Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | staropolskie | szwedzki | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | żeglarskie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 15154 przypisów.
szwabić — okpiwać, oszukiwać. [przypis edytorski]
Szwab — obraźliwie o Niemcu. [przypis edytorski]
Szwaczka — jest to prawdziwe nazwisko kaniowskiego mieszczanina, który tamże robił powstanie w r. 1768. [przypis autorski]
szwadronami — w rękopisie: szwadranami. [przypis redakcyjny]
szwadron — pododdział pułku kawalerii. [przypis edytorski]
szwagier (…) dla Władysława — Kwietniewskiego. [przypis redakcyjny]
szwagier — Jan, książę Exeter, brat Ryszarda II, mąż Elżbiety, siostry Bolingbroke'a. [przypis redakcyjny]
szwagier — mąż siostry. [przypis edytorski]
szwajcar (daw.) — odźwierny, człowiek pełniący służbę przy wejściu do budynku. [przypis edytorski]
szwajcar (daw.) — odźwierny, portier; człowiek pełniący służbę przy wejściu do budynku. [przypis edytorski]
szwajcar (daw.) — odźwierny, portier. [przypis edytorski]
szwajcar (daw.) — odźwierny. [przypis edytorski]
szwajcar (daw.) — służący pełniący służbę u drzwi domu a. gmachu publicznego (np. hotelu); portier. [przypis edytorski]
szwajcar (daw.) — umundurowany sługa kościelny pilnujący porządku podczas nabożeństw i procesji. [przypis edytorski]
szwajcar — odźwierny, portier. [przypis redakcyjny]
szwajcar — odźwierny. [przypis edytorski]
szwajcar — odźwierny; służący pilnujący drzwi. [przypis edytorski]
szwajcar — odźwierny, służący stojący w drzwiach hotelu. [przypis edytorski]
szwajcar — portier; odźwierny. [przypis edytorski]
szwajcar — portier. [przypis edytorski]
szwajcarski Robinson — książka z serii pt. Szwajcarska rodzina Robinsonów autorstwa Johanna Davida Wyssa. [przypis edytorski]
szwajcar — służący a. portier w mundurze gwardii szwajcarskiej. [przypis edytorski]
szwajcar (starop. forma) — dziś Szwajcar. [przypis edytorski]
szwajcar — tu: członek gwardii królewskiej strzegącej u drzwi wejścia do komnat władcy. [przypis edytorski]
szwajcar — tu: portier. [przypis edytorski]
szwajca — szydło; złota szwajca — przekupstwo. [przypis redakcyjny]
szwank (daw.) — krzywda, ujma, szkoda. [przypis edytorski]
szwank (daw.; z niem. Schwankung: chwianie się, niepewność) — szkoda, strata, krzywda. [przypis edytorski]
szwankować — dziś: zawieść. [przypis edytorski]
szwankować — funkcjonować nieprawidłowo. [przypis edytorski]
szwankować (starop.) — chwiać się, słaniać się, zataczać się; potykać się, utykać, kuleć; błąkać się, błądzić; chybić. [przypis edytorski]
szwank — szkoda. [przypis edytorski]
szwank — szkoda, uszczerbek. [przypis edytorski]
szwankujący (starop.) — chwiejący się, słaniający się, zataczający się; kulejący. [przypis edytorski]
szwank (z niem.) — szkoda. [przypis edytorski]
szwarc — czernidło. [przypis redakcyjny]
szwarcgelber (z niem.) — „czarno-żółty”, Austriak (od dawnych barw państwowych Austrii). [przypis redakcyjny]
szwarcgelb (z niem. Schwarzgelber: czarno-żółty) — Austriak, monarchista austriacki; określenie od barw flagi Habsburgów. [przypis edytorski]
szwarc kafe (niem. Schwarzkaffee) — czarna kawa. [przypis edytorski]
szwarcować (pot., z niem.) — przewozić a. przenosić nielegalnie przez granicę, przemycać. [przypis edytorski]
szwarcować (pot. z niem. schwärzen) — przewozić a. przenosić nielegalnie przez granicę, przemycać. [przypis edytorski]
