Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 449 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | chiński | czeski | dawne | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | teatralny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 11105 przypisów.
Kontemplacje a. Zamyślenia — Les Contemplations (1855), obszerny zbiór wierszy Wiktora Hugo, poświęcony jego 19-letniej córce, która utonęła w Sekwanie. [przypis edytorski]
kontemplacyje (lm) — rozmyślania. [przypis redakcyjny]
kontempt (daw., z łac.) — wzgarda, obelga. [przypis redakcyjny]
kontempt (łac.) — obraza, zniewaga, lekceważenie. [przypis redakcyjny]
kontempt (z łac.) — lekceważenie, pogarda. [przypis edytorski]
kontempt (z łac.) — lekceważenie, pogarda. [przypis redakcyjny]
kontempt (z łac.) — obraza, pogarda, lekceważenie. [przypis edytorski]
kontempt (z łac.) — obraza, pogarda, lekceważenie. [przypis redakcyjny]
kontempt (z łac.) — pogarda, lekceważenie. [przypis edytorski]
kontempt (z łac.) — pogarda, lekceważenie. [przypis redakcyjny]
kontempt (z łac.) — pogarda. [przypis edytorski]
kontempt (z łac.) — ubliżenie. [przypis redakcyjny]
kontempt (z łac.) — zniewaga, obraza; pogarda, lekceważenie. [przypis redakcyjny]
kontempt — zniewaga. [przypis redakcyjny]
kontenans daw. — pewność siebie, odwaga. [przypis edytorski]
kontenans (daw.) — pewność siebie. [przypis edytorski]
kontenans (daw., z fr.) — pewność siebie, odwaga. [przypis edytorski]
kontenans (daw., z fr.) — pewność siebie, odwaga. [przypis edytorski]
kontenans (daw., z fr.) — pewność siebie, odwaga. [przypis edytorski]
kontenans (daw., z fr.) — pewność siebie. [przypis edytorski]
kontentacja — tu: rekompensata. [przypis edytorski]
kontentacja — zaspokojenie (pieniężne), odprawa. [przypis redakcyjny]
kontentacja (z łac.) — rekompensata. [przypis edytorski]
kontentacja (z łac.) — zadościuczynienie. [przypis edytorski]
kontentacja (z łac.) — zadowolenie. [przypis edytorski]
kontentacja (z łac.) — zadowolenie; tu: nagroda, zadośćuczynienie. [przypis edytorski]
kontenta (daw.) — zadowolona. [przypis edytorski]
kontenta (daw., z łac.) — zadowolona. [przypis edytorski]
kontent (daw.) — zadowolony. [przypis edytorski]
kontent (daw., z łac.) — zadowolony. [przypis edytorski]
kontenteca (daw., z wł.) — zadowolenie. [przypis edytorski]
kontenteca (daw., z wł.) — zadowolenie. [przypis redakcyjny]
kontentność — zob. kuntentność. [przypis edytorski]
kontentować (daw.) — cieszyć, zadowalać. [przypis edytorski]
kontentować (daw.) — zadowalać. [przypis edytorski]
kontentować się (daw.) — być zadowolonym. [przypis edytorski]
kontentować się — zadowalać się, poprzestawać na czymś. [przypis edytorski]
kontentować się — zadowalać się. [przypis edytorski]
kontentować się — zadowolić się, uznać. [przypis redakcyjny]
kontentować się (z łac.) — zadowalać się, poprzestawać na czymś. [przypis redakcyjny]
kontent (przestarz.) — zadowolony. [przypis edytorski]
kontent (przestarz., z łac.) — zadowolony. [przypis edytorski]
kontentujący (daw.) — zadawalający. [przypis edytorski]
kontenty — zadowolony. [przypis edytorski]
kontent — zadowolony. [przypis edytorski]
kontent — zadowolony [przypis edytorski]
kontent — zadowolony. [przypis edytorski]
kontent — zadowolony. [przypis redakcyjny]
kontent (z fr. content) — zadowolony. [przypis edytorski]
kontent (z fr. content) — zadowolony, szczęśliwy, usatysfakcjonowany. [przypis edytorski]
kontent (z fr.) — zadowolony. [przypis edytorski]
kontent (z łac.) — zadowolony. [przypis edytorski]
