Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | francuski | frazeologia, frazeologiczny | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | potocznie | przestarzałe | regionalne | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | ukraiński | włoski | żartobliwie
Według języka: wszystkie | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 5942 przypisów.
zadowolniony — dziś: zadowolony. [przypis edytorski]
zadowoloną była — dziś zwykle: zadowolona była. [przypis edytorski]
zadrgną (daw.) — dziś: zadrgają. [przypis edytorski]
zadrgną — dziś: zadrgają. [przypis edytorski]
zadrgnął (daw. forma) — dziś: zadrgał. [przypis edytorski]
zadrgnął — dziś popr.: zadrgał a. drgnął. [przypis edytorski]
zadrzémie — daw. forma z é (tzw. e pochylonym), tu: wymawianym jak y. [przypis edytorski]
zadrzeć — tu: unieść w górę, porwać; przenośnie: upolować. [przypis edytorski]
zadrzemnąć kogoś (neol.) — zanurzyć kogoś w drzemce; spowodować, że ktoś się zdrzemnie. [przypis edytorski]
zadrzy — dziś: zadrży. [przypis edytorski]
zadrzymie (daw., reg.) — dziś popr.: zadrzemie. [przypis edytorski]
zadudniały — dziś popr.: zadudniły. [przypis edytorski]
zadumać — dziś popr.: zadumać się. [przypis edytorski]
zadumany — tu: wydumany; wymyślony. [przypis edytorski]
zadumianie — dziś popr.: zadumanie. [przypis edytorski]
zadumieje — dziś: zdumieje. [przypis edytorski]
zadumienie — zdumienie bądź zaduma. [przypis edytorski]
zadumiony — dziś: zadumany (pogrążony w zadumie). [przypis edytorski]
za dumną chlubę — za przechwałki, obnoszenie się ze swoim czynem. [przypis edytorski]
za durno (z ukr.) — za darmo; na próżno. [przypis edytorski]
zadurzyć się — zakochać się. [przypis edytorski]
Zaduszki — święto w kościele katolickim poświęcone pamięci zmarłych, przypadający na 2 listopada. [przypis edytorski]
Zaduszki — także: Dzień Zaduszny lub Święto Zmarłych, święto w kościołach chrześcijańskich poświęcone wspomnieniu wszystkich zmarłych wiernych, obchodzone 2 listopada, następnego dnia po święcie Wszystkich Świętych; święto wywodzi się z ludowych uroczystości ku czci zmarłych obchodzonych w kulturze przedchrześcijańskiej, opartych na tym samym przeświadczeniu o obcowaniu dusz zmarłych z żywymi oraz o mocy wstawienniczej żyjących. [przypis edytorski]
zaduszny — czyniony za dusze. [przypis edytorski]
za dużośmy mieli — za dużo mieliśmy. [przypis edytorski]
zadworować (daw.) — zażartować. [przypis edytorski]
zadychliwość (gw.) — zadyszka. [przypis edytorski]
zadychra (łac. Branchipus) — rodzaj skorupiaka z rzędu bezpancerzowców, należącego do zwierząt słodkowodnych; w Polsce występuje zadychra pospolita (Branchipus schaefferi), żyjąca w okresowo wysychających zbiornikach wodnych. [przypis edytorski]
zadywytsia wsij swit bożyj (ukr.) — zadziwi się cały boży świat. [przypis edytorski]
zadźwiękło — dziś popr. zadźwięczało. [przypis edytorski]
zadźwięknąć (daw.) — zadźwięczeć. [przypis edytorski]
zadżdżyło się — spadł deszcz; por. dżdżyć: padać (o deszczu). [przypis edytorski]
zadżdżyło — spadło jak deszcz. [przypis edytorski]
zadziać się (daw.) — zapodziać się. [przypis edytorski]
zadziczony — dziś: zdziczały. [przypis edytorski]
zadzierać (gw.) — zahaczać. [przypis edytorski]
zadziergnąć — dziś popr.: zadzierzgnąć. [przypis edytorski]
zadzierny — dziś raczej: zadziorny. [przypis edytorski]
zadzierżawać (daw.) — utrzymywać. [przypis edytorski]
zadzierżystość — zadziorność. [przypis edytorski]
zadzierzgać — zawiązywać. [przypis edytorski]
zadzierzgnąć — zaciągnąć, zawiązać. [przypis edytorski]
zadzierzgnąć — zawiązać. [przypis edytorski]
zadzierzgnięty — zawiązany, mocno ściśnięty w węzeł lub pętlę. [przypis edytorski]
zadzierzysty — charakterny. [przypis edytorski]
zadzierzysty — skłonny do zaczepek. [przypis edytorski]
zadziwienie (przestarz.) — zdziwienie. [przypis edytorski]
zafantować — dać w zastaw. [przypis edytorski]
zafantować (daw.) — dać w zastaw za długi. [przypis edytorski]
zafantować (daw.) — zająć za długi. [przypis edytorski]
zafantowany (daw.) — zajęty za długi. [przypis edytorski]
Za faraona Semempsesa ukazywały się… Za Boetosa rozwarła się ziemia… Za panowania Neferchesa wody Nilu przez jedenaście dni były słodkie jak miód. — zaczerpnięte z historii Egiptu spisanej w III w. p.n.e. przez kapłana egipskiego Manethona. [przypis edytorski]
zafarbowany — tu: zakrwawiony; por. farba: krew. [przypis edytorski]