szwarcować — przemycać. [przypis edytorski]
szwarcować (przestarz., z niem: schwarz: czarny) — czernić, nacierać czernidłem. [przypis edytorski]
szwarcować (przestarz., z niem: schwarz: czarny) — czernić, nacierać czernidłem; wąsy wyszwarcowane: wąsy przyczernione i usztywnione czarną pomadą. [przypis edytorski]
szwarcować (z niem.) — czernić. [przypis edytorski]
szwarcowanie (pot., z niem.) — przewożenie a. przenoszenie nielegalnie przez granicę, przemycanie. [przypis edytorski]
szwarcowany (pot.) — z przemytu. [przypis edytorski]
szwarcunek (daw., z niem. schwarz: czarny) — przemyt, nielegalne przewożenie towaru przez granicę; przemycany towar. [przypis edytorski]
Szwarcwald — „Czarny Las”, zrębowy masyw górski w południowo-zachodnich Niemczech. [przypis edytorski]
szwargotać — mówić w niezrozumiałym i/lub nielubianym języku, zwł. po niemiecku. [przypis edytorski]
szwargotać — mówić w niezrozumiałym lub nielubianym języku. [przypis edytorski]
szwargotać — mówić w obcym, niezrozumiałym języku; najczęściej: po niemiecku. [przypis edytorski]
szwargotać (pot.) — mówić w języku nieznanym lub nielubianym. [przypis edytorski]
szwargot — mowa w języku, którego nie znamy i nie lubimy. [przypis edytorski]
szwargot — niezrozumiała, nieprzyjemnie brzmiąca mowa. [przypis edytorski]
szwarny a. śwarny (gw.) — ładny. [przypis edytorski]
Szwat — jedenasty miesiąc żydowskiego kalendarza religijnego i piąty miesiąc żydowskiego kalendarza cywilnego. Wg kalendarza gregoriańskiego przypada na styczeń–luty. [przypis edytorski]
szwatrać — szwargotać, mówić niezrozumiale w obcym a nieprzyjemnie brzmiącym języku. [przypis redakcyjny]
Szwecja od gwałtu despotów Moskiewskich inaczej uwolnić się nie mogąc, postanowiła nad sobą własnego despotę — zamach stanu Gustawa III r. 1772, który Szwecję wyzwolił spod przemocy rosyjskiej. [przypis redakcyjny]
szwedzki Aleksander (…) polskiego Dariusza — nawiązanie do historii starożytnej, do zwycięskiej wojny władcy macedońskiego Aleksandra Wielkiego (356–323 p.n.e.) z królem perskim Dariuszem (zm. 330 p.n.e.). [przypis edytorski]
szwendać się — błąkać się. [przypis edytorski]
Szweryn, popr. Schwerin, Wilhelm Friedrich Karl von (1739–1802) — pruski generał, gubernator Prus Zachodnich; dowódca wojsk pruskich w Polsce w okresie insurekcji kościuszkowskiej, dowodził nieudanym oblężeniem Warszawy (27 lipca–6 września); 2 listopada odwołany; w 1795 skazany za nieudolne dowodzenie, pozbawiony dowództwa i namiestnictwa. [przypis edytorski]
szwe (starop.) — wsze, tj. wszelkie. [przypis edytorski]
szwindel — oszustwo. [przypis edytorski]
szwindel — oszustwo w interesach. [przypis edytorski]
szwoleżer — żołnierz lekkiej kawalerii. [przypis edytorski]
szwoleżer — żołnierz z pułku lekkiej kawalerii; we fragmencie mowa o gen. Tadeuszu Wieniawie-Długoszewskim. [przypis edytorski]
szwyćcy (starop.) — wszyscy. [przypis edytorski]
szwytki (starop.) — wszytki; dziś: wszystkich. [przypis edytorski]
szyba kościelna — chodzi o witraż. [przypis edytorski]
szyb (daw.) — lot, spadek. [przypis redakcyjny]
szyber — tu: zasuwa w kominie, służąca do regulacji ciągu powietrza. [przypis edytorski]
szyber — zasuwa do regulowania przepływu powietrza w przewodzie kominowym pieca. [przypis edytorski]
