Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | biologia, biologiczny | czeski | dawne | ekonomiczny | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | historia, historyczny | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | pogardliwe | polski | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przysłowiowy | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 3758 przypisów.
fatydyczny (z fr. fatidique) — wieszczy. [przypis edytorski]
fatygant (daw.) — mężczyzna zabiegający o względy kobiety. [przypis edytorski]
fatyga — trud, niewygoda. [przypis edytorski]
fatyga — trud, wysiłek. [przypis edytorski]
fatyga — wysiłek, staranie. [przypis edytorski]
fatygują — męczą. [przypis edytorski]
Faublas — bohater popularnej niegdyś fr. powieści Przygody miłosne kawalera de Faublas (1787–1790). [przypis edytorski]
Faublas, właśc. Przygody miłosne kawalera de Faublas — popularna niegdyś francuska powieść (1787–1790), autorstwa Jean-Baptisty Louvet de Couvray, opisująca romanse młodego prowincjonalnego arystokraty. [przypis edytorski]
Faubourg Saint-Germain (fr. dosł.: przedmieście Saint-Germain) — historyczna dzielnica Paryża, znana z licznych rezydencji arystokracji. [przypis edytorski]
Faulhaber, Michael von (1869–1952) — niemiecki duchowny katolicki, kardynał; główny autor wydanej w 1937 encykliki Piusa XI Mit brennender Sorge, która ogólnie potępiała nacjonalizm. [przypis edytorski]
Faulhorn — [góra] w Alpach szwajcarskich. [przypis redakcyjny]
Faulhorn — szczyt w Alpach Zachodnich. [przypis edytorski]
faunalie — analogicznie do bachanaliów: uroczystości ku czci faunów. [przypis edytorski]
fauna — ogół zwierząt właściwych pewnemu krajowi, pewnej okolicy. [przypis tłumacza]
fauna — świat zwierzęcy. [przypis redakcyjny]
faun (mit. gr.) — bóstwo górskich lasów. [przypis edytorski]
faun (mit. gr.) — bożek leśny, symbol lubieżności. [przypis edytorski]
faun (mit. rz.) — bożek z koźlimi nogami, przen.: rozpustnik. [przypis edytorski]
Faun (mit. rzym.) — bóg płodności, pól i lasów, opiekun pasterzy, przedstawiany jako brodaty mężczyzna z koźlimi kopytami i rogami. [przypis edytorski]
Faun (mit. rzym.) — bóg płodności, pól i lasów, opiekun pasterzy, przedstawiany jako brodaty mężczyzna z koźlimi kopytami i rogami. [przypis edytorski]
Faun (mit. rzym.) — bóg płodności, pól i lasów, opiekun pasterzy, przedstawiany jako brodaty mężczyzna z koźlimi kopytami i rogami. [przypis edytorski]
Faun (mit. rzym.) — bóg płodności, pól i lasów, opiekun pasterzy, przedstawiany jako brodaty mężczyzna z koźlimi kopytami i rogami; utożsamiany z greckim Panem, któremu przypisywano dużą aktywność seksualną. [przypis edytorski]
Faun (mit. rzym.) — bóg płodności, przedstawiany jako brodaty mężczyzna z koźlimi kopytami i rogami. [przypis edytorski]
Faun (mit. rzym.) — bóg płodności. [przypis edytorski]
Faun (mit. rzym.) — bóstwo lasów i pól, utożsamiane z gr. Panem i satyrami; tu: Puk. [przypis edytorski]
faun (mit. rzym.) — bożek płodności, przedstawiany jako brodaty mężczyzna z koźlimi kopytami i rogami. [przypis edytorski]
faun (mit. rzym.) — istota leśna wyobrażana jako mężczyzna z koźlimi kopytami i rogami; utożsamiana z greckim satyrem. [przypis edytorski]
faun (mit.rzym) — lubieżny bożek leśny. [przypis edytorski]
faunów, satyrów (daw. forma) — dziś: fauny, satyry. [przypis edytorski]
