Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 474 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 15518 przypisów.
suknie (daw.) — ogólnie: ubranie. [przypis edytorski]
suknie (daw.) — strój, ubiór. [przypis edytorski]
suknie (daw.) — tu: ubranie. [przypis edytorski]
suknie (daw.) — ubranie. [przypis edytorski]
sukniej (daw.) — dziś: sukni. [przypis edytorski]
sukurs (daw.) — wsparcie, pomoc. [przypis edytorski]
sukurs (daw.) — wsparcie. [przypis edytorski]
sukurs (daw., z łac.) — pomoc. [przypis edytorski]
sukurs (daw., z łac.) — wsparcie, pomoc. [przypis edytorski]
sukursować (daw.) — przychodzić w sukurs, wspierać, pomagać. [przypis edytorski]
sulica (daw.) — włócznia. [przypis edytorski]
sumariusz (daw.) — spis, rejestr, wyciąg z dokumentów. [przypis edytorski]
sumitacje (daw.) — tłumaczenia, usprawiedliwienia. [przypis edytorski]
summariusz (daw., z łac. summa, tj. „całość”) — streszczenie. [przypis edytorski]
sumnienie (daw.) — dziś popr.: sumienie. [przypis edytorski]
sumnienie (daw.) — dziś: sumienie. [przypis edytorski]
sumnienie (daw.) — sumienie. [przypis edytorski]
sumować (daw.) — smucić się. [przypis edytorski]
sumpt (daw., z łac.) — koszt. [przypis edytorski]
sumpt (daw., z łac.) — koszt, wydatek. [przypis edytorski]
suplementy (daw.) — posiłki. [przypis edytorski]
suplikacyj (daw.) — dziś D.lm: suplikacji; suplikacja: w kościele katolickim pieśń błagalna, śpiewana szczególnie w okresie klęsk itp. [przypis edytorski]
suplika (daw.) — prośba, błaganie, apelacja. [przypis edytorski]
suplika (daw., z łac.) — prośba, błaganie. [przypis edytorski]
suplikant (daw.) — osoba wnosząca prośbę. [przypis edytorski]
supliki (daw.) — prośby. [przypis edytorski]
suplikować (daw.) — pokornie prosić. [przypis edytorski]
suplikować (daw.) — prosić, wnosić prośbę, błagać. [przypis edytorski]
suplikować (daw., z łac.) — pokornie prosić. [przypis edytorski]
suplikować (daw., z łac. supplicare: prosić, błagać) — pokornie prosić. [przypis edytorski]
suponować (daw., z łac.) — przypuszczać. [przypis edytorski]
suponować (daw., z łac.) — przypuszczać; sugerować. [przypis edytorski]
suponować (daw., z łac.) — przypuszczać; zakładać; o pojęciu itp.: pociągać za sobą istnienie jakiegoś innego pojęcia. [przypis edytorski]
surmacz (daw.) — trębacz; por. surma: trąbka alarmowa. [przypis edytorski]
surmacz (daw.) — trębacz wojskowy; od surma: instrument dęty używany w daw. wojsku do sygnalizacji. [przypis edytorski]
surmy (daw.) — trąba; instrument dęty, najczęściej drewniany używany w wojsku do celów sygnalizacyjnych. [przypis edytorski]
surogat (daw.) — namiastka. [przypis edytorski]
surowiec (daw.) — niegarbowana skóra. [przypis edytorski]
surowie (daw.) — dziś popr. forma przysłówka: surowo. [przypis edytorski]
surowy (daw.) — [tu:] srogi. [przypis redakcyjny]
surrogat (daw., z łac.) — zastępca. [przypis edytorski]
susceptant (daw.) — pomocnik notariusza; urzędnik sądowy przyjmujący zeznania. [przypis edytorski]
suspensa (daw.) — zawieszanie kogoś w urzędowaniu; zawieszenie mocy obowiązującej dokumentu; w Kościele katolickim pozbawienie osoby duchownej prawa pełnienia funkcji. [przypis edytorski]
suspicja (daw., z łac.) — podejrzenie. [przypis edytorski]
suspicyja (daw.) — podejrzenie, osądzenie. [przypis edytorski]
sustawa a. sustaw (daw.) — staw. [przypis edytorski]
sustaw (daw.) — dziś: staw. [przypis edytorski]
suszyć (daw.) — pościć; powstrzymywać się od jedzenia. [przypis edytorski]
suszyć (daw.) — pościć. [przypis edytorski]
suto (daw.) — obficie. [przypis edytorski]
suty (daw.) — obfity. [przypis edytorski]
suty (daw.) — obfity, wielki. [przypis edytorski]
suty (daw.) — wystawny, obfity. [przypis edytorski]
