Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 156973 przypisów.
miał uczucie, że się w nim (…) odradza on sam (…) z czasów Mademoiselle — Księżna de Montpensier, zwana la Grande Mademoiselle, kuzynka króla, obdarzyła swymi względami księcia de Lauzun, dworzanina Ludwika XIV, i uzyskała zgodę na to małżeństwo; doszło ono jednak do skutku dopiero w 1681 r., po 10 latach niełaski i więzienia, z którego zwolniono Lauzuna za wstawiennictwem księżnej. [przypis redakcyjny]
miał w swoim państwie niezliczoną mnogość niewidzialnych wrogów — aluzje do prześladowań osób podejrzanych o nieprawomyślność religijną, jakie rozwinął Ludwik XIV za poduszczeniem jezuitów, a w szczególności swego spowiednika, o. Le Tellier. [przypis tłumacza]
miałyżby być (daw.) — czyżby miały być. [przypis edytorski]
miałyżby — konstrukcja z partykułą -że, skróconą do -ż; znaczenie: czy miałyby. [przypis edytorski]
miałżeby — daw. konstrukcja z partykułą -że-; znaczenie: czyżby miał. [przypis edytorski]
miałżeby — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -że-; znaczenie: czyżby miał. [przypis edytorski]
miałżeby — konstrukcja z partykułą -że nadającą znaczenie pytania retorycznego; inaczej: czy miałby, czyż miałby. [przypis edytorski]
miałżeby — konstrukcja z partykułą -że-; znaczenie: czy miałby; czyż miałby. [przypis edytorski]
miałżeby kto — daw. forma z partykułą wzmacniającą -że; inaczej: czyżby ktoś miał. [przypis edytorski]
miałżebym (daw.) — konstrukcja z partykułą -że-; znaczenie: czyżbym miał. [przypis edytorski]
miałżebym — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -że-; znaczenie: czy miałbym. [przypis edytorski]
miałżebym — konstrukcja z partykułą -że, o funkcji pytajnej; znaczenie: czy miałbym. [przypis edytorski]
miałżebyś (…) być — czy miałbyś być; czybyś miał być. [przypis edytorski]
miałżebyś — daw. konstrukcja z partykułą pytajną -że; znaczenie: czy byś miał. [przypis edytorski]
miałżebyś — konstrukcja z partykułą -że nadającą znaczenie pytania retorycznego; inaczej: czy miałbyś, czyż miałbyś. [przypis edytorski]
miałżebyś — konstrukcja z partykułą -że; znaczenie: czy miałbyś. [przypis edytorski]
miałżebyś zgubić — konstrukcja z partykułą -że, pełniącą funkcję wzmacniającą i tworzącą pytanie retoryczne; inaczej: czy miałbyś zgubić. [przypis edytorski]
miałżeby to być — czyżby to miał być. [przypis edytorski]
miałżem — konstrukcja z partykułą -że nadającą znaczenie pytania retorycznego; inaczej: czy miałem, czyż miałem. [przypis edytorski]
miałżem — konstrukcja z partykułą -że- o funkcji pytajnej; znaczenie: czy miałem. [przypis edytorski]
miałże on — konstrukcja z partykułą -że; znaczenie: czy on miał. [przypis edytorski]
miałże powiedzieć — konstrukcja z partykułą -że; znaczenie: czy miał powiedzieć. [przypis edytorski]
miałżeś (daw.) — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -że-; znaczenie: czy miałeś. [przypis edytorski]
miał za domowników pana Trzypotrzy, pana Obżorę, pana Doliwę i pana Puszczajpasa — W oryginale prawdziwe nazwiska dworzan Franciszka I. [przypis tłumacza]
Miał zaś król Bolesław syna (…) jedynaka, imieniem Mieszka — Mieszko Bolesławowic (1069–1089), syn Bolesława Szczodrego, dopuszczony do współrządów przez Władysława I Hermana w l. 1086–1089. [przypis edytorski]
miał zawieszoną na guziku paczkę z ciastkami — dawniej ciastka pakowano w papier obwiązany cienkim sznurkiem, a w I poł. XX w. było przyjęte, że eleganccy panowie po wyjściu z cukierni nieśli takie paczki zawieszone na guziku płaszcza czy kamizelki. Pozwalało im to zachować wolne ręce: do eleganckiego stroju należała często laska lub parasol, a druga ręka była niezbędna do uchylania kapelusza przy powitaniu lub aby służyć oparciem damie przy wysiadaniu z pojazdu, otwierać przed nią drzwi itp. [przypis edytorski]
mi amo (hiszp.) — mój dziedzicu. [przypis edytorski]
miańba — zamiana. [przypis edytorski]