Faun — odpowiednik greckiego boga, Pana, w mitologii rzymskiej. [przypis edytorski]
faunowie (daw. forma lm; dziś: fauny) — pół mężczyźni, pół kozły. W mit. rzym. bóstwa polne i leśne towarzyszące pasterzom. [przypis redakcyjny]
Faun — rzymski bóg płodności, przedstawiany jako brodaty mężczyzna z koźlimi kopytami i rogami. [przypis edytorski]
fauny — półludzie, półkozły, postacie z mit. gr.. Podobny motyw idylli pasterskiej, z jakim mamy do czynienia tu w w. 41–44, znajduje się też w Ks. 2, Pieśni II. [przypis redakcyjny]
Fauré, Gabriel Urbain (1845–1924) — francuski kompozytor i organista. [przypis edytorski]
Fauriel, Claude Charles (1772–1844) — historyk i filolog francuski. [przypis edytorski]
fausse maîtresse (fr.) — fałszywa kochanka. [przypis edytorski]
Faust, Coster i Gutenberg — Johann Fust a. Faust (ok. 1400–1466): drukarz z Moguncji, współpracownik Gutenberga; Laurens Janszoon Coster (ok.1370–1440): holenderski mieszczanin, rzekomy wynalazca sztuki drukarskiej w Europie, mający pierwszeństwo przed Gutenbergiem; obecnie uważa się, że opowieści o nim są zaś legendami; Johannes Gutenberg (ok.1400–1468): drukarz i wydawca z Moguncji, wynalazca druku z użyciem prasy drukarskiej i ruchomych metalowych czcionek. [przypis edytorski]
Faust — czarownik z niemieckiej legendy, który wszedł w pakt z diabłem. [przypis edytorski]
Faust — cz. I wyd. 1808, cz. II wyd. pośmiertnie 1833; najważniejsze dzieło J. W. Goethego, uznawane za syntezę jego poglądów. Dramat został osnuty wokół zakładu Boga z Mefistofelesem o duszę tytułowego Fausta, który zgodził się oddać ją diabłu w zamian za przywrócenie młodości i umożliwienie ponownego życia w poszukiwaniu szczęścia. [przypis edytorski]
Faust — dramat Johanna Wolfganga Goethego z 1833. [przypis edytorski]
Fauste, precor, gelida quando pecus omne sub umbra ruminat (łac.) — Faustusie, chciałbym, skoro całe stado w chłodnym cieniu przeżuwa… (początek pierwszej eklogi Baptysty Spagnoliego, pierwszego wiersza w podręczniku do łaciny ówczesnych szkół średnich). [przypis edytorski]
Faust — Johann Faust (lub Fust, zm. 1466), mieszczanin z Moguncji uważany wraz z Gutenbergiem za współwynalazcę sztuki drukarskiej. [przypis redakcyjny]
Faust, Mefistofeles — bohaterowie dramatu Goethego Faust: uczony Faust zawarł pakt z diabłem Mefistofelesem. [przypis edytorski]
Faustów i Manfredów — nawiązanie do tytułowych bohaterów dramatów, samotników i indywidualistów, tragicznie przeżywających swą egzystencję: Manfreda (1817) Byrona oraz Fausta (wyd. 1833) Goethego. [przypis edytorski]
Faust — obszerny, dwuczęściowy dramat niemieckiego poety i dramaturga Johanna Wolfganga von Goethego, napisany w latach 1773–1832. [przypis edytorski]
faustowska kuźnia — taka, jak w opisana dramacie Faust. Część druga Goethego przez Mefistofelesa. [przypis edytorski]
Faust — poemat dramatyczny Johana Wolfganga Goethego (1749–1832). [przypis edytorski]
Faust — postać literacka, naukowiec, który sprzedał diabłu duszę w zamian za wiedzę, bohater tytułowy dramatu Goethego. [przypis edytorski]
Faust — postać literacka, naukowiec sprzedający diabłu duszę w zamian za wiedzę, bohater tytułowy dramatu J. W. Goethego. [przypis edytorski]
Faust — postać literacka, uczony, który sprzedał diabłu duszę w zamian za wiedzę, tytułowy bohater dramatu J. W. Goethego. [przypis edytorski]
