Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 454 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 158269 przypisów.
rankor (daw.) — żal, złość. [przypis edytorski]
rankor (daw., z łac.) — uraza, złość, gniew. [przypis edytorski]
rankor — gniew, złość, zapalczywość. [przypis edytorski]
rankor (starop.) — gniew, złość. [przypis edytorski]
rankor — uraza, zawziętość. [przypis redakcyjny]
rankor — wściekłość, uraza, gniew; także neutralnie: zapał. [przypis edytorski]
rankor — żal, uraza. [przypis redakcyjny]
rankor (z łac.) — gniew, uraza. [przypis edytorski]
ranku — dziś popr. forma D. lp: ranka. [przypis edytorski]
ranna (z ros.) — wczesna. [przypis autorski]
rannemi — dziś popr.: rannymi. [przypis edytorski]
ranne (starop. forma) — dziś popr. B.lm: rannych. [przypis edytorski]
ranność (neol.) — tu: potencjalna podatność na zranienie. [przypis edytorski]
ranny — tu: wczesny. [przypis edytorski]
rano (daw.) — wcześnie. [przypis edytorski]
Ranowie — plemię zachodniosłowiańskie, zamieszkujące wyspę Rugię. [przypis redakcyjny]
ransza — szałas, chata. [przypis edytorski]
rantia — prawdop. okup. [przypis edytorski]
ranunkuł — rodzaj kwiatu o barwie żółtej lub pomarańczowej. [przypis edytorski]
rany (daw.) — wczesny. [przypis edytorski]
rany — dziś popr. forma N. lm: ranami. [przypis edytorski]
rany* (starop.) — wczesny, przedwczesny, niedojrzały (por. rano, wcześnie rano); coś ranego w dordzałości: coś przedwczesnego („niewczesnego”) w czasie dojrzałości. [przypis redakcyjny]
rany (starop.) — wczesny. [przypis edytorski]
rany* (starop.) — wczesny. [przypis redakcyjny]
rany (starop.) — wczesny; tu: poranny. [przypis edytorski]
Rapacki, Wincenty (1840–1924) — polski aktor, dyrektor teatru, literat reżyser teatralny, jeden z prekursorów tworzenia realistycznych postaci scenicznych. [przypis edytorski]
rapa (daw.) — próg rzeczny. [przypis edytorski]
rapa — próg rzeczny. [przypis edytorski]
rapax, rapacis (łac.) — zachłanny, drapieżny, chciwy; tu forma lm rapaces: chciwi, drapieżni. [przypis edytorski]
rapcia — pasek z taśmy lub rzemienia do noszenia szabli. [przypis edytorski]
rapcie — część umundurowania, paski do powieszania broni. [przypis redakcyjny]
rapcie — element umundurowania, paski do troczenia szabli. [przypis redakcyjny]
rapcie — paski do podwieszania szabli u pasa. [przypis edytorski]
rapcie — paski podtrzymujące szablę. [przypis edytorski]
rapcie — taśmy do szabli. [przypis redakcyjny]
rapeć — rzemień lub taśma podtrzymująca szablę. [przypis edytorski]
rapier — biała broń o prostej klindze, zdatna do cięć, choć wykonywano nią głównie pchnięcia. [przypis edytorski]
rapier — broń biała, dłuższa od szabli, noszona na co dzień przez mieszczan, popularna w Europie Zachodniej od XVI do XVII wieku. [przypis redakcyjny]
rapier — broń biała, dłuższa od szabli, o prostej, obusiecznej klindze, z osłoną dłoni (koszem); w Polsce stosowana głównie przez wojska cudzoziemskiego pochodzenia, np. rajtarów, dragonów. [przypis edytorski]
rapier — broń biała o długiej obosiecznej klindze. [przypis edytorski]
rapier — broń biała z prostą, obusieczną klingą, zazwyczaj stosowana jednak do zadawania pchnięć. [przypis edytorski]
