Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | środowiskowy | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie

Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski


Znaleziono 18306 przypisów.

pający — dziś popr. forma: pająki. [przypis edytorski]

pająk — pot. nazwa dużego żyrandola zwieszającego się z sufitu, posiadającego wiele ramion; dawniej umieszczano na nim jako źródło światła świece, obecnie najczęściej żarówki. [przypis redakcyjny]

pająk — specjalista od wykradania bielizny ze strychów. [przypis autorski]

pająk — tu: kandelabr, żyrandol. [przypis edytorski]

pająk — tu: wieloramienny żyrandol zawieszany u sufitu sal bawialnych, świetlic i innych większych pomieszczeń. [przypis edytorski]

pająk — tu: żyrandol, świecznik u sufitu. [przypis edytorski]

pająk — tu: żyrandol wieloramienny (sześcio- lub ośmio-) zawieszany u sufitu sal bawialnych, świetlic i innych większych pomieszczeń. [przypis edytorski]

pająk wlazł do nory swej ofiary i ją wysysa — por. Tomasz Parczewski, Kronsztadt na tle rewolucji rosyjskiej, Warszawa 1935, s. 21. [przypis autorski]

pajaco — dziś popr. forma W.lp: pajacu. [przypis edytorski]

Pajac (wł. Pagliaccio) — postać z włoskiej commedia dell'arte. [przypis edytorski]

Pajac — w tekście sztuki: Błazen. [przypis edytorski]

Pajac z przykrytym do marszczek uśmiechem — w późn. wyd. tłumaczenie poprawiono: „Pajac, co lica wciąż marszczy uśmiechem”. [przypis edytorski]

Pajania — gmina (dem) starożytnej Attyki, po wschodniej stronie gór Hymet. [przypis edytorski]

Pajaniejczyk — urodzony w gminie (dzielnicy) Aten Pajanii. [przypis tłumacza]

Pajan (mit. gr.) — pierwotnie bóg leczenia, z czasem jego imię stało się przydomkiem bogów związanych z leczeniem: Apollina, a następnie Asklepiosa. [przypis edytorski]

pajauta — jausmas, pojūtis. [przypis edytorski]

paja (z port. palha) — słoma. [przypis edytorski]

pajazzo (wł.) — klaun. [przypis edytorski]

Pajdos po grecku dzieci, gynajkes niewiasty lub żony, nomos ustawa albo zakon, fylakes stróżowie. [przypis redakcyjny]

pajęczyca czarnobrunatna i w żółte pasyNephila malabarensis. [przypis autorski]

pajėga krūtinės — krūtinės jėga, energija. [przypis edytorski]

pajetka (z fr.) — cekin, cienka błyszcząca blaszka mocowana do ubrania jako ozdoba. [przypis edytorski]

Pajgert, Józef Kalasanty (1799-1871) — polski poeta. [przypis edytorski]

Pajon (mit. gr.) — bóg sztuki lekarskiej, później identyfikowany z Apollinem. [przypis edytorski]

pajor (z port. paiol) — szopa, stodoła. [przypis edytorski]

pajowce — papierosy skręcane w liściach z kukurydzy. [przypis autorski]

pajuk — bogato ubrany służący. „Służby tej używano tylko w domu, w pokojach; dobierano do niej ludzi wysokiego wzrostu, pleczystych, z dużymi wąsami”. (J. D. Ochocki, Pamiętniki, s. 96.) [przypis redakcyjny]

pajuk (daw.) — członek służby lub straży przybocznej; lokaj, często ubrany z turecka. [przypis edytorski]

pajuk (z pers.) — pachołek ubrany w paradny pseudoturecki strój, towarzyszący panu na przejażdżkach konno lub w powozie (zajmował wtedy miejsce z tyłu karety). [przypis redakcyjny]

pakaiti — čia: pasišildyti saulėje. [przypis edytorski]

pakajingas — ramus, tylus. [przypis edytorski]

pakajus (lenk.) — kambarys, menė. [przypis edytorski]

pakakinimas — patenkinimas. [przypis edytorski]