Faustyna [Starsza, właśc. Annia Galeria Faustina (ok. 100–140)] — żona cesarza [Antoninusa Piusa. Ich córka, także Faustyna, była żoną cesarza Marka Aureliusza; red. WL]. [przypis tłumacza]
faute de lecture (fr.) — błąd odczytania. [przypis edytorski]
faute de mieux (fr.) — w braku czegoś lepszego. [przypis edytorski]
faute de mieux (fr.) — z braku lepszego. [przypis edytorski]
Fautor utroqne (…) ludum — Horatius, Epistulae, I, 18, 66. [przypis tłumacza]
faux pas (fr.) — fałszywy krok; niezręczność. [przypis edytorski]
faux-pas (fr.) — fałszywy krok. [przypis edytorski]
faux pas (z fr.) — nietakt. [przypis edytorski]
favellar in punta di forchetta — rozprawiać na ostrzu noża (włoskie wyrażenie na określenie wyszukanej rozmowy). [przypis tłumacza]
Fawoni a. Fawoniusz (mit. rzym.) — bóg i uosobienie wiatru zachodniego i zachodniej strony świata, utożsamiany z gr. Zefirem; wiatr łagodny, zwiastujący wiosnę. [przypis edytorski]
Fawoni — nazwa wiosennego wiatru zachodniego (łac). [przypis redakcyjny]
Fawonius — wiosenny wiatr zachodni. [przypis edytorski]
Fawoniusz — łagodny wiatr zachodni, zw. też Zefirem. [przypis redakcyjny]
Fawoni własc. Fawoniusz (mit. rzym.) — wietrzyk wiosenny, odpowiednik gr. Zefira. [przypis edytorski]
fawor (daw.) — łaska, przychylność. [przypis edytorski]
fawor (daw.) — łaska, przychylność. [przypis edytorski]
fawor (daw.) — łaska. [przypis edytorski]
fawor (daw.) — przychylność. [przypis edytorski]
fawor (daw.) — przychylność. [przypis redakcyjny]
fawor (daw.) — przywilej, względy. [przypis edytorski]
fawor (daw.) — wyróżnienie, łaska; przychylność, względy. [przypis edytorski]
fawor (daw.) — życzliwość, łaska. [przypis redakcyjny]
fawor (daw., z łac.) — przychylność. [przypis redakcyjny]
fawor (daw., z łac.) — przychylność; wyróżnienie, łaska; względy. [przypis edytorski]
fawor — łaska, życzliwość. [przypis redakcyjny]
faworów — łaski, względów. [przypis redakcyjny]
faworu — wziętości, przychylności. [przypis redakcyjny]
fawory (lm) — ponęty. [przypis redakcyjny]
faworyta — kochanka osoby wysoko postawionej. [przypis edytorski]
faworytalny (daw.) — ulubiony. [przypis edytorski]
faworyt (daw.) — pasmo zarostu pozostawione na policzku. [przypis edytorski]
faworytka — ulubienica. [przypis edytorski]
faworyt Ludwika XVIII, który nie mógł odzyskać znaczenia — Decazes. [przypis tłumacza]
faworyt — pasmo zarostu pozostawione na policzku. [przypis edytorski]
faworyt — ulubieniec. [przypis edytorski]
faworyty — baczki, bokobrody. [przypis edytorski]
faworyty — baczki. [przypis edytorski]
faworyty — baki; elegancko strzyżony zarost na policzkach (przy wygolonym podbródku). [przypis edytorski]
faworyty — bokobrody, baczki. [przypis edytorski]
faworyty — bokobrody. [przypis redakcyjny]
faworyty (daw.) — baczki, bokobrody. [przypis edytorski]
faworyty (daw.) — baczki, bokobrody. [przypis edytorski]
faworyty (daw.) — baczki. [przypis edytorski]
faworyty (daw.) — bokobrody. [przypis edytorski]
faworyty — dziś: baczki, bokobrody. [przypis edytorski]
faworyty — obfite uwłosienie okalające twarz z obu stron; bokobrody. [przypis redakcyjny]
faworyty — pasma zarostu na policzkach. [przypis edytorski]
faworyty (przestarz.) — zarost pozostawiony na policzkach; bokobrody, baki. [przypis edytorski]
