Już czas → ← Dwie śmierci

Spis treści

Alkohol: 1 2
Krew: 1
Nadzieja: 1
Przemoc: 1
Smutek: 1
Śmierć: 1
Zemsta: 1

Co czytałem umarłymWładysław SzlengelW ten dzień

Alkohol, Smutek, NadziejaSiedzieli czterej i pili

przez noc długą jak wiek

i gwarzyli, marzyli…

bimber gardła im piekł…

Bimber w serce szedł z gardła,

z serca w gardło szły łzy

i tęsknota ich żarła

za tym wielkim dniem, gdy…

Już chyboce się ściana,

głowa ciąży jak pień,

kompan spytał kompana:

„Co ty zrobisz w Ten Dzień?”,

gdy krzyk w mur uderzy,

gdy zamroczy ci mózg,

gdy nareszcie uwierzysz,

że już koniec… że szlus [1]…

Pierwszy, co przy stole siedział,

w szklankę stuknął i powiedział:

Wyjdę — wszystko za sobą zostawię,

pójdę w cichość — na Starym gdzieś Rynku

na całego się wtedy zabawię

i jak świnia upiję się w szynku.

AlkoholI żeby nie myśleć… wpierw piwo

w gardło spieczone od krzyku,

a gdy mnie kufelek odświeży,

butelki trzy alembiku [2] —

A kiedy mnie wóda zamroczy

i widma odegna, te z Dzikiej…

zacznę powoli smakować

słodki czerwony likier…

A potem znów mocny koniak,

by świat znów rozjaśnił się żywo,

przy oknie usiądę do rana

i od początku… piwa…

A drugi co przy stole siedział,

za nóż się chwycił i powiedział:

A mnie to wódka nie zamroczy,

Przemoc, Zemsta, Krewna koleżków tylko świsnę —

czapkę wcisnę tak na oczy,

zęby tylko mocno ścisnę

i powiem: że dzień przyszedł już…

serce zostawię w bloku i w miasto

jak płomień czerwienią zakwitnie nóż,

brzuchy drążyć będzie jak ciasto…

z latarń sznury zwisną jak gałęzie,

czarny owoc się będzie chybotać na strony

i tym się upiję, gdy będzie mi z latarń

na ręce kapał nie likier czerwony…

A trzeci, co przy stole siedział,

za serce chwycił i powiedział:

A ja to wybiegnę twarzą w słońce

ulicy środkiem — miastem wzdłuż…

i będę chwytał za dłonie drżące

wszystkich przechodniów i krzyczał: JUŻ…

od ruin do ruin… pijaną głową

o zamku zręby z radości bić

i będę śpiewał obłędną mową,

i krzyczał z dachu: będę żyć…

A czwarty, co przy stole siedział,

chciał mówić — lecz rzekł tylko… Proszę…

o chwilę ciszy… słyszę kroki,

i do okna bokiem na palcach doszedł —

ŚmierćZa oknem ciężkim stukotem butów

żandarm w nocy znaczył swą drogę

i strzelił w okno źle zaciemnione

nieprawomyślnym światłom na trwogę.

I padł ten czwarty — płasko, zwyczajnie,

między kompanów, z którymi siedział,

i może szkoda, że, co on zrobi

w ten dzień największy, już nie powiedział —

Przypisy

[1]

szlus (pot., z niem) — koniec. [przypis edytorski]

[2]

alembik — tu: wódka domowej produkcji wytwarzana ze spirytusu, wody i mocno przepalonego cukru (nazwa pochodzi od naczynia do destylacji). [przypis edytorski]