Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | dawne | dziecięcy | francuski | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rzadki | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | żeglarskie
Według języka: wszystkie | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 5638 przypisów.
Biblia a. Pismo Święte — zbiór starożytnych ksiąg, uważanych przez żydów i chrześcijan za święte. [przypis edytorski]
Biblia Dorégo — jedno z licznych XIX-wiecznych wydań Biblii z rycinami Gustave'a Dorégo (1832–1883), francuskiego grafika należącego do najbardziej znanych mistrzów ilustrujących motywy biblijne. [przypis edytorski]
Biblia ludzkości — fr. La Bible de l'humanité (1864), szkic poświęcony historii porównawczej religii, autorstwa Julesa Micheleta (1798–1874), francuskiego historyka cenionego przede wszystkim za dzieła Historia Francji (1833–1867) oraz Historia rewolucji francuskiej (1847–1853). [przypis edytorski]
biblia pauperum (łac.) — Biblia dla ubogich (treści biblijne przekazywane nie słowami, lecz poprzez obraz, rzeźbę itp.). [przypis edytorski]
Biblia Wujka — tj. Biblia w tłumaczeniu ks. Jakuba Wujka (1540–1597), wyd. w 1599 r. [przypis edytorski]
biblijny rzeźbiarz Becalel — Becalel syn Uriego, doskonały rzemieślnik obrabiający szlachetne metale, kamień i drewno, powołany imiennie przez Boga do wykonania Arki Przymierza, miedzianego ołtarza i innych przedmiotów liturgicznych (zob. Wj 31, 1n; 2Krn 1, 5). [przypis edytorski]
biblijotekarz — dziś popr.: bibliotekarz (wydłużenie o jedną sylabę ze względu na rytm). [przypis edytorski]
Biblioteka Aleksandryjska — największa biblioteka starożytnego świata, założona przy Muzejonie, ówczesnym instytucie naukowym, przez władców egipskich z rodu Ptolemeuszów, którzy nakazali kopiować każdy zwój (czyli książkę), z którym ktokolwiek chciał wyjechać z Aleksandrii. Skupowano też lub wypożyczano do kopiowania pisma z całego ówczesnego świata. W czasie inwazji rzymskiej na Egipt pod wodzą Juliusza Cezara część zbiorów Biblioteki spłonęła, w ramach rekompensaty władczyni Egiptu, Kleopatra, otrzymała zbiory biblioteki ze zdobytego przez Rzymian Pergamonu. [przypis edytorski]
Biblioteka Aleksandryjska — największa biblioteka starożytnego świata, założona w III w. p.n.e. przy Muzejonie, ówczesnym instytucie naukowym; zawierała kilkaset tysięcy ksiąg. [przypis edytorski]
Biblioteka Ambrozjańska (wł. Biblioteca Ambrosiana) — biblioteka w Mediolanie, we Włoszech, zawierająca wiele wartościowych dzieł literackich kultury światowej, zał. w 1609; w 1618 do biblioteki dołączono zbiory obrazów i rzeźb, które utworzyły galerię sztuki znaną jako Pinakoteka Ambrozjańska. [przypis edytorski]
Biblioteka Jagiellońska — polska biblioteka akademicka, znajdująca się w Krakowie i będąca główną biblioteką Uniwersytetu Jagiellońskiego. [przypis edytorski]
„Biblioteka Warszawska” — miesięcznik literacko-naukowy wyd. w Warszawie w latach 1841–1914. [przypis edytorski]
biblioteki — dla rytmu wiersza należy wymawiać jak słowo pięciosylabowe: biblijoteki. [przypis edytorski]
Bibliothèque Nationale (fr.) — biblioteka narodowa. [przypis edytorski]
bibosz (łac. bibo bibere: pić) — ktoś opiły, nadużywający alkoholu; pijanica. [przypis edytorski]
bibosz (z łac. bibo, bibere: pić) — opój, smakosz trunków. [przypis edytorski]
bibosz (z łac. bibo, bibere: pić) — pijak. [przypis edytorski]
bibosz (z łac. bibo, bibere: pić) — pijak. [przypis edytorski]
bibosz (z łac. bibo, bibere: pić) — tu: pijak. [przypis edytorski]
bibosz (z łac.) — człowiek lubiący pić alkohol w wesołym towarzystwie; opój, pijak. [przypis edytorski]
