Do Tereski z Lisieux → ← Prowincja noc

Spis treści

Józef Czechowiczdzien jak co dziendzień

klatki dygocą w studniach cegieł

lampa milczący wulkanów szyldwach [1]

wirem falami śruby pobiegły

na piętra w lodem zionący wind wark

Praca, Robotnikturkot i brzęk blach dołem i górą

chwieje się hala czerwony sztandar

tryska w powietrze czarny pot stu rąk

dym z papierosów ergo [2] i wanda

Maszynaw białym oparze tłok tryby pchał tak

że kurz opadał dusił darł nozdrza

piec rozpalony szumiał jak bałtyk

tlenowych gwizdków wysoki głos drżał

kamień żelazo łuny grzmoty

koła bijące sercem o tor

ramiona śmigła lewary [3] młoty

gorący motor

Marzenie, Śmierćgdy chaos huków przybierał pęczniał

o niewiast piersiach marzyła pierś

to drżał w niej ciężar stalowa tęcza

idąca śmierć

szyldwach (daw.) — żołnierz stojący na warcie. [przypis redakcyjny]

ergo (łac.) — więc; spójnik używany tradycyjnie przy budowaniu dowodu filozoficznego. [przypis redakcyjny]

lewar — dźwignia do podnoszenia ciężarów. [przypis redakcyjny]