Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 116720 przypisów.
przezroczy (daw.) — przezroczysty. [przypis edytorski]
przezroczy — dziś popr.: przezroczysty. [przypis edytorski]
przezroczy — dziś: przezroczysty. [przypis edytorski]
przezroczy (przestarz.) — dziś: przezroczysty. [przypis edytorski]
przezroczy — przezroczysty. [przypis edytorski]
przezroczysty — tu: przejrzysty, łatwy do zrozumienia. [przypis edytorski]
przez rzeź — tu: przez pobojowisko. [przypis edytorski]
Przez śmierć Sinela jestem tanem Glamis — Makbet wskazuje tu na drogę dziedziczenia tytułu tana Glamis, wspominając imię swego ojca, Sinela. [przypis edytorski]
przez się (starop.) — samoczynnie; same przez się. [przypis edytorski]
przez spary poglądać (starop.) — patrzeć przez szpary; patrzeć przez palce, tzn. pobłażać. [przypis edytorski]
przez (starop.) — bez. [przypis edytorski]
przez strój — z ros. сквозь строй: przez szereg. [przypis edytorski]
przez swoje odsyła żołnierze — dziś popr.: przez swoich odsyła żołnierzy. [przypis edytorski]
przez tę niedzielę (gw.) — przez ten tydzień. [przypis edytorski]
przez te parę tygodni — dziś popr.: przez tych parę tygodni. [przypis edytorski]
przez (tu gw.) — bez. [przypis edytorski]
przez tylem krajów się przewinął (daw.) — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: przez tyle krajów się przewinąłem. [przypis edytorski]
przezuwać — poprawiać obuwie; zakładać raz jeszcze obuwie. [przypis edytorski]
przezwać się — tu: zmienić nazwisko. [przypis edytorski]
przez Wenery świetne uczczon śluby — Wenera obdarzyła Anchizesa synem, Eneaszam. [przypis edytorski]
przezwiska jej nie pamiętam (…), a po tej skórze haczki — jest to opis ryby o nazwie raja, odmiana płaszczki. [przypis edytorski]
przezwisko (daw.) — tu: nazwa. [przypis edytorski]
przezwisko — tu: nazwa. [przypis edytorski]
przezwisko — tu: nazwisko. [przypis edytorski]
przezywać (starop.) — nazywać. [przypis edytorski]
przez żuny (gw.) — bez żony. [przypis edytorski]
przez zapłaty (starop.) — bez zapłaty. [przypis edytorski]
Przez zawziętość Zeusowej córy — Atenę rozgniewały zbrodnie drugiego, „małego” Ajasa, wodza Lokryjczyków, który po zdobyciu Troi porwał sprzed ołtarza Ateny jej kapłankę, córkę Priama Kasandrę. W drodze powrotnej Atena zesłała na powracających Greków burzę, która zatopiła także okręt Ajasa. Bohater, wypłynąwszy dzięki pomocy Posejdona, chwalił się, że uniknął zemsty bóstwa, za co wkrótce zginął. [przypis edytorski]
przez zdrajców zawistnych z królestwa wyrzucona została — w oryg. łac.: „traditores eam de regno propter invidiam eiecerunt”; to samo określenie (traditores, zdrajcy), które zastosował kronikarz w odniesieniu do sprawców wygnania królowej Rychezy, użyty został w stosunku do biskupa krakowskiego Stanisława oraz do Zbigniewa, brata Bolesława Krzywoustego. [przypis edytorski]
prziym (starop. forma) — dziś 2.os.lp trybu rozk.: przyjmij. [przypis edytorski]
przód (daw.) — wprzód, dawniej, wcześniej, przedtem. [przypis edytorski]
przód, przódy — wprzód; najpierw. [przypis edytorski]
przód — tu: najpierw. [przypis edytorski]
przód — tu: wprzód, najpierw. [przypis edytorski]
przód — tu: wprzód, najpierw, wcześniej. [przypis edytorski]
przód — wprzód, najpierw. [przypis edytorski]
przódy a. wprzódy (daw.) — wcześniej, uprzednio. [przypis edytorski]
przódy a. wprzódy — najpierw. [przypis edytorski]
przódy (daw.) — najpierw. [przypis edytorski]
przódy — dziś: wprzódy; najpierw. [przypis edytorski]
przódy — dziś: wprzódy, najpierw. [przypis edytorski]
przódy — wprzódy, wcześniej. [przypis edytorski]
przódzi (daw., gw.) — przedtem, wcześniej. [przypis edytorski]
przódzi (daw., gw.) — wcześniej. [przypis edytorski]
przódzi (daw.) — wcześniej, przedtem. [przypis edytorski]