Miana „être” w ostatnim znaczeniu używano powszechnie już w epoce de la Mettriego, nie zaś, jak twierdzi niesłusznie Lafargue w swym skądinąd gruntownym studium Język francuski przed rewolucją i po niej („L'Ere Nouvelle”, luty 1894), dopiero od chwili ustanowienia przez Konwent, na wniosek Robespierre'a, kultu „Jestestwa Najwyższego” (1794) [przypis tłumacza]
Miana — Miena albo Mena, miasteczko w tejże gub., w powiecie sośnickim. [przypis edytorski]
Mianeh, Zendżan, Kasbin — dziś popr.: Mijane, Zandżan, Kazwin; miasta na trasie Tabriz–Teheran, dzielące ją na mniej więcej równe odcinki. [przypis edytorski]
mianej — dziś popr.: tej, którą miał. [przypis edytorski]
mianem (gw.) — miałem. [przypis edytorski]
miano (daw.) — imię, nazwa. [przypis edytorski]
miano — imię, nazwa. [przypis edytorski]
miano — imię. [przypis edytorski]
miano — tu: mienie, majątek. [przypis edytorski]
mianować (daw.) — nadawać miano, imię; tu: wymieniać po imieniu. [przypis edytorski]
mianować (daw.) — nazywać, tu: przedstawiać. [przypis edytorski]
mianować (daw.) — tu: wymienić z nazwiska. [przypis edytorski]
mianować (starop.) — nazywać po imieniu, nazywać wedle miana. [przypis edytorski]
mianować (starop.) — nazywać (po imieniu, tj. wedle miana). [przypis edytorski]
mianować (starop.) — tu: wyzwać po imieniu. [przypis edytorski]
mianować — tu: nazywać a. oznaczać (jak oznacza się np. bydło). [przypis edytorski]
mianować — tu: nazywać. [przypis edytorski]
mianować — tu: wyznaczać do uwolnienia. [przypis edytorski]
mianowany — tu: nazwany. [przypis edytorski]
mianoż — konstrukcja z partykułą -że, skróconą do -ż; znaczenie: czy miano, czyż miano. [przypis edytorski]
miany był (…) za mądrego — miano go za mądrego; uważano go za mądrego. [przypis edytorski]
Miaoulis, Andreas (1765–1835) — admirał grecki, [dowódca greckiej floty podczas wojny o niepodległość]. [przypis redakcyjny]
miara — tu: rytm. [przypis edytorski]
miara — tu: takt, rytm. [przypis edytorski]
Miarczyński, Włodzimierz (1879–1846) — aktor. [przypis edytorski]
miarę — μέτρον, przypuszczalnie dziesiąta część naszego korca (Riehm 934 a). [korzec: dawna jednostka objętości produktów sypkich, licząca w Polsce w XIX w. ok. 120 litrów; red. WL]. [przypis tłumacza]
miarka — naczynie służące do pomiaru objętości; również ilość czegoś mieszcząca się w tym naczyniu. [przypis edytorski]
miarkować — czegoś się domyślać. [przypis edytorski]
miarkować (daw.) — domyślać się, wnioskować; orientować się. [przypis edytorski]
miarkować (daw.) — domyślać się, wnioskować. [przypis edytorski]
miarkować (daw.) — dostrzec, zorientować się. [przypis edytorski]
miarkować (daw.) — dostrzegać, domyślać się, orientować się. [przypis edytorski]
miarkować (daw.) — dostrzegać, orientować się, rozumieć. [przypis edytorski]
miarkować (daw., gw.) — pojmować, rozumieć. [przypis edytorski]
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
miarkować (daw., gw.) — rozumieć, pojmować. [przypis edytorski]
miarkować (daw.) — ograniczać, powściągać. [przypis redakcyjny]
miarkować (daw.) — orientować się. [przypis edytorski]
miarkować (daw.) — pojmować, rozumieć. [przypis edytorski]
miarkować (daw.) — powściągać, ograniczać. [przypis edytorski]
miarkować (daw.) — rozumieć, orientować się, wnioskować. [przypis edytorski]
miarkować (daw.) — rozumieć. [przypis edytorski]
miarkować (daw.) — tu: domyślać się. [przypis edytorski]
miarkować (daw.) — wnioskować, rozumieć. [przypis edytorski]
miarkować (daw.) — zauważać, orientować się. [przypis edytorski]
miarkować (daw.) — zmniejszać, ograniczać. [przypis edytorski]
miarkować — dostrzegać, orientować się, rozumieć. [przypis edytorski]
miarkować (gw.) — pojmować. [przypis edytorski]
miarkować (gw.) — pojmować, rozumieć. [przypis edytorski]
miarkować (gw.) — rozumieć. [przypis edytorski]
miarkować — ograniczać, hamować. [przypis edytorski]
miarkować — rozumieć. [przypis edytorski]
miarkować się (daw.) — hamować się, ograniczać. [przypis edytorski]
miarkować się (gw.) — domyślać się. [przypis edytorski]
miarkować się — panować nad emocjami. [przypis edytorski]
miarkować sobie (gw.) — tu: orientować się. [przypis edytorski]
