Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | francuski | frazeologia, frazeologiczny | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | ukraiński | włoski | żartobliwie
Według języka: wszystkie | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 8257 przypisów.
zwierciedlić — dziś popr.: odzwierciedlać; odbijać. [przypis edytorski]
zwierciedlić się — odbijać się. [przypis edytorski]
zwierciedlić — ukazywać, odbijać. [przypis edytorski]
z wiernemi bojary — dziś popr. forma N. lm: z wiernymi bojarami. [przypis edytorski]
zwierny — tu: wierny, rozumiejący, życzliwy. [przypis edytorski]
zwierściadło (starop.) — zwierciadło. [przypis edytorski]
zwierściadło — zwierciadło. [przypis edytorski]
zwierząt wykopaliskowych — dziś popr.: zwierząt kopalnych. [przypis edytorski]
zwierzać się — być przykrym, niecierpliwić się, gniewać się. [przypis redakcyjny]
zwierzać się — tu: powierzać się. [przypis edytorski]
zwierza — zwierzęta; tu: forma skrócona dla zachowania rytmu jedenastozgłoskowca. [przypis edytorski]
zwierzchni (daw.) — wierzchni. [przypis edytorski]
zwierzchnie — powierzchownie. [przypis edytorski]
zwierzchnie — powierzchownie, zewnętrznie. [przypis edytorski]
zwierzchnik — gdyż chodzi o formę rządu, więc o prawo. [przypis tłumacza]
zwierzchnik jednak nie może nałożyć na poddanych kajdan niepotrzebnych wspólnocie; nie może nawet chcieć tego, albowiem pod panowaniem praw rozumu nic nie dzieje się bez przyczyny… — zwierzchnik jest wyrazicielem woli powszechnej, nie może więc ex definitione stanowić niczego, czego nie wymagałaby potrzeba całości. Niemożność ta jest jednak natury czysto logicznej, a nie prawnej, tzn. że zwierzchnik nie ma żadnego obowiązku tak nie czynić, a jedynie jego pojęciowe granice nie pozwalają mu na to, gdyż stałby się czymś innym, niż jest. Następne ustępy rozwijają własną teorię Russa, rozwiązującą problem naczelny. [przypis tłumacza]
zwierzchnik nigdy nie ma prawa obciążać jednego poddanego bardziej niż innego, wówczas bowiem sprawa staje się szczegółowa i władza jego przestaje być właściwa — z pojęcia samego władzy zwierzchniczej wypływa, że może ona jedynie przedsiębrać akta o charakterze powszechności i że nie należą do jej właściwości akta zwrócone ku poszczególnym osobom, rzeczom lub działaniom. Dlatego każda jednostka jest swobodna w granicach praw i zwierzchnik nie może obciążyć poszczególnych obywateli jakimiś nakazami czy zakazami, które by nie obejmowały ogółu obywateli, a więc przynosiły jej stratę, nie równoważąc tej straty korzyścią, płynącą ze świadczeń składanych przez innych. Powszechność przedmiotowa woli powszechnej wyradza się zatem w ostatecznej analizie prawości związków społecznych. [przypis tłumacza]
Zwierzchnim sądem każdej prowincji… — Szczegóły o urządzeniach sądowych znaleźć można w Le Caucase et la Perse przez M. Orsolle. [przypis autorski]
zwierzchność — władza, naczelnictwo, zwierzchnictwo. [przypis edytorski]
Zwierz — chodzi tu być może o niewidoczny z Ziemi gwiazdozbiór Centaura, którego dwie gwiazdy są wskaźnikami Krzyża Południa. [przypis redakcyjny]
zwierzę na dwu nogach, bez pierza (…) oskubawszy bowiem żywego kapłona, obnosili go, wołając: „oto człowiek Platonowy” — kpiącym był Diogenes, por. Diogenes Laertios, Diogenes z Synopy, [w:] Żywoty i poglądy słynnych filozofów, V, 40. [przypis edytorski]
Zwierzę nie jest rzeczą i jeśli nie chcecie postawić go na równi z człowiekiem… — ibid., s. 136. [przypis autorski]
zwierzę o jednym oku — lufa muszkietu, opieranego na widłach, lub armaty osadzonej na lawecie. [przypis redakcyjny]
zwierzęta, które przebywają gdzieś na krańcach świata, a żywią się powietrzem — mowa o kameleonach; staroż. autor rzym. Pliniusz stwierdził, że kameleony nie jedzą ani nie piją jak inne stworzenia, lecz odżywiają się samym powietrzem (Historia naturalna, VIII 51); ta cecha wyróżniała kameleony wśród innych stworzeń w średniowiecznych bestiariuszach, powoływano się na nią także później. [przypis edytorski]
