Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | środowiskowy | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 18306 przypisów.
portiera — zasłona u drzwi. [przypis edytorski]
portiera — zasłona z grubego, ciężkiego materiału, umieszczana przy drzwiach. [przypis edytorski]
Tadeusz Dołęga-Mostowicz, Bracia Dalcz i S-ka, Bracia Dalcz i S-ka, tom drugi
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Tadeusz Dołęga-Mostowicz, Bracia Dalcz i S-ka, Bracia Dalcz i S-ka, tom drugi
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
portiera — zasłona z grubego, ciężkiego materiału zawieszana u drzwi. [przypis edytorski]
portiera — zasłona z grubego materiału, umieszczana przy drzwiach. [przypis edytorski]
portiere (wł.) — portier, odźwierny. [przypis edytorski]
portiery — grube zasłony u drzwi. [przypis edytorski]
portiery — zasłony. [przypis edytorski]
portionem (łac.) — cząstkę. [przypis redakcyjny]
portionem (łac.) — części. [przypis redakcyjny]
portiunculam in oboedientia (łac.) — garstkę w posłuszeństwie. [przypis redakcyjny]
portki — spodnie z prostej materii, z partu. [przypis redakcyjny]
portlandzkie sago — pieczone bulwiaste kłącza rośliny Arum maculatum, z których dawniej wyrabiano mączkę skrobiową, używane też do wyrobu salepu, popularnego napoju przed upowszechnieniem się kawy i herbaty. [przypis edytorski]
port livorneński — port w mieście Livorno we Włoszech; położony na wybrzeżu Morza Liguryjskiego. [przypis edytorski]
Port Macquarie — miasto portowe w stanie Nowa Południowa Walia w Australii, u ujścia rz. Hastings do Pacyfiku; daw. kolonia karna, od 1830 udostępnione osadnikom. [przypis edytorski]
port — miejsce, skąd odchodzą i dokąd przybiją statki. [przypis edytorski]
Portmos — port miasta Eretrii na Eubei. [przypis tłumacza]
Porto Allegre — stolica stanu Rio Grande do Sul w Brazylii. [przypis edytorski]
portorium (łac.) — opłata portowa. [przypis redakcyjny]
porto — tu: znaczek pocztowy. [przypis edytorski]
Portovenere — miejscowość i gmina we Włoszech, w regionie Liguria. [przypis edytorski]
porto (z wł.) — opłata za przesyłkę. [przypis edytorski]
port (…) poświęcon Minerwie — Portus Veneris w pobliżu Arx Minervae w Kalabrii. [przypis edytorski]
portrera (z port. portreiro) — ogrodzone pastwisko. [przypis edytorski]
portrero (hiszp.) — duże, otwarte pastwisko. [przypis edytorski]
portret Beatrix Cenci — w czasach Stendhala niesłusznie uważano ten obraz Guida Reni (1575–1642) za portret Beatrix Cenci, przedstawia on bowiem Sybillę z Samos. [przypis redakcyjny]
Portret króla Walorozy XXIV — w tym miejscu widnieje ilustracja przedstawiająca monarchę na tronie, w bogatym stroju, z ciężką, obficie zdobioną koroną. W rękach król trzyma insygnia władzy: jabłko i berło, u boku ma przypasany miecz, na nogach ozdobne trzewiczki. [przypis edytorski]
portret lorda Grama, który znajduje się w rękopisie — dołączone na osobnej karcie. [przypis redakcyjny]
portrety — z przyczyn technicznych publikacja portretów z wydania źródłowego nie jest możliwa. [przypis edytorski]
Por. Trio pod 3 — autor odsyła tu do dalszej części powieści, do punktu 3 w rozdziale XIX pt. Trio autora. [przypis edytorski]
Port-Royal des Champs — klasztor pod Paryżem, w którym w XVII wieku rozwinęła się wpływowa myśl religijno-społeczna — jansenizm. [przypis edytorski]
Port-Royal — klasztor cystersek; gł. ośrodek ruchu jansenistów. [przypis edytorski]
Port-Royal — Siedziba jansenistów. [przypis tłumacza]
Port-Royal właśc. Port-Royal-des-Champs — klasztor pod Paryżem; w XVII w. wywarł wielki wpływ na życie religijne i umysłowe Francji, stanowił centrum jansenizmu. [przypis edytorski]
Port-Royal właśc. Port-Royal-des-Champs — klasztor pod Paryżem; w XVII w. wywarł wielki wpływ na życie religijne i umysłowe Francji, stanowił centrum jansenizmu. [przypis edytorski]
Port-Royal, właśc. Port-Royal-des-Champs — klasztor pod Paryżem; w XVII w. wywarł wielki wpływ na życie religijne i umysłowe Francji, stanowił centrum jansenizmu. [przypis edytorski]
