Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 455 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | chiński | czeski | dawne | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | teatralny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 10974 przypisów.
komissarz — dziś: komisarz. [przypis edytorski]
komitadż (por. ros. комитадж: buntownik; rewolucjonista; faszysta) — w czasach I wojny światowej komitadżami lub komitami nazywano powstańców-partyzantów, walczących na Bałkanach z wojskami austro-węgierskimi. [przypis edytorski]
komitat — dawna węgierska jednostka administracyjna. [przypis edytorski]
komitat — jednostka podziału administracyjnego Węgier. [przypis edytorski]
Komitet Bezpieczeństwa Powszechnego — drugi obok Komitetu Ocalenia Publicznego organ wykonawczy w okresie rewolucji francuskiej. Od 2 października 1792 r. pełnił funkcję urzędu ds. policji, zajmując się walką z kontrrewolucją, rozwiązany w 1795 r. [przypis edytorski]
Komitet Centralny Narodowy — tajny organ kierowniczy, przygotowujący powstanie styczniowe, który 22 stycznia 1863 r. został przekształcony w Tymczasowy Rząd Narodowy. [przypis edytorski]
komitet narodowy — Komitet Centralny Narodowy (KCN), tajny organ kierowniczy, przygotowujący powstanie styczniowe, który 22 stycznia 1863 r. został przekształcony w Tymczasowy Rząd Narodowy. [przypis edytorski]
Komitet Ocalenia Publicznego — nadzwyczajny organ wykonawczy, powołany w kwietniu 1793 przez francuski Konwent celem opanowania kryzysowej sytuacji państwa, spowodowanej wojną z Austrią i Prusami, chaosem gospodarczym i kontrrewolucją wewnętrzną. [przypis edytorski]
Komitet Polski — chodzi o Komitet Polskiego Czerwonego Krzyża w Monachium, w którym pracował po wojnie Borowski. [przypis edytorski]
Komitet Tatiany — potoczna nazwa utworzonego w październiku 1914 Komitetu Doraźnej Pomocy Osobom Dotkniętym Ubóstwem Wojennym Wielkiej Księżnej Tatiany Nikołajewnej Romanowej, najdynamiczniejszej rosyjskiej organizacji pomocowej, o ogromnym budżecie, wspomaganym środkami państwowymi. [przypis edytorski]
komitywa — bliskie, poufałe stosunki. [przypis edytorski]
komitywa — towarzystwo. [przypis redakcyjny]
komitywa (z łac.) — bliskie, poufałe stosunki, zażyłość. [przypis edytorski]
komitywa (z łac.) — zażyłość, bliskie, poufałe stosunki. [przypis edytorski]
komitywa (z łac.) — zażyłość, poufałość. [przypis edytorski]
komitywa — znajomość, wspólne interesy. [przypis edytorski]
komiwojażer — podróżujący przedstawiciel handlowy. [przypis edytorski]
komiwojażer — przedstawiciel firmy, który podróżuje, żeby sprzedać towar i pozyskać klientów. [przypis edytorski]
komiwojażer — przedstawiciel firmy podróżujący w celu zdobywania klientów i przyjmowania zamówień na towar. [przypis edytorski]
komiwojażer — przedstawiciel handlowy odbywający podróże w celu zdobycia nabywców produktu czy usługi. [przypis edytorski]
komiwojażer — przedstawiciel handlowy podróżujący w celu podtrzymywania kontaktów z klientami i nawiązania nowych umów. [przypis edytorski]
Kommagena — kraina hist. w północnej Syrii, na pograniczu z Azją Mniejszą, między Cylicją, Kapadocją a Eufratem. [przypis edytorski]
Kommandoführer (niem.) — szef komanda więźniarskiego. [przypis edytorski]
kommenda — dziś: komenda. [przypis edytorski]
Kommen Sie auf Bord ein wenig frisch Luft schnappen! (niem.) — Niech Państwo wychodzą na pokład, by zaczerpnąć trochę świeżego powietrza! [przypis edytorski]
Kommen sie doch nach Konopisch, Herr Graf? Ja wohl, kaiserliche Hochheit, wenn ich dieser Gnade würdig bin… (niem.) — Czy przyjedzie pan do Konopisch, panie hrabio? Oczywiście, wasza wysokość, skoro zostałem zaszczycony zaproszeniem. [przypis edytorski]
