Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | biologia, biologiczny | czeski | dawne | ekonomiczny | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | historia, historyczny | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | pogardliwe | polski | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przysłowiowy | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie

Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski


Znaleziono 3783 przypisów.

flańtać się — szargać się. [przypis redakcyjny]

flanca — młoda roślina przeznaczona do przesadzenia. [przypis edytorski]

flanderskich — [od nazwy:] Flandria, kraina w Belgii. [przypis redakcyjny]

Flandria — historyczny region, obecnie wchodzący w skład Belgii, Holandii i Francji. [przypis edytorski]

Flandria — kraina historyczna, obecnie na terenie Francji, Belgii i Holandii. [przypis edytorski]

Flandria — kraina historyczna położona na terenie Belgii, Francji i Holandii. [przypis edytorski]

Flandria — kraina historyczna, położona na terenie Belgii, Francji i Holandii. [przypis edytorski]

Flandria — kraina historyczna rozciągająca się wzdłuż wybrzeży Morza Północnego na terenie ob. Belgii, Francji i Holandii; pierwotnie nazwa terenów wokół Brugii, po raz pierwszy wspomniana w żywocie Eligiusza z Noyon (Vita sancti Eligii), powstałym w VII w. [przypis edytorski]

Flandria — kraina historyczna rozciągająca się wzdłuż wybrzeży Morza Północnego na terenie ob. Belgii, Francji i Holandii. [przypis edytorski]

Flandria — region rozciągający się wzdłuż wybrzeży Morza Północnego na terenie Belgii, Francji i Holandii. [przypis edytorski]

flandryjski — pochodzący z Flandrii, krainy hist. w ob. płn. Belgii. [przypis edytorski]

flandryjski — pochodzący z krainy historycznej położonej na terenie dzisiejszej Belgii, Francji i Holandii. [przypis edytorski]

flanka (wojsk.) — skrzydło szyku wojskowego. [przypis edytorski]

flankier — żołnierz konny z grupy ubezpieczającej bok kolumny wojska. [przypis edytorski]

flankier — żołnierz konny z grupy ubezpieczającej z boku oddział kawalerii. [przypis edytorski]

flanować (z fr.) — przechadzać się. [przypis edytorski]

flashlight (ang.) — latarka. [przypis edytorski]

flaszka — tu: buteleczka. [przypis edytorski]

flaszkomyj — aptekarz. [przypis autorski]

flats ghost — widmo nizin. [przypis autorski]

flatus vocis (łac.) — nazwa bez odpowiednika w rzeczywistości. [przypis edytorski]

Flaubert, Gustave (1821–1880) — francuski pisarz, wybitny realista, uważany też za jednego z pierwszych przedstawicieli naturalizmu. [przypis edytorski]

Flaubert, Gustave (1821–1880) — francuski pisarz, wybitny realista, uważany też za jednego z pierwszych przedstawicieli naturalizmu. Dzieła: Pani Bovary (Madame Bovary, 1857), Salambo (Salammbô, 1862), Szkoła uczuć (L'Education sentimentale, 1869), Kuszenie św. Antoniego (La Tentation de Saint Antoine, 1874). [przypis edytorski]

Flaubert, Gustave (1821–1880) — francuski powieściopisarz. [przypis edytorski]

Flaubert, Gustave (1821–1880) — francuski powieściopisarz; uznany za mistrza literatury naturalistycznej, w ramach której sformułował postulat bezosobowości; w 1856 roku zasłynął Panią Bovary opowiadającą o prowincjuszce, która porzuca dziecko, zdradza i doprowadza do bankructwa męża, po czym popełnia samobójstwo. Po publikacji Flaubertowi wytoczono proces, uznając jego książkę za deprawującą. [przypis edytorski]

Flaubert, Gustave (1821–1880) — fr. pisarz, wybitny realista, uważany też za jednego z pierwszych przedstawicieli naturalizmu. Dzieła: Pani Bovary (1857), Salambo (1862), Szkoła uczuć (1869), Kuszenie św. Antoniego (1874). [przypis edytorski]

