Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 465 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza | przypisy tradycyjne
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | austriacki | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | sportowy | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 170770 przypisów.
kapitele — górna część kolumny, bezpośrednio wspierająca łuk lub sklepienie. [przypis edytorski]
kapitele (z łac. caput: głowa) — głowice kolumn. [przypis redakcyjny]
kapitel — głowica kolumny. [przypis edytorski]
kapitel — głowica, najwyższa część kolumny, łącząca ją z belkowaniem, zwykle ozdobiona rzeźbą. [przypis edytorski]
kapitel — głowica, najwyższa część kolumny, łącząca ją z belkowaniem, zwykle ozdobiona rzeźbą. [przypis redakcyjny]
kapitel (z łac. caput: głowa) — głowica, najwyższa część kolumny, łącząca ją z belkowaniem, pełniąca też funkcje dekoracyjne. [przypis edytorski]
kapitel — zwieńczenie kolumny. [przypis edytorski]
Kapitoł — właśc. Kapitol: wzgórze w Rzymie, dawniej świątynia najwyższych bóstw rzymskich. [przypis edytorski]
Kapitol — historyczne wzgórze rzymskie. [przypis edytorski]
kapitolińskie gęsi — legendarne gęsi z Kapitolu, które głośnym krzykiem ocaliły miasto przed najazdem Galów. [przypis edytorski]
kapitolińskie zbawicielki — gęsi; nawiązanie do legendy, według której żyjące w świątyni Junony na Kapitolu, poświęcone bogini gęsi swoim „krzykiem” obudziły obrońców Rzymu, spostrzegłszy jako pierwsze podkradających się pod mury miasta napastników-Gallów. [przypis edytorski]
kapitoliński pagórek — Kapitol, wzgórze w Rzymie; w starożytności twierdza i miejsce kultu, m.in. stała na nim świątynia triady głównych bóstw: Jowisza Kapitolińskiego (władcy bogów), Junony i Minerwy. [przypis edytorski]
Kapitol — jedno ze wzgórz w Rzymie. [przypis edytorski]
Kapitol — jedno z siedmiu wzgórz na których powstał Rzym; laur Kapitolu to przenośne określenie oficjalnego uznania, jakie może zyskać poeta; wieńcem laurowym, jako symbolem nieśmiertelności nagradzano w Rzymie najwybitniejszych twórców (por. laureat). [przypis edytorski]
Kapitol — jedno z siedmiu wzgórz na których powstał Rzym; na Kapitolu mieściły się świątynie najważniejszych bóstw rzymskich; zalał krwią Kapitol: tu przenośnie, gdyż Juliusz Cezar został zasztyletowany w sali posiedzeń senatu, znajdującej się w portyku na Polu Marsowym, na zachód od Kapitolu. [przypis edytorski]
Kapitol — jedno z siedmiu wzgórz na których powstał Rzym; na Kapitolu mieściły się świątynie najważniejszych bóstw rzym. (m.in. Jowisza, Junony i Minerwy); w pobliżu znajdowało się też Forum Romanum, miejsce najważniejszych obchodów i wydarzeń politycznych w Rzymie. [przypis edytorski]
Kapitol — jedno z siedmiu wzgórz na których powstał Rzym; na Kapitolu mieściły się świątynie najważniejszych bóstw rzym. (m.in. Jowisza, Junony i Minerwy); w pobliżu znajdowało się też Forum Romanum, miejsce najważniejszych obchodów i wydarzeń politycznych w Rzymie. [przypis edytorski]
Kapitol — jedno z siedmiu wzgórz Rzymu, będące symbolem miasta. Kapitol stanowił naturalną twierdzę oraz ważne miejsce kultu: na wierzchołku zbudowano świątynię głównych bóstw oraz liczne inne przybytki; u stóp wzgórza znajdowało się archiwum państwowe. [przypis edytorski]
Kapitol — jedno z siedmiu wzgórz Rzymu, będące symbolem miasta. Kapitol stanowił naturalną twierdzę oraz ważne miejsce kultu: na wierzchołku zbudowano świątynię gł. bóstw oraz liczne inne przybytki; u stóp wzgórza znajdowało się archiwum państwowe. [przypis edytorski]
