Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 462 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | francuski | frazeologia, frazeologiczny | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | potocznie | przestarzałe | regionalne | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | ukraiński | włoski | żartobliwie

Według języka: wszystkie | Deutsch | lietuvių | polski


Znaleziono 5878 przypisów.

zapewnie — dziś: zapewne. [przypis edytorski]

zapiać (daw.) — zaśpiewać. [przypis edytorski]

zapiecek — miejsce, legowisko za piecem lub na piecu w dawnych wiejskich domach. [przypis edytorski]

zapiecek — posłanie na piecu, najcieplejsze miejsce w chałupie. [przypis edytorski]

zapiecek — w dawnych wiejskich domach miejsce za piecem lub na piecu. Były to przeważnie duże piece kaflowe, czasami budowane z cegły, na których również gotowano posiłki. [przypis edytorski]

zapiecek — w dawnych wiejskich domach miejsce za piecem lub na piecu. Były to przeważnie duże piece kaflowe, czasami budowane z cegły, na których również gotowano posiłki. [przypis edytorski]

zapiecek — w daw. wiejskich domach miejsce za piecem lub na piecu. Były to przeważnie duże piece kaflowe, czasami budowane z cegły, na których również gotowano posiłki. [przypis edytorski]

zapiecek — w daw. wiejskich domach miejsce za piecem lub na piecu. Były to przeważnie duże piece kaflowe, czasami budowane z cegły, na których również gotowano posiłki. [przypis edytorski]

zapiecnik (daw.) — człowiek wylegujący się za piecem, próżniak, wygodniś, niedołęga. [przypis edytorski]

zapieczętowana skrzynia — próba ta przypomina tę, której została poddana Pandora. [przypis edytorski]

zapieniony — piana toczona z pyska psa jest objawem wścieklizny. [przypis edytorski]

za pierwszą razą (daw.) — dziś: za pierwszym razem. [przypis edytorski]

za pierwszą sposobnością — przy pierwszej sposobności. [przypis edytorski]

za pierwszymi będzie zbierała podkowy — będzie podążać w ślad za innymi. [przypis edytorski]

Zapiski z martwego domu — powieść opisująca pobyt na katordze z perspektywy skazańca. [przypis edytorski]

zapisowała (daw. forma) — dziś: zapisywała. [przypis edytorski]

zapisowam się — dziś popr.: zapisuję się. [przypis edytorski]

zapisywać łokcie papirusu literkami i zwijać to na wałki — starożytne książki miały postać długich zwojów z papirusu, nawijanych na drewniany wałek; czytano, rozwijając zwój i nawijając przeczytaną partię na drugi wałek. [przypis edytorski]

zapłacić kuraka — dziś popr.: zapłacić za kurczaka. [przypis edytorski]

zapłacisz komisarza — dziś popr.: zapłacisz komisarzowi. [przypis edytorski]

zapładza — dziś popr. forma: zapładnia. [przypis edytorski]

zapłocie — ścieżka na tyłach wsi, za płotami gospodarstw. [przypis edytorski]

zapłodzić — dziś popr.: zapłodnić. [przypis edytorski]

zapłonić (daw.) — zaczerwienić, oblać rumieńcem. [przypis edytorski]

zapłonić się (daw.) — zaczerwienić się, oblać się rumieńcem. [przypis edytorski]

zapłonić się (daw.) — zaczerwienić się. [przypis edytorski]

zapłonić się — oblać się rumieńcem. [przypis edytorski]

zapłoniony (daw.) — zaczerwiony, oblany rumieńcem. [przypis edytorski]

za plecyma — dziś popr. forma N.lm: za plecami. [przypis edytorski]

zaplecze z 30 milionami ludności — chodzi o Polskę. [przypis edytorski]

zapluszczone oczy (gw.) — zamknięte oczy. [przypis edytorski]

zapóźnić się (daw.) — spóźnić się. [przypis edytorski]

zapóźnić się — spóźnić się z czymś, nadmiernie zwlekać. [przypis edytorski]

zapobieżyć — dziś popr.: zapobiec. [przypis edytorski]

zapobieży (daw. forma) — dziś: zapobiegnie. [przypis edytorski]

zapobieży — dziś popr. forma: zapobiegnie. [przypis edytorski]

zapoiny — tu: uroczyste przyrzeczenie dziewczyny mężczyźnie ubiegającemu się o jej rękę, połączone z obrzędowym piciem na cześć dokonanego ustalenia; zaręczyny. [przypis edytorski]

za południe — do popołudnia. [przypis edytorski]

zapole (gw.) — sąsiek, oddzielona przegrodą od klepiska część stodoły, w której składa się zboże a. siano. [przypis edytorski]

z Apollina ziemi — z Licji. [przypis edytorski]