przódziej (daw.) — wcześniej, najpierw. [przypis edytorski]
przódziej (gw.) — prędzej, wcześniej. [przypis edytorski]
przódziej — wcześniej; por. daw. wprzódy. [przypis edytorski]
przódziej — wcześniej. [przypis edytorski]
przódzi (gw.) — przedtem, wcześniej. [przypis edytorski]
przodek brać — tu: iść przodem. [przypis edytorski]
przodek (daw.) — pierwszeństwo. [przypis edytorski]
przodek (daw.) — tu: pierwszeństwo. [przypis edytorski]
przodek (starop.) — tu: przednia część (szaty). [przypis edytorski]
przodek — tu: przednia część wozu. [przypis edytorski]
przodki — daw. forma M.lm; dziś: przodkowie. [przypis edytorski]
przodkować — iść z przodu. [przypis edytorski]
przodkować — mieć pierwszeństwo, tu: rządzić. [przypis edytorski]
przodkować (starop.) — przodować. [przypis edytorski]
przodkowanie (daw.) — pierwszeństwo. [przypis edytorski]
przodkowy koń — koń zaprzężony na przedzie, przed dyszlem. [przypis edytorski]
przodowa izba (daw.) — pomieszczenie od frontu. [przypis edytorski]
przodownika chóru szarpią, jeżeli grają „Scyllę” — mityczna Scylla to potwór morski w postaci psa o sześciu pyskach i dwunastu przednich łapach, mieszkający pod skałą w morzu i ściągający żeglarzy ze statków. [przypis edytorski]
przodownik (daw.) — sierżant policji w przedwojennej Polsce. [przypis edytorski]
przody (gw.) — wprzódy, najpierw, wcześniej. [przypis edytorski]
prztyk — pstryczek. [przypis edytorski]
przybaczyć się (gw.) — przypomnieć się. [przypis edytorski]
przybieżać (daw.) — przybiec, przyjść. [przypis edytorski]
przybieżeć (daw.) — przybiec. [przypis edytorski]
przybieżeć (daw.) — przyjść, przybiec. [przypis edytorski]
przybijaczka — narzędzie tkackie do przybijania pasm. [przypis edytorski]
przybitka — kawałek tkaniny, papieru lub filcu wciskany do lufy daw. broni ładowanej odprzodowo w celu oddzielenia ładunku prochowego od pocisku oraz uszczelnienia lufy. [przypis edytorski]
przybór (daw.) — zestaw przedmiotów służących do czegoś; tu: ekwipunek, rynsztunek. [przypis edytorski]
przybór — strój, przebranie; w wojennym przyborze: w zbroi, z bronią; w wojskowym rynsztunku; w stroju stosownym na wojnę. [przypis edytorski]
przybór — tu: sprzęty, przybory a. ozdoby. [przypis edytorski]
przybory — daw. narzędzia do czegoś a. ozdoby, przybranie; tu przen.: metody, sposoby. [przypis edytorski]
przybory — dziś popr. forma N. lm: przyborami; przybory (tu daw.): ogół przedmiotów tworzących komplet, tu: składających się na rząd koński (osprzęt potrzebny do jazdy). [przypis edytorski]
przybory Montessori — zabawki edukacyjne, używane w wychowaniu systemem włoskiej lekarki i pedagożki Marii Motessori (1870–1952). [przypis edytorski]
przybory pancerne — elementy pancerza. [przypis edytorski]
Przyboś, Julian (1901–1970) — poeta, eseista, przedstawiciel awangardy; awangardową poetykę łączył z tematem pracy, a w późniejszym okresie — także z motywami wiejskimi. [przypis edytorski]
przybrana — tu: przebrana, upozorowana. [przypis edytorski]
przybycia urzędowej węgierskiej komisji — w 1910 Tatry należały do monarchii austro-węgierskiej. [przypis edytorski]
przybydź (starop. forma) — dziś: przybyć. [przypis edytorski]
Przybyłem z daleka — Orestes wychowywał się z dala od Argos, w odległej o ok. 200 km Fokidzie. [przypis edytorski]
przybylec — dziś: przybysz. [przypis edytorski]
przybylec — przybysz. [przypis edytorski]
przybyli odwiedzić brata — tj. pana domu, profosa Jeana Bonnot de Mably (1696–1729), którego synów uczył Rousseau (ks. VI). [przypis edytorski]
przybyliścież — czy przybyliście. [przypis edytorski]
przybyliśmy do Anglii z Ryszardem Zdobywcą — Sly myli królów ang., Wilhelma Zdobywcę (William the Conqueror, 1028–1087) i Ryszarda Lwie Serce (Richard the Lionheart, 1157–1199). [przypis edytorski]
Przybylski, Zygmunt (1856–1909) — komediopisarz, recenzent czasopism „Słowa” i „Wiek”, w latach 1894–1896 dyrektor teatru lwowskiego, a w l. 1896–1904 teatrzyku ogródkowego w Warszawie, znany z farsy Wicek i Wacek z 1896 roku. [przypis edytorski]
Przybylski, Zygmunt (1856–1909) — komediopisarz, recenzent „Słów” i „Wieku”, w latach 1894–1896 dyrektor teatru lwowskiego, a 1896–1904 teatrzyku ogródkowego w Warszawie, znany z farsy Wicek i Wacek z 1896 roku. [przypis edytorski]
Przybyszewski, Stanisław (1868–1927) — młodopolski pisarz, poeta i dramaturg. [przypis edytorski]
Przybyszewski, Stanisław (1868–1927) — pisarz, dramaturg, poeta, jeden z pierwszych ekspresjonistów w literaturze europejskiej, czołowy twórca Młodej Polski i jej estetycznego programu (Confiteor), redaktor krakowskiego „Życia”, skandalista, członek cyganerii krakowskiej. Jego płomienne manifesty, twórczość i styl życia przyniosły mu szeroką popularność. Postać ważna także dla literatury niemieckiej, dzięki pisanym w młodości poematom prozą, później przetłumaczonych na polski. [przypis edytorski]
Przybyszewski, Stanisław (1868–1927) — pisarz, dramaturg, poeta, jeden z pierwszych ekspresjonistów w literaturze europejskiej, czołowy twórca Młodej Polski i jej estetycznego programu (Confiteor), redaktor krakowskiego „Życia”, skandalista, członek cyganerii krakowskiej. [przypis edytorski]
Przybyszewski, Stanisław (1868–1927) — pisarz, dramaturg, poeta, jeden z pierwszych ekspresjonistów w literaturze europejskiej, czołowy twórca Młodej Polski i jej estetycznego programu (Confiteor), redaktor krakowskiego „Życia”, skandalista, członek cyganerii krakowskiej. Jego płomienne manifesty, twórczość i styl życia przyniosły mu szeroką popularność. [przypis edytorski]
Przybyszewski, Stanisław (1868–1927) — pisarz, dramaturg, poeta, twórca manifestu Młodej Polski (Confiteor), jeden z pierwszych ekspresjonistów w literaturze europejskiej, skandalista, członek cyganerii krakowskiej, redaktor krakowskiego „Życia”, artystyczny przywódca Młodej Polski; pisał m.in.: powieści (Dzieci szatana, Homo sapiens), dramaty (Śnieg, Matka), poematy prozą, eseje, wspomnienia; postać ważna także dla literatury niemieckiej dzięki pisanym w młodości poematom prozą, później przetłumaczonym na język polski. [przypis edytorski]
Przybyszewski, Stanisław (1868–1927) — pisarz, dramaturg, poeta, twórca manifestu Młodej Polski (Confiteor), jeden z pierwszych ekspresjonistów w literaturze europejskiej, skandalista, członek cyganerii krakowskiej, redaktor krakowskiego „Życia”, artystyczny przywódca Młodej Polski. Pisał m.in.: powieści (Dzieci szatana, Homo sapiens), dramaty (Śnieg, Matka), poematy prozą, eseje, wspomnienia. [przypis edytorski]
Przybyszewski, Stanisław (1868–1927) — pisarz, dramaturg, poeta, twórca manifestu Młodej Polski (Confiteor), jeden z pierwszych ekspresjonistów w literaturze europejskiej, skandalista, członek cyganerii krakowskiej, redaktor krakowskiego „Życia”, artystyczny przywódca Młodej Polski; pisał m.in.: powieści (Dzieci szatana, Homo sapiens), dramaty (Śnieg, Matka), poematy prozą, eseje, wspomnienia; postać ważna także dla literatury niemieckiej, dzięki pisanym w młodości poematom prozą, później przetłumaczonych na polski. [przypis edytorski]
Przybyszewski, Stanisław (1868–1927) — poeta, dramaturg i skandalista, redaktor krakowskiego pisma „Życie”. Postać ważna także dla literatury niemieckiej, dzięki pisanym w młodości poematom prozą, później przetłumaczonych na polski. [przypis edytorski]
Przybyszewski, Stanisław Feliks (1868–1927) — pisarz, dziennikarz, ekspresjonista i dekadent, czołowy twórca Młodej Polski i jej estetycznego programu — Confiteor z 1899; redagował „Życie” i „Zdrój”. [przypis edytorski]