Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 472 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | środowiskowy | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 18041 przypisów.
Po wzięciu Naczelnika Tadeusza Kościuszki w niewolę moskiewską — w bitwie pod Maciejowicami (10 października 1794) ranny Kościuszko dostał się do niewoli, po czym został uwięziony w twierdzy Pietropawłowskiej w Petersburgu. [przypis edytorski]
powzięto wtedy uchwałę, że nie wolno nad tym radzić — za sprawą demagoga Kleofona, który groził, że utnie szyję każdemu, kto wspomni o pokoju. [przypis tłumacza]
poździć (daw.) — opóźniać. [przypis redakcyjny]
poźgany — podźgany. [przypis edytorski]
poźną — dziś popr. pisownia: późną. [przypis edytorski]
poźniéj — dziś popr. pisownia: później. [przypis edytorski]
poźniejszy — dziś popr. pisownia: późniejszy. [przypis edytorski]
poźny — dziś popr.: późny. [przypis edytorski]
poźreć (gw.) — spojrzeć. [przypis edytorski]
poźrymy — dziś popr. forma 1.os.lm trybu rozk.: spójrzmy. [przypis redakcyjny]
poźrzeć (daw., gw.) — spojrzeć. [przypis edytorski]
poźrzeć (daw.) — spojrzeć. [przypis edytorski]
poźrzeć — dziś popr.: pożreć. [przypis edytorski]
poźrzeć (starop.; tu forma 3 os, lp: pojźry) — spojrzeć. [przypis edytorski]
poźrzyj — spojrzyj. [przypis edytorski]
pożądać — tu: pragnąć. [przypis edytorski]
pożądańszy — dziś popr.: bardziej pożądany. [przypis edytorski]
pożądliwość — concupiscence obejmuje cale pojecie naszej skażonej natury. [przypis tłumacza]
pożądna — pożądana. [przypis redakcyjny]
pożądnej — pożądanej, upragnionej. [przypis redakcyjny]
pożądne — [tu:] pożądane. [przypis redakcyjny]
pożądny (daw.) — pożądany. [przypis redakcyjny]
pożądny (daw.) — pożądany [upragniony]. [przypis redakcyjny]
pożądny (starop.) — pożądany, upragniony. [przypis redakcyjny]
pożądny (starop.) — tu: pożądany; upragniony. [przypis edytorski]
pożałować (z ros.) — zlitować się [przypis redakcyjny]
pożałowanie — politowanie, darowanie życia. [przypis redakcyjny]
pożałujcie (tu z ros. пожалуйте) — proszę ze mną. [przypis edytorski]
Pożałuj dla Chrysta Spasa, dla Pereczystoj Boharodyce, dla Mikuły Cudotworce (z rus.) — Zmiłuj się, przez Chrystusa Zbawiciela, przez przeczystą Bogurodzicę, przez Mikołaja Cudotwórcę. [przypis redakcyjny]
pożałujtie (ros.) — proszę ze mną. [przypis edytorski]
pożarnaja komanda (ros.) — drużyna strażacka. [przypis edytorski]
pożarnym blask — blask pożaru. [przypis edytorski]
pożar — rozdział wspomina autentyczne zdarzenie z 27 stycznia 1880 r. [przypis autorski]
pożar — tu: nazwa psa gończego. [przypis edytorski]
Pożar z Kruczkiem — nazwy psów gończych. [przypis edytorski]
po „żebrach” chodzić — żebrać, prosić o jałmużnę. [przypis edytorski]
pożeglował natychmiast do Gyteion — Gyteion: port w Zatoce Lakońskiej [na płd. wybrzeżu Lakonii; główny port spartański]. Tym sposobem pokazywał także Alkibiades całemu światu, kto właściwie jest panem morza. [przypis tłumacza]
…pożeglowali z powrotem na Samos — bitwa [pod Arginuzami] odbyła się z końcem lipca lub początkiem sierpnia 406 r. [przypis tłumacza]
pożegnać gospodynią (daw.) — dziś: (…) gospodynię. [przypis edytorski]
„Pożegnanie” Schuberta — pieśń Adieu!, opublikowana w Paryżu ok. 1835, opisana na stronie tytułowej jako kompozycja „F. Schuberta”, z francuskim tekstem Edouarda Belangera; jednak prawdziwym autorem muzyki był August Heinrich von Weyrauch (1788–1865), który skomponował ją do tekstu wiersza Karla Friedricha Gottloba Wetzego i wydał w 1824 pod tytułem Nach Osten (Na wschód); pieśń zyskała sobie popularność, często łączono ją z nazwiskiem Franza Schuberta (1797–1828), znanego austriackiego kompozytora muzyki romantycznej, i umieszczano w zbiorach jego utworów. [przypis edytorski]