bibosz (z łac.) — pijak. [przypis edytorski]
bibuła — atrament, którym dawniej pisano, sechł długo, więc aby przyspieszyć schnięcie, przykładano do świeżo zapisanego papieru bibułkę, by wchłonęła nadmiar wilgoci. [przypis edytorski]
bibuła (pot.) — nielegalne ulotki, prasa i broszury. [przypis edytorski]
bibuła — tu: broszura. [przypis edytorski]
bibuła — tu: pijak. [przypis edytorski]
bibuła — w czasach, gdy pisano piórem, bibuła służyła do osuszania atramentu. [przypis edytorski]
bibuła (z łac. bibo, bibere: pić) — pijak. [przypis edytorski]
bibuła (z łac. bibo bibere: pić) — tu: pijanica, bibosz. [przypis edytorski]
bibuła (z łac. bibo, bipere: pić) — pijak. [przypis edytorski]
bibula (łac.) — pijaczka; tu B. lp. bibulam: pijaczkę. [przypis edytorski]
bić je będziecie (starop.) — pobijecie ich. [przypis edytorski]
bić się z wałami (starop.) — bić się z falami; właśc.: być narażonym na uderzenia fal. [przypis edytorski]
Bicêtre — dawny zakład pod Paryżem, założony w XVII w.; jako oddział państwowej instytucji odosobnienia zwanej „Szpitalem Ogólnym Paryża” (Hôpital général de Paris) stanowił jedno z miejsc przetrzymywania różnego rodzaju wyrzutków społeczeństwa: żebraków, włóczęgów, obłąkanych, chorych na syfilis i rozmaitych przestępców, oraz tymczasowe więzienie dla osób skazanych na zesłanie do kolonii karnej; w XVIII w. uważany za straszniejsze miejsce uwięzienia niż Bastylia. [przypis edytorski]
bicia będzie dosyć — nie powinno zabraknąć chłosty (w oryginale niem.: es an Züchtigungen nicht fehlen soll). [przypis edytorski]
bicorne (ang.) — dwuróg, zwierzę dwurożne. [przypis edytorski]
bicykl — dawny typ roweru o dwóch kołach różniących się wielkością. [przypis edytorski]
bicykl — nazwa pierwszych rowerów. [przypis edytorski]
Bicz Boży — przydomek, jaki Rzymianie nadali wodzowi Hunów Attyli (zm. 453), twórcy imperium, najgroźniejszemu z przeciwników cesarstwa rzymskiego swojej epoki. [przypis edytorski]
biczownicy — członkowie bractw religijnych, istniejących w XIII–XV w., praktykujących publiczne biczowanie się jako formę pokuty. [przypis edytorski]
bida — bidka, mały wóz, najczęściej dwukołowy, ciągnięty przez jednego konia. [przypis edytorski]
Bi den rôsen er wol mac tandaradei!/ merken wa mir'z houbet lac… — pieśń autorstwa Walthera von der Vogelweide (1170–1230). W przekładzie Leopolda Staffa powyższy fragment brzmi: [Śmiałby się może/ Ktoby czasem/ Przechodził i przystanął tam]/ Zaraz by po różach zgadł/ Tandaradei!/ Mej leżącej głowy ślad. [przypis edytorski]
biédna — daw. forma z é (tzw. e pochylonym), tu: wymawianym jak i. [przypis edytorski]
bièdy — wyraz, tworząc rym z „Dorydy”, stanowi przykład dawnej formy z tzw. è pochylonym, wymawianym jak i. [przypis edytorski]
biedactwo (daw.) — biedota, ludzie biedni. [przypis edytorski]
bieda — tu: trudna sytuacja. [przypis edytorski]
bieda — tu: wóz dwukołowy bez kozła. [przypis edytorski]
Bieda wam, co zowiecie dobre złym a złe dobrym — Iz 5, 20. [przypis edytorski]
biedaż — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -że, skróconą do -ż. [przypis edytorski]
bieder (gw.) — bioder. [przypis edytorski]
biedermaierowski — utrzymany w stylu biedermeier: panującym w Niemczech i krajach Europy środkowej i wschodniej w 1 poł. XIX w. stylu meblarstwa i wyposażenia wnętrz, cechującym się wygodą i przytulnością. [przypis edytorski]
biedermeier — styl meblarstwa i wyposażenia wnętrz panujący w Niemczech i krajach Europy środkowej i wschodniej w 1. poł. XIX w., cechujący się wygodą i przytulnością. [przypis edytorski]
biedka — dwukołowy powóz konny bez kozła, czyli siedziska dla osoby powożącej. [przypis edytorski]