rapier — broń o długiej, prostej, obosiecznej klindze, dłuższa niż szabla, używana w XVI i XVII w. [przypis edytorski]
rapier — broń o długiej, prostej, obosiecznej klindze, zazwyczaj stosowana jednak głównie do zadawania pchnięć; popularna w XVI–XVII w. [przypis edytorski]
rapier — broń o długiej rękojeści, używana w XVI i XVII w. [przypis edytorski]
rapier — długa broń obosieczna z gardą (rękojeścią ochraniającą dłoń) w kształcie kosza drucianego. [przypis redakcyjny]
rapier — długa broń obosieczna z osłoną dłoni w kształcie kosza drucianego. [przypis edytorski]
rapiery — długie, wąskie szpady lub szable. [przypis redakcyjny]
rapierzysko — zgrub. od rapier: długa broń obosieczna z osłoną dłoni w kształcie kosza drucianego. [przypis edytorski]
rapir (daw.) — dziś popr.: rapier, długa broń obosieczna z osłoną dłoni w kształcie kosza drucianego. [przypis edytorski]
rapir (daw.) — rapier, długa broń obosieczna z osłoną dłoni w kształcie kosza drucianego, zazwyczaj stosowana głównie do zadawania pchnięć. [przypis edytorski]
rapir — dziś popr.: rapier, broń biała o prostej klindze, zdatna do cięć, choć wykonywano nią głównie pchnięcia. [przypis edytorski]
rapir, właśc. rapier — odmiana broni białej popularnej w XVI i XVII w. [przypis edytorski]
Rapisardi, Mario (1844–1912) — włoski poeta; autor m.in. poematu Lucifero (1877), w którym tytułowy Lucyfer (łac.: niosący światło) symbolizuje racjonalizm i postęp pokonujący wszelkie przesądy, książki publicznie spalonej na rozkaz arcybiskupa sycylijskiej Katanii. [przypis edytorski]
raporta — dziś popr. forma M. lm: raporty. [przypis edytorski]
raporta — dziś popr.: raporty. [przypis edytorski]
raporter (fr. rapporteur) — sprawozdawca. [przypis edytorski]
Rappahannock — rzeka we wsch. części stanu Wirginia w Stanach Zjednoczonych; miejsce licznych działań wojennych podczas wojny secesyjnej. [przypis edytorski]
rappa — w żargonie miejscowym znaczy centym, setna część franka. [przypis autorski]
rapport — dziś: raport. [przypis edytorski]
rapport (fr.) — łączność, związek. [przypis edytorski]
rapsod (daw.) — śpiewak a. poeta. [przypis edytorski]
rapsodia (muz.) — utwór instrumentalny o swobodnej formie oparty na motywach muzyki ludowej. [przypis edytorski]
rapsodia (ραψωδία) — znaczyła u Greków wygłaszanie poszczególnych pieśni, mianowicie z Iliady i Odysei. Stąd przenośnie używa się na oznaczenie urywkowego, niesystematycznego wykładu. Trentowski nazwał ją (Myślini II, 443) w tym znaczeniu „siczą” pojęć (przez aluzję do Siczy Zaporoskiej). Od tego wyrazu pochodzą oczywiście używane później przez Kanta formy: rapsodyczny, rapsodycznie. [przypis redakcyjny]
rapsod — nazwy śpiewaka greckiego, użyto tu jako nazwy poematu. [przypis redakcyjny]
rapsodowie — byli to zawodowi deklamatorzy, głównie poematów Homera. Platon przedstawia w dialogu pt. Ion rapsoda bardzo zarozumiałego, ale też i niesłychanie głupiego. Ponieważ Ion należy do najwcześniejszych pism Platona, mamy prawo przypuszczać, że Ksenofont korzysta z myśli rozwiniętych w owym dialogu. [przypis tłumacza]
