklęty, nie jestem żadnym diabłem, jestem małym rozbójnikiem od augustianów. [przypis edytorski]

ciudadanos (hiszp.) — obywatele. [przypis edytorski]

Ciudad Universitaria (hiszp.) — główny kampus uniwersytecki w Madrycie. [przypis edytorski]

Ciudad Vaticano (hiszp.) — Miasto Watykan. [przypis edytorski]

ciułać — po troszeczku, pieczołowicie zbierać. [przypis edytorski]

ciupa — ciasne pomieszczenie, więzienie. [przypis edytorski]

ciupa (pot.) — małe, ciasne pomieszczenie; areszt, więzienie. [przypis edytorski]

ciupa — (pot.) małe pomieszczenie. [przypis edytorski]

ciupa (pot.) — więzienie. [przypis edytorski]

ciupasem — pod przymusem, pod strażą. [przypis edytorski]

ciura — człowiek należący do czeladzi obozowej, wojsk. pachołek. [przypis edytorski]

ciura — człowiek należący do służby w obozie wojskowym. [przypis edytorski]

ciura — daw. człowiek należący do czeladzi obozowej, wojsk. pachołek. [przypis edytorski]

ciura (daw.) — pachołek. [przypis edytorski]

ciura (daw.) — pachołek wojskowy. [przypis edytorski]

ciura (daw.) — sługa w obozie wojskowym. [przypis edytorski]

ciura — pachołek w obozie wojskowym. [przypis edytorski]

ciura — sługa obozowy, dbający o ekwipunek, konie i jedzenie dla żołnierzy. [przypis edytorski]

ciura — sługa w obozie wojskowym, wojsk. pachołek. [przypis edytorski]

ciura — w daw. wojsku pachołek, pomocnik żołnierza, osoba należąca do czeladzi służącej w wojsku i zajmującej się taborem itp. [przypis edytorski]

ciura — w daw. wojsku pachołek, pomocnik żołnierza, sługa w obozie wojskowym. [przypis edytorski]

ciury — w dawnym wojsku słudzy rycerza, którzy nie brali udziału w boju; pogardliwa nazwa używana dość często w stosunku do ludzi, o których się nie ma zbyt wysokiego wyobrażenia. [przypis edytorski]

Civis Antiquae Varsoviae (łac.) — obywatel Starej Warszawy. [przypis edytorski]

civis cracoviensis nobili par — właśc. civis Cracoviae nobili par: obywatel Krakowa równy szlachcicowi. [przypis edytorski]

Civis electus (łac.) — Obywatel wybrany. [przypis edytorski]

civis (łac.) — obywatel. [przypis edytorski]

civitatis hominum (łac.) — państwa, społeczeństwa ludzi. [przypis edytorski]

Civitavecchia — gmina we Włoszech, w regionie Lacjum, w obrębie metropolii rzymskiej. [przypis edytorski]

Civitavecchia — miasteczko portowe we Włoszech, ok. 70 km na płn. zachód od Rzymu. [przypis edytorski]

ciwun (reg.) — urzędnik, zarządca. [przypis edytorski]

ciżba — banda, tłum, gromada. [przypis edytorski]

ciżba (daw.) — tłum, gromada. [przypis edytorski]

ciżba (daw.) — tłum, mnóstwo stłoczonych ludzi. [przypis edytorski]

ciżba (daw.) — tłum. [przypis edytorski]

ciżba — tłum, gromada, duża liczba osób. [przypis edytorski]

ciżba — tłum, mnóstwo stłoczonych ludzi. [przypis edytorski]

ciżbiąc się — tłocząc się; por. ciżba: tłum, tłok. [przypis edytorski]

ciżemki — buty z wydłużonymi i uniesionymi lekko czubami. [przypis edytorski]

ciżma — but z miękkiej skóry, o wydłużonym czubie. [przypis edytorski]

ciżma (daw.) — but, pantofel. [przypis edytorski]

ciżma (daw.) — miękki bucik. [przypis edytorski]

ciżmy — buty z miękkiej skóry o wydłuźonym czubie. [przypis edytorski]

ciżmy — daw. rodzaj obuwia o czubkach wywiniętych nieco w górę. [przypis edytorski]

ciż sami (daw.) — konstrukcja z partykułą -że skróconą do w funkcji wzmacniającej; znaczenie: ci sami właśnie. [przypis edytorski]