biedka — mały dwukołowy powóz konny. [przypis edytorski]
biedka — mały dwukołowy wózek, ciągnięty przez jednego konia. [przypis edytorski]
biedka — mały, dwukołowy wóz. [przypis edytorski]
biedka — środek transportu służący zazwyczaj do przewozu sprzętów wojskowych. [przypis edytorski]
biednas — vargšas. [przypis edytorski]
biedna — vargšė. [przypis edytorski]
biedne ludzie nie trapi — dziś popr.: biednych ludzi nie trapi. [przypis edytorski]
biednemu człeku — dziś forma C.lp: biednemu człekowi/człowiekowi. [przypis edytorski]
biednym jest (gw.) — jestem biedny. [przypis edytorski]
biednystė (lenk.) — vargas. [przypis edytorski]
biedować się — męczyć się. [przypis edytorski]
biedrzeniec — roślina o białych lub różowych kwiatkach, zebranych w formie grona. [przypis edytorski]
biedz — dziś: biec. [przypis edytorski]
biedz — dziś popr. forma bezokol.: biec. [przypis edytorski]
biedzić się (starop.) — trudzić się, męczyć się, trapić się. [przypis edytorski]
biegąc — dziś: biegnąc. [przypis edytorski]
biegąc — dziś popr. forma: biegnąc. [przypis edytorski]
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń III. Witoldowe boje
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
biegący — dziś popr. forma: biegnący. [przypis edytorski]
biegą (daw.) — dziś: biegną; lecą, płyną. [przypis edytorski]
biegą (daw.) — dziś: biegną; płyną. [przypis edytorski]
biegą (daw.) — dziś popr. forma 3.os.lm: biegną. [przypis edytorski]
biegą (daw.) — dziś popr. forma: biegną. [przypis edytorski]
biegą (daw. forma) — dziś: biegną. [przypis edytorski]
biegą — dziś: biegną; lecą, płyną. [przypis edytorski]
biegą — dziś: biegną, lecą, płyną. [przypis edytorski]
biegą — dziś: biegną. [przypis edytorski]
biegą — dziś forma 3.os.lm: biegną. [przypis edytorski]
biegą — dziś forma 3. os. lm: biegną. [przypis edytorski]
biegą — dziś popr.: biegną. [przypis edytorski]
biegą — dziś popr. forma: biegną. [przypis edytorski]
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń III. Witoldowe boje
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń III. Witoldowe boje
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń III. Witoldowe boje
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń III. Witoldowe boje
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
biegą — dziś popr. forma: biegną; tu: uciekają. [przypis edytorski]
biegą (przestarz. forma 3 os. lm) — biegną. [przypis edytorski]
biegać w przegony (daw.) — ścigać się. [przypis edytorski]
biegając chłopięciem — biegając, kiedy byłem małym chłopcem. [przypis edytorski]
biegając (starop. forma) — dziś popr. imiesłów przym. czynny: (ujrzy konia samopas) biegającego. [przypis edytorski]
Biegas, Bolesław (1877–1954) — pochodzący z biednej rodziny chłopskiej rzeźbiarz, malarz i dramaturg. [przypis edytorski]
biegę — bieżę, biegnę. [przypis edytorski]
Biegeleisen, Henryk (1855–1934) — etnograf, historyk literatury polskiej. [przypis edytorski]
Biegłem naprzeciw gońcom hiobowym — nawiązanie do biblijnych posłańców, którzy powiadomili Hioba o nieszczęściach, jakie spadły na jego dom (stąd hiobowa wieść). [przypis edytorski]
biegłość (starop.) — umiejętność, znajomość rzeczy, wprawa. [przypis edytorski]
biegli — ludzie znający się na rzeczy, mający wiedzę i doświadczenie w jakimś przedmiocie. [przypis edytorski]
biegun (daw.) — koń. [przypis edytorski]
biegun (daw.) — koń, wierzchowiec. [przypis edytorski]
biegun (daw.) — zbieg, uciekinier. [przypis edytorski]
biegun — dziś popr.: biegacz. [przypis edytorski]
biegun — koń. [przypis edytorski]
biegun — tu: koń. [przypis edytorski]
biegun — tu: koń, wierzchowiec. [przypis edytorski]