Zwierzęta nawet mają jej uczucie (…) — por. Elian Klaudiusz, O właściwościach zwierząt, XII, 42. [przypis tłumacza]
zwierzęta ssące — dziś: ssaki. [przypis edytorski]
zwierzęta złożone — w oryg. compound animals, obecnie nazywane organizmami kolonijnymi, żyjącymi w skupieniach tworzących funkcjonalną całość. [przypis edytorski]
Zwierzę to niczym chuci nie ostudza — Namiętność łakomstwa nigdy nie jest zaspokojona tym, co posiada, nigdy syta. Przez zwierzęta, z którymi się para, wyraża poeta inne występki, jakich ona jest rodzicielką, jako to: kradzież, łup, zdrada i niesprawiedliwość. [przypis redakcyjny]
zwierzęty (daw.) — dziś N.lm: zwierzętami. [przypis edytorski]
zwierzęty — dziś popr. forma N. lm: zwierzętami. [przypis edytorski]
zwierzęty — dziś popr. forma N.lm: zwierzętami. [przypis edytorski]
zwierzęty — dziś popr. N. lm: zwierzętami. [przypis edytorski]
zwierzenie nieuniknione, bez którego groziłaby nam wiekuista rozłąka — pan Danceny mija się z prawdą. Zwierzenie swoje uczynił panu de Valmont jeszcze przed tymi wypadkami. Zobacz list LVII. [przypis tłumacza]
zwierz hirkański — słynący z drapieżności tygrys z Hirkanii, krainy położonej u stóp Kaukazu, nad Morzem Kaspijskim. [przypis edytorski]
zwierzokrzewy — nazwa przypisywana niegdyś bezkręgowcom przypominającym krzaczaste rośliny; uznawane dawniej za formę pośrednią pomiędzy zwierzętami, a roślinami. [przypis edytorski]
zwierzyć (daw.) — powierzyć. [przypis edytorski]
zwierzyć się — zawierzyć się; powierzyć komuś swój los. [przypis edytorski]
zwierzyć się z czymś (daw.) — dziś popr.: zwierzyć się z czegoś. [przypis edytorski]
zwierzyć — tu: powierzyć. [przypis edytorski]
zwierzyniec — park, jakich wiele było w Persji. W języku staroirańskim zwał się ogród (park) pairedaeza (ogrodzenie). Wyraz ten dostał się do języka greckiego i do europejskich języków (po grecku paradejsos, po niemiecku paradies). [przypis tłumacza]
zwierzyniec — tu: ogród zoologiczny. [przypis edytorski]
Zwierzyniec — zbiór pism Mikołaja Reja pt. Zwierzyniec, w którym rozmaitych stanów ludzi, źwirząt i ptaków kstałty, przypadki i obyczaje są właśnie wypisane, wyd. pierwsze Kraków 1562, wyd. rozszerzone Kraków 1574. [przypis edytorski]
zwieść bitwę (starop.) — rozpocząć bitwę. [przypis edytorski]
zwieść (daw.) — oszukać. [przypis edytorski]
zwieść (gw.) — spotkać. [przypis edytorski]
zwieść pojedynek — tu: stoczyć. [przypis edytorski]
z wieścią, że Tebanie, przełamawszy Orchomeńczyków, doszli do taboru — tj. do obozu Lacedemończyków. Bitwa składa się więc z trzech momentów: lewe skrzydło Lacedemończyków atakują Beoci, centrum Agesilaosa atakuje wroga, Agesilaos atakuje Argiwów. Prawe skrzydło zwycięża u obu, jak zwykle u Greków, u Agesilaosa zwycięskie jest i centrum. Teraz musi nastąpić rozstrzygnięcie między prawymi skrzydłami. [przypis tłumacza]
z Wiesbadenu — dziś ndm: z Wiesbaden. Wiesbaden: miasto w śr. Niemczech, ośrodek turystyczny i znane uzdrowisko z gorącymi źródłami solankowymi. Eliza Orzeszkowa, nakłoniona przez lekarzy, wyjechała do Wiesbaden na kurację. [przypis edytorski]
zwie się przerażeniem (consternatio) — „Consternatio” mieliśmy już w Przyp. do Tw. 39, ale w innym oświetleniu. Całkowite ujęcie podane jest w Okr. wzr. 42. [przypis redakcyjny]
zwiesną (gw.) — wiosną, na wiosnę. [przypis edytorski]
zwiesna (daw. gw.) — wiosna. [przypis edytorski]
Zwiesna (gw.) — wiosna. [przypis edytorski]
zwiesna (gw.) — wiosna. [przypis edytorski]
zwiesna (gw.) — wiosna [przypis edytorski]
zwiesna — wiosna. [przypis edytorski]
zwiesnowy (gw.) — wiosenny. [przypis edytorski]
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
zwietrzyć — wyczuć, wywąchać. [przypis edytorski]
z wieże — dziś popr. D.lp r.ż.: z wieży. [przypis edytorski]