ci z kół Orfeusza — orficy, członkowie nurt religijnego o charakterze mistycznym, wywodzący swoje początki od mitycznego poety Orfeusza; w odróżnieniu od tradycyjnej religii greckiej propagowali ascezę, posługiwali się świętymi pismami i wierzyli w istnienie boskiej i nieśmiertelnej duszy ludzkiej, uwięzionej w ciele, oraz we wcielanie się duszy po śmierci w inne ciała (wędrówka dusz). [przypis edytorski]

cjanek — dziś: cyjanek; potoczna nazwa cyjanku potasu, będącego silną trucizną. Podczas Zagłady wiele osób żydowskich spotkało się z ekstremalnymi prześladowaniami, przemocą, terrorem, utratą rodzin, społeczności oraz nadziei na możliwość przeżycia. W tak dramatycznych okolicznościach niektórzy uciekali się do samobójstwa. Decyzja o odebraniu sobie życia często wynikała z połączenia różnych czynników w tym strachu, beznadziei, desperacji, ale też chęci odzyskania poczucia kontroli w sytuacji skrajnej bezradności. [przypis edytorski]

cjankali — a. cyjankali; potoczna nazwa cyjanku potasu, będącego silną trucizną. Podczas Zagłady wiele osób żydowskich spotkało się z ekstremalnymi prześladowaniami, przemocą, terrorem, utratą rodzin, społeczności oraz nadziei na możliwość przeżycia. W tak dramatycznych okolicznościach niektórzy uciekali się do samobójstwa. Decyzja o odebraniu sobie życia często wynikała z połączenia różnych czynników, w tym strachu, beznadziei, desperacji, ale też chęci odzyskania poczucia kontroli w sytuacji skrajnej bezradności. Nie sposób podać konkretnych liczb na temat samobójstw osób żydowskich podczas II wojny światowej, ale istnieją udokumentowane przypadki odebrania sobie życia przez pojedyncze osoby, całe rodziny lub większe grupy (jak to miało miejsce w przypadku kierownictwa Żydowskiej Organizacji Bojowej po wykryciu bunkru, w którym ukrywało się w trakcie powstania w getcie warszawskim). Zdarzały się też przypadki samobójstw w geście politycznego protestu, najbardziej znane z nich to Szmula Zygelbojma, członka władz Rzeczypospolitej Polskiej w Londynie. [przypis edytorski]

cjankali — cyjanek potasu, silna trucizna. [przypis edytorski]

cjanku kalium — cyjankali, cyjanek potasu, czyli sól potasowa kwasu cyjanowodorowego, silna trucizna w formie bezbarwnych kryształków. [przypis edytorski]

c. k. — cesarsko-królewski, dotyczący monarchii austro-węgierskiej. [przypis edytorski]

c.k. — cesarsko-królewski, określenie i skrót odnoszące się do instytucji Austro-Węgier. [przypis edytorski]

c.k. — cesarsko-królewski, określenie i skrót odnoszące się do władz Austro-Węgier. [przypis edytorski]

c. k. — cesarsko-królewski, określenie i skrót odnoszące się do władz Austro-Węgier. [przypis edytorski]

ck — cesarsko-królewski (skrót określający urzędy i instytucje Austro-Węgier). [przypis edytorski]

c. k. — cesarsko-królewski; skrót stosowany w odniesieniu do władz Austro-Węgier. [przypis edytorski]

c. k. — cesarsko-królewski, stały epitet określający władze i urzędy Austro-Węgier. [przypis edytorski]

ckliwe — fr. fade, tj. mdlące. [przypis edytorski]

ckliwo a. ckliwie — sentymentalnie; nudno, mdło; przykro. [przypis edytorski]

ckliwo — mdło, niedobrze. [przypis edytorski]

ckliwość — skłonność do płaczu. [przypis edytorski]

ckliwy — nadmiernie sentymentalny. [przypis edytorski]

ckliwy — tu: mogący spowodować nudności. [przypis edytorski]

cknić — tęsknić. [przypis edytorski]

cknie się (daw.) — smutno jest. [przypis edytorski]

CKO — Centralny Komitet Obywatelski; organizacja społeczno-gospodarcza działająca w latach 1914–1915 w Królestwie Polskim. [przypis edytorski]

c. k. policja — policja cesarsko-królewska tj. policja Austro-Węgier. [przypis edytorski]

CK SD — Centralny Komitet Stronnictwa Demokratycznego. [przypis edytorski]