pakakinti — pakakti. [przypis edytorski]

pakakinti — patenkinti. [przypis edytorski]

pakaktinai — pakankamai, užtektinai. [przypis edytorski]

pakaleiniai (lenk.) — karta, generacija. [przypis edytorski]

pakalkė — karūna, vainikas. [przypis edytorski]

pakbot (z fr. paquebot, ang. packet boat) — statek przewodzący przesyłki pocztowe. [przypis edytorski]

paketbotu — powinno być: packetboatu (ang.): statek pocztowy [niewielki statek kursujący regularnie na stałej trasie i przewożący przesyłki pocztowe, pasażerów oraz niewielkie ilości towarów]. [przypis redakcyjny]

pakłak — gruby lniany lub bawełniany materiał, z jakiego szyto worki na mąkę lub zboże. [przypis edytorski]

pakluonis — vieta po kluono stogu iš oro pusės. [przypis edytorski]

pakość (daw.) — obmierzłość, ohyda. [przypis edytorski]

pakramta — sąžines graužimas. [przypis edytorski]

pakta karłowieckie — pokój zawarty 26 stycznia 1699 między Ligą Świętą, w której skład wchodizła m. in. Polska, a Imperium Osmańskim; Rzeczpospolita odzyskałą wówczas Podole wraz z Kamieńcem Podolskim. [przypis edytorski]

pakta konwenta (z łac.) — umowa, ugoda, układy. [przypis redakcyjny]

pakta — śluby, tu: umowa pokojowa. [przypis redakcyjny]

pakt Brianda-Kellogga (1928) — międzynarodowy traktat ustanawiający wyrzeczenie się wojny jako instrumentu polityki narodowej; zaproponowany w 1927 przez Aristide Brianda, ministra spraw zagranicznych Francji, jako traktat między Stanami Zjednoczonymi i Francją, zakazujący prowadzenia wojny między tymi krajami; rozszerzony przez propozycję Franka Billingsa Kellogga, sekretarza stanu Stanów Zjednoczonych: zawarcia wielostronnego paktu odrzucającego wojnę jako instrument prowadzenia polityki; do dnia wejścia paktu w życie (24 lipca 1929) przystąpiły do niego 44 państwa z różnych kontynentów. [przypis edytorski]

Paktol a. Paktolos — rzeka w starożytnej Lidii (dziś Turcja), której piasek obfitował w złoto i srebro. [przypis edytorski]

Paktol (gr. Paktolos, tur. Sart Çayı) — rzeka w zach. Turcji (w starożytnej Lidii); w starożytności z Paktolu wydobywano kruszec do bicia monet. [przypis edytorski]

Paktol — rzeka w Lidii (dziś Turcja), z której koryta w starożytności wydobywano surowiec służący do wybijania monet. [przypis edytorski]

Paktol — rzeka w Lidii, w Azji Mniejszej, niegdyś złotodajna. Według mitologii, król Frygii Midas otrzymał od Bachusa dar zamieniania wszystkiego, czego dotknął, w złoto. Gdy jednak potrawy i napoje również za jego dotknięciem stawały się złotem, prosił Midas Bachusa, by ten odebrał mu drogocenny dar. „Zezwala łaskawie Bacchus i aby się w Paktolu, rzece lidyjskiej obmył, rozkazuje. I od tego to czasu, którego się Midas w paktolskich kąpał wodach, złote ta rzeka poczęła mieć piaski”. (F. Pomey, Pantheum mithicum, s. 65). [przypis redakcyjny]

Paktol — złotodajna rzeka w staroż. Lidii (dziś Turcja). Według mit. gr. w niej właśnie Dionizos (bóg wina) polecił obmyć się królowi Frygii, Midasowi, aby ten mógł pozbyć się kłopotliwej właściwości przemieniania w złoto każdej rzeczy, której dotknął. Dar ten król Midas otrzymał wcześniej na własne życzenie od Dionizosa, ale w efekcie nie tyle się wzbogacił, co omal nie umarł z głodu i pragnienia, ponieważ wszelkie pożywienie również zmieniało się w cenny kruszec. [przypis edytorski]