zaferować (z łac. fero, ferre: nieść, podawać, przekazywać) — tu: przynieść (wypłatę), zarobić. [przypis edytorski]
zaforszusować (daw.) — wypłacić zaliczkę. [przypis edytorski]
zafrasować się (daw.) — zasmucić się, zmartwić. [przypis edytorski]
zafrasować się (daw.) — zmartwić się. [przypis edytorski]
zafrasować się (starop.) — zmartwić się, zasmucić się. [przypis edytorski]
zafrasować się — zmartwić się. [przypis edytorski]
zafrasowany (daw.) — zmartwiony. [przypis edytorski]
zafrasowany (daw.) — zmartwiony, zasmucony. [przypis edytorski]
zafrasowany — zmartwiony. [przypis edytorski]
zagabać (daw.) — zagadnąć. [przypis edytorski]
zagabnąć (daw.) — zagadnąć. [przypis edytorski]
zagabnąć (daw.) — zagadnąć, tu: obrazić. [przypis edytorski]
zagabnąć — zagadnąć, zaczepić. [przypis edytorski]
zagadki słać do Kuryjera — chodzi o „Kurier Warszawski”, założoną w 1821 r. najważniejszą gazetę informacyjną Królestwa Polskiego. [przypis edytorski]
zagadł (forma 3 os. lp. rodz. m. od: zagadnąć) — dziś popr. zagadnął. [przypis edytorski]
zagadło — dziś popr.: zagadnęło. [przypis edytorski]
Zagadnienia filozofii dziejów — rozprawa Georga Simmla z 1904 roku. [przypis edytorski]
zagadniony (daw. forma) — dziś: zagadnięty. [przypis edytorski]
zagadniony — imiesłów przym. bierny, dziś popr. z inną końcówką: zagadnięty. [przypis edytorski]
zagaić — zacząć rozmowę, dyskusję, obrady itp. [przypis edytorski]
Zagaił o królu Jakubie, o pretendencie, o dawnym dworze w Saint-Germain — Jakub II (1633–1701), ostatni katolicki król Anglii (oraz Szkocji, jako Jakub VII), został w 1688 zdetronizowany przez parlament i uciekł do Francji; na wygnaniu przebywał w podarowanym mu przez Ludwika XIV pałacu w Saint-Germain-en-Laye pod Paryżem; po jego śmierci pretendentem do tronu został jego jedyny syn. [przypis edytorski]
zagarniono — dziś: zagarnięto. [przypis edytorski]
zagartywać (daw.) — zagarniać. [przypis edytorski]
zagiąć parol (daw.) — upatrzyć sobie kogoś. [przypis edytorski]
zagiąć parol (daw.) — uwziąć się. [przypis edytorski]
zagiąć parol — powziąć mocne postanowienie względem kogoś. [przypis edytorski]
zaginione plemiona — część narodu izraelskiego, która została przesiedlona przez Asyryjczyków po upadku Królestwa Izraela w końcu VIII w. p.n.e. Biblia ani inne źródła nie podają jednoznacznie, co się z nimi stało, dlatego w tradycji żydowskiej trwa nadzieja, że potomkowie zaginionych Żydów żyją gdzieś w ukryciu i kiedyś połączą się z narodem. Zaginione plemiona bywają też nazywane Czerwonymi Żydami (Die Roite Yiddelech). [przypis edytorski]
zagłębie (daw.) — miejsce zagłębione, kotlina, dolina. [przypis edytorski]
za głębokoście go (…) wrazili — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; znaczenie: za głęboko go wraziliście. [przypis edytorski]
za głęboko w fale zaszedł — cytat z noweli Cypriana Kamila Norwida pt. Menego. [przypis edytorski]
zagłuchnąć (daw.) — ucichnąć. [przypis edytorski]
zaglądnął (reg.) — zajrzał. [przypis edytorski]
Zagórski, Jerzy (1907–1984) — poeta i prozaik, wraz z Czesławem Miłoszem współtwórca przedwojennej grupy poetyckiej Żagary. [przypis edytorski]
Zagórski, Włodzimierz (1882–1927?) — generał brygady, dowódca i organizator lotnictwa polskiego. W roku 1926 oskarżany o osobiste ostrzeliwanie wojsk Piłsudskiego, aresztowany. Zaginął, prawdopodobnie zamordowany przez piłsudczyków. [przypis edytorski]
zagodzić — zgodzić, pogodzić. [przypis edytorski]
zagończyk (hist.) — żołnierz doświadczony w walce na tyłach wroga, zwł. oddziałów tatarskich. [przypis edytorski]
zagon (daw.) — oddział wojska operujący na obcym terytorium. [przypis edytorski]
zagon — długi pas ziemi uprawnej. [przypis edytorski]
zagon — długi, wąski pas ziemi. [przypis edytorski]
zagonek — zdrob. zagon; długi pas ziemi uprawnej. [przypis edytorski]
zagonik, właśc. zagon — oddział lekkiej jazdy, najczęściej przeznaczony do szybkich wypadów daleko na tereny wroga w celu zdobycia łupów, wzięcia ludzi w jasyr (tj. w niewolę) i osłabienia obrony przeciwnika. [przypis edytorski]
zagon — oddział wojska operujący na obcym terytorium. [przypis edytorski]
zagonowa szlachta — szlachta posiadająca niewiele gruntów. [przypis edytorski]
zagon — tu: oddział wojsk tatarskich. [przypis edytorski]
zagon — wąski kawałek ziemi uprawnej. [przypis edytorski]
zagorą — zagorzą; zapalą się. [przypis edytorski]
Zagoskin, Michaił Nikołajewicz (1789–1852) — pisarz rosyjski; pod wpływem Waltera Scotta pisał powieści historyczne. [przypis edytorski]