Kapitol — jedno z siedmiu wzgórz Rzymu, w starożytności mieszczące świątynie najważniejszych bóstw rzymskich; w nagrodę za wielkie zwycięstwa rzymskim wodzom przyznawano prawo triumfu: uroczystego przejazdu rydwanem na czele maszerujących wojsk z Pola Marsowego przez miasto do świątyni Jowisza na Kapitolu; słynny wódz rzymski Gajusz Juliusz Cezar (100–44 p.n.e.) w roku 46 p.n.e. odbył wielki czterokrotny triumf, święcąc zwycięstwa w Poncie, Galii, w Afryce i Egipcie. [przypis edytorski]
Kapitol — jedno z wzgórz rzymskich, od XII w. znajdowała się tam siedziba władz Rzymu oraz sądu. [przypis edytorski]
kapitolów — kontaminacja; zwieńczenie kolumny to kapitel. [przypis edytorski]
Kapitol Stanów Zjednoczonych (ang. United States Capitol) — budynek w Waszyngtonie pełniący funkcję siedziby Kongresu Stanów Zjednoczonych (amerykańskiego parlamentu); wzgórze, na którym się znajduje, nazwano Wzgórzem Kapitolińskim (ang. Capitol Hill). [przypis edytorski]
Kapitol — tu: ratusz. [przypis edytorski]
Kapitol — wzgórze w Rzymie, mieszczące wiele świątyń; w pobliżu znajdowało się m.in. Forum Romanum, miejsce najważniejszych obchodów i wydarzeń politycznych w Rzymie. [przypis edytorski]
Kapitol — wzgórze w Rzymie, na którym stała świątynia Jowisza, Junony i Minerwy. [przypis edytorski]
Kapitol — zamek warowny starożytnego Rzymu, mieszczący świątynię Jowisza. [przypis redakcyjny]
kapituła — rada duchownych. [przypis edytorski]
kapituła — rada przełożonych zakonu, tu ogólnie: zgromadzenie. [przypis edytorski]
kapituła — rada sprawująca władzę w zakonie a. funkcjonująca przy katedrze. [przypis edytorski]
kapituła — rada sprawująca władzę w zakonie. [przypis edytorski]
kapituła — tu: rada a. zgromadzenie księży. [przypis redakcyjny]
kapituła — tu: rada w zakonie. [przypis edytorski]
kapitułę generalną — ogólne zgromadzenie zakonne. [przypis redakcyjny]
kapitulacja — zobowiązanie, umowa żołnierska. [przypis redakcyjny]
kapitularza — skarbca kapitulnego. [przypis redakcyjny]
kapitularz — pomieszczenie klasztorne przeznaczone na zebrania kapituły, czyli rady starszych duchownych. [przypis edytorski]
kapitularz (zwykle w lm) — rozporządzenie królewskie o treści prawnej, wydane w państwie Franków za panowania Merowingów i Karolingów, zwłaszcza Karola Wielkiego; kapitularze podzielone były na części, rozdziały opatrzone nagłówkami, łac. capitula. [przypis edytorski]
Kapkaz (gw.) — Kaukaz. [przypis edytorski]
Kapkaz (gw.), własc. Kaukaz — Słupecki, pochodzący spod Kielc, przypomina doświadczenia z zaboru rosyjskiego, gdzie chłopów brano do wojska (po kilku z danej wsi, drogą losowania) nawet na 25 lat; służba wojskowa odbywała się często w odległych regionach Imperium Rosyjskiego. [przypis edytorski]
Kapłańską [koronę] zostaw innemu kapłanowi. […] twoja matka została kiedyś wzięta do niewoli — syn matki wziętej do niewoli jest niezdatny do pełnienia funkcji kapłana. Tak samo rzecz się ma z synem niewolnicy. [przypis tłumacza]
kapłana — hebr. כֹּהֵן (kohen) oznacza ogólnie kapłana, osobę spełniającą kapłańskie rytuały i niekonicznie łączy się to z religią żydowską (por. Rdz 41:45, 47:22); w judaizmie słowo kohen odnosi się wyłącznie do potomków Aharona, którzy dawniej spełniali świątynne rytuały. Lud żydowski dzieli się na grupy, na samej górze hierarchii społecznej znajdują się koheni, potomkowie Aharona, po nich są lewici: inni potomkowie Lewiego, a po lewitach israel, czyli zwykli Żydzi, potomkowie pozostałych synów Jakuba. Choć status Żyda dziedziczy się po matce, przynależność do tych grup dziedziczy się po linii męskiej. Spośród kohenów namaszczany był כֹּהֵן גָּדוֹל (kohen gadol), Najwyższy Kohen, Arcykapłan, który odprawiał m.in. rytuały w Jom Kipur. Koheni mają pewne przywileje i zakazy, które nie obowiązują pozostałych grup. [przypis edytorski]
