Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | astronomia | biologia, biologiczny | chemiczny | dawne | filozoficzny | fizyka | francuski | geologia | grecki | hebrajski | hiszpański | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | portugalski | potocznie | przestarzałe | przymiotnik | religijny, religioznawstwo | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | starożytny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie
Według języka: wszystkie | English | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 3085 przypisów.
Erbsen (niem.) — groch. [przypis edytorski]
Ereb a. Hades (mit. gr.) — smutna, podziemna kraina, w której przebywały dusze wszystkich zmarłych (starożytni Grecy nie znali rozróżnienia na raj i piekło). [przypis edytorski]
Ereb — inaczej Hades; w mit. gr. królestwo Hadesa — boga śmierci; kraina umarłych. [przypis edytorski]
Erebinton — Ἐρεβίνθων οἶκος, Cicerum domus, Erbsenhausen (Cl.), Boettger: Erbsenhaus, więc: Dom Grochowy, albo Grochów. [przypis tłumacza]
„Ereb” i „Terror” — statki zaginione razem z całą arktyczną ekspedycją sir Johna Franklina. [przypis edytorski]
Ereb (mit. gr.) — bóg ciemności bądź najmroczniejsza część krainy zmarłych. [przypis edytorski]
Ereb (mit. gr.) — bóg ciemności, też królestwo zmarłych. [przypis edytorski]
Ereb (mit. gr.) — kraina umarłych. [przypis edytorski]
Ereb (mit. gr.) — najciemniejsza część Hadesu, podziemnego królestwa zmarłych; piekło. [przypis edytorski]
Ereb (mit. gr.) — najciemniejsza część Hadesu, podziemnego świata zmarłych. [przypis edytorski]
Ereb (mit. gr.) — najciemniejsza część Hadesu, podziemnej krainy zmarłych. [przypis edytorski]
Ereb (mit. gr.) — najciemniejsza część Hadesu, podziemnej krainy zmarłych; tu: piekło. [przypis edytorski]
Ereb (mit. gr.) — najciemniejsza część Hadesu, także: bóstwo i uosobienie ciemności świata podziemnego; tu: piekło [przypis edytorski]
Ereb (mit. gr.) — najciemniejsza i najgłębsza część krainy umarłych, Hadesu, królestwa boga śmierci Hadesa; piekło. [przypis edytorski]
Ereb — (mit. gr.) najciemniejsza i najstraszniejsza część krainy zmarłych. [przypis edytorski]
Ereb (mit. gr.) — najmroczniejsza część krainy zmarłych. [przypis edytorski]
ereb (mit. gr.) — świat podziemny, otchłań. [przypis redakcyjny]
Ereb (mit. gr.; z gr. erebos: mrok) — bóg ciemności, a także określenie podziemnej krainy zmarłych (Hadesu) albo najgłębszej i najciemniejszej jej części (Tartaru). [przypis edytorski]
Ereb — najciemniejsza część mieszczącego się pod ziemią świata zmarłych. [przypis edytorski]
Erebus — czynny wulkan u wybrzeża Antarktydy Wschodniej, na Wyspie Rossa (na Morzu Rossa) o wys. 3794 m n.p.m. [przypis edytorski]
Ereb — w mit. gr. najciemniejsza część Hadesu, tj. krainy zmarłych. [przypis edytorski]
Ereb — w mit. gr. najciemniejsza część Hadesu, tj. krainy zmarłych. [przypis edytorski]
Erechtejon — świątynia na Akropolu ateńskim, miejsce kultu związanego z legendarnymi początkami Aten, poświęcona Atenie, Posejdonowi i Erechteuszowi, mitycznemu królowi-herosowi. [przypis edytorski]
Erechteus (mit. gr.) — heros ateński. [przypis edytorski]
Erechteus (mit. gr.) — heros i jeden z pierwszych królów Aten, we wczesnych źródłach utożsamiany z Erichtoniosem; uchodził za inicjatora Panatenajów, najważniejszego święta Ateny, opiekunki miasta. [przypis edytorski]
Erechteus (także Erychtonios) — attycki heros (półbóg), nadaje Atenom ich nazwę (pierwotnie zwali się Ateńczycy Kekropidami). Miał wprowadzić misteria eleuzyńskie; dlatego Demeter i jej córka Persefona zwą się bogami Erechteusowymi. [przypis tłumacza]
Erechtydzi — Ateńczycy; nazwa ta pochodzi od Erechteusa, bohatera ateńskiego rodu. [przypis redakcyjny]
Erec Israel a. Erec Jisrael (hebr.) — Ziemia Izraela, również Ziemia Obiecana. Ziemia obiecana Żydom przez Boga wg Biblii. [przypis edytorski]
Erec Israel (Erec Isroel) — Ziemia Izraela. [przypis tłumacza]