Pożegnanie — wiersz napisany ok. 1800 r. i ogłoszony w dodatkach do Fausta. [przypis edytorski]
Pożegnanie — w wydaniu źródłowym pod tytułem podano melodię w zapisie nutowym. Tadeusz Boy-Żeleński pisze: Melodie zamieszczone w tym zbiorku zaczerpnięte są bądź z naszych popularnych, bądź też z paryskich motywów. [przypis edytorski]
pożegnanim (starop. forma N.) — pożegnaniem; za tym nieodpowiednim pożegnanim: z powodu tego nie zapowiedzianego, niewłaściwego pożegnania. [przypis redakcyjny]
pożegnawczy — dziś popr.: pożegnalny. [przypis edytorski]
pożenąć (daw.) — pognać. [przypis edytorski]
pożenie (daw., gw.) — forma dokonana 3.os.lp od daw. żenąć: wygnać; pogna. [przypis edytorski]
pożenie (daw.) — pogna; tu: uleci. [przypis edytorski]
pożenie (daw.) — pogoni; forma 3.os.lp od żenąć: gnać, pędzić. [przypis edytorski]
pożenie (daw., starop.) — pogoni. [przypis edytorski]
pożeniem (daw.) — pognamy, popędzimy. [przypis edytorski]
pożenie — pogoni; od ż. formy żonę, żeniesz itd.; b. częste w pomnikach w. XIV i XV i u pisarzy w. XVI. [przypis redakcyjny]
Pożeracze gazet — tu w tekście umieszczono ilustrację z podpisem: Pożeracz gazet (rys. K. Sichulski z „Liberum Veto”). [przypis edytorski]
pożerca — dziś: pożeracz. [przypis edytorski]
pożerca ogień — pożerczy ogień. [przypis redakcyjny]
pożerca ognień — pożerczy ogień. [przypis redakcyjny]
pożoga — pożar. [przypis edytorski]
pożoga (przen.) — dramatyczne wydarzenia, zwykle wojenne, niosące zniszczenie i cierpienie. [przypis redakcyjny]
pożoga — wielki ogień, pożar. [przypis edytorski]
pożoga — wielki ogień, pożar; tu: przen. o upale. [przypis edytorski]
pożoną (daw.) — pogonią; forma 3.os.lm od żenąć: gnać, pędzić. [przypis edytorski]
pożrzeć — dziś popr.: pożreć. [przypis edytorski]
pożyć czego (starop.) — doświadczyć czego; pożywiesz wielikiej męki: doświadczysz wielkiego cierpienia. [przypis edytorski]
pożyć (daw.) — pokonać. [przypis edytorski]
pożyć (daw.) — spożyć. [przypis edytorski]
pożyć (daw.) — zwyciężyć, pokonać. [przypis edytorski]
pożyć kogoś (starop.) — zmóc, pokonać, zwyciężyć kogoś a. coś. [przypis edytorski]
pożyć kogo (starop.) — pokonać, zwyciężyć kogo. [przypis edytorski]
pożyć (starop.) — pokonać. [przypis edytorski]
pożyć (starop.) — pokonać. [przypis redakcyjny]
pożyć (starop.) — pokonać, zwyciężyć. [przypis edytorski]
pożyć (starop.) — zmóc, pokonać, przezwyciężyć; przydzie pożyć: da się pokonać; . [przypis edytorski]
pożyć (starop.) — zmóc, pokonać, przezwyciężyć. [przypis edytorski]
pożyć (starop.) — zwyciężyć; pokonać. [przypis edytorski]
pożyć (starop.) — zwyciężyć. [przypis edytorski]
pożyć (strop.) — zniszczyć, pokonać. [przypis redakcyjny]
pożyć — tu: pokonać. [przypis edytorski]
pożyć — tu: zdobyć. [przypis edytorski]
pożyć — tu: zmóc, zwalczyć, pokonać. [przypis edytorski]
pożyć — zmóc, przemóc, pokonać; por. wyrażenie: niepożyta energia a. siły. [przypis edytorski]
po życia gorączce cicho teraz śpią — fragment pochodzi z dramatu Macbeth Williama Shakespeare'a (1564–1616). [przypis edytorski]
pożyczę ci książeczki — w XVII w. książki były rzadkie i bardzo drogie. [przypis edytorski]
pożyczka — włosy z boku głowy zaczesane do góry, maskujące łysinę. [przypis edytorski]
pożycz mi noża — popr.: pożycz mi nóż. [przypis edytorski]
pożyczyła jej balii — dziś popr.: pożyczyła jej balię. [przypis edytorski]
pożyczyłem był — przykład użycia czasu zaprzeszłego, wyrażającego czynność wcześniejszą niż opisana czasem przeszłym lub niezrealizowaną możliwość; dziś: pożyczyłem. [przypis edytorski]
pożyczyłem mu sto talarów — od XV do do połowy XIX w. w Hiszpanii oraz w obu Amerykach powszechnie używano srebrnych dolarów hiszpańskich (talarów), od których pochodzi nazwa waluty Stanów Zjednoczonych. [przypis edytorski]
po żyle uparać (upruwać) — o wielkim lęku i bólu. [