Flaubert, Gustave (1821–1880) — pisarz francuski, twórca prozy z nurtu realizmu, uważany też za jednego z pierwszych przedstawicieli naturalizmu; autor m.in. powieści: Pani Bovary (1857), Salambo (1862), Szkoła uczuć (L'Éducation sentimentale, 1869), Kuszenie św. Antoniego (1874). [przypis edytorski]

Flaubert, Gustave (1821–1880) — pisarz francuski, twórca prozy z nurtu realizmu, uważany też za jednego z pierwszych przedstawicieli naturalizmu, sformułował postulat bezosobowości, autor m.in. powieści: Pani Bovary (Madame Bovary, 1857), Salambo (Salammbô, 1862), Szkoła uczuć (L'Education sentimentale, 1869), Kuszenie św. Antoniego (La Tentation de Saint Antoine, 1874); sławę przyniosła mu Pani Bovary, powieść o prowincjuszce, która porzuca dziecko, zdradza i doprowadza do bankructwa męża, po czym popełnia samobójstwo; po publikacji Flaubertowi wytoczono proces, uznając jego książkę za deprawującą. [przypis edytorski]

Flaubert, Gustave (1821–1880) — pisarz fr., twórca prozy z nurtu realizmu, uważany też za jednego z pierwszych przedstawicieli naturalizmu, sformułował postulat bezosobowości, autor m.in. powieści: Pani Bovary (Madame Bovary, 1857), Salambo (Salammbô, 1862), Szkoła uczuć (L'Education sentimentale, 1869), Kuszenie św. Antoniego (La Tentation de Saint Antoine, 1874); sławę przyniosła mu Pani Bovary, powieść o prowincjuszce, która porzuca dziecko, zdradza i doprowadza do bankructwa męża, po czym popełnia samobójstwo; po publikacji Flaubertowi wytoczono proces, uznając jego książkę za deprawującą. [przypis edytorski]

Flaubert, Gustave (1821–1880) — powieściopisarz francuski, wybitny przedstawiciel realizmu. [przypis edytorski]

Flaubert, Gustave (1821—1880) — wybitny fr. powieściopisarz, przedstawiciel realizmu. [przypis edytorski]

Flaubert, Gustave (1821–1890) — powieściopisarz francuski, uważany za pierwszego przedstawiciela naturalizmu. [przypis edytorski]

Flaubert, Gustaw (1821–1880) — francuski pisarz, wybitny realista, uważany też za jednego z pierwszych przedstawicieli naturalizmu. Dzieła:Pani Bovary (Madame Bovary, 1857), Salambo (Salammbô, 1862), Szkoła uczuć (L'Education sentimentale, 1869), Kuszenie św. Antoniego (La Tentation de Saint Antoine, 1874). [przypis edytorski]

Flaubert, Gustaw (1821–1880) — francuski pisarz, wybitny realista, uważany też za jednego z pierwszych przedstawicieli naturalizmu. Dzieła: Pani Bovary (Madame Bovary, 1857), Salambo (Salammbô, 1862), Szkoła uczuć (L'Education sentimentale, 1869), Kuszenie św. Antoniego (La Tentation de Saint Antoine, 1874). [przypis edytorski]

Flaum, Franciszek (1866–1917) — rzeźbiarz polski, krewny Marty Foerder; tworzył pod wpływem Przybyszewskiego rzeźby figuralne, symbolizujące problematykę płci; Przybyszewski poświęcił mu publikację w „Deutsches Musenalmanach fur das Jahr 1897” pt.: Franz Flaum. [przypis edytorski]

Flavia Eusebia (337–ok. 361) — druga żona cesarza Konstancjusza II. [przypis edytorski]

flawa coma (łac.) — płowa peruka, określenie kobiety lekkich obyczajów. [przypis edytorski]

Flawiusz — właśc. trybun ludowy Lucius Caesetius Flavus; Shakespeare pomylił tu przydomek Flavus z imieniem Flavius. [przypis edytorski]

flażolet — mały flecik. [przypis redakcyjny]

flażoletowy — od: flażolet, delikatny dźwięk wydobywany na instrumentach smyczkowych i szarpanych. [przypis edytorski]

flebologia (z gr. φλέψ, φλεβός; phlebos: żyła) — nauka o układzie żylnym. [przypis edytorski]

