Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 159187 przypisów.
smakować (daw.) — dodawać smaku, cukrować. [przypis redakcyjny]
smakowała (…) lepiej — dziś popr.: bardziej. [przypis edytorski]
smakownie — dziś popr.: ze smakiem; gustownie. [przypis edytorski]
smakują w pieczonym mięsiwie — dziś: zasmakowało im pieczone mięso. [przypis edytorski]
smalcowana (starop.) — szmelcowana (zbroja). [przypis redakcyjny]
smalcowana [zbroja] (starop.) — szmelcowana. [przypis redakcyjny]
smalcowana zbroja (starop.) — szmelcowana. [przypis redakcyjny]
smalić cholewki (daw.) — zalecać się. [przypis edytorski]
smalić cholewki — zalecać się do kogoś; flirtować z kimś. [przypis edytorski]
smalić cholewki — zalecać się. [przypis edytorski]
smalić — opalać, palić. [przypis edytorski]
smalininkas — degutis (vabalas). [przypis edytorski]
smantk — diabeł. [przypis autorski]
smaragd — forma zarchaizowana; dziś: szmaragd. [przypis edytorski]
smarag (starop.) — szmaragd. [przypis edytorski]
smard (daw.) — nicpoń, urwis. [przypis edytorski]
Smardzew — wieś w woj. łódzkim, ok. 5 km od Sieradza. [przypis edytorski]
smardz — rodzaj grzybów, których kapelusz ma formę dużej, pomarszczonej główki. [przypis edytorski]
S. Markiewicz, Prawa autorskie, czyli tak nazwana własność literacka i artystyczna w Królestwie Polskim i zagranicą Warszawa 1867, s. 154. Por. szerzej nt. braku stworzenie przez prawo karne prawa autorskiego [1427]. [przypis autorski]
S. Markiewicz, Prawa autorskie, czyli tak nazwana własność literacka i artystyczna w Królestwie Polskim i zagranicą Warszawa 1867, s. 184 [przypis autorski]
S. Markiewicz, Prawa autorskie, czyli tak nazwana własność literacka i artystyczna w Królestwie Polskim i zagranicą Warszawa 1867, s. 168 [przypis autorski]
S. Markiewicz, Prawa autorskie, czyli tak nazwana własność literacka i artystyczna w Królestwie Polskim i zagranicą Warszawa 1867, s. 161 [przypis autorski]
S. Markiewicz, Prawa autorskie, czyli tak nazwana własność literacka i artystyczna w Królestwie Polskim i zagranicą Warszawa 1867, s. 169 [przypis autorski]
S. Markiewicz, Prawa autorskie, czyli tak nazwana własność literacka i artystyczna w Królestwie Polskim i zagranicą Warszawa 1867, s. 159-161 [przypis autorski]
S. Markiewicz, Prawa autorskie, czyli tak nazwana własność literacka i artystyczna w Królestwie Polskim i zagranicą Warszawa 1867, s. 150. [przypis autorski]
S. Markiewicz, Prawa autorskie, czyli tak nazwana własność literacka i artystyczna w Królestwie Polskim i zagranicą Warszawa 1867, s. 157 [przypis autorski]
S. Markiewicz, Prawa autorskie, czyli tak nazwana własność literacka i artystyczna w Królestwie Polskim i zagranicą Warszawa 1867, s. 172. [przypis autorski]
S. Markiewicz, Prawa autorskie, czyli tak nazwana własność literacka i artystyczna w Królestwie Polskim i zagranicą Warszawa 1867, s. 177. [przypis autorski]
S. Markiewicz, Prawa autorskie, czyli tak nazwana własność literacka i artystyczna w Królestwie Polskim i zagranicą Warszawa 1867, s. 173. [przypis autorski]
S. Markiewicz, Prawa autorskie, czyli tak nazwana własność literacka i artystyczna w Królestwie Polskim i zagranicą Warszawa 1867, s. 166 [przypis autorski]
S. Markiewicz, Prawa autorskie, czyli tak nazwana własność literacka i artystyczna w Królestwie Polskim i zagranicą Warszawa 1867, s. 163. [przypis autorski]