kapłan, czy lewita — por. Łk 10:31-33. „I przydało się, że niektóry kapłan zstępował tąż drogą, a ujźrzawszy go, minął. Także i Lewit, będąc podle onego miejsca, i widząc go, minął. A Samarytan niektóry idąc, przyszedł wedle niego, ujźrzawszy go, ulitował się.” [przypis redakcyjny]
Kapłani egipscy powiadali Herodotowi, iż od czasu ich pierwszego króla (…) słońce zmieniło cztery razy swą drogę (…) — por. Herodot, Dzieje, II, 142. W relacji Herodota nie ma mowy o zamianie miejscami morza i lądu: podkreśla się, że mimo zmian na niebie, w Egipcie nie zmieniło się nic związanego z ziemią lub Nilem. [przypis edytorski]
kapłanka — w wersji ang. devotee, tj. gorliwa wyznawczyni, głosicielka. [przypis edytorski]
kapłan Midjanu — był nim Jitro, znany także jako Reuel. [przypis edytorski]
kapłanów boga Belusa na oknach starego kościoła — tj. wizerunków babilońskich kapłanów Bela z biblijnej opowieści w Księdze Daniela (Dn 14, 1–22). [przypis edytorski]
kapłan, odprawiony przez króla z bardzo skromną pensyjką — w 1534 król Henryk VIII ogłosił się głową Kościoła w Anglii, w latach 1536–1541 rozwiązał klasztory w swoim królestwie, przejął ich dochody i sprzedał majątki; mnichom zaoferował możliwość zatrudnienia w charakterze kaznodziejów utrzymywanych przez Koronę, podczas gdy pozostali otrzymywali dożywotnią pensję, rekompensującą utratę źródeł utrzymania. [przypis edytorski]
Kapłan, spełniający obrządek rozgrzeszania — czyli kohen „zdatny do spełniania służby, co wykluczało takiego, który w chwili spryskiwania krwi [ofiary na ołtarz] był nieczysty rytualnie, nie miał on wówczas udziału w mięsie”, Raszi do 6:19 [2]. [przypis tradycyjny]
kapłanu — dziś popr. forma C. lp: kapłanowi. [przypis edytorski]
kapłany (daw. forma) — dziś: kapłani. [przypis edytorski]
kapłany — dziś popr. forma N.lm: kapłanami. [przypis edytorski]
kapłan z przypowieści — z przypowieści o litościwym Samarytaninie (Łk 10:31). [przypis redakcyjny]
kapłon (daw.) — kastrowany kogut, kurczak o delikatnym mięsie. [przypis redakcyjny]
kapłonić — kastrować; od kapłon: wykastrowany i specjalnie utuczony młody kogut, którego mięso dzięki takiej hodowli cenione było jako wyjątkowo wykwintne w smaku. [przypis edytorski]
kapłon — kastrowany kogut, kurczak o delikatnym mięsie. [przypis edytorski]
kapłon — kastrowany kogut, kurczak o delikatnym mięsie; rozkroił na powietrzu (…) kapłona — rozkrajanie w powietrzu pieczonego drobiu było wśród szlachty popularną umiejętnością towarzyską, którą popisywano się przy stole. [przypis edytorski]
kapłon — kastrowany kogut. [przypis edytorski]
kapłon — kastrowany kogut, tuczony na mięso; dania z kapłonów były wówczas uważane za bardzo wykwintne. [przypis edytorski]
kapłon — kastrowany kogut, tuczony na mięso. [przypis edytorski]
kapłon — kastrowany, specjalnie tuczony dla delikatnego mięsa młody kogut; hodowaną w podobny sposób, wysterylizowaną młodą kurę nazywano pulardą. [przypis edytorski]
kapłon (starop.) — kogut. [przypis edytorski]
kapłon — tuczny kurczak, kastrowany kogut, hodowany na mięso. [przypis edytorski]
kapłon — wykastrowany i specjalnie utuczony młody kogut; dania z tak hodowanego drobiu były w kuchni staropolskiej daniem wykwintnym, a zarazem popularnym. [przypis edytorski]
kapłon — wykastrowany kogut, hodowany dla delikatnego mięsa. [przypis edytorski]
kapłon — wykastrowany kogut kury domowej. [przypis edytorski]
kapłon — wykastrowany kogut. [przypis edytorski]
kapłon — wykastrowany, młody kogut. [przypis edytorski]