rapsod — pieśń opiewająca bohaterów, fragment epopei. [przypis edytorski]
rapsod — poetycki utwór epicki opiewający dzieje bohatera lub doniosłe wydarzenia historyczne; fragment epopei. [przypis edytorski]
rapsod — poetycki utwór epicki opiewający dzieje bohatera lub doniosłe wydarzenia historyczne. [przypis edytorski]
rapsod — tu: podniosły poetycki utwór epicki opiewający dzieje bohatera lub doniosłe wydarzenia historyczne. [przypis edytorski]
rapsod — tu: podniosły utwór epicki. [przypis edytorski]
rapsod — tu: podniosły utwór poezji epickiej. [przypis edytorski]
rapsod — tu: poetycki utwór epicki opiewający dzieje bohatera lub doniosłe wydarzenia historyczne; fragment epopei. [przypis edytorski]
rapsod — tu: wędrowny śpiewak w staroż. Grecji, recytujący poematy epickie, własne lub cudze, głównie epopeje Homera. [przypis edytorski]
rapsod — wędrowny śpiewak w staroż. Grecji, recytujący poematy epickie, własne lub cudze, głównie epopeje Homera. Czy jeden Rotszyld, jak wieszcz nad Helladą, czy też brzęczących kompania rapsodów: w 1795 niemiecki filolog Friedrich Wolf w dziele Prolegomena zu Homer poddał w wątpliwość, że przypisywane Homerowi eposy były dziełem pojedynczej osoby, co zapoczątkowało nowożytny spór o tę tzw. kwestię homerycką. [przypis edytorski]
rapsod — wędrowny śpiewak w staroż. Grecji, recytujący poematy epickie, własne lub cudze, głównie epopeje Homera. [przypis edytorski]
rapsody — dziś popr. forma: rapsodowie. [przypis edytorski]
raptawy (gw. podhalańska) — ospowaty; tu zapewne raczej: taki jak u „żaby raptawej”, tj. ropuchowaty. [przypis edytorski]
raptem — nagle. [przypis edytorski]
rapt — napad, najazd, porwanie, zdarzenie gwałtowne. [przypis edytorski]
raptularz (daw.) — księga do prowadzenia notatek. [przypis edytorski]
raptularz (daw.) — notatnik. [przypis edytorski]
raptularz (daw., z łac.) — podręczny notatnik. [przypis edytorski]
raptularzyk — notatnik. [przypis redakcyjny]
raptura (daw.) — notatka. [przypis edytorski]
raptura — pismo, list. [przypis redakcyjny]
raptus (daw.) — człowiek gwałtowny. [przypis edytorski]
raptusowy — porywczy, gwałtowny. [przypis edytorski]
raptus puellae (łac.) — porwanie dziewicy. [przypis edytorski]
raptus puellae (łac.) — porwanie panny. [przypis redakcyjny]
rapt (z łac.) — porwanie. [przypis redakcyjny]
rapt (z łac. raptus) — porwanie. [przypis edytorski]
rapuitque (…) artus — Lucretius, De rerum natura, IV, 151. [przypis tłumacza]
Rara avis in terris (łac.) — rzadki ptak na ziemiach. [przypis redakcyjny]
rara avis (łac.) — dosł.: rzadki ptak, biały kruk; tu: rzadki okaz. [przypis edytorski]
rara avis (łac.) — rzadki ptak. [przypis redakcyjny]
Rari (…) Nili (łac.) — „Zacnych na świecie niewielu: ot, tylu,/ Ile bram w Tebach albo ujść jest Nilu” (Iuvenalis, Satirae, XIII, 26; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
raritas (łac.) — rzecz rzadka. [przypis redakcyjny]
raritates et mirabilia (łac.) — rzadkości i cudowności. [przypis edytorski]
raróg — drapieżny ptak z rodziny sokołów, ceniony w sokolnictwie, w Polsce rzadki. [przypis edytorski]
raróg — ptak drapieżny z rodziny sokołów; tu: dziwadło, błazen. [przypis edytorski]