S. Markiewicz, Prawa autorskie, czyli tak nazwana własność literacka i artystyczna w Królestwie Polskim i zagranicą Warszawa 1867, s. 181. [przypis autorski]
S. Markiewicz, Prawa autorskie, czyli tak nazwana własność literacka i artystyczna w Królestwie Polskim i zagranicą Warszawa 1867, s. 152. [przypis autorski]
smarkininkas — kas labai smarkus, rūstus, žiaurus. [przypis edytorski]
smarkybė — stiprybė. [przypis edytorski]
smarownie (daw.) — łatwo. [przypis edytorski]
smarowniej (daw.) — łatwiej. [przypis edytorski]
smarownie — tu: gładko (jak z użyciem smaru). [przypis edytorski]
smarownik — robotnik, który smaruje osie kół wagonów kolejowych. [przypis redakcyjny]
smarowno — gładko. [przypis redakcyjny]
Smarra, Piotr Schlehmil, Jan Sbogar, Jocko — Smarra albo demony nocy (1821): opowiadanie fantastyczne Charlesa Nodiera (1780–1844); Historia cudowna Piotra Schlemihla (Peter Schlemiels Schicksale, 1814): nowela niem. poety Adalberta de Chamisso (1781–1838), o człowieku, który sprzedał swój cień, wydana po francusku w 1822; Jan Sbogar (1818): powieść gotycka Charlesa Nodiera; Jocko, anegdota z niewydanych listów o instynkcie zwierząt (Jocko, anecdote détachée des Lettres inédites sur l'instinct des animaux, 1824): książka francuskiego pisarza, tłumacza i wydawcy Charlesa de Pougens (1755–1833). [przypis edytorski]
smart fellow — dziarski chłopak. [przypis autorski]
smash (ang.) — zderzenie; także: świetne uderzenie (np. w tenisie). [przypis edytorski]
smatruz (starop.) — buda kupiecka. [przypis redakcyjny]
S. McVery, za: D. Saunders, Authorship and copyright, London 1992, s. 162. Jego zdaniem przed przyjęciem traktatu z 1891 roku 70% amerykańskiego rynku wydawniczego zajmowały reprodukcje książek brytyjskich, zaś po jego przyjęciu nastąpiło odwrócenie tej proporcji. [przypis autorski]
smęcić — tu: zasmucać. [przypis edytorski]
smętarza — w oprac. Hertza: cmentarza. [przypis edytorski]
smętarz — cmentarz. [przypis edytorski]
smętarz (daw.) — cmentarz. [przypis edytorski]
smętarz (daw. forma; gw.) — dziś: cmentarz. [przypis edytorski]
smętarz (daw., gw.) — cmentarz. [przypis edytorski]
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
smętarz (daw. reg.) — cmentarz. [przypis edytorski]
smętarz (daw. reg.) — dziś: cmentarz. [przypis edytorski]
smętarz — dziś: cmentarz. [przypis edytorski]
smętarz — dziś popr.: cmętarz. [przypis edytorski]
smętarze — w oprac. P. Hertza: cmentarze. [przypis edytorski]
smętarzów — w oprac. Hertza: cmentarzów. [przypis edytorski]
smętarzowej — w oprac. P. Hertza: cmentarzowej. [przypis edytorski]
smętarzu — w oprac. Hertza: cmentarzu. [przypis edytorski]
smęt — dziś: smutek. [przypis edytorski]
smętek (daw.) — melancholia, zaduma, smutek. [przypis edytorski]
smętek — melancholia, zaduma, smutek. [przypis edytorski]
smęt — smutek, smętek. [przypis edytorski]
smektać się (starop.) — głaskać się; aż się chłop po sircu smekce: aż się chłop gładzi po sercu (łapie za serce ze zdenerwowania). [przypis edytorski]
smentarz (daw.) — a smętarz, dziś popr.: cmentarz. [przypis edytorski]
Smerczyn Staw — właśc. Smreczyński Staw, jezioro morenowe w Tatrach Zachodnich. [przypis edytorski]
smerda (daw.) — pachołek. [przypis edytorski]