Paktol — złotonośna rzeka w Licji. [przypis redakcyjny]

Paktol — złotonośna rzeka w Małej Azji. [przypis redakcyjny]

Paktol — złotonośna rzeka w Turcji. [przypis edytorski]

Paktol — znana ze swego złotonośnego piasku rzeka w Lidii. Źródła jej są pod górą Tmolos; przepływa przez środek miasta Sardes i wpada do Hermosu [ob. Gediz]. [przypis tłumacza]

paktorius — kas verčiasi nuomojimu, tarpininkas. [przypis edytorski]

Pakt Rodzinny a. Pakt Familijny (1761) — sojusz zawarty podczas wojny siedmioletniej pomiędzy państwami rządzonymi przez Burbonów: Francją, Hiszpanią, Neapolem i Parmą, mający na celu powstrzymanie ekspansji brytyjskiej. [przypis edytorski]

Pakty Praw Człowieka — nazwa dla dwóch umów międzynarodowych uchwalonych przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w 1966 r.: Międzynarodowy pakt praw obywatelskich i politycznych oraz Międzynarodowy pakt praw gospodarczych, socjalnych i kulturalnych. [przypis edytorski]

pakūta (sl.) — atgaila. [przypis edytorski]

pakuły — krótkie, splątane włókna lnu, formujące kłęby, których używa się np. do wypychania tapicerki. [przypis edytorski]

pakuły — krótkie, splątane włókna lnu, konopi bądź juty używane m.in. do uszczelniania. [przypis edytorski]

pakuły — krótkie włókna lnu lub konopii. [przypis redakcyjny]

pakule (gw.) — pakuły, splątane odpady włókna lnu lub konopi, wykorzystywane m.in. do wyrobu grubego płótna. [przypis edytorski]

pakutra — minkšta, plona gyvulio oda. [przypis edytorski]

Pakuwiusz Calawiusz dał nauczkę takiemu błędnemu postępowaniu (…) — por. Livius Titus, Ab Urbe condita, XXIII, 2, 3. [przypis tłumacza]

pałączasty — (o nogach) wygięty w pałąk, krzywy (częsta przypadłość u osób dużo jeżdżących konno). [przypis edytorski]

pałąk — kabłąk, łuk, część rękojeści szabli. [przypis redakcyjny]

pałąkowaty — (o nogach) wykrzywiony; częsta przypadłość ludzi spędzających dużo czasu na koniu. [przypis edytorski]

pałać — być rozognionym, doznawać silnych uczuć. [przypis edytorski]

pałać — być rozpalonym a. rozświetlonym. [przypis edytorski]

pałać — być rozpalonym, rozgrzanym. [przypis edytorski]

pałać — być rozpalonym, świecić, promienieć, doznawać silnych uczuć. [przypis edytorski]

pałać (daw.) — płonąć a. jarzyć się. [przypis edytorski]

pałać (książk.) — płonąć, roztaczać blask i ciepło; przen. doznawać silnych uczuć. [przypis edytorski]

pałać (książk.) — płonąć, roztaczać blask i ciepło. [przypis edytorski]

pałać — płonąć, jarzyć się. [przypis edytorski]

pałać — świecić, płonąć. [przypis edytorski]

pałac Buckingham — miejsce zamieszkania angielskiej rodziny królewskiej. [przypis edytorski]

Pałac Burgundzki — był własnością Bractwa Męki Pańskiej, od którego tę budowlę, nie mającą zresztą nic z „pałacu” (hôtel), odnajmowała trupa aktorów. [przypis tłumacza]

Pałac Dożów — daw. siedziba władz Wenecji, jedna z głównych atrakcji miasta; zbudowany w stylu gotyckim w poł. XIV w., rozbudowany w XV i XVI w.; wewnątrz sale reprezentacyjne z freskami i obrazami wybitnych artystów. [przypis edytorski]

pałace… jusupowskie — Jusupowowie: rosyjska rodzina książęca (w pałacu ich zamordowany został w roku 1916 Rasputin). [przypis redakcyjny]