Zapolska, Gabriela (1857–1921) — właśc. Maria Gabriela Śnieżko-Błocka, z domu Korwin-Piotrowska; pisarka, publicystka, także aktorka; zasłynęła z komedii demaskujących mieszczańską obłudę, np. Moralność Pani Dulskiej oraz Ich Czworo z 1904 roku. [przypis edytorski]

Zapolska, Gabriela (1857–1921) — właśc. Maria Gabriela Śnieżko-Błocka, z domu Korwin-Piotrowska; pisarka, publicystka, także aktorka; zasłynęła z podszytych gorzką refleksją krytyczną komedii demaskujących mieszczańską obłudę, np. Żabusia (1987), Ich Czworo (1904), Moralność pani Dulskiej (1906) czy Panna Maliczewska (1910). [przypis edytorski]

Zapolska, Gabriela, właśc. Maria Gabriela Śnieżko-Błocka, z domu Korwin-Piotrowska (1857–1921) — pisarka, publicystka, także aktorka; zasłynęła z komedii demaskujących mieszczańską obłudę. [przypis edytorski]

zapomnąć — dziś popr. zapomnieć. [przypis edytorski]

zapomnąć — forma zarchaizowana; dziś popr.: zapomnieć. [przypis edytorski]

zapomniałam była — daw. forma czasu zaprzeszłego; znaczenie: zapomniałam uprzednio (wcześniej, zanim miały miejsce zdarzenia i czynności wyrażone czasem przeszłym zwykłym). [przypis edytorski]

zapomniałem był — forma czasu zaprzeszłego dla czynności wielokrotnej, ponawianej; inaczej: zapomniałem wcześniej (dawniej, uprzednio). [przypis edytorski]

zapomniały (starop.) — zapamiętały. [przypis edytorski]

zapomniony (starop. forma) — dziś: zapomniany. [przypis edytorski]

zapomóc — tu wzbogacić, będąc w biedzie (por. zapomoga). [przypis edytorski]

za pomocą kipu, równie swobodnie, jak się to robi przy użyciu pisma — kipu (w jęz. keczua: węzeł) to sposób trójwymiarowego zapisu stosowany przez Indian prekolumbijskiej Ameryki Płd., wykorzystujący kolorowe sznurki wełniane lub bawełniane, na których wiązano węzełki (stąd nazwa „pismo węzełkowe”); z całą pewnością zapisywano w ten sposób dane liczbowe, prawdopodobnie również informacje nienumeryczne (nazwy miejsc, imiona ludzi). [przypis edytorski]

zapona (daw.) — zasłona, kotara. [przypis edytorski]

zapona — zapinka. [przypis edytorski]

zapona — zasłona, kotara. [przypis edytorski]

zapora Peloru — cieśnina sycylijska z przylądkiem przylądkiem Pelorus. [przypis edytorski]

Zaporożcy — Kozacy z Zaporoża. [przypis edytorski]

Zaporożec — wolny Kozak z Zaporoża. [przypis edytorski]

Zaporoże — daw. nazwa terytorium nad dolnym Dnieprem, tzw. Dzikie Pola, gdzie żyli kozacy zaporoscy, społeczność wielonarodowa zorganizowana na modłę wojskową, trudniąca się wyprawami łupieskimi; począwszy od XVI w. oddziały Zaporożców były włączane w razie potrzeby w szeregi armii Rzeczpospolitej jako płatne wojsko, częste też były również bunty kozackie przeciwko magnatom i urzędnikom państwowym; w 1648 r. wybuchło powstanie Kozaczyzny pod wodzą Bohdana Chmielnickiego (krwawe szczególnie dla osiadłej na tych terenach szlachty), które doprowadziło do zaangażowania się w konflikt Rzeczpospolitej Polskiej i Rosji; doszło wówczas do podziału kozaków zaporoskich po dwóch stronach Dniepru na promoskiewskich i propolskich; do tego właśnie konfliktu nawiązuje w tym miejscu wiersz Słowackiego. [przypis edytorski]