miarkować — tu: spowalniać. [przypis edytorski]
miarkowanie — umiarkowanie. [przypis edytorski]
miarkowany — ograniczany. [przypis edytorski]
miarkuj, co ci rzekę — zwracaj uwagę na to, co ci mówię. [przypis edytorski]
miarkujta (gw.) — miarkujcie; miarkować: rozumieć, pojmować. [przypis edytorski]
miarowy — tu: oparty na mierze wierszowej, z określonym rytmem. [przypis edytorski]
miary przezeń spełnionej — tj. wypitego kielicha. [przypis edytorski]
miary wierszowe rodzajem są rytmów — Rytm trojako może być użyty: w zgłoskach, w tonach i w ruchach ciała; w zastosowaniu do zgłosek zowie się miarą wierszową: metrum. [przypis tłumacza]
miarze — dziś popr. forma Msc. lp: mierze. [przypis edytorski]
Miaskowski, Kasper (1549–1622) — polski poeta wczesnego baroku. [przypis edytorski]
miasta dzielą się na fyle, inne na mory, inne znowu na lochy — Ateny dzieliły się na 10 fyl lokalnych. Przed Klejstenesem składały się Ateny z 4 fyl, ale rodowych (fyla: pokolenie), tak jak wszystkie miasta jońskie; morą nazywa się u Spartan hufiec wojska (wszystkich mężczyzn zdolnych do broni podzielił Likurg na 4 mory); lochos oznacza legowisko, obóz, zasadzkę, oddział wojska, ale tu użyty na określenie jakiegoś związku obywateli. [przypis tłumacza]
miasta helleńskiego, które podczas największych niebezpieczeństw okazało się pewną ostoją dla Hellady — wojny perskie. W bitwie pod Maratonem sami, bez Spartan, pobili Persów, w trzeciej wojnie perskiej Salamina, Plateje, Mykale głosiły zasługi Ateńczyków. Korzystniej też było Ateny zatrzymać jako sprzymierzone (opanowane przez oligarchów, zorganizowanych lub wspieranych przez Lizandra), niż stanąć wobec wzrostu potęgi Teb przy malejącej wciąż liczbie Spartan. [przypis tłumacza]
miasta oblegające — Clementz w dopisku umieszcza następującą uwagę: „Also eine Luftspiegelung (Fatamorgana). Erzählungen wie diese sind übrigens sehr geeignet, die Wahrheitsliebe des Geschichtsschreibers ausser Zweifel zu stellen. Denn gerade weil Josephus von dem natürlichen Hergang keine Ahnung haben konnte, aber trotzdem eine richtige Schilderung giebt (?) muss die Thatsache selbst als wahr angenommen werden (?)”. A cudowny szklisty piasek? A krowa, która porodziła jagnię? „Wszystko prawdziwe, prócz faktu” napisał razu pewnego o podobnej kwestii Aleksander Świętochowski i lepiej od Clementza uczcił prawdę, nie tylko tę realną, lecz drugą, prawdę psychologiczną. Nas dziś nie to obchodzi, czy rzeczywiście widziano komeciane mieczyska i wozy pędzące po niebie, ale co sobie owi ludzie, chłostami losu smagani, mówili, co czuli, jakie potworzyli sobie pojęcia. Kłamstwa Flawiusza lada mól biblioteczny wykaże, to kwestia cierpliwości; nikt jeszcze nie zdołał historii okłamać, nawet gdy jak Flawiusz, jedynym bywa świadkiem. Flawiusz kłamał nawet jako polityk; w każdym nawet dziele swoim inaczej kłamał. Więc co jest prawdą? — zapytamy razem z Piłatem. Odpowiedź zaczerpniemy z Świętochowskiego: prócz faktu — wszystko! Prawdą są te wstrząsające obrazy, prawdą są te okropne cierpienia ludu izraelskiego, prawdą są jego zabobony i wierzenia, opisane przez Flawiusza, a i sam Flawiusz, razem ze swymi kłamstwami, Flawiusz jako taki, Flawiusz jako głos, Flawiusz jako krzyk ziemi palestyńskiej z odmętów pierwszego wieku dobyty, Flawiusz nawet jako sam ze sobą sprzeczny świadek — jest prawdą, prawdą, prawdą. [przypis tłumacza]
miasta rezydencjonalnego królewskiego — [miasta,] w którym król przebywał. [przypis redakcyjny]
miasta stawiają w świątyniach posągi tych, którzy się takiego czynu dopuścili — Antenor, syn Eumaresa, znakomity ateński rzeźbiarz z drugiej połowy VI w. był twórcą posągów Harmodiosa i Aristogejtona. Gdy Kserkses uwiózł je w 480 r. do Suzy, zastąpiono je dziełem Kritiosa i Nesiotesa r. 477/476 na rynku (na agorze). Aleksander Wielki, zdobywca Suzy, oddał Ateńczykom zabrane im dawniej posągi. [przypis tłumacza]
miast (daw.) — skrócone od: zamiast. [przypis edytorski]
miast (daw.) — tu: zamiast. [przypis edytorski]
