Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 454 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | chiński | czeski | dawne | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | teatralny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 1196 przypisów.
kara (daw.) — wóz. [przypis redakcyjny]
karakon (daw.) — karaluch. [przypis edytorski]
karasować się (daw.) — karaskać się, gotować. [przypis redakcyjny]
karawan (daw.) — ciężki wóz ładowny. [przypis redakcyjny]
karazjowy (daw.) — z grubego, taniego sukna. [przypis edytorski]
karbownik a. karbowy (daw.) — nadzorca robotników rolnych prowadzący rejestr ich pracy; nazwa pochodzi od kija, na którym nacinano karby, zapisując w ten sposób ilość wykonanej pracy. [przypis edytorski]
karbowy (daw.) — nadzorca robotników. [przypis edytorski]
karbowy (daw.) — nadzorca robotników rolnych; nazwa pochodzi od kija, na którym nacinano karby, zapisując w ten sposób ilość wykonanej pracy. [przypis edytorski]
karbowy (daw.) — osoba pilnująca pracy chłopów. [przypis edytorski]
karbunkuł (daw.) — czerwony kamień szlachetny. [przypis edytorski]
karbunkuł (daw.) — czerwony kamień szlachetny, rubin lub granat. [przypis edytorski]
karbunkuł (daw.) — czerwony kamień szlachetny, rubin lub granat. [przypis redakcyjny]
karbunkuł (daw.) — czerwony kamień szlachetny (rubin) lub półszlachetny (granat). [przypis edytorski]
karbunkuł (daw.) — kamień szlachetny: rubin a. granat. [przypis edytorski]
karbunkuł (daw.) — kamień szlachetny, rubin lub granat. [przypis edytorski]
karbunkuł (daw.) — rubin a. granat. [przypis edytorski]
karbunkuł (daw.) — rubin. [przypis edytorski]
karbunkuł (daw.) — szlachetny kamień koloru czerwonego. [przypis edytorski]
karbunkuł (daw.) — tu: kamień szlachetny; rubin a. granat. [przypis edytorski]
karby (daw.) — dyscyplina. [przypis edytorski]
karceres (daw., z łac.) — dziś karcer; miejsce karnego zamknięcia, uwięzienia. [przypis edytorski]
karczunek (daw.) — karczowanie; usuwanie drzew, krzewów wraz z korzeniami. [przypis edytorski]
kares (daw.) — czułe słowo, pieszczotliwy gest. [przypis edytorski]
kares (daw.) — czuły gest lub słowo. [przypis edytorski]
karesować (daw., z fr.) — głaskać, pieścić. [przypis edytorski]
karetka pocztowa a. kareta pocztowa (daw.) — kryty pojazd konny, który oprócz korespondencji i paczek przewoził pasażerów. [przypis edytorski]
karło (daw.) — rodzaj fotela o krzyżujących się nogach. [przypis edytorski]
karło (daw.) — rodzaj niewysokiego krzesła z podłokietnikami, o nogach z przodu i z tyłu uformowanych w kształt cyfry X; niekiedy z oparciem, częściej bez, czasem wyściełane materiałem lub skórą. [przypis edytorski]
karło (daw.) — rodzaj niewysokiego krzesła z podłokietnikami, o nogach z przodu i z tyłu uformowanych w kształt cyfry X; niekiedy z oparciem, częściej bez, czasem wyściełane materiałem lub skórą. [przypis edytorski]
karmazyn (daw.) — szlachcic, który miał prawo noszenia karmazynowego żupana. [przypis edytorski]
karmazyn (daw.) — szlachcic wysokiego rodu. [przypis edytorski]
karm (daw.) — karma; pokarm. [przypis edytorski]
karm (daw.) — karma, pokarm. [przypis edytorski]
karm (daw.) — pokarm, karma. [przypis edytorski]
karmia (daw.) — karma, pokarm. [przypis edytorski]
karmia (daw.) — pokarm. [przypis edytorski]
karmia (daw.) — pokarm; tu: korzyść. [przypis edytorski]
karm (r.ż., daw.) — pokarm, pożywienie; karma. [przypis edytorski]
karm (r.ż., daw.) — pokarm, strawa. [przypis edytorski]
karm (rzecz. r.ż.; daw.) — pokarm, pożywienie; karma. [przypis edytorski]
karnet (daw.) — notes, notatnik. [przypis edytorski]
karota (daw.) — zbieranie datków na cele dobroczynne, kwesta. [przypis edytorski]
karować (daw.) — karać (w formie wyrażającej powtarzalność). [przypis edytorski]
