Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | francuski | frazeologia, frazeologiczny | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | ukraiński | włoski | żartobliwie
Według języka: wszystkie | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 8354 przypisów.
zaczerwieć (daw.) — tu: być zaatakowanym przez czerwie; zrobaczywieć. [przypis edytorski]
zaczinszczik (ros.) — podżegacz. [przypis edytorski]
zaczniecie rewolucją — dziś popr.: zaczniecie rewolucję. [przypis edytorski]
zacztą (styarop. forma) — zaczytają. [przypis edytorski]
zacz — tu: czy, czyż. [przypis edytorski]
za czym (daw.) — po czym; następnie. [przypis edytorski]
za czym (daw.) — po czym, następnie. [przypis edytorski]
za czym (daw.) — po czym, następnie; tu: w związku z czym, więc. [przypis edytorski]
za czym (daw.) — po czym, następnie; więc. [przypis edytorski]
za czym (daw.) — po czym. [przypis edytorski]
za czym (daw.) — po czym. [przypis redakcyjny]
za czym (daw.) — po czym; więc, zatem, wobec tego. [przypis edytorski]
za czym (daw.) — więc, zatem, wobec tego. [przypis edytorski]
za czym — następnie. [przypis redakcyjny]
za czym — tu: po czym; następnie. [przypis edytorski]
za czym — w związku z czym; dlatego. [przypis edytorski]
zaczynając od armeńskiego miasta Sivas, dążąc dalej przez Erzerum i Bajazyd ku granicy Persji — wszystkie te trzy miasta uznawano dawniej za leżące w Armenii, krainie, która w minionych okresach historycznych obejmowała znacznie większe terytorium, niż zajmuje współczesna Republika Armenii. Pod koniec XIX w. płn.-wsch. część państwa osmańskiego tworzyło tzw. „sześć prowincji”, w których najliczniejszą grupą ludności byli Ormianie, począwszy od Sivas na zachodzie, aż po Erzurum i Vas na wschodzie; również obecnie trzy wymienione przez autorkę miasta znajdują się na terytorium Turcji, ale struktura ludności zmieniła się wskutek prześladowań na tle religijnym i narodowościowym. [przypis edytorski]
zaczynają z wolna przeglądać — tu: stają się widoczne. [przypis edytorski]
zaczynały wchodzić w stan niepewności — tj. zaczynały stanowić niepewny interes. [przypis edytorski]
Zaczyna się różowa chwila — w spisie treści wiersz figuruje jako różowa chwila. [przypis edytorski]
zaczyna się rozwijać przemysł fabryczny (…) — J. Illinicz, Oczerk razwitja polskoj promyszlennosti (Zarys rozwoju przemysłu polskiego), s. 11–18. [przypis redakcyjny]
zaczynszczyk (ros.) — podżegacz. [przypis edytorski]
zaczynszczyk (ros. зачинщик) — ten, który zaczyna coś (zwykle nieakceptowalnego); podżegacz, prowodyr. [przypis edytorski]
zaczże stanie pożyteczne — co warta będzie rzecz pożyteczna. [przypis edytorski]
zadąć sowę — zasępić się. [przypis redakcyjny]
Zadął zaraz Husseim z tej repliki sowę — zachmurzył się, osowiał z powodu tej odpowiedzi. [przypis redakcyjny]
zadać (daw.) — dać zadatek. [przypis redakcyjny]
zadać (daw.) — tu: zagrać, położyć. [przypis edytorski]
zadać imparitatem (z łac.) — uznać za niegodnego. [przypis edytorski]
zadać komuś bobu — dać komuś nauczkę, dokuczyć komuś. [przypis edytorski]
zadać kwestię — nikt tej sprawy nie poruszał. [przypis redakcyjny]
zadać łgarstwo — zarzucić kłamstwo. [przypis edytorski]
zadać — tu zapewne: dać komuś coś do zjedzenia lub wypicia, żeby wywołać określone skutki. [przypis edytorski]
zadać — tu: zarzucić. [przypis edytorski]
zadać zdradę — zarzucić zdradę. [przypis edytorski]
zada corny kawy z czytryną (gwar.) — tu: nałoży zwiększony podatek. [przypis edytorski]
zadaczki (ros.) — zadania. [przypis edytorski]
zadacznik — zbiór zadań, od zadaczki (ros.), czyli zadania. [przypis edytorski]
zadacznik (z ros.) — zbiór zadań. [przypis edytorski]
zadaje — uderza. [przypis edytorski]
zadana turecką szablą na twarzy obraza — mowa o cięciach widocznych na obrazie Matki Boskiej Częstochowskiej. [przypis edytorski]
zadanie (daw.) — urok, zły czar. [przypis edytorski]
Zadanie krytyka polega przede wszystkim na scharakteryzowaniu świata, w jakim artysta żyje — S. Brzozowski, Henryk Sienkiewicz i jego stanowisko w literaturze współczesnej, „Głos” 1903, nr 14. [przypis autorski]
Zadaniem jej jest tylko stwierdzić dla większości wypadków siłę przyciągającego wpływu cech płciowych na płeć drugą — Rozmaitego rodzaju fetyszyzmy należy pominąć; tak samo, jak co do działania erogenicznego nie wchodzą w rachubę cechy primordialne. [przypis autorski]