kapłon — wykastrowany, specjalnie tuczony kogut; dania przyrządzone z kapłonów były niegdyś uważane za bardzo wykwintne. [przypis edytorski]
kapłun — właśc. kapłon, wykastrowany kogut. [przypis edytorski]
Kapland — ang. Cape Colony; brytyjska kolonia w południowej Afryce, istniejąca w latach 1795–1910. [przypis edytorski]
Kaplandia — (ang.) Cape; prawdopodobnie leżący w płd. Afryce Przylądek Dobrej Nadziei. [przypis edytorski]
kaplerzyk (daw.) — kołnierz, naszyjnik. [przypis edytorski]
kaplica Di San Sebastiano — prawdopodobnie kaplica w kościele parafialnym San Pietro di Feletto, w prowincji Treviso. [przypis edytorski]
kaplica Madonny degli Angeli — prawdopodobnie chodzi o kościół Maria Regina Degli Angeli Custodi w prowincji Treviso. [przypis edytorski]
kaplica Ostrobramska — kaplica przy Ostrej Bramie w Wilnie, gdzie znajduje się obraz Matki Boskiej Ostrobramskiej, uznawany za cudowny. [przypis edytorski]
kaplica Zygmunta — kaplica Wazów. [przypis redakcyjny]
kapliczka Ateny Zwycięskiej — niewielka świątynia Ateny Nike (Zwycięskiej) na ateńskim Akropolu, na prawo od Propylejów; najlepiej zachowana świątynia w stylu jońskim; jej budowę zaczęto w czasach Peryklesa, ukończono w 421 p.n.e. [przypis edytorski]
kapnomancja — wróżenie z dymu. [przypis tłumacza]
kapotka (tu daw.) — rodzaj damskiego kapelusza wiązanego pod brodą. [przypis edytorski]
kapować (pot.) — donieść. [przypis edytorski]
kapowa — funkcja pełniona przez więźniarki w nazistowskich obozach koncentracyjnych, związana z nadzorowaniem grupy, tzw. komanda; męskim odpowiednikiem kapowej był kapo. [przypis edytorski]
kapo — w gwarze obozowej więzień-nadzorca komanda. [przypis edytorski]
kapo — w gwarze obozowej: więzień, pełniący funkcję dozorcy pozostałych więźniów. [przypis edytorski]
kapo — więzień pełniący funkcję dozorcy pozostałych więźniów. [przypis edytorski]
kapo — więzień, pełniący funkcję dozorcy pozostałych więźniów. [przypis edytorski]
Kapraja, Gorgona — małe wyspy blisko ujścia Arna do morza. [przypis redakcyjny]
kapral Kazimierz Twardo ps. „Łysy” (1912–1995) — żołnierz baterii „Kuba”, uczestnik walk o Okęcie, po wojnie powrócił do Warszawy. [przypis edytorski]
Kapral — tu: Napoleon Bonaparte (1769–1821), cesarz Francuzów w latach 1804–1814, król Włoch 1805–1814, twórca Księstwa Warszawskiego, wybitny wódz i polityk; po wielu zwycięstwach poniósł klęskę w trakcie wyprawy na Moskwę, pod Lipskiem i pod Waterloo, zmarł samotnie, wygnany na wyspę św. Heleny. [przypis edytorski]
kapral (z wł. caporale: dowódca) — stopień wojskowy. [przypis edytorski]
kaprawiec — człowiek mający oczy kaprawe, tj. chore, zaczerwienione i ropiejące. [przypis edytorski]
kaprawy — o oku: zaropiały i zaczerwieniony. [przypis edytorski]
kaprawy — zaropiały i zaczerwieniony (o oku); mający zaropiałe, zaczerwienione oczy (o człowieku). [przypis edytorski]
kaprawy — zaropiały i zaczerwieniony (o oku). [przypis edytorski]
Kaprea — właśc. Capri, włoska wyspa na Morzu Tyrreńskim w Zatoce Neapolitańskiej; w skałach na jej wybrzeżu ukryta jest Lazurowa Grota, w której panuje błękitnawy półmrok; można tam wpłynąć łodzią przez wąskie wejście. [przypis edytorski]
kapreol (z wł.) — skok. [przypis redakcyjny]
Kaprona — obronny zamek w Pizie, który pizanie zdali lukiezanom wspartym licznym posiłkiem gwelfów toskańskich. [przypis redakcyjny]
kapryfolium a. wiciokrzew — także: wiciokrzew przewiercień; rodzaj rośliny pnącej, uprawianej w celach ozdobnych. [przypis edytorski]
kapryfolium — krzew pnący o różowych lub białych kwiatach. [przypis edytorski]
kapryfolium — pnącze o różowych, białych lub żółtawych kwiatach. [przypis edytorski]
