Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | architektura | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | francuski | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hinduski | hiszpański | japoński | łacina, łacińskie | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzymski | staropolskie | teatralny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | zdrobnienie | żeglarskie
Według języka: wszystkie | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 5388 przypisów.
Rafael Santi (1483–1520) — włoski malarz epoki renesansu. [przypis edytorski]
Rafael Santi (1483–1520) — włoski malarz, rysownik, architekt, jeden z najważniejszych twórców późnego renesansu. [przypis edytorski]
Rafael Santi (1483–1520) — wybitny włoski malarz i architekt renesansowy. [przypis edytorski]
Rafael — właśc. Raffaello Santi (1483–1520), włoski malarz epoki renesansu. [przypis edytorski]
Rafael, właśc. Raffaello Santi a. Raffaello Sanzio (1483–1520) — wł. malarz i architekt, najmłodszy z trójki genialnych artystów wł. renesansu, obok Michała Anioła i Leonarda da Vinci. [przypis edytorski]
Rafael, właśc. Raffaello Santi a. Raffaello Sanzio (1483–1520) — włoski malarz, rysownik, architekt, jeden z najważniejszych twórców późnego renesansu; znany m.in. wielu z obrazów przedstawiających Madonnę z Dzieciątkiem. [przypis edytorski]
Rafael, właśc. Raffaello Santi lub Raffaello Sanzio (1483–1520) — włoski malarz i architekt. [przypis edytorski]
Rafałowicz, Andrzej (1736–1823) — zamożny kupiec i bankier, prezydent Warszawy (od marca 1793 do kwietnia 1794 oraz od listopada 1794 do lipca 1796). [przypis edytorski]
rafa podwodna (geol.) — skała podwodna, powstająca z wapiennych szkieletów organizmów morskich; tu (przen.): przeszkoda uniemożliwiająca osiągnięcie celu. [przypis edytorski]
raffiniert — sinnt. [przypis edytorski]
Rafia — dziś: Rafah, miasto blisko wybrzeża Morza Śródziemnego ok. 30 km na południe od Gazy, na granicy Egiptu i Izraela. [przypis edytorski]
rafia — palma iglasta albo bambusowa. [przypis edytorski]
Rafia — Ῥάφεια, miasto nadmorskie Palestyny dziś Bir-Refa [ob. Rafah, 30 km na płd. od miasta Gaza, przy granicy z Egiptem], p. I, IV, 2, uwaga. [przypis tłumacza]
rafinada (daw.) — wyrafinowanie, wyszukana wymyślność. [przypis edytorski]
raf, które w żałobnych szat obłóczą zwoje niewiasty — raf, które sprawiają, że kobiety stają się wdowami. [przypis edytorski]
RAF (Royal Air Force) — siły powietrzne Wielkiej Brytanii utworzone 1 kwietnia 1918 r. jako pierwsze siły powietrzne na świecie. Brały udział zarówno w pierwszej, jak i w drugiej wojnie światowej. [przypis edytorski]
RAF — Służyli oni w szeregach 148 i 178 dywizjonu Royal Air Force. [przypis edytorski]
ragaišis — rupių kvietinių ar ruginių miltų duona. [przypis edytorski]
ragaišis — rupių miežinių ar kvietinių miltų duona. [przypis edytorski]
Ragana (mit. litew.) — tu: bóstwo drzewa. [przypis edytorski]
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń I. Witolorauda
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń I. Witolorauda
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń I. Witolorauda
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń I. Witolorauda