Port-Royal — Wśród ogromnej odnośnej literatury, klasyczne pozostało dotąd siedmiotomowe dzieło Sainte Beuve'a Port-Royal (1840–1850). [przypis tłumacza]
Port-Royal — żeński klasztor założony w XII w., koło którego w XVII w. skupili się janseniści, rozsławiając imię klasztoru zaciętymi walkami religijnymi. [przypis tłumacza]
port Świętego Mikołaja (fr. port Saint-Nicolas) — dawny port Paryża, który znajdował się na prawym brzegu Sekwany, w pobliżu kościoła Saint-Nicolas-du-Louvre (XIII w.), zburzonego na krótko przed rewolucją. [przypis edytorski]
Port Said — miasto egipskie nad Morzem Śródziemnym, w pobliżu Kanału Sueskiego; założone w 1859 w związku z budową tego kanału. [przypis edytorski]
Port Said — miasto położone w Egipcie w pobliżu Kanału Sueskiego. Zostało założone w 1859 roku właśnie z powodu rozbudowy tego kanału. [przypis edytorski]
Port Said — miasto w Egipcie, nad M. Śródziemnym, przy wejściu do Kanału Sueskiego. [przypis edytorski]
Portugalczycy znaleźli tyle złota w Brazylii — Wedle milorda Ansona, Europa otrzymuje co roku z Brazylii dwa miliony sterlingów w złocie, które znajduje się w piasku u stóp gór lub w łożysku rzek. Kiedy pisałem dziełko, o którym mowa w pierwszym przypiskudo do tego rozdziału, wpływy z Brazylii były o wiele mniej doniosłe niż dzisiaj. [przypis autorski]
Portugiesin — Marianna Alcoforado. [przypis edytorski]
portung (z port. portão) — brama. [przypis edytorski]
Portun (mit. rzym.) — opiekun portów, także: utożsamiany z gr. Palemonem, bożkiem morskim. [przypis edytorski]
portwein — wzmacniane wino portugalskie, wytwarzane z winogron zbieranych w dolinie rzeki Douro (hiszp. Duero) na północy kraju, w jej środkowym biegu. [przypis edytorski]
portwein (z niem.) — czerwone mocne wino portugalskie. [przypis edytorski]
portwein (z niem.) — czerwone mocne wino portugalskie. [przypis redakcyjny]
Port w Gdyni — drukowany był (na naczelnem miejscu) w książce Pisarze polscy kresom zachodnim (Warszawa, 1925). [przypis redakcyjny]
Porty… i zamki… opatrz — rady te pozwalają odtworzyć stosunki polskie. [przypis redakcyjny]
portyk Eumenesa — portyk to popularny w staroż. architekturze gr. i rzym. rodzaj otwartej frontowej części budowli z rzędem kolumn wspierających dach. Dwupoziomowy portyk Eumenesa, mierzący 160 m długości, ufundowany w II w. p.n.e. przez Eumenesa II, króla Pergamonu, znajdował się na płd. podnóżu Akropolu. [przypis edytorski]
portyk — frontowa część budowli, znajdująca się bezpośrednio przed głównym wejściem. [przypis edytorski]
portyk — frontowa część budynku z filarami, otwarty ganek kolumnowy. [przypis edytorski]
portyki — podcienia wsparte na kolumnach, chroniące przechadzających się ulicami przed skwarem południowego słońca. [przypis tłumacza]
portyk Oktawii — starożytny portyk stojący w płd. części Pola Marsowego w Rzymie. [przypis edytorski]
portyk — otwarta frontowa część budowli z rzędem kolumn wspierających dach, znajdująca się bezpośrednio przed głównym wejściem. [przypis edytorski]
portyk Pompejusza — ogród publiczny, część kompleksu teatralnego, jaki Pompejusz Wielki zbudował w południowej części Pola Marsowego. [przypis edytorski]
portyk — popularny w staroż. architekturze greckiej i rzymskiej rodzaj otwartej frontowej części budowli z rzędem kolumn wspierających dach. [przypis edytorski]
portyk — popularny w staroż. architekturze gr. i rzym. rodzaj otwartej frontowej części budowli z rzędem kolumn wspierających dach. [przypis edytorski]
portyk — popularny w staroż. architekturze gr. i rzym. rodzaj otwartej frontowej części budowli z rzędem kolumn wspierających dach. Tu mowa zapewne o Portyku Malowanym (gr. Stoa Poikile) na agorze ateńskiej, zadaszonej hali z kolumnadą, zamkniętej z tyłu ścianą, którą ozdobiono obrazami przedstawiającymi zwycięstwa Ateńczyków nad historycznymi i mitologicznymi przeciwnikami. [przypis edytorski]
portyk — tu: rodzaj otwartego ganku kolumnowego przed wejściem do budynku. [przypis edytorski]