kommerschierte — an studentischen Kneipen teilnehmen. [przypis edytorski]
komm, folge mir in das dunkle Reich — chodź, pospiesz za mną w ponure królestwo. [przypis edytorski]
komm, folge mir in das dunkle Reich hinab — chodź, pospiesz za mną w ponure królestwo. [przypis edytorski]
komm her, gleich (niem.) — chodź tu zaraz. [przypis edytorski]
komm, ich warte (niem.) — chodź, czekam. [przypis edytorski]
kommilitionowie — towarzysze. [przypis redakcyjny]
kommiliton — kompan, towarzysz broni. [przypis edytorski]
Kommis-Brot Rittern — Soldaten. [przypis edytorski]
Kommission — Auftrag. [przypis edytorski]
Kom mit (niem.) — [Idziesz] z nami. [przypis edytorski]
Komm mit nach Lindenau, / Da ist der Himmel blau, / Da tantz der Ziegenbock / Mit seiner Frau! (niem.) — Chodź ze mną do Lindenau / Tam niebo jest błękitne / Tam tańczy kozioł / Ze swoją żoną; słowa ludowej piosenki Bei Leipzig liegt ein Örtchen (Kommt mit nach Lindenau). [przypis edytorski]
komm (niem.) — chodź. [przypis edytorski]
kommonikiem — właśc. komonikiem; od komoń (ukr., ros.): koń; samą jazdą, bez taboru. [przypis redakcyjny]
Komm süsser Tod (niem.) — Przyjdź, słodka śmierci. [przypis edytorski]
Kommunismus lebt noch (niem.) — Komunizm jeszcze żyje. [przypis edytorski]
Komnata gwiaździsta — izba gwiaździsta, trybunał angielski wydzielony z rady królewskiej. [przypis edytorski]
komnata (…) niby sanktuarium świątyni miłości — tzw. Sala Abenceragów. [przypis edytorski]
Komnata (…) odbieżana — opuszczona, komnata z której odeszli (odbieżali) wszyscy. [przypis edytorski]
komnata, w której siedem sof się mieści — na jednej sofie leżało zwykle dwóch biesiadników. [przypis tłumacza]
Komnenowie — jedna z ostatnich dynastii panujących w Bizancjum. [przypis edytorski]
komórki zaczęły zbliżać się do siebie (…) i łączyć się zamiast się dzielić, aby wydać nowe indywiduum czy ich wielość — uważam, że bez założenia łączenia się bardzo prymitywnych — prymitywniejszych od naszych jednokomórkowców — stworzeń nie można sobie wyobrazić powstawania wyższych osobników z niższych. Tym pojęciem uzupełnione musi być pojęcie ewolucji, o ile nie ma być ona zupełną tajemnicą. [przypis autorski]
komorą żyć (daw.) — nie mieć własnego domu; tułać się po domach innych (sypiając w ich komorach). [przypis edytorski]
komora (daw.) — izba, komnata, pokój mieszkalny; także: pomieszczenie służące jako skład, magazyn. [przypis edytorski]
komora (daw.) — izba, pokój. [przypis edytorski]
komora (daw.) — izba, pokój; także: pomieszczenie przeznaczone do przechowywania rzeczy. [przypis edytorski]
komora (daw.) — izba, pokój; także: pomieszczenie przeznaczone do przechowywania rzeczy, służące jako skład, magazyn. [przypis edytorski]
komora (daw.) — izba, pokój; także: pomieszczenie przeznaczone do przechowywania rzeczy, służące jako skład, magazyn. [przypis edytorski]
komora (daw.) — pokój; szczególnie pomieszczenie przeznaczone do przechowywania rzeczy (garderoba, spiżarnia) a. osobista komnata, w której się przebierano itp. [przypis edytorski]
komora (daw.) — pomieszczenie magazynowe. [przypis edytorski]
komora (daw.) — pomieszczenie przeznaczone do przechowywania rzeczy, służące jako skład, magazyn. [przypis edytorski]
komora (daw.) — tu: pokój, komnata. [przypis edytorski]
komora (daw.) — urząd celny. [przypis edytorski]
komora (daw.) — w dawnych wiejskich domach było to małe pomieszczenie mieszkalne lub miejsce, gdzie przechowywano np. żywność. [przypis edytorski]
komora — tu: izba, komnata. [przypis edytorski]
komora — tu: komora celna, graniczny urząd celny. [przypis edytorski]
komora — tu: komora gazowa; urządzenie do uśmiercania ludzi trującym gazem. [przypis edytorski]