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Ragany (mit. litew.) — bóstwa drzew w nich ukryte. [przypis autorski]
Ragier — znany opój; „Wielki kubek” — oberża pod tym godłem. [przypis tłumacza]
Ragionamenti — skandalizujące dialogi renesansowych kurtyzan, autorstwa Aretina. [przypis edytorski]
Ragnarok — miejscowość fikcyjna, nazwa nawiązuje do słowa ragnarök występującego w mitologii skandynawskiej, oznaczającego zagładę bogów (przeznaczenie bogów) i całego świata, która nastąpi po ostatniej bitwie bogów z olbrzymami. [przypis edytorski]
Ragnarok (mit. skandynawska) — także: Ragnarök a. ragnarak oznacza nie miejsce (miasto), ale: los bogów (niem. Götterdämmerung), czyli wielką walkę między bogami a olbrzymami pod wodzą Lokiego, w wyniku której spłonie świat i siedziba bogów, Asgard, zgasną wszystkie gwiazdy, a Ziemię zaleje wielkie morze; ostatecznie z tej toni wyłoni się nowy świat (zielona Gimlea) i nastąpi era szczęśliwości bez przemocy i wojen (pod wodzą zmartwychwstałego boga piękna, dobra i mądrości Baldura). [przypis edytorski]
Ragneta — obecnie Nieman w obwodzie kaliningradzkim; w 1289 krzyżacy zbudowali tam zamek. [przypis edytorski]
ragotina (z litew.) — oszczep. [przypis autorski]
ragout — potrawa francuska z mięsa lub warzyw pokrojonych w kostkę i duszonych w wywarze. [przypis edytorski]
ragt — eigentl. brennt. Nach dem Ritus der römisch-katholischen Kirche wird dem Sterbenden eine brennende geweihte Kerze in die Hand gegeben, die, sobald das Leben ausgehaucht worden, verlöscht wird. eigentl. brennt. Nach dem Ritus der römisch-katholischen Kirche wird dem Sterbenden eine brennende geweihte Kerze in die Hand gegeben, die, sobald das Leben ausgehaucht worden, verlöscht wird. [przypis tłumacza]
raguotinė (brus.) — ietis. [przypis edytorski]
Raguza — prawdopodobnie tu: właśc. Ragusa; miasto na Sycylii; podczas II wojny światowej było okupowane przez państwa Osi, głównie Niemcy i Włochy. W lipcu 1943 r. siły alianckie rozpoczęły inwazję na Sycylię. Nazwa Raguza może odnosić się również do Dubrownika, który funkcjonował pod tą nazwą do końca I wojny światowej. [przypis edytorski]
Rahab — nierządnica z Jerycha, ukryła w swoim domu posłów Jozuego, ratując ich od niechybnej śmierci przy zburzeniu tego miasta. Św. Paweł w liście swoim do Żydów [dziś stosowana nazwa: List do Hebrajczyków; red. WL], rozdz. 11, w. 31, o niej tak pisze: „Wiarą Rahab nierządnica nie zginęła z niewiernymi, przyjąwszy z pokojem szpiegi”. [przypis redakcyjny]
raić coś — nakłaniać do czegoś, zachwalać coś. [przypis edytorski]
raić (daw.) — doradzać, polecać. [przypis edytorski]
raić (daw.) — zalecać. [przypis edytorski]
raić — doradzać, polecać. [przypis edytorski]
raić (gw.) — tu: radzić nad czymś. [przypis edytorski]
raić — namawiać; tu: rozmawiać. [przypis edytorski]
raić — polecać kogoś a. coś; swatać. [przypis edytorski]
raić (przestarz.) — polecać, swatać. [przypis edytorski]
raić — radzić, doradzać; tu: swatać. [przypis edytorski]
raić — radzić, polecać. [przypis edytorski]
raikštė — nuo raištis: pareiga. [przypis edytorski]
raikštis — dab.: raištis, virvelė kam surišti. [przypis edytorski]
rail troublers — zbójcy kolejowi w Stanach Zjednoczonych. [przypis autorski]
raištis — čia: ryšys. [przypis edytorski]