swą pruć (daw.) — być upartym, upierać się. [przypis redakcyjny]
swada (daw.) — energia, zapał. [przypis edytorski]
swadźbić (daw.) — swatać. [przypis edytorski]
swar (daw.) — kłórnia. [przypis edytorski]
swar (daw.) — rozmowa, dyskusja, kłótnia. [przypis edytorski]
swarliwy (daw.) — kłótliwy. [przypis edytorski]
swarzyć się (daw.) — dyskutować, rozmawiać; kłócić się; naswarzyć się: nagadać się. [przypis edytorski]
swarzyć się (daw.) — dyskutować, rozmawiać; kłócić się. [przypis edytorski]
Mikołaj Rej, Krótka rozprawa między trzemi osobami, Panem, Wójtem a Plebanem
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Mikołaj Rej, Krótka rozprawa między trzemi osobami, Panem, Wójtem a Plebanem
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Mikołaj Rej, Krótka rozprawa między trzemi osobami, Panem, Wójtem a Plebanem
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
swarzyć się (daw.) — kłócić się. [przypis edytorski]
swarzycie (gw., daw.) — [tu:] przyganiacie, [krytykujecie, potępiacie; WL]. [przypis autorski]
swawola (daw.) — nieposłuszeństwo. [przypis edytorski]
swawolnik (daw.) — psotnik, figlarz, wesołek. [przypis edytorski]
swawolny (daw.) — niezbyt przyzwoity, nieskromny, niemoralny. [przypis edytorski]
swironek (daw.) — schowek, magazyn. [przypis edytorski]
swobodno (daw., gw.) — dziś: swobodnie. [przypis edytorski]
swobodno (gw., daw.) — swobodnie. [przypis autorski]
swoję (daw.) — dziś popr. forma B.lp: swoją. [przypis edytorski]
swoję (daw.) — dziś popr. forma D.lp: swoją. [przypis edytorski]
swornie (daw.) — porządnie, w sposób zorganizowany. [przypis edytorski]
swowolnie (daw.) — tu: własnowolnie, dobrowolnie. [przypis edytorski]
swym sprawam (daw.) — dziś: swym sprawom. [przypis edytorski]
swywola (daw.) — swawola. [przypis edytorski]
swywolić (daw., gw.) — swawolić, bawić się. [przypis edytorski]
swywolnie (daw.) — swawolnie; wesoło i lekkomyślnie. [przypis edytorski]
swywolnik a. swawolnik (daw.) — człowiek postępujący według własnej woli, nie podporządkowujący się autorytetom. [przypis edytorski]
swywolny (daw.) — kierujący się tylko własną wolą. [przypis edytorski]
swywolny (daw.) — swawolny. [przypis edytorski]
swywolny (daw.) — swawolny, samowolny. [przypis edytorski]
sygnałować (daw.) — sygnalizować. [przypis edytorski]
sympatyczny (daw.) — tu: mający takie same odczucia wobec poszczególnych kwestii. [przypis edytorski]
symptomata (daw.) — objawy. [przypis edytorski]
symptomat (daw.) — symptom, objaw. [przypis edytorski]
symptomat (daw.) — symptom, objaw. [przypis edytorski]
symptomat (daw.) — symptom, oznaka czegoś. [przypis edytorski]
synaczek (daw.) — syneczek. [przypis edytorski]
synapizm (daw.; z gr.) — gorczycznik, okład z papki sporządzonej z utartych nasion gorczycy, wywołujący przekrwienie i rozgrzanie skóry; stosowano go w leczeniu stanów zapalnych i nerwobólów. [przypis edytorski]
syngielton (daw., z ang. singleton) — pojedynczy człowiek. [przypis edytorski]
synowę (daw.) — dziś popr. B. lp: synową. [przypis edytorski]
synowica (daw.) — bratanica, córka brata. [przypis edytorski]
synowica (daw.) — bratanica. [przypis edytorski]
synowica (daw.) — bratanica. [przypis redakcyjny]
Henryk Sienkiewicz, Ogniem i mieczem, Ogniem i mieczem, tom pierwszy
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
synowiec (daw.) — bratanek. [przypis edytorski]
synowiec (daw.) — syn brata; bratanek. [przypis edytorski]
synowiec (daw.) — syn brata, bratanek. [przypis edytorski]
synowiec (daw.) — syn brata. [przypis edytorski]
systema (daw.) — dziś popr. forma M., B. lm: systemy. [przypis edytorski]
systemata (daw.) — lm od rzeczownika systemat; dziś: systemy. [przypis edytorski]