Flechsig, Paweł,właśc. Flechsig, Paul Emil (1847–1929) — niemiecki psychiatra i neuropatolog. [przypis edytorski]

flectere persuasionibus (łac.) — nakłonić namową. [przypis redakcyjny]

flegerka — w gwarze obozowej: sanitariuszka w szpitalu. [przypis edytorski]

flegernia — w gwarze obozowej izba pielęgniarska. [przypis edytorski]

fleger — sanitariusz szpitalny. [przypis edytorski]

fleger — w gwarze obozowej sanitariusz w szpitalu obozowym. [przypis edytorski]

fleger — w gwarze obozowej: sanitariusz w szpitalu. [przypis edytorski]

fleger — w gwarze obozowej: sanitariusz w szpitalu. [przypis edytorski]

Flegeton i Lete — Wrząca woda (Flegeton), płynąca fosą piekielną; objaśnia Wergiliusz, że ta rzeka a nie inna tam płynąć powinna. Lete, strumień, z którego piją zapomnienie, w piekle płynąć nie może, bo tam pamięć występku jeszcze jest częścią kary grzeszników. [przypis redakcyjny]

Flegeton (mit. gr.) — płomienista rzeka w podziemnej krainie umarłych; w Boskiej komedii (Piekło, pieśń XIV) Dantego Flegeton jest rzeką wrzącej krwi w siódmym kręgu Piekła. [przypis edytorski]

Flegeton (mit. gr.) — płonąca rzeka w Hadesie, krainie umarłych. [przypis edytorski]

Flegeton — rzeka ognia w podziemnej krainie umarłych. [przypis edytorski]

Flegetont (mit. gr) — [nazwa] od greckiego φλεγω: goreję; ognista rzeka piekielna. [przypis redakcyjny]

Flegiasz — książę grecki, który, gdy mu Apollo porwał córkę, przez zemstę zdobył Delfy i spalił świątynię Apollina. [przypis redakcyjny]

Flegiasz — ojciec Iksiona; z zemsty za porwanie mu córki przez Apollina spalił poświęconą mu świątynię delficką i za to poniósł karę taką samą jak Tantal. [przypis edytorski]

Flegijasz — Flegiasz; tu: forma wydłużona (zgodna z daw. wymową) dla zachowania rytmu jedenastozgłoskowca. [przypis edytorski]

flegma (gr.) — w starej medycynie jedna z czterech „wilgotności” organizmu ludzkiego (krew, flegma żółta, biała i czarna). [przypis redakcyjny]

flegma — powolność i spokojność charakteru, zimna krew. [przypis edytorski]

flegma — rodzaj temperamentu, który charakteryzuje się zbytnią powolnością w działaniu i brakiem gwałtownych emocji. [przypis edytorski]

flegma — temperament charakteryzujący się brakiem gwałtownych emocji i nadmierną powolnością w działaniu. [przypis edytorski]

flegmatycznie — powolnie, spokojnie. [przypis edytorski]

flegmatyczny — powolny, spokojny. [przypis edytorski]

flegmatyk (z gr.) — człowiek powolny, spokojny. [przypis edytorski]

flegmona — ropień śródmięśniowy, typowa choroba oświęcimska. [przypis edytorski]

flegmona — ropowica, ropne zapalenie tkanek miękkich. [przypis edytorski]

flegmona (z łac., med.) — ropowica, ostre ropne zapalenie luźnej tkanki łącznej, najczęściej wywołane zakażeniem bakteryjnym. [przypis edytorski]

Flegon i Pirois — imiona koni ciągnących słoneczny rydwan. [przypis redakcyjny]

Flegra — miasto w Tesalii, gdzie się stoczyła bitwa pomiędzy bogami a olbrzymami. [przypis redakcyjny]

flegrejskie pola (mit. gr.) — pola Flegry, miejsce bitwy, w której Zeus wraz z bogami olimpijskimi pokonał Gigantów, umiejscawiane w Macedonii, na Płw. Chalcydyckim albo w Italii, w pobliżu Neapolu. [przypis edytorski]