Rais, Gilles de (1405–1440) — fr. arystokrata i żołnierz, m.in. w wojsku dowodzonym przez Joannę d'Arc w kampanii w 1429 r.; od ok. 1435 r. praktykował okultyzm, pod wpływem Francesca Prelatiego (1414–1446), wł. duchownego i alchemika, wywołując demony i jednemu z nich, nazywanemu „Barron”, składając w ofierze dzieci; był sądzony przez sąd świecki i duchowny pod zarzutami zabójstwa, sodomii i herezji, został ekskomunikowany i skazany na śmierć za torturowanie, gwałty i zamordowanie kilkudziesięciu dzieci (liczba ofiar wynosić mogła od 30–200) w wieku 8–16 lat, głównie chłopców; wraz ze swymi współpracownikami de Rais został stracony w Nantes 26 października 1440 r.; jego przypadek jest uważany za przykład wampiryzmu seksualnego. [przypis edytorski]
raison (fr.) — rozsądek, rozum. [przypis edytorski]
raisonnable (fr.) — rozsądnie, z namysłem. [przypis edytorski]
raitorius — raitelis, raitas bernelis. [przypis edytorski]
Raitz, Giles de właśc. Rais (1405–1440) — fr. arystokrata, żołnierz; w latach 1427–1435 służył jako dowódca niewielkiego osobistego oddziału składającego się z dwudziestu pięciu zbrojnych i jedenastu łuczników w wojsku królewskim, także w kampanii pod dowództwem Joanny d'Arc w 1429 r.; zginął skazany za torturowanie, gwałty i zamordowanie 30 dzieci (liczba ofiar, choć nieudowodniona przed sądem mogła sięgać 200). [przypis edytorski]
raja — rodzaj płaszczki: spłaszczona ryba morska z wąskim ogonem, prowadząca przydenny tryb życia. [przypis edytorski]
rajbrod (z ang. ryebread) — chleb żytni. [przypis edytorski]
rajca — członek rady miejskiej. [przypis edytorski]
rajca (daw.) — członek rady miejskiej. [przypis edytorski]
rajca — dawny radca miejski. Stanowisko to piastowane było w dawnej Polsce. [przypis edytorski]
rajca (daw.) — radny. [przypis edytorski]
rajca — radny, członek rady miasta. [przypis edytorski]
rajca — tu: doradca. [przypis edytorski]
rajce — dziś popr. forma D.lp: rajcy. [przypis edytorski]
rajcować (daw.) — plotkować. [przypis edytorski]
rajcować (daw.) — radzić. [przypis edytorski]
rajczyni (daw.) — tu: doradczyni. [przypis edytorski]
rajer — czaple pióro, używane daw. do ozdoby damskich fryzur a. kapeluszy. [przypis edytorski]
rajer — czaple pióro używane dawniej do ozdoby kapeluszy lub fryzur damskich. [przypis edytorski]
rajer — pióro czapli, używane dawniej do ozdobienia kapelusza lub fryzury. [przypis edytorski]
rajer — pióro czapli, używane jako ozdoba kapelusza a. fryzury. [przypis edytorski]
rajfle (z fonet. ang. rifle) — strzelby, karabiny; kentuckie rajfle: z ang. Kentucky rifle (zwany też long rifle), używany w Ameryce sztucer o bardzo długiej lufie, co było rzadkością w karabinach europejskich w tym samym okresie, bardzo popularny wśród kolonistów, jeden z pierwszych karabinów powszechnie stosowanych do polowania i walki. [przypis edytorski]
rajfura — rajfurka, tj. stręczycielka. [przypis edytorski]
rajfur (daw.) — pośrednik prostytucji; stręczyciel. [przypis edytorski]
rajfur (daw.) — pośrednik prostytucji; stręczyciel. [przypis edytorski]
rajfur (daw.) — stręczyciel. [przypis edytorski]
rajfurka (daw.) — pośredniczka prostytucji; stręczycielka. [przypis edytorski]
rajfurka (daw.) — pośredniczka prostytucji; stręczycielka. [przypis edytorski]