smerda (daw.) — sługa książęcy (tu: w randze przełożonego); u Słowian: wolna ludność chłopska popadła w zależność od księcia. [przypis edytorski]
smerda — wasal, dworzanin. [przypis edytorski]
smerda — wasal, dworzanin; smerdóm — dziś popr. forma C. lm: smerdom. [przypis edytorski]
Smerdes a. Smerdis a. Bardija — żyjący w VI wieku p.n.e. syn króla Persji, Cyrusa, i brat Kambyzesa. Samozwańczy władca Persji, zamordowany przez brata. Zbrodnię wykorzystał medyjski mag, Gaumata, który przejął na krótko władzę w Persji, podając się za Bardiję. Został jednak rozpoznany, ponieważ nie miał uszu, co odróżniało go od prawdziwego władcy. [przypis edytorski]
smereka — zapewne chodzi o jakieś drzewo iglaste; por. smrek: świerk. [przypis edytorski]
smerek (gw.) — świerk. [przypis edytorski]
smertelnas (iš rus.) — mirtinas. [przypis edytorski]
smertis (brus.) — mirtis. [przypis edytorski]
smertis — mirtis. [przypis edytorski]
smertis (sl.) — mirtis. [przypis edytorski]
smertny (z ukr.) — śmiertelny. [przypis edytorski]
S. M. Grzybowski, Ochrona osobista stosunku do dzieła po śmierci twórcy, Kraków 1933, s. 137. [przypis autorski]
S. M. Grzybowski, Ochrona osobista stosunku do dzieła po śmierci twórcy, Kraków 1933, s. 164. [przypis autorski]
S. M. Grzybowski, Ochrona osobista stosunku do dzieła po śmierci twórcy, Kraków 1933, s. 209, przypis 473. [przypis autorski]
S. M. Grzybowski, Ochrona osobista stosunku do dzieła po śmierci twórcy, Kraków 1933, s. 320. [przypis autorski]
S. M. Grzybowski, Ochrona osobista stosunku do dzieła po śmierci twórcy, Kraków 1933, s. 79. [przypis autorski]
S. M. Grzybowski, Ochrona osobista stosunku do dzieła po śmierci twórcy, Kraków 1933, s. 91. [przypis autorski]
S. M. Grzybowski, Ochrona osobista stosunku do dzieła…, s. 107. [przypis autorski]
S. M. Grzybowski, Ochrona osobista stosunku do dzieła…, s. 129. [przypis autorski]
S. M. Grzybowski, Ochrona osobista stosunku do dzieła…, s. 140. [przypis autorski]
S. M. Grzybowski, Ochrona osobista stosunku do dzieła…, s. 163. [przypis autorski]
S. M. Grzybowski, Ochrona osobista stosunku do dzieła…, s. 164. [przypis autorski]
S. M. Grzybowski, Ochrona osobista stosunku do dzieła…, s. 16. [przypis autorski]
S. M. Grzybowski, Ochrona osobista stosunku do dzieła…, s. 92. [przypis autorski]
S. M. Grzybowski, Ochrona osobista stosunku do dzieła…, s. 93. [przypis autorski]
S. M. Grzybowski, Ochrona osobista stosunku do dzieła…, s. 94. [przypis autorski]
S. M. Grzybowski, Prawo autorskie, Encyklopedia podręczna prawa prywatnego, H. Konica (red.), zeszyt 1, Warszawa 1931, s. 32. [przypis autorski]
S. M. Grzybowski, Prawo autorskie, Encyklopedia podręczna prawa prywatnego, red. H. Konica, zeszyt 1, Warszawa 1931, s. 22. [przypis autorski]
S. M. Grzybowski, Prawo autorskie, Encyklopedia podręczna prawa prywatnego, [w:] H. Konica (red.) Encyklopedia podręczna prawa prywatnego, zeszyt 1, Warszawa 1931, s. 28. [przypis autorski]
S. M. Grzybowski, Prawo autorskie, [w:], H. Konica (red.), Encyklopedia podręczna prawa prywatnego, zeszyt 1, Warszawa 1931, s. 28. [przypis autorski]
smienić głosy (starop.) — odmienić głos; tu przen.: zacząć inaczej śpiewać, zacząć cienko śpiewać. [przypis edytorski]
smienić głosy (starop.) — zmienić głos; przen. dziś: zacząć inaczej śpiewać. [przypis edytorski]
smierd a. smerd — kmieć zależny od księcia. [przypis edytorski]
