Wolne Lektury potrzebują pomocy...


Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 460 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 1000 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Tak, dorzucę się do Wolnych Lektur!
Tym razem nie pomogę, przechodzę prosto do biblioteki
Dołącz

Dzisiaj aż 15 770 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach — dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia [kliknij, by dowiedzieć się więcej]

x
Pieśń III (Nie wierz Fortunie, co siedzisz wysoko...) → ← Pieśń I (Przeciwne chmury słońce nam zakryły...)

Spis treści

      Jan KochanowskiPieśni, Księgi wtórePieśń II[1]

      1
      Nie dbam, aby zimne skały
      Po mym graniu tańcowały;
      Niech mię wilcy nie słuchają,
      Lasy za mną nie biegają[2].
      5
      Hanno, tobie k woli[3] spiewam,
      Skąd jesli twą łaskę miewam,
      Przeszedłem już Amfijona
      I lutnistę Aryjona[4].
      Mnie sama twarz nie uwiedzie;
      10
      I choć druga na plac jedzie[5]
      Z herby domów starożytnych,
      Zacne plemię[6] dziadów bitnych,
      Ja chcę podobać sie w mowie
      Nauczonej[7] białejgłowie;
      15
      Ty mię pochwal, moja pani,
      Nie dbam, choć kto inszy gani.
      Cnocie zajźrzą jako żywo[8],
      Bujne drzewo wiatrom krzywo[9];
      Ale ty chciej pómóc sama,
      20
      Nie ugrozi zazdrość nama[10].
      A jesli me niskie progi
      Będą godne twojej nogi,
      Nogi pięknej — nie potrzeba[11],
      Dosięgę już głową nieba.
      25
      Samy[12] cię ściany wołają
      I z dobrą myślą czekają;
      Lipa stojąc wpośrzód dworu,
      Wygląda cię co raz[13] z boru.
      Każ bystre konie zakładać,
      30
      A sama sie gotuj wsiadać;
      Teraz naweselsze czasy,
      Zielenią sie pięknie lasy.
      Łąki kwitną rozmaicie,
      Zająca już nie znać w życie[14],
      35
      Przy nadziei oracz ścisły[15],
      Że będzie miał z czym do Wisły.
      Stada igrają przy wodzie,
      A sam pasterz, siedząc w chłodzie,
      Gra w piszczałkę proste pieśni,
      40
      A faunowie[16] skaczą leśni.
      Kwap sie, póki jasne zorze
      Nie zapadną w bystre morze;
      Po chwili ćmy[17] czarne wstaną,
      Co noc noszą nienaspaną[18].

      Przypisy

      [1]

      W przypisach gwiazdką oznaczono wyrazy, które są używane do dziś, ale których znaczenie w Pieśniach jest odmienne od znaczenia obecnego. [przypis edytorski]

      [2]

      Nie dbam (…) biegają — tańczące skały to aluzja do działalności Amfiona, władcy Teb i muzyka, który potrafił swą grą poruszać kamienie, zaś wzmianka o biegających lasach stanowi nawiązanie do umiejętności Orfeusza (zob. też: Ks. 1, Pieśń XXI). [przypis redakcyjny]

      [3]

      tobie k woli (starop.) — dla ciebie. [przypis redakcyjny]

      [4]

      Aryjon — Arion: muzyk z Lesbos; dźwięk jego głosu zwabił delfiny, które uratowały mu życie. [przypis redakcyjny]

      [5]

      druga na plac jedzie — inna się popisuje. [przypis redakcyjny]

      [6]

      plemię (starop.) — potomek. [przypis redakcyjny]

      [7]

      nauczony — uczony, wykształcony. [przypis redakcyjny]

      [8]

      zajźrzą jako żywo (starop.) — zawsze (przez całe życie) zazdroszczą. [przypis redakcyjny]

      [9]

      wiatrom krzywo — nie podoba się wiatrom (więc potrząsają nim). [przypis redakcyjny]

      [10]

      nama (starop.; C. daw. liczby podwójnej) — mnie i tobie. [przypis redakcyjny]

      [11]

      nie potrzeba — tu w znaczeniu: nic mi już więcej nie potrzeba do szczęścia. [przypis redakcyjny]

      [12]

      samy (starop. M. lm rodz. niemęskoosobowego) — same. [przypis redakcyjny]

      [13]

      co raz — co chwilę. [przypis redakcyjny]

      [14]

      Zająca już nie znać w życie — oznacza to, że żyto wysoko już wyrosło. [przypis redakcyjny]

      [15]

      ścisły (daw.) — skromny, oszczędny. [przypis redakcyjny]

      [16]

      faunowie (daw. forma lm; dziś: fauny) — pół mężczyźni, pół kozły. W mit. rzym. bóstwa polne i leśne towarzyszące pasterzom. [przypis redakcyjny]

      [17]

      ćma* (daw.) — ciemności. [przypis redakcyjny]

      [18]

      noc (…) nienaspaną — mowa tu o nocy nie pozwalającej na przerwanie snu, może nawet o śmierci jako wiecznym śnie. [przypis redakcyjny]

      Zamknij
      Proszę czekać...
      x