Zaporoże — historyczna nazwa krainy nad dolnym Dnieprem, siedziby Kozaków Zaporoskich [przypis edytorski]

Zaporoże — kraina poniżej porohów Dniepru, zamieszkana przez społeczność Kozaków zaporoskich. [przypis edytorski]

Zaporoże — kraina w dolnym biegu Dniepru, poniżej porohów, zamieszkana przez społeczność Kozaków zaporoskich. [przypis edytorski]

Zaporoże — kraina w płd.-wsch. części Ukrainy, poniżej porohów Dniepru, zamieszkana przez społeczność Kozaków zaporoskich; Dzikie Pola. Dziś: miasto przemysłowe nad Dnieprem, stolica obwodu zaporoskiego. [przypis edytorski]

Zaporoże (ukr. Запоріжжя) — kraina w płd.-wsch. części Ukrainy, poniżej porohów Dniepru, zamieszkana przez społeczność Kozaków zaporoskich; Dzikie Pola. Dziś: miasto przemysłowe nad Dnieprem, stolica obwodu zaporoskiego. [przypis edytorski]

Zaporożów — dziś popr.: Zaporoża. Chodzi o krainę położoną na Ukrainie nad Dnieprem. [przypis edytorski]

zapowiedź — tu: wyzwanie na pojedynek. [przypis edytorski]

zapowiedź — tu: zapowiedzi, uroczyste ogłoszenie w kościele mającego się odbyć ślubu. [przypis edytorski]

zapowiedział był — daw. czas zaprzeszły, stosowany dla wyrażenia czynności wcześniejszych od tych, które wyrażono czasem przeszłym prostym; znaczenie: zapowiedział wcześniej. [przypis edytorski]

zapowiedzieć (daw.) — zabronić. [przypis edytorski]

zapowiedzie (daw., gw.) — zapowiedzi (B.lm). [przypis edytorski]

zapowiedzie (gw.) — zapowiedzi (M.lm); uroczyste ogłoszenie w kościele parafialnym mającego się odbyć ślubu. [przypis edytorski]

zapowiedzie (gw.) — zapowiedzi; uroczyste ogłoszenie w kościele mającego się odbyć ślubu. [przypis edytorski]

zapowiedzi — publiczne ogłoszenie zamiaru zawarcia związku małżeńskiego wobec miejscowej wspólnoty parafialnej. [przypis edytorski]

zapowiedzi — uroczyste ogłoszenie w kościele mającego się odbyć ślubu. [przypis edytorski]

zapowietrzony (daw.) — zadżumiony, chory na dżumę; gw. używane jako wyzwisko. [przypis edytorski]

zapowietrzony (żart.) — przesadnie uperfumowany. [przypis edytorski]

za powrotem (daw.) — po powrocie; kiedy wrócę. [przypis edytorski]

za powrotem (daw.) — po powrocie. [przypis edytorski]

za powrotem (daw.) — wracając; kiedy powróci. [przypis edytorski]

za powrotem — dziś popr.: po powrocie. [przypis edytorski]

za powrotem (przestarz.) — podczas powrotu. [przypis edytorski]

zapoznać kogoś (daw.) — zapomnieć o kimś. [przypis edytorski]

zapoznaliżeśmy się (daw.) — konstrukcja z partykułą -że- pomiędzy tematem a końcówką czasownika; znaczenie: czy zapoznaliśmy się. [przypis edytorski]

zapoznanie (daw.) — zapomnienie. [przypis edytorski]

zapoznanie — zapomnienie; pozostawanie poza wiedzą, poza poznaniem ogółu. [przypis edytorski]

zapoznany (daw.) — niedoceniony. [przypis edytorski]

zapoznany (daw.) — nieodkryty, nierozpoznany; taki, na którym się nie poznano. [przypis edytorski]