Erec Israel (hebr.) — Ziemia Izraela, Ziemia Święta. [przypis tłumacza]
Erec Izrael (hebr.) — ziemia Izraela. [przypis edytorski]
Erec Izrael (hebr.) — Ziemia Izrael. [przypis edytorski]
Erec Izrael — Ziemia Izraela. [przypis edytorski]
erectioris ingenii (erectius ingenium, łac.) — gwałtowniejszego charakteru, żywszej inteligencji. [przypis edytorski]
Erec (z hebr. Erec Israel) — Ziemia Izraela; biblijna nazwa Palestyny. [przypis edytorski]
Eremby — trudny do identyfikacji lud wschodni, może Arabowie lub Armeńczycy. [przypis edytorski]
eremita — pustelnik. [przypis edytorski]
eremitorium (łac.) — pustelni. [przypis redakcyjny]
erem — klasztor. [przypis autorski]
erem — [pustelnia; tu:] klasztor. [przypis autorski]
erem (z gr.) — pustelnia. [przypis edytorski]
erem (z gr.) — pustelnia, samotnia. [przypis redakcyjny]
Erenburg, Ilja Grigorjewicz (1891–1967) — rosyjski pisarz żydowskiego pochodzenia, publicysta, poeta; w latach 1936–1939 korespondent wojenny w Hiszpanii. [przypis edytorski]
Ereutal — Eurytalion, wódz Arkadyjczyków. [przypis edytorski]
— Ergänze: als (Schreck-)Gespenst wieder. [przypis edytorski]
Ergane (mit. gr.) — przydomek bogini Ateny jako patronki rzemiosł, zwłaszcza tkactwa. [przypis edytorski]
ergastulum (łac.) — starożytne więzienie, umieszczone w posiadłościach zamożnych Rzymian. [przypis edytorski]
Ergo bibamus (łac.) — więc pijmy. [przypis edytorski]
ergo Deus non est (łac.) — zatem Boga nie ma. [przypis edytorski]
ergo excludatur (łac.) — więc niech będzie wykluczony. [przypis edytorski]
ergo (łac.) — a więc. [przypis edytorski]
ergo (łac.) — więc, a zatem. [przypis edytorski]
ergo (łac.) — więc, a zatem. [przypis edytorski]
ergo (łac.) — więc, a zatem; z powodu. [przypis edytorski]
ergo (łac.) — więc. [przypis edytorski]
ergo (łac.) — więc; spójnik używany tradycyjnie przy budowaniu dowodu filozoficznego. [przypis redakcyjny]
ergo (łac.) — więc; spójnik używany tradycyjnie przy budowaniu dowodu logicznego, np. w filozofii lub w prawie. [przypis edytorski]
ergo (łac.) — więc; spójnik używany tradycyjnie przy budowaniu dowodu logicznego. [przypis edytorski]
ergo (łac.) — więc, zatem. [przypis edytorski]
ergo (łac.) — zatem, więc. [przypis edytorski]
ergo moriendum (łac.) — a więc trzeba umierać. [przypis edytorski]
ergo — tu: papierosy marki Ergo. [przypis edytorski]
ergo unde esse, inde operari — a więc skąd byt, stamtąd działanie. [przypis tłumacza]
ergregor — termin z dziedziny ezoteryki, myślokształt związany ze zbiorowością ludzką, rodzaj kolektywnej świadomości; między grupą a egregorem istnieje relacja symbiotyczna; w kategoriach spoza ezoteryki koncepcja egregoru opisuje w sposób psychoenergetyczny proces socjalizacji, wykształcania persony czy też tożsamości grupowej. [przypis edytorski]
Er hat das Prevenire gespielt. — Er ist uns zuvorgekommen. [przypis edytorski]
erheischet — erfordert. [przypis edytorski]
Erichtonios (mit. gr.) — jeden z pierwszych królów Aten, syn Gai (Ziemi) i Hefajstosa, wychowany przez Atenę. [przypis edytorski]
Erich von dem Bach, właściwie Erich Julius Eberhard von Zelewski (1899–1972) — oficer SS, zbrodniarz wojenny, uczestniczył w zwalczaniu partyzantki antyniemieckiej na okupowanych terytoriach ZSRR, od 5 sierpnia 1944 roku dowódca oddziałów Waffen-SS, którym postawiono zadanie stłumienia powstania warszawskiego. 2 października 1944 podpisał układ o zaprzestaniu działań wojennych w Warszawie z delegatami Komendy Głównej AK. Po wojnie świadek oskarżenia w procesie norymberskim, nigdy nie odpowiedział za zbrodnie popełnione w Polsce i ZSRR. [przypis edytorski]
Eridan — niem. Eridanus; dziś: Erydan, gwiazdozbiór, którego kształt dla starożytnych astronomów wyobrażał rzekę. [przypis edytorski]
Eridan — rzeczka w Atenach, na północ od Akropolu, wypływająca u podnóży wzgórza Lykabettos; obecnie pod powierzchnią miasta. [przypis edytorski]
