Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 456 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 1000 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Footnotes
By first letter: all | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
By type: all | author's footnotes | Wolne Lektury editorial footnotes | source editorial footnotes | translator's footnotes
By qualifier: all | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | czeski | dawne | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
By language: all | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
88652 footnotes found
znaszże — konstrukcja z partykułą -że; znaczenie: czy znasz. [przypis edytorski]
z natury przyrodne — przyrodzone, naturalne. [przypis edytorski]
Zna — tu: uważa za. [przypis edytorski]
znawczy — przymiotnik od: znawca. [przypis edytorski]
z nawrotem — z powrotem. [przypis edytorski]
znerwowany — dziś: zdenerwowany. [przypis edytorski]
z nią albo na niej — „Wrócić z tarczą albo na tarczy”: sentencja pożegnania wojownika wyruszającego na wojnę w Sparcie oznaczająca życzenie powrotu zwycięzcą albo poległym, ponieważ uciekając żołnierze porzucali tarcze, aby lżej im było biec, natomiast poległych znoszono z pola bitwy używając tarczy jako noszy. [przypis edytorski]
z nią w ręku do samego Zeusa się modlił — grecka tradycja nakazywała poświęcić bogom kilka pierwszych kropel pitego wina (libacja). [przypis edytorski]
znicestwienie (daw.) — unicestwienie, zniszczenie. [przypis edytorski]
znicestwienie — dziś: unicestwienie. [przypis edytorski]
Znicz (mit. litewska) — święty ogień, bóg ognia. [przypis edytorski]
Znicz — w pogańskiej kulturze litewskiej święty ogień a. kapłan go pilnujący. [przypis edytorski]
Znicz — w pogańskiej kulturze Litwy święty ogień (bóg ognia) a. kapłan pilnujący ognia. [przypis edytorski]
znidź — dziś: zejdź. [przypis edytorski]
z niechcenia — od niechcenia. [przypis edytorski]
z Niemcy — dziś popr. forma N. lm: z Niemcami. [przypis edytorski]
z Niemcy — dziś: z Niemcami. [przypis edytorski]
z niemi (daw., gw.) — z nimi. [przypis edytorski]
zniemożenie — bezsilność. [przypis edytorski]
Znienackaś ty wyskoczył — inaczej: znienacka ty wyskoczyłeś (konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika). [przypis edytorski]
z nienagła a. znienagła (starop.) — powoli, stopniowo. [przypis edytorski]
z nienagła (starop.) — powoli, stopniowo; por. z nagła: nagle. [przypis edytorski]
znienagła (starop.) — powoli, stopniowo. [przypis edytorski]
znienagła (starop.) — powoli, stopniowo. [przypis edytorski]
znienagła (starop.) — z wolna, powoli, stopniowo, niepostrzeżenie. [przypis edytorski]
znienawidziany — dziś: znienawidzony. [przypis edytorski]
znieruchomić — dziś: unieruchomić kogoś a. coś. [przypis edytorski]
znieruchomione — dziś raczej: znieruchomiałe. [przypis edytorski]
znieść (daw.) — pokonać. [przypis edytorski]
znieść (daw.) — pokonać, zniszczyć. [przypis edytorski]
znieść musiałam dzieckiem — dziś: (…) jako dziecko. [przypis edytorski]
znieść się (daw.) — spotkać się celem uzgodnienia rozbieżności. [przypis edytorski]
znieść się (starop.) — spotkać się, połączyć się. [przypis edytorski]
znieść — tu: pokonać. [przypis edytorski]
znieśmiertelnić — dziś: unieśmiertelnić. [przypis edytorski]
znieśże — konstrukcja z partykułą -że w funkcji wzmacniającej. [przypis edytorski]
zniesion — tu: zwyciężony, pobity. [przypis edytorski]
zniesiony (daw.) — pokonany. [przypis edytorski]
zniesło (daw.) — dziś popr. forma: zniosło. [przypis edytorski]
z niespokojem — dziś popr.: z niepokojem a. niespokojnie. [przypis edytorski]
