Spis treści

Kazimiera ZawistowskaNimfa

Księżyc, ŚwiatłoSącząc wodę z warkoczy, z łóz [1] nadbrzeżnych wstaje

I w brzóz idzie uśpione, białopienne gaje,

Lotną stopą z ziół rośnych [2] chłodne krople strąca,

Wstecz rozkosznie podana pod falą miesiąca [3].

Biódr [4] nagość otuliwszy w mgielny zwój puszysty,

Ku gwiazdom ócz [5] ciekawych zwraca ametysty.

Dźwięk, Muzyka, NocCała w przędzy srebrzystej rozwłóczonych cieni,

Gra na siatce drgających, miesięcznych promieni.

Jasnych dźwięków różaniec — wszystkie szmerne gwary

Drżą na strunach tej śpiewnej, miesięcznej cytary [6]…

A w gaju białopiennym, pod tych dźwięków mocą

Jakieś białe sny wstają, bielą ciał migocą —

I białe rozkwitają na opalu wodach

Wszystkie nimfy, uśpione w helleńskich [7] ogrodach.

łoza (daw.) — wierzba szara; krzew z rodziny wierzbowatych. [przypis edytorski]

rośny (daw.) — pokryty rosą. [przypis edytorski]

miesiąc (daw.) — księżyc; miesięczny: księżycowy. [przypis edytorski]

biódr — dziś popr.: bioder. [przypis edytorski]

ócz (daw.) — dziś popr.: oczu. [przypis edytorski]

cytara — starożytny instrument podobny do liry. [przypis redakcyjny]

helleńskich — greckich. [przypis redakcyjny]