Erifyle — córka władcy Argos Talaosa, żona wróżbity i wodza Amfiaraosa, siostra Adrasta; przekupiona przez Polynejkesa naszyjnikiem Harmonii orzekła, że jej mąż ma wziąć udział w wyprawie siedmiu przeciw Tebom, mimo że jako wróżbita wiedział, że poniesie tam śmierć. Później, przekupiona po raz drugi, kazała stanąć na czele następnej wyprawy, tzw. Epigonów, swemu synowi Alkmajonowi. Ten powrócił z wyprawy po czym z nakazu wyroczni delfickiej zabił matkę. [przypis edytorski]
Erifyle (mit. gr.) — żona Amfiaraosa, przekupiona przez Polynejkesa naszyjnikiem Harmonii orzekła, że jej mąż ma wziąć udział w wyprawie siedmiu przeciw Tebom, mimo że jako wróżbita wiedział, że poniesie tam śmierć; wspomniana w Odysei XI 326. [przypis edytorski]
Erigens de stercore pauperem ut collocet eum cum principibus populi sui. (łac.) — podnosi ubogiego z rynsztoka, aby postawić go pomiędzy pierwszymi w jego narodzie. [przypis edytorski]
Erineon — miejscowość w Attyce, nad rzeką Kefissos, odległa o ok. 15 km od Megary. [przypis edytorski]
Eris (mit. gr.) — bogini niezgody i kłótni. [przypis edytorski]
Eris (mit. gr.) — jak u Homera, tak u Hezjoda (w Teogonii) Eris jest boginią niezgody, kłótni, bójek, wszelakiej niedoli, tylko w Pracach i dniach przyznaje on jej drugą rolę, bogini współzawodnictwa w pracy i zarobku, więc ludziom pożytecznej. [przypis tłumacza]
Eris palpans in meridie (łac.) — Pwt 28, 29: „Będzisz szedł poomacku w południe”. [przypis tłumacza]
Eritis (…) malum — „będziecie jako bogowie znający dobre i złe”; Biblia, Rdz 3:5. [przypis tłumacza]
Eritis sicut Deus, scientes bonum et malum (łac.) — bądźcie jak Bóg, znający dobro i zło (kwestia diabła wypowiadana w biblijnej Księdze Rodzaju). [przypis edytorski]
Eritis sicut Deus; scientes bonum et malum (łac.) — Rdz 3, 5: „Będziecie jako Bóg świadomi dobrego i złego”. [przypis tłumacza]
Eriugena, Jan Szkot, łac. Johannes Scotus Erigena (ok. 810–ok. 877) — irlandzki filozof i teolog, jeden z twórców scholastyki. [przypis edytorski]
Eriugena, Jan Szkot (ok. 810–ok. 877) — irlandzki filozof i teolog, jeden z twórców scholastyki, ożywił neoplatoński nurt filozoficzny w zachodniej Europie; wiele jego poglądów zostało potępionych przez Kościół. [przypis edytorski]
erkaem a. rkm (wojsk.) — ręczny karabin maszynowy, rodzaj indywidualnej broni strzeleckiej. [przypis edytorski]
Erkennungsdienst — służba identyfikacyjna; komisja śledcza w KL Auschwitz. [przypis edytorski]
Erker (niem.) — wykusz. [przypis edytorski]
Erkul, właśc. Herkul, Herkules (mit. gr.) — łacińskie imię greckiego herosa o nadludzkiej sile i odwadze, znanego z wykonania dwunastu prac. [przypis edytorski]
Erminią (starop. forma) — dziś B.lp r.ż.: Erminię. [przypis edytorski]
Erminiej (starop. forma) — dziś D.lp r.ż.: Erminii. [przypis edytorski]
Erminiej (starop. forma) — dziś Msc.lp r.ż.: (przy) Erminii. [przypis edytorski]
Ermitaż, Imperiał — nazwy hotelików w byłym zaborze rosyjskim. [przypis edytorski]
Ermitaż — rosyjskie muzeum w Sankt Petersburgu. [przypis edytorski]
ermitaż (z fr. ermitage) — pustelnia. [przypis edytorski]
Ermitaż (z fr. ermitage) — pustelnia. [przypis redakcyjny]
ermitaż (z fr.) — pustelnia (nie chodzi tu o państwowe muzeum rosyjskie, gdyż akcja dzieje się w Moskwie, nie w Sankt Petersburgu). [przypis edytorski]
ermlandzki — olsztyński. [przypis edytorski]
Ernest Alessandri — w oryginale hiszpańskim: Ernesto. [przypis edytorski]
Ernest Elton leniwy chłopiec — powieść Elizabeth Eiloart z 1895 r. [przypis edytorski]
Ernest La Jeunesse, właśc. Ernest Léon Lajeunesse-Caën (1874–1917) — fr. pisarz, krytyk, rysownik, znany z pastiszów i parodii. [przypis edytorski]
Ernest Teodor Amadeusz — właściwie trzecie imię Hoffmanna brzmiało Wilhelm, ale w późniejszych latach przybrał on sobie, ku czci Mozarta, imię Amadeusz. [przypis tłumacza]
ernestyńskie wydanie — znakomity filolog I. A. Ernesti (1707–1784) wydał w latach 1759–1764 dzieła Homera w 5 wielkich tomach. [przypis redakcyjny]