portyku — przedniej części budowli przed wejściem głównym, zawierającej rząd kolumn. [przypis edytorski]
portyk — zew. część budowli wysunięta ku przodowi albo wgłębiona, otwarta z jednej strony, z rzędem kolumn lub filarów, odsłaniająca główne wejście. [przypis redakcyjny]
portyra — portiera. [przypis redakcyjny]
portyra — portiera, zasłona drzwi. [przypis redakcyjny]
porubstwo (daw.) — rozwiązłość. [przypis edytorski]
porubstwo (daw.) — rozwiązłość seksualna. [przypis edytorski]
poruchiwać się (gw.) — ruszać się. [przypis edytorski]
poruchując (gw.) — poruszając. [przypis edytorski]
poruczać (daw.) — powierzać. [przypis edytorski]
poruczać — nakazywać, zlecać, powierzać coś. [przypis edytorski]
poruczać (starop.) — oddawać pod opiekę, polecać. [przypis redakcyjny]
poruczać (starop.) — powierzać. [przypis edytorski]
poruczć (daw.) — powierzyć. [przypis edytorski]
poruczenie — powierzenie komuś zaufanemu wykonania czegoś. [przypis edytorski]
porucznik Cedrowski „Cedro” — Jan Andrzej Byczkowski ps. „Cedro” (1910–1944) — oficer rezerwy WP, uczestnik kampanii 1939 roku, w powstaniu najpierw w Zgrupowaniu „Radosław”, a następnie Batalionie „Czata 49”, poległ 31 sierpnia na Placu Bankowym. W niektórych opracowaniach figuruje jako Cedrowski — było to nazwisko panieńskie jego matki, którym niekiedy posługiwał się w celach konspiracyjnych. [przypis edytorski]
porucznik, chorąży, namiestnik — oficerowie niższych stopni. [przypis redakcyjny]
porucznik (daw.) — wykonawca, pomocnik. [przypis edytorski]
porucznik grzebać rozkaże — w innej wersji tekstu: „wachmistrz trumnę zrobić każe”. [przypis edytorski]
porucznik Jerzy Kamiński ps. „Ścibor” (1906–1990) — uczestnik kampanii 1939 r., w konspiracji od 1939 w SZP/ZWZ/AK, początkowo w Poznaniu, później w Warszawie, w powstaniu zastępca komendanta Kwatery Głównej Komendy Okręgu Warszawskiego AK, uczestnik rozmów kapitulacyjnych w dniu 30 września, po wojnie zmienił nazwisko na Jerzy Ścibor i wyjechał do Wielkiej Brytanii, angażował się w życie polityczne, wchodząc w skład trzech rządów emigracyjnych. [przypis edytorski]
porucznik Jerzy Zabłocki ps. „Igor” (1916–1999) — żołnierz Kedywu, w powstaniu w stopniu porucznika walczył w różnych oddziałach, początkowo w Zgrupowaniu „Radosław” na Woli, później na Starym Mieście, w Śródmieściu i na Czerniakowie. Po wojnie powrócił do kraju, zmarł w Warszawie. [przypis edytorski]
porucznik Romuald Jakubowski ps. „Kuba” (1918–1944) — harcerz, student Tajnej Politechniki Warszawskiej, żołnierz Okręgu Warszawa AK, w powstaniu warszawskim w stopniu porucznika dowódca baterii artylerii swojego imienia. Poległ 1 sierpnia w natarciu na Okęcie. [przypis edytorski]
por. Uczta Ksenofonta , gdzie Sokrates używa tego określenia w odniesieniu do siebie samego. Ksenofont (ok. 430–355 p.n.e.) grecki pisarz, historyk i żołnierz [red. WL]. [przypis autorski]
poruczyć (daw.) — oddać pod opiekę. [przypis edytorski]
poruczyć (daw.) — powierzyć, oddać pod opiekę. [przypis edytorski]
poruczyć (daw.) — powierzyć; oddać. [przypis edytorski]
poruczyć (daw.) — powierzyć, oddać w opiekę lub we władzę. [przypis edytorski]
poruczyć (daw.) — powierzyć. [przypis edytorski]
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
poruczyć (daw.) — powierzyć. [przypis edytorski]
poruczyć (daw.)— powierzyć. [przypis redakcyjny]
poruczyć — oddać kogoś pod czyjąś opiekę. [przypis edytorski]
poruczyć — powierzyć komuś z zaufaniem zrobienie czegoś. [przypis edytorski]
poruczyć — powierzyć, oddać pod czyjąś opiekę a. komendę. [przypis edytorski]
poruczyć — powierzyć, oddać pod opiekę. [przypis edytorski]
poruczyć — powierzyć, oddać. [przypis edytorski]
poruczyć — powierzyć; przekazać kogoś pod czyjąś opiekę lub zwierzchnictwo. [przypis edytorski]
poruczyć — powierzyć. [przypis edytorski]
poruczyć — powierzyć wykonanie czegoś. [przypis edytorski]
poruczyć (starop.) — nakazać, zlecić. [przypis edytorski]
poruczyć (z czes.) — powierzyć coś ważnego do zrobienia lub oddać coś w opiekę komuś zaufanemu. [przypis edytorski]
