Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 448 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła

Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | dawne | francuski | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | liczba mnoga | matematyka | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przysłowiowy | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | turecki | ukraiński | włoski | wojskowy | żeglarskie

Według języka: wszystkie | polski


Znaleziono 373 przypisów.

łątka (daw.) — lalka; kukiełka. [przypis edytorski]

łątka (daw.) — lalka. [przypis edytorski]

łątko (daw.) — kukiełka. [przypis edytorski]

łacnie (daw.) — łatwo; pomyślnie, skutecznie. [przypis edytorski]

łacniej (daw.) — łatwiej. [przypis edytorski]

łacniejszy (daw.) — łatwiejszy. [przypis edytorski]

łacno (daw.) — bez trudu, łatwo. [przypis edytorski]

łacno (daw.) — łatwo. [przypis edytorski]

łacno (daw.) — łatwo. [przypis edytorski]

łacno (daw.) — szybko, łatwo. [przypis edytorski]

ładownemi rzeki uciskał komiegami (daw.) — szyk przestawny, inaczej: uciskał rzeki ładownymi statkami. [przypis edytorski]

ładuga (daw.) — ładunek. [przypis edytorski]

ładzić (daw., gw.) — doprowadzać do ładu, porządkować. [przypis edytorski]

ładzić (daw.) — porządkować. [przypis edytorski]

łagiew (daw.) — naczynie podróżne. [przypis edytorski]

łagiewka (daw.) — dzbanek a. bukłak. [przypis edytorski]

łajać (daw.) — ostro krytykować. [przypis edytorski]

łajać (daw.) — ostro krytykować, strofować. [przypis edytorski]

łakoć (daw.) — przysmak. [przypis edytorski]

łakomiec (daw.) — człowiek łakomy, łakomczuch; chciwiec. [przypis edytorski]

łakotki (daw.) — łakocie; smakołyki. [przypis edytorski]

łakotki (daw.) — łakocie, smakołyki. [przypis edytorski]

łapaj (daw., pot.) — pies gończy. [przypis edytorski]

łapeć (daw.) — but zrobiony (wyplatany) z łyka (tj. znajdującej się pod korą tkanki drzew i krzewów), słomy, itp. [przypis edytorski]

łasownik (daw.) — łakomczuch a. złodziej. [przypis edytorski]

łatwom się domyślił (daw.) — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika, inaczej: „łatwo się domyśliłem”. [przypis edytorski]

ławą (daw.) — tu: szeregiem. [przypis edytorski]

łężny (daw.) — dziki, leśny. [przypis edytorski]

łepak (daw.) — spryciarz. [przypis edytorski]

łeptać (daw.) — chłeptać, zwykle o zwierzętach: pić, zagarniając płyn językiem. [przypis edytorski]

łeż zadawać (daw.) — oskarżać o kłamstwo. [przypis edytorski]

łojenie (daw.) — smarowanie czegoś łojem. [przypis edytorski]

łokciowy (daw.) — długi. [przypis edytorski]

łoktuszka (daw.) — kobieta owinięta w łoktusę tj. w płachtę. [przypis edytorski]

łoński (daw., gw.) — ubiegłoroczny; o roku: zeszły. [przypis edytorski]

łoński (daw., gw.) — zeszłoroczny. [przypis edytorski]

łono (daw.) — pierś, serce. [przypis edytorski]

łowczy (daw.) — urzędnik dworski odpowiedzialny za organizację polowań. [przypis edytorski]

łoże (daw.) — tu: łożysko. [przypis edytorski]

łożnica (daw.) — łóżko, łoże, sypialnia. [przypis edytorski]

łożnica (daw.) — łóżko, łoże, zwłaszcza małżeńskie. [przypis edytorski]

łożnica (daw.) — łoże, sypialnia. [przypis edytorski]

łoza (daw.) — wierzba szara; krzew z rodziny wierzbowatych. [przypis edytorski]

łozina (daw.) — zarośla wierzbowe. [przypis edytorski]

łubowy (daw.) — wykonany z kory. [przypis edytorski]

Łukaszowę (daw.) — dziś popr. forma B.: Łukaszową. [przypis edytorski]

łupiskóra (daw.) — zdzierca, wyzyskiwacz. [przypis edytorski]

łuszczkowany (daw.) — pokryty łuskami, łuskowy; od daw. łuszczka: zdr. od łuska. [przypis edytorski]

łuszczyna (daw., gw.) — łupina; tu: skorupka jajka. [przypis edytorski]

łut (daw.) — niewielka jednostka masy, tu przen.: nieco, odrobina. [przypis edytorski]

łut (daw.) — niewielka jednostka masy, tu przen.: nieco, odrobinę. [przypis edytorski]

łyczkowy (daw., pogard.) — zdrobn. przym. od rzecz. łyk: mieszczanin. [przypis edytorski]

łyk (daw.) — pogard. o mieszczaninie; mieszczuch. [przypis edytorski]

łyskać się (daw.) — błyskać się (o błyskawicach widocznych na niebie). [przypis edytorski]

łyskanie (daw.) — błysk. [przypis edytorski]

łyst (daw.) — łydka. [przypis edytorski]

łżeć (daw.) — kłamać; łżeszże: konstrukcja z partykułą -że, znaczenie: czy nie kłamiesz. [przypis edytorski]

labuś (daw., z fr. l'abbé: ksiądz) — księżulek. [przypis edytorski]

lacki (daw.) — polski, tu: szlachecki, pański. [przypis edytorski]

lada chwila (daw.) — tu: co chwilę. [przypis edytorski]

ladaco (daw.) — człowiek nieodpowiedzialny, lekkomyślny, mało wartościowy. [przypis edytorski]

ladacznica (daw.) — prostytutka. [przypis edytorski]

lada jaki (daw.) — byle jaki, kiepski. [przypis edytorski]

ladaszczyca (daw.) — ladacznica, kobieta rozpustna a. prostytutka. [przypis edytorski]

lafa (daw.) — pensja. [przypis edytorski]

lafa (daw.) — pensja; żołd. [przypis edytorski]