konterfekt (daw.) — obrazek, portret. [przypis edytorski]
konterfekt (daw.) — portret, podobizna. [przypis edytorski]
konterfekt (daw.) — portret. [przypis edytorski]
konterfekt (daw.) — portret, wizerunek. [przypis edytorski]
konterfekt (daw.) — wizerunek, portret. [przypis edytorski]
konterfekt (daw., z łac.) — wizerunek, obraz, portret. [przypis edytorski]
konterfekt — obraz, portret. [przypis edytorski]
konterfekt — obraz, przykład. [przypis redakcyjny]
konterfekt — portret, wizerunek. [przypis edytorski]
konterfekt (przestarz.) — obraz. [przypis redakcyjny]
konterfekt (starop.) — portret. [przypis edytorski]
kontestacja — tu: obietnica. [przypis redakcyjny]
kontestacja — zakwestionowanie, sprzeciw. [przypis edytorski]
kontest (daw.) — oświadczenie. [przypis redakcyjny]
kontest (daw.) — świadectwo. [przypis redakcyjny]
kontest (daw.) — tu: oświadczenie. [przypis redakcyjny]
kontest — tu: wyświadczenie. [przypis redakcyjny]
kontów — tysięcy. [przypis autorski]
kontor — komtur. [przypis edytorski]
kontorsja — grymas twarzy. [przypis edytorski]
kontorsja — grymas twarzy. [przypis edytorski]
kontrabanda — przemyt. [przypis edytorski]
kontrabanda — przemyt, rzeczy nielegalnie przewożone przez granicę. [przypis edytorski]
kontrachty — dawniej kontraktami nazywano doroczne zjazdy handlowe danej prowincji. [przypis edytorski]
kontraczne — procent od zawartego kontraktu. [przypis edytorski]
kontradicenta — przeciwnika, sprzeciwiającego się. [przypis redakcyjny]
kontradykcja — przeciwieństwo. [przypis redakcyjny]
kontradykcja — sprzeciw. [przypis redakcyjny]
kontradykcja (z łac. contradictio) — sprzeciw. [przypis edytorski]
kontradykować — sprzeciwiać się. [przypis redakcyjny]
kontradykować (z łac.) — sprzeciwiać się. [przypis edytorski]
kontrahent — jedna ze stron umowy handlowej. [przypis edytorski]
kontrakt socjalny — umowa społeczna, postulat J.J. Rousseau. [przypis edytorski]
kontrakt — tu: umowa przedmałżeńska, ustalająca sprawy majątkowe; intercyza. [przypis edytorski]
kontraktu towarzystwa umowy społecznej — termin upowszechniony przez Rousseau, przez Staszica rozumiany jako system zobowiązań wzajemnych jednostek oraz względem całości i rodu ludzkiego, wypływających z natury człowieka, która jest tworem Boga (jak u Buffona). [przypis redakcyjny]
kontrakty (starop.) — [tu:] umowy. [przypis redakcyjny]
kontrakty — zjazdy doroczne jakiejś prowincji dla załatwiania spraw handlowych i majątkowych. [przypis redakcyjny]
kontrakty — zjazdy szlachty na doroczne jarmarki dla celów handlowych i towarzyskich. Szczególnym powodzeniem cieszyły się kontrakty lwowskie, dubieńskie i kijowskie. [przypis redakcyjny]
kontralt (muz.) — najniższy głos żeński. [przypis edytorski]
kontramarka (daw.) — znaczek, numerek otrzymywany przy oddawaniu ubrania na przechowanie personelowi w teatrze, sali koncertowej itp. [przypis edytorski]
kontramarkarnia (daw.) — szatnia; od kontramarka (daw.): znaczek, numerek otrzymywany przy oddawaniu ubrania na przechowanie personelowi w teatrze, sali koncertowej itp. [przypis edytorski]
kontramarkarnia (daw.) — szatnia. [przypis edytorski]
kontramarkarnia — szatnia. [przypis edytorski]
kontramarkarnia — szatnia. [przypis redakcyjny]
kontramarka — znak wybijany dawniej na monetach; tu przen.: głowa. [przypis edytorski]
kontrapost — pozycja ciała, w której jego ciężar opiera się głównie na jednej nodze. [przypis edytorski]
kontrapost — pozycja, w której ciężar ciała opiera się głównie na jednej nodze. [przypis edytorski]
kontrapunkt i fuga (muz.) — terminy muzyczne. [przypis edytorski]