z nieswojego drzewa — jemioła jest rośliną pasożytniczą; jej nasiona, przeniesione przez ptaki, wyrastają na korze innych drzew. [przypis edytorski]
z nieufnością — w oryginale: Diskredit. [przypis edytorski]
z niewiadakąd — nie wiadomo skąd. [przypis edytorski]
z niewiela — dziś: z niewielu. [przypis edytorski]
zniewierzać się (starop.) — zawieść zaufanie; sprzeniewierzyć się. [przypis edytorski]
z niewolej (starop. forma) — dziś D.lp r.ż.: z niewoli. [przypis edytorski]
z niewolej (starop. forma) — dziś D.lp r.ż.: z niewoli. [przypis edytorski]
z niezwykłym rzuca ciężarem — z dużą ilością spondejów. [przypis edytorski]
znijdź (daw.) — zejdź. [przypis edytorski]
znijdzie — zejdzie. [przypis edytorski]
znijść (daw.) — przyjść. [przypis edytorski]
znijść — daw. zejść. [przypis edytorski]
znijść (daw.) — zejść. [przypis edytorski]
znijść — dziś: zejść. [przypis edytorski]
znijść się (daw.) — zejść się. [przypis edytorski]
znijść się — dziś popr.: zejść się. [przypis edytorski]
znijść — zejść. [przypis edytorski]
znijście (daw.) — zejście. [przypis edytorski]
znijście (daw.) — zejście. [przypis edytorski]
znijście — dziś: zejście. [przypis edytorski]
znikli (…) w przepaść — zapadli się. [przypis edytorski]
zniknienie (daw.) — dziś popr.: zniknięcie. [przypis edytorski]
zniknienie — dziś: zniknięcie. [przypis edytorski]
znikomy — tu: nietrwały. [przypis edytorski]
z nimim palił — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika: z nimi paliłem. [przypis edytorski]
z nimże — konstrukcja zaimka z partykułą wzmacniającą -że. [przypis edytorski]
zniósszy — dziś: zniósłszy. [przypis edytorski]
zniskąd (daw.) — dziś: znikąd. [przypis edytorski]
zniskąd — dziś popr. forma: znikąd. [przypis edytorski]
z niskąd — dziś popr.: znikąd. [przypis edytorski]
zniszczon — krótka forma przymiotnika r.m., dziś: zniszczony. [przypis edytorski]
zniszczota — zniszczenie. [przypis edytorski]
znitować — tu: połączyć coś za pomocą ołowiu. [przypis edytorski]
zniweczon (daw.) — tu: forma krótsza przymiotnika r.m., z końcówką zerową, użyta w celu utrzymania rytmu jedenastozgłoskowca; forma podst.: zniweczony. [przypis edytorski]
zniwelowany — tu: wyrównany. [przypis edytorski]
zniżać głos — ściszać głos. [przypis edytorski]
znój — ciężka praca. [przypis edytorski]
znój — ciężka praca, trud. [przypis edytorski]
znój — trud a. zmęczenie. [przypis edytorski]
znój — trud. [przypis edytorski]
znój — trud, wysiłek. [przypis edytorski]
znój — trud, zmęczenie pracą a. wysiłkiem. [przypis edytorski]
znój — trud, zmęczenie. [przypis edytorski]
znój — zmęczenie ciężką pracą. [przypis edytorski]
znóweś mi pan nic nie powiedział — konstrukcja z przestawną końcówką czasownika; inaczej: znów mi pan nic nie powiedziałeś a. znowu mi pan nic nie powiedział. [przypis edytorski]
znoi — dziś popr. forma D.lm: znojów; trudów, cierpień. [przypis edytorski]
znojny (daw.) — męczący, pracowity. [przypis edytorski]
znojny (daw.) — pełen trudu, męczący. [przypis edytorski]
znojny — tu: upalny. [przypis edytorski]
znojny — tu: zmęczony, spocony. [przypis edytorski]
znojny — wypełniony ciężką pracą, wysiłkiem; męczący. [przypis edytorski]
znoju — przy wysiłku, ciężkiej pracy. [przypis edytorski]
znosić (daw.) — porozumiewać się. [przypis edytorski]
znosić (daw., zwykle z „się”) — ustalać (z kimś). [przypis edytorski]
znosić — rozbijać, pokonywać. [przypis edytorski]
znosić się (daw.) — porozumiewać się. [przypis edytorski]
znosić się (daw.) — porozumiewać się z kimś. [przypis edytorski]
znosić się (daw.) — spotykać się, współpracować. [przypis edytorski]
znosić się z kim (daw.) — porozumiewać się. [przypis edytorski]
znosić się z kimś (daw.) — spotykać się, prowadzić z kimś układy. [przypis edytorski]