rajfurka (daw.) — stręczycielka. [przypis edytorski]
rajfurka — pośredniczka prostytucji; stręczycielka. [przypis edytorski]
rajfurka — stręczycielka; osoba znajdująca prostytutkom klientów. [przypis edytorski]
rajfurka — stręczycielka; pośredniczka kontaktów seksualnych. [przypis edytorski]
rajfurka — stręczycielka. [przypis edytorski]
rajfurować a. rajfurzyć (daw.) — być stręczycielem. [przypis edytorski]
rajfurską funkcję — funkcję stręczyciela, ułatwiającego innym nierząd. [przypis edytorski]
rajfur — stręczyciel. [przypis edytorski]
rajfurstwo (daw.) — stręczycielstwo. [przypis edytorski]
rajfurzenie (daw.) — stręczycielstwo. [przypis edytorski]
rajfurzyć (daw.) — stręczyć. [przypis edytorski]
rajko (gw.) — swat, człowiek pośredniczący w zawarciu małżeństwa; por. raić: polecać, swatać. [przypis edytorski]
Rajmund de Sabunda — lekarz i teolog, ur. w Barcelonie; nauczał teologii w uniwersytecie w Tuluzie, gdzie też umarł ok.r. 1432. Napisał: Theologia naturalis sive liber creaturarum, De natura hominis. [przypis autorski]
Rajmund Lulle — również głośny mistrz sztuk tajemnych w XIV w. [przypis tłumacza]
Rajmund Sebond — hiszpański lekarz, teolog i filozof zażywający wzięcia w pierwszej połowie XV wieku (około r. 1430). Traktat jego O teologii naturalnej ukazał się w druku w Strasburgu w r. 1496. [przypis tłumacza]
Rajons — postać z legend arturiańskich, wróg króla Artura; jego imię zapisywano jako Ryons, Rience lub Ryence; u Malory'ego jest on królem Północnej Walii, Irlandii i „wielu wysp”. [przypis edytorski]
Raj otwarty dla Filagii za pomocą stu dewocyj do Matki Boskiej, łatwych do wykonania — Paradisus apertus Philagia per centena pietatis erga Dei matrem exercitia, Straub 1636; książka ta cieszyła się dużą popularnością: do roku 1678 miała kilkanaście wydań, m.in. łacińskie, włoskie i niemieckie. [przypis edytorski]
Raj — Poeta w pierwszej części swojej Boskiej Komedii nadał piekłu kształt ogromnego lejka, na dnie którego pogrążony jest Lucyfer, pierwszy archanioł, który pychą zgrzeszył przeciwko Bogu. Czyściec wyobraził sobie w kształcie góry konicznej [koniczny — stożkowy; red. WL], na wierzchołku której raj ziemski umieścił, skąd dusza oczyszczona i uzupełniona pokutą wznosi się do nieba. Raj niebieski zamykać będzie dziewięć sfer, na które pociągany i prowadzony przez Beatrycze jako symbol teologii, czyli nauki bożej, szczeblować [szczeblować — iść po stopniach, wspinać się; red. WL] będzie koleją, to jest: Księżyc, Merkury, Wenus, Słońce, Mars, Jowisz, sfera gwiazd stałych, Primum Mobile i Empireum. [przypis redakcyjny]
rajtaria (hist. wojsk.) — ciężkozbrojna kawaleria. [przypis edytorski]
rajtaria — jazda regularna, złożona z drobniejszej szlachty i ludzi wolnych. [przypis redakcyjny]
rajtaria — lekka jazda. [przypis edytorski]
rajtaria — średniozbrojne wojsko konne, posługujące się w walce głównie bronią palną. [przypis edytorski]
rajtarka (daw.) — trzęsienie febryczne. [przypis edytorski]
rajtar — średniozbrojny żołnierz konny, posługujący się w walce głównie bronią palną. [przypis edytorski]
rajtar — średniozbrojny żołnierz konny, posługujący się w walce głównie bronią palną. [przypis redakcyjny]
rajtarskie — konne, ubrane na sposób niemiecki. [przypis redakcyjny]