komora Wilsona (fiz.) — urządzenie do rejestracji promieniowania jonizującego zaprojektowane przez szkockiego fizyka Charlesa Wilsona w 1911, uhonorowanego za tę metodę Nagrodą Nobla (1927). [przypis edytorski]
komor — dziś popr.: komar. [przypis edytorski]
komorne towarzysze (daw.) — pokojowcy, służący na dworze królewskim. [przypis edytorski]
komornica — chłopka nie mająca własnej chałupy ani ziemi, płacąca pracą za mieszkanie. [przypis edytorski]
komornica — chłopka nie mająca własnej chałupy ani ziemi, płacąca pracą za mieszkanie w komorze (daw.: izbie, pomieszczeniu) domu innego, bogatszego chłopa a. właściciela ziemskiego. [przypis edytorski]
Komornicka, Maria (1876–1949) — poetka okresu Młodej Polski, od 1901 roku uznająca się za mężczyznę i używająca nazwiska Piotr Odmieniec Włast. [przypis edytorski]
Komornicka, Maria (1876–1949) — poetka okresu Młodej Polski, od 1901 roku uznająca się za mężczyznę i używająca pseudonimu Piotr Odmieniec Włast. [przypis edytorski]
komornicy — tu: pokojowcy; osoby dopuszczane do pokojów królewskich; komora (daw.): pomieszczenie w budynku, pokój, izba. [przypis edytorski]
komornik — chłop nieposiadający gospodarstwa ani domu, opłacający własną pracą swój pobyt w domu innego, bogatszego chłopa a. właściciela ziemskiego. [przypis edytorski]
komornik — chłop nieposiadający gospodarstwa ani domu, opłacający własną pracą swój pobyt w domu innego, bogatszego chłopa. [przypis edytorski]
komornik (daw.) — urzędnik dworski opiekujący się pokojami i sprzętami. [przypis edytorski]
komorników — urzędników sądowych, rejentów. [przypis redakcyjny]
komornikowstwo — chodzi o urząd komornika granicznego, pomocnika podkomorzego w sprawach granicznych. [przypis redakcyjny]
komornik — tu daw.: lokator, człowiek wynajmujący izbę w cudzym domu. [przypis edytorski]
komornik — tu: dworzanin a. sługa pokojowy. [przypis edytorski]
komornik — w oryg. łac. camerarius. [przypis edytorski]
Komorno — miasto i twierdza nad Dunajem, na pograniczu Słowaczyzny i Węgier. [przypis redakcyjny]
komornym mieszkać a. na komornym siedzieć — nie mieć własnego domu i mieszkać w izdebce w domu innego, bogatszego chłopa, przeważnie w zamian za świadczoną pracę. [przypis edytorski]
Komorowski, Franciszek — polski wojskowy epoki wojen napoleońskich; od 1809 kapitan 11. pułku ułanów. [przypis edytorski]
komosić się (daw.) — rzucać, ciskać się. [przypis redakcyjny]
komosić się (z ukr.) — dąsać się, gniewać się. [przypis redakcyjny]
kompanią — dziś popr. B.lp r.ż.: kompanię. [przypis edytorski]
kompaniach — towarzystwach. [przypis redakcyjny]
kompania (daw.) — stowarzyszenie zakładane w celu prowadzenia handlu za granicą. [przypis edytorski]
kompania (daw.) — towarzystwo. [przypis edytorski]
kompania (daw.) — towarzystwo, towarzysze. [przypis edytorski]
kompania — towarzystwo; mieć kompanię z kim: spotykać się z kim. [przypis edytorski]
kompania — towarzystwo. [przypis edytorski]
kompania — towarzystwo, szlachta służąca pod chorągwią. [przypis redakcyjny]
kompania — tu: przyjęcie, zabawa. [przypis edytorski]
kompania — tu: spółka handlowa. [przypis redakcyjny]
kompania — w oryg. lochos, staroż. grecka jednostka taktyczna o różnej wielkości, zależnie od miasta-państwa i okresu. [przypis edytorski]
kompanii nie trzymać — nie bratać się, nie spędzać z kimś czasu. [przypis edytorski]
kompanija — dziś popr.: kompania. [przypis edytorski]
Kompanowski, Przeorowski — oba nazwiska widocznie przez przepisywacza przekręcone; Niesiecki ich nie zna. [przypis redakcyjny]
kompan — towarzysz. [przypis edytorski]
kompan — towarzysz zabaw. [przypis edytorski]
komparacja (z łac.) — porównanie. [przypis edytorski]