karta okrętowa (daw.) — bilet na podróż statkiem. [przypis edytorski]
kartelusz (daw.) — kartka. [przypis redakcyjny]
kartelusz (daw., ze śrdw. łac. cartellus: kartka) — kawałek zapisanego papieru (np. liścik, kwitek, afisz); pismo z wyzwaniem na pojedynek. [przypis edytorski]
kartelusz (daw., z łac.) — kawałek zapisanego papieru; kartka; ogłoszenie. [przypis edytorski]
kartować (daw.) — knuć, planować coś w tajemnicy przed kimś. [przypis edytorski]
kartownik (daw.) — karciarz, hazardzista. [przypis edytorski]
karuzel (daw.) — karuzela; dawna konna zabawa rycerska. [przypis edytorski]
karwas (gw.) a. karwasz (daw.) — tu: połeć, kawał. [przypis edytorski]
kary (daw.; z łac. currus: wóz, pojazd kołowy) — wozy do wywożenia śmieci miejskich; w Warszawie ich zajezdnia znajdowała się przy ul. Karowej. [przypis edytorski]
kasać się (daw.) — porywać się. [przypis redakcyjny]
kasać się na coś (daw.) — kusić się o coś, dążyć do czegoś. [przypis edytorski]
kasarnia (daw.) — koszary. [przypis edytorski]
kasarnia (daw.; z niem. Kaserne) — budynek przeznaczony dla żołnierzy; koszary. [przypis edytorski]
kasarniany (daw.) — koszarowy. [przypis edytorski]
kastorowy (daw., z łac: castor: bóbr) — filcowy; kastor: gęsty materiał z sierści bobrowej używany do wyrobu kapeluszy. [przypis edytorski]
kaszę jeść z kim (daw.) — mieć z kim do czynienia. [przypis edytorski]
kasztelan (daw.) — urzędnik zarządzający grodem i podległym mu okręgiem. [przypis edytorski]
kasztel (daw.) — zameczek, niewielka twierdza. [przypis edytorski]
kasztel (daw.) — zamek. [przypis redakcyjny]
kasztel (daw.) — zamek warowny, twierdza. [przypis edytorski]
Kasztel obronny (daw.) — zamek obronny, od łac. castellum. [przypis edytorski]
kataplazm (daw.) — okład leczniczy. [przypis edytorski]
katerdziej (daw.) — sędzia. [przypis redakcyjny]
katerwa (daw.) — hufiec, pułk. [przypis redakcyjny]
katostwo (daw.) — okrutne, tyrańskie traktowanie. [przypis edytorski]
kauza (daw.) — tu: rozprawa sądowa, proces. [przypis edytorski]
kauza (daw., z łac.) — sprawa. [przypis redakcyjny]
kawalec (daw., gw.) — kawałek; szczątek, fragment. [przypis edytorski]
kawalec (daw.) — kawał, kawałek. [przypis edytorski]
kawerna (daw.) — dół, jaskinia. [przypis redakcyjny]
kawić (daw.) — bredzić. [przypis redakcyjny]
kawy (daw.) — brednie, bzdury, tu raczej: problemy. [przypis redakcyjny]
kawy (daw.) — brednie. [przypis redakcyjny]
kawy (daw.) — głupstwa. [przypis redakcyjny]
kawy (daw.) — żale, pretensje. [przypis edytorski]
kaźń (daw.) — kara. [przypis edytorski]
kaźń (daw.) — męka, kara. [przypis redakcyjny]
kaźń (daw.) — męka; kara, zwłaszcza kara śmierci. [przypis edytorski]
każcież (daw.) — konstrukcja z partykułą -że skróconą do -ż; znaczenie: każcie zatem, każcie koniecznie. [przypis edytorski]
każdą razą (daw.) — dziś popr.: każdym razem. [przypis edytorski]
każden (daw., dziś gw.) — dziś popr.: każdy. [przypis edytorski]
każden (daw.) — każdy. [przypis edytorski]
każdy na swe skrzydło goni (daw.) — każdy pilnuje własnej korzyści. [przypis edytorski]
kazać (daw.) — mówić. [przypis edytorski]
kazać (daw.) — okazywać się, prawić. [przypis redakcyjny]
kazać na coś (daw.) — puszyć [się] na coś. [przypis redakcyjny]
kazać na (daw.) — liczyć na. [przypis redakcyjny]
kazalnica (daw.) — ambona. [przypis edytorski]
kazić (daw.) — psuć, brudzić. [przypis edytorski]
kazić (daw.) — psuć, brukać (por. nieskazitelny). [przypis edytorski]
kazić (daw.) — psuć, zaburzać. [przypis edytorski]
kazienny (daw.) — skarbowy, skarbnik. [przypis edytorski]
kazirodny (daw.) — kazirodczy. [przypis edytorski]
kazna (daw.) — skarb, kasa. [przypis edytorski]
kczemu (daw.) — dlaczego. [przypis edytorski]
k'czemu (daw.) — do czego. [przypis edytorski]
k'czemu (daw.) — ku czemu, do czego. [przypis edytorski]