Fleischer Studios — pionierskie amerykańskie studio animacji filmowej, zał. w 1929 przez braci Maxa i Dave'a Fleischerów; główny producent kreskówek animowanych dla kin, z którym w latach 30. XX w. konkurowała wytwórnia Walt Disney Productions. [przypis edytorski]

Fleischmarkt — historyczna ulica w centrum Wiednia, której nazwa odnosi się do mieszkających tu niegdyś rzeźników. [przypis edytorski]

flejtuch — tu: szmata. [przypis edytorski]

flejtuchy — szarpie (materiał opatrunkowy z nitek wyszarpanych z płótna). [przypis redakcyjny]

flejtuchy — szarpie (materiał opatrunkowy z nitek wyszarpanych z płótna); tu przenośnie. [przypis edytorski]

flejtuchy — szarpie, rodzaj opatrunku. [przypis redakcyjny]

flere (…) capita (łac.) — „Wszyscy zaczęli płakać i bić się po głowach” (tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]

Flerowski (pseud.), właśc. Wasilij Wasiljewicz Berwi (1829–1918) — rosyjski socjolog, publicysta, narodnik; autor m.in. książki Sytuacja klasy robotniczej w Rosji (1869) oraz Abecadła nauk społecznych (1871); wywarł duży wpływ na uczestników „wędrówek w lud”. [przypis edytorski]

Flers de, Robert (1872–1927) — fr. librecista, dramatopisarz, dziennikarz. [przypis edytorski]

Fleszarowa-Muskat, Stanisława (1919–1989) — pisarka i poetka, dziennikarka „Dziennika Bałtyckiego”, autorka ok. 700 utworów. [przypis edytorski]

fleta — dziś popr. D. lp: fletu. [przypis edytorski]

Fletcher, John (1579–1625) — dramaturg, piszący do spółki z Franciszkiem Beaumontem (1584–1616), a po jego śmierci samoistnie. Najbardziej znane utwory: Tragedia dziewicy, Filaster i szereg komedii. [przypis tłumacza]

fletnia — instrument muzyczny złożony z drewnianych piszczałek. [przypis edytorski]

fletnia — instrument muzyczny złożony z drewnianych piszczałek różnej długości. [przypis edytorski]

fletnia — instryment muzyczny złożony z drewnianych piszczałek. [przypis edytorski]

fletniści — stanowili oni muzykę wojskową Lacedemończyków, podawali takt marszu, wtórowali pieśni bojowej i grali podczas składania ofiar. [przypis tłumacza]

fletnista z galery — najniższa kategoria grajków: niewolnicy lub najmici poruszali wiosłami do taktu prymitywnej melodii, co regulowało i mechanizowało poruszenia wioseł; inaczej wiosła mogłyby przez zderzenie ulec strzaskaniu. Grecy byli świadomi związku między rytmem a pracą. [przypis tłumacza]

fletrowers — rodzaj fletu poprzecznego. [przypis edytorski]

Flet zaczarowany — dziś najczęściej: Czarodziejski flet, opera z niemieckim librettem Emanuela Schikanedera i muzyką Wolfganga Amadeusa Mozarta, z 1791. [przypis edytorski]

Flet zaczarowany — właśc. Czarodziejski flet. Opera skomponowana przez Wolfganga Amadeusza Mozarta w 1791 r. [przypis edytorski]

Fleuch — Flieh. [przypis edytorski]

fleurs de lys (fr.) — kwiaty lilii. [przypis edytorski]

fleurs du mal (fr.) — kwiaty zła; także: tytuł tomu poetyckiego z 1857 r. Charlesa Baudelaire'a (1821–1867) fr. modernisty, prekursora symbolizmu i dekadentyzmu, zaliczanego do tzw. „poetów przeklętych”. [przypis edytorski]

Fleurus i NijmegenFleurus: miasto w Belgii; Nijmegen: miasto we wschodniej Holandii. [przypis edytorski]