szyber — zasuwa służąca do regulacji ciągu powietrza w kanale kominowym. [przypis edytorski]
Szybkiej konia w wyskoku przychylił się woli — tj. pozwolił się ponieść rwącemu się koniowi. [przypis redakcyjny]
szybkie ognie — tu: pioruny. [przypis edytorski]
szybkie Rapid City — ang. Rapid City oznacza: szybkie miasto. Nazwa tego miasta w Dakocie Płd. pochodzi od szybko płynącego potoku, nad którym powstało. [przypis edytorski]
szybkimi kroki — dziś popr. forma N. lm rzeczownika: krokami. [przypis edytorski]
Szybkimi pociskami myśli (…) martwe wody, nad którymi wisi ciemność wiekuista — S. Żeromski, Tabu, Pisma, II, Warszawa 1949, s. 274. [przypis autorski]
szybkimi ruchy (daw.) — dziś popr. forma N.lm: (…) ruchami. [przypis edytorski]
Szybko na górę pobiegła Maryja — W niższych kręgach tej góry objawiają się obrazy cnót przeciwnych występkom, jakie w nich się czyszczą, przez obrazy, płaskorzeźby, sny i głosy. W tym kręgu są ci, którzy za życia ziemskiego przez lenistwo duchowe na przykłady tych cnót nie dawali żadnego baczenia: dlatego tu swoim przyśpieszonym biegiem oznaczają duchową żarliwość do prędszego oczyszczenia skaz grzechowych, z jakimi po śmierci tu przyszli. Maryja według Ewangelii św. Łukasza po zwiastowaniu wstała i śpiesznie poszła w góry. [przypis redakcyjny]
szybkość lub leniwość kazały sądzić, jaka ich szczęśliwość — Według większej lub mniejszej szybkości obrotu świateł poeta wnioskuje o większej lub mniejszej szczęśliwości duchów błogosławionych. [przypis redakcyjny]
szyb — orzeł klejony z papieru. [przypis redakcyjny]
szyćkiego (gw.) — wszystkiego. [przypis edytorski]
szyćkie (gw.) — wszystkie. [przypis edytorski]
szyćko (daw., gw.) — wszystko. [przypis edytorski]
szyćko (gw.) — wszystko. [przypis edytorski]
szyć komuś buty — obmawiać kogoś; podobne znaczenie ma wyrażenie: nicować (czyli odwracać podszewką na wierzch) suknie. [przypis edytorski]
szyć — w więziennym żargonie znaczy rżnąć. [przypis autorski]
szyć z łuku (starop.) — strzelać z łuku. [przypis edytorski]
szyc — gatunek psa, wspominany także u innych autorów XVII w. „Tak szyc szalony, kiedy się więc wścieka”. (ks. Walenty Odymalski, Oblężenie Jasnej Góry Częstochowskiej, VII, 25). [przypis redakcyjny]
szych (daw.) — nitka owinięta metalowym drucikiem, używana w hafcie, często do pozorowania użycia szlachetnego kruszcu; przen. fałszywa świetność a. bogactwo. [przypis edytorski]
szych (daw.) — nitka owinięta metalowym drucikiem, używana w hafcie, często do pozorowania użycia szlachetnego kruszcu. [przypis edytorski]
szych — metalowa nitka do wyszywania, pozorująca, że tkanina jest złota. [przypis edytorski]
szych — nić owinięta metalowym (np. złotym) drucikiem, służąca do obszywania galonów, ozdobnych haftów itp. [przypis edytorski]
szych — nitka owinięta drucikiem (daw. złotym a. srebrnym), używana do haftów i wyrobów pasmanteryjnych. [przypis edytorski]
szych — nitka owinięta drucikiem, przeważnie złotym, używana w hafcie; przen.: coś pozornie drogiego, w istocie zaś bezwartościowego. [przypis edytorski]
szych — nitka owinięta drucikiem, używana do haftowania. [przypis edytorski]
szych — nitka owinięta drucikiem, w hafcie stosowana, by imitować złoto. [przypis edytorski]
szych — nitka owinięta metalowym drucikiem, używana w hafcie, często do pozorowania użycia szlachetnego kruszcu; przen. fałszywa świetność a. bogactwo. [przypis edytorski]
