Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | filozoficzny | fizyka | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | staropolskie | szwedzki | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | żeglarskie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 14908 przypisów.
superficies solo cedit (łac.) — dosł.: „to, co jest na powierzchni, przypada gruntowi”; zasada prawa rzym. stanowiąca o tym, że budynki, drzewa i inne elementy trwale związane z gruntem stanowią własność właściciela tegoż gruntu. [przypis edytorski]
super fidelitatem (łac.) — na wierność. [przypis redakcyjny]
Super flumina Babylonis (łac.) — „Nad rzekami Babilonu”, pierwsze słowa łac. wersji biblijnego Psalmu 137, lamentu Żydów przebywających na wygnaniu w tzw. niewoli babilońskiej, wyrażającego żal za utraconą Jerozolimą; także tytuł kilku utworów muzycznych wykorzystujących ten psalm. [przypis edytorski]
super flumina Babylonis (łac.) — nad rzekami Babilonu. [przypis edytorski]
superintendencje — urzędy naczelników komory celnej. [przypis redakcyjny]
superiora — przełożonego. [przypis redakcyjny]
superioris et inferioris Hungariae (łac.) — górnych i dolnych Węgier. [przypis redakcyjny]
superior (łac.: wyższy) — przełożony w zakonie, np. opat, przeor. [przypis edytorski]
superior (z łac.) — przełożony w zakonie. [przypis edytorski]
superlatyw — najwyższy stopień przymiotnika; przenośnie: najwyższa pochwała. [przypis redakcyjny]
superlatyw — pochwała (dosł., z łac.: najwyższy stopień przymiotnika). [przypis edytorski]
supernaturalizmy (z łac.) — rzeczy nadnaturalne. [przypis redakcyjny]
super non revelationem (łac.) — o niewydawanie. [przypis redakcyjny]
supero, superare (łac.) — zwyciężyć, pokonać, przewyższyć; tu: 3. os. lp cz.przesz. superavit: przewyższył. [przypis edytorski]
superrewizja — ponowny przegląd; tu: badanie lekarskie poborowych przez wyższą komisję wojskowo-lekarską. [przypis redakcyjny]
supersedować — odstąpić. [przypis redakcyjny]
superstites (łac.) — pozostali przy życiu. [przypis redakcyjny]
Supervielle, Jules (1884–1960) — pisarz i poeta fr., po matce z pochodzenia Bask, przyszedł na świat (podobnie jak Albert Samain) w stolicy Urugwaju, Montevideo; autor tomików poetyckich Poèmes (1919), Gravitations (1925), Les Amis inconnus (1934), La Fable du monde (1938) oraz powieści Le Voleur d'enfants (1926), L'Enfant de la haute mer (1931) i sztuk teatralnych La Belle au bois (1932), Robinson (1949); literaturze polskiej dzieła Supervielle'a przyswoiły dopiero tłumaczenia Zbigniewa Bieńkowskiego, Juliana Przybosia, Barbary Czałczyńskiej i Adama Ważyka (od 2 poł l. 60. do l. 80 XX w.). [przypis edytorski]
supiłka (reg.) — fujarka; piszczałka. [przypis edytorski]
Supiński Józef (1804–1893) — ekonomista polski, autor Szkoły polskiej gospodarstwa społecznego (1862–1865), poprzednik pozytywizmu, nawoływał do „pracy i oszczędności”. [przypis redakcyjny]
supirant (z fr.) — wzdychacz. [przypis edytorski]
supir (z fr. soupir) — westchnienie. [przypis edytorski]
suplement — dodatek, uzupełnienie dzieła. [przypis edytorski]
suplementować — zasilać. [przypis redakcyjny]
suplementować (z łac.) — zasilić, wspomóc. [przypis redakcyjny]
suplementy (daw.) — posiłki. [przypis edytorski]
suplement — zasiłek. [przypis redakcyjny]
suplement — zasiłek w żywności. [przypis redakcyjny]
suplent (z łac.) — zastępca profesora gimnazjalnego, praktykant. [przypis edytorski]
suplikacja — katolicka pieśń błagalna. [przypis edytorski]
suplikacja — prośba, błaganie. [przypis edytorski]
suplikacja — w kościele katolickim pieśń błagalna, śpiewana szczególnie w okresie klęsk itp. [przypis edytorski]
suplikacyj (daw.) — dziś D.lm: suplikacji; suplikacja: w kościele katolickim pieśń błagalna, śpiewana szczególnie w okresie klęsk itp. [przypis edytorski]
suplika (daw.) — prośba, błaganie, apelacja. [przypis edytorski]
suplika (daw., z łac.) — prośba, błaganie. [przypis edytorski]
suplikant (daw.) — osoba wnosząca prośbę. [przypis edytorski]
suplikantka — osoba wnosząca prośbę. [przypis edytorski]
suplikant — osoba wnosząca prośbę. [przypis edytorski]
suplikant — petent, osoba przedstawiająca prośbę. [przypis edytorski]
suplikant (z łac.) — proszący. [przypis edytorski]
suplikant (z łac.) — proszący, zanoszący prośbę, błagający. [przypis redakcyjny]
suplikant (z łac. supplicans, supplicantis) — proszący, błagający. [przypis edytorski]
suplika — skarga lub prośba wyrażona pisemnie. [przypis edytorski]
suplika (z łac.) — prośba, podanie. [przypis edytorski]
suplika (z łac.) — prośba. [przypis edytorski]
suplika (z łac. supplicare: prosić, błagać) — prośba. [przypis edytorski]
supliki (daw.) — prośby. [przypis edytorski]
supliki — modły błagalne, prośby. [przypis redakcyjny]
suplikować — błagać. [przypis redakcyjny]
suplikować (daw.) — pokornie prosić. [przypis edytorski]
suplikować (daw.) — prosić, wnosić prośbę, błagać. [przypis edytorski]
suplikować (daw., z łac.) — pokornie prosić. [przypis edytorski]
suplikować (daw., z łac. supplicare: prosić, błagać) — pokornie prosić. [przypis edytorski]
suplikujący (z łac.) — składający suplikę, tj. podanie; proszący. [przypis edytorski]
suplikuję (łac.) — błagam, proszę. [przypis redakcyjny]
suponować (daw., z łac.) — przypuszczać. [przypis edytorski]
suponować (daw., z łac.) — przypuszczać; sugerować. [przypis edytorski]
suponować (daw., z łac.) — przypuszczać; zakładać; o pojęciu itp.: pociągać za sobą istnienie jakiegoś innego pojęcia. [przypis edytorski]
suponować — przypuszczać. [przypis edytorski]
suponować (z łac.) — podejrzewać. [przypis edytorski]
suponować (z łac.) — przypuszczać, domyślać się. [przypis redakcyjny]
suponować (z łac.) — przypuszczać, podsuwać komuś jakąś myśl, sugerować. [przypis edytorski]
suponować (z łac.) — przypuszczać, przyjąć założenie. [przypis edytorski]
suponować (z łac.) — przypuszczać, przyjmować. [przypis edytorski]
suponować (z łac.) — przypuszczać. [przypis edytorski]
suponować (z łac.) — przypuszczać. [przypis redakcyjny]
supozycja — tu: sugestia; przyjęte tymczasowo założenie, o którym jeszcze nie wiemy, czy jest prawdą czy fałszem. [przypis edytorski]
supozycja — tymczasowe, niezweryfikowane założenie. [przypis edytorski]
supozycja — tymczasowe założenie. [przypis edytorski]
supozycja — wyraz pochodzenia łacińskiego objaśniony w tekście poniżej. [przypis autorski]
supozycja (z łac.) — przypuszczenie, domysł. [przypis edytorski]
supozycja (z łac.) — przypuszczenie, domysł. [przypis redakcyjny]
supozycja (z łac.) — przypuszczenie. [przypis edytorski]
Suppé, Franz von, właśc. Francesco Cavaliere Suppé-Demelli (1819–1895) — austriacki dyrygent i kompozytor; twórca operetek (m.in. Lekka kawaleria, 1866) oraz słynnej uwertury do sztuki Chłop i poeta (1846). [przypis edytorski]
suppedytować — poddawać. [przypis redakcyjny]
suppedytowany — dostarczany. [przypis edytorski]
suppedytowany — dostarczany. [przypis redakcyjny]
Supplementum — Supplementum chronicorum Jakuba Filipa Bergano. [przypis tłumacza]
supplicatio pro apostasia (łac.) — prośba w sprawie apostazji (tj. odstępstwa od wiary). [przypis edytorski]
supplices preces (łac.) — uniżone prośby. [przypis redakcyjny]
Supplik — Bittschrift. [przypis edytorski]
supponebam (łac.) — myślałem. [przypis redakcyjny]
supponebam (łac.) — przypuszczałem. [przypis redakcyjny]
supponebam — przypuszczałem. [przypis redakcyjny]
supponebant (łac.) — przypuszczali. [przypis redakcyjny]
supponebant (łac.) — rozumieli. [przypis redakcyjny]
supponebat (łac.) — przypuszczał. [przypis redakcyjny]
supponebat (łac.) — sądził. [przypis redakcyjny]
supponendo (łac.) — myśląc sobie. [przypis redakcyjny]
supponendo (łac.) — przypuszczając. [przypis redakcyjny]
supponendo (łac.) — rozumiejąc. [przypis redakcyjny]
suppono (łac.) — domyślam się. [przypis redakcyjny]
suppono (łac.) — rozumiem. [przypis redakcyjny]
supposons (fr.) — przypuśćmy. [przypis edytorski]
suppressionis veri (łac.) — zatajenia prawdy. [przypis edytorski]
suprahistoryczna — ponadhistoryczna. [przypis edytorski]
supranaturalista (filoz.) — zwolennik poglądu przyjmującego istnienie świata nadprzyrodzonego, który różni się od świata naturalnego i na niego wpływa. [przypis edytorski]
supra nivem dealbabor — ponad śnieg bielszy się stanę; parafraza Psalmu (50;1). [przypis edytorski]
supra usum (łac.) — niesłychane. [przypis redakcyjny]
suprême bon ton (fr.) — najlepsze dobre maniery. [przypis edytorski]