zadano mu — tu: zarzucono mu. [przypis edytorski]
zadatki — tu ogólnie: zapłata. [przypis edytorski]
zadawać łża — zadawać kłam; oskarżać o kłamstwo; por. łżeć: kłamać. [przypis edytorski]
zadawać — tu: zarzucać. [przypis edytorski]
zadawa (daw.) — dziś popr. forma 3 os. lp: zadaje. [przypis edytorski]
zadawałli — konstrukcja z partykułą -li o funkcji pytajnej; znaczenie: czy zadawał. [przypis edytorski]
zadawalać — dziś popr.: zadowalać. [przypis edytorski]
zadawalał — dziś popr. forma 3 os. lp cz.przesz.: zadowalał. [przypis edytorski]
zadawalniać (daw.) — dziś popr.: zadowalać. [przypis edytorski]
zadawalniać (daw.) — dziś: zadowalać. [przypis edytorski]
zadawalniać (daw.) — zadowalać. [przypis edytorski]
zadawalniać — dziś popr.: zadowalać. [przypis edytorski]
zadawalniać (gw.) — dziś popr.: zadowalać. [przypis edytorski]
zadawalniać się — dziś popr.: zadowalać się. [przypis edytorski]
zadawalniać się — dziś: zadowalać się. [przypis edytorski]
zadawalnia (daw.) — dziś popr.: zadowala. [przypis edytorski]
zadawalniająco (daw.) — dziś popr.: zadowalająco. [przypis edytorski]
zadawalniany — dziś popr.: zadowalający. [przypis edytorski]
zadawić (daw.) — zadusić. [przypis redakcyjny]
Zadeka,/ Co wiódł chaldejskich mędrców huf,/ Kabały twórca […] — był tylko wydawcą senników, autor tylko żartem nadał mu szumne tytuły. [przypis tłumacza]
zadekretować (daw., z łac.) — rozstrzygnąć, orzec. [przypis edytorski]
zadenuncjować — poinformować władze o czyimś niezgodnym z prawem postępowaniu. [przypis edytorski]
zadenuncjować — złożyć na kogoś donos, potajemnie poinformować władze o czyimś niezgodnym z prawem postępowaniu. [przypis edytorski]
zadenuncjować — złożyć władzom poufne doniesienie o działaniu niezgodnym z prawem. [przypis edytorski]
za diabła stoi (starop.) — [jest] nic niewarty. [przypis redakcyjny]
Zadig — można przypuszczać, że pod osobą Zadiga Wolter miał intencję odmalować poniekąd siebie i swoje doświadczenia, nie szczędząc sobie oczywiście pochlebnych barw. Sama kanwa powieści zaczerpnięta jest z rozmaitych wschodnich bajek, jak również ze znanych utworów, jak np. Orland szalony i Tysiąc i jeden dzień. [przypis tłumacza]
Zadig Woltera — powiastka filoz. Zadig czyli Los. Powieść wschodnia z 1748 r. autorstwa fr. filozofa oświeceniowego Voltaire'a; imię tytułowego bohatera znaczy z ar. „prawdomówny”, a z hebr. „sprawiedliwy” (por. cadyk); przeżywając różne przygody udowadnia on, że jest uosobieniem tych właśnie cech. [przypis redakcyjny]
zadławić — tu: udusić. [przypis edytorski]
zadławiony — uduszony. [przypis edytorski]
zadma — wydma. [przypis edytorski]
zadnice — pośladki. [przypis autorski]
zadni (daw.) — tylny. [przypis edytorski]
Zadnieprze — Ukraina Lewobrzeżna; kraina hist. leżąca na lewym brzegu Dniepru. [przypis edytorski]
zadni kusz — do ciskania kamieni, grotów. [przypis redakcyjny]
zadni — tylny. [przypis edytorski]
zadość (daw.) — dosyć. [przypis edytorski]
zadość — dosyć. [przypis edytorski]
Zadość sławie, i sercu sfolgować się godzi — Sławie już się stało zadość, więc teraz już i sercu można pofolgować. [przypis redakcyjny]
zadosyć (daw.) — dziś: zadość (czynić komu a. czemu). [przypis edytorski]
zadosyć (daw.) — dziś: zadość; czynić zadość czyjejś woli: wypełniać czyjąś wolę (całkowicie, w pełni). [przypis edytorski]
zadosyć (daw.) — dziś: zadość. [przypis edytorski]
zadosyć — dziś popr. zadość. [przypis edytorski]
zadosyć — dziś popr.: zadość. [przypis edytorski]
zadosyć — dziś: zadość. [przypis edytorski]
zadosyćuczynienie (daw.) — zadośćuczynienie. [przypis edytorski]
zadosyćuczynienie — dziś popr.: zadośćuczynienie. [przypis edytorski]
zadosyć uczynieniu — zadośćuczynieniu. [przypis edytorski]
zadosyć — zadość. [przypis edytorski]
zadowalniać — dziś popr.: zadowalać. [przypis edytorski]
zadowalniać się (daw.) — zadowalać się. [przypis edytorski]
zadowalnia — dziś popr.: zadowala. [przypis edytorski]
zadowalniająco (daw.) — dziś popr.: zadowalająco. [przypis edytorski]
zadowalniająco — dziś: zadowalająco. [przypis edytorski]
zadowalniając — zadowalając. [przypis edytorski]
zadowolę się przypomnieniem (…) anegdoty — Empoli, czerwiec 1819. [przypis redakcyjny]
zadowolenie z siebie (acquiescentia in se ipso) — Zob. też w Przyp. do Tw. 30 oraz Przyp. do. Tw. 51. [przypis redakcyjny]