z wieże (starop.) — dziś popr. forma D.lp r.ż.: z wieży. [przypis edytorski]
z wieże (starop. forma) — dziś D.lp r.ż.: z wieży. [przypis edytorski]
z wieżyce — dziś popr. forma Msc.lp: z wieżycy. [przypis edytorski]
zwiezion (daw.) — forma skrócona przym. r.m.; dziś tylko: zwieziony. [przypis edytorski]
zwiją się — dziś: zwiną się. [przypis edytorski]
zwijadełko — kołowrotek do zwijania nici. [przypis edytorski]
zwijają namioty — σκηνὰς ἀναιροῦσιν, tollunt tabernacula, werden Zelte abgebrochen (Cl.), [pominięto tłum. na rosyjski]. Namioty były ze skór, przeto polskie wyrażenie „zwijać namioty” niestosownym nie jest. Tylko leże zimowe (hiberna) miały szatry [tu: baraki] budowane z drzewa. [przypis tłumacza]
zwija się zaułek zawiły zagubiony we własnych załomach — we fragmencie tym występuje aliteracja, środek stylistyczny polegający na powtórzeniu jednakowych głosek lub zespołów głosowych na początku wyrazów sąsiadujących ze sobą w tekście lub zajmujących analogiczne miejsce w wersie lub w zdaniu. [przypis redakcyjny]
zwikłać — tu: splątać. [przypis edytorski]
zwikła — dziś popr.: zawikła. [przypis edytorski]
zwikłany (daw.) — uwikłany. [przypis edytorski]
zwikłany — dziś: zawikłany a. splątany. [przypis edytorski]
z wikla — dziś popr.: z wikliny. [przypis edytorski]
zwilczały (neol.) — upodobniony do wilka. [przypis edytorski]
zwilżyj — dziś popr.: zwilż. [przypis edytorski]
zwinąć niebiosy… — przypomina wyrażenie z Apokalipsy św. Jana (Ap 6:14) „A niebo odstąpiło jako księgi zwinione”. [przypis redakcyjny]
zwiniony (daw.) — zawinięty; podwinięty. [przypis edytorski]
zwiódł praktyki — [zwołał] wróżbiarzy przepowiadających z położenia planet. [przypis redakcyjny]
zwiódł — zachowując w tajemnicy termin ślubu, o co Werter niedawno nie śmiał się zapytać. Podobnie zatajono i przed Goethem termin ślubu Charlotty Buff z Kestnerem. Goethe pisze z tego powodu: „Gott segn'Euch, denn ihr habt mich uberrascht. Auf den Charfreitag wollt ich heilig Grab machen und Lottens Silhouette begraben. So hangt sie noch und soll denn auch hangen, bis ich sterbe”.(„Niech Pan błogosławi was, bo mnie zaskoczyliście. W Wielki Piątek chciałem robić święty grób i pochować sylwetkę Lotty. A tak wisi dalej i powinna wisieć, aż umrę.” tłum. Lucyna Sekuła) [przypis redakcyjny]
zwiódszy (daw. forma) — zawiódłszy; zaprowadziwszy. [przypis edytorski]
zwiodły się rody — zwyrodniały (…). [przypis edytorski]
zwiotszały (daw.) — zestarzały, zniszczony. [przypis edytorski]
Zwischendeck (niem.) — międzypokład a. międzypokładzie: pokład położony między głównym pokładem a dnem statku. [przypis edytorski]
Zwischendeck (niem.) — międzypokład. [przypis edytorski]
zwisko — nazwisko, nazwa. [przypis edytorski]
zwit — dziś: zwitek. [przypis edytorski]
zwite — dziś: zwinięte. [przypis edytorski]
zwitki pakuł — pasma lnianych włókien, używane na przykład do uszczelniania. [przypis edytorski]
zwity (daw.) — dziś: zwinięty. [przypis edytorski]
zwity — dziś popr.: zwinięty. [przypis edytorski]
zwity — zwinięty. [przypis edytorski]
Z wizyj piekielnych — Impresja z Dantego: duchy potępione za miłość występną. [przypis redakcyjny]
zwłaczać (daw.) — zwlekać. [przypis redakcyjny]
zwłaczać — dziś popr.: zwlekać. [przypis edytorski]
z własnych bark — dziś popr. forma D.lm: (…) barków. [przypis edytorski]
zwłaszcza dwa: jeden, w którym markiza rozwija całkowite dzieje swego życia i zasad (…) drugi, który oczyszcza zupełnie pana de Prévan — List LXXXI i LXXXV. [przypis tłumacza]
zwłaszcza jeden w Delfach (…) jajko — por. Cicero, Academica, IV, 18. [przypis tłumacza]
Zwłaszcza widziałem jednego (…) — Montaigne, jak można mniemać, ma tu na myśli samego siebie. [przypis tłumacza]
zwłócząc — dziś: zwlekając. [przypis edytorski]
zwłóczyć (daw.) — zwlekać; opóźniać. [przypis edytorski]
zwłóczyć — daw. zwlekać. [przypis edytorski]
zwłóczyć — dziś: zwlekać; ociągać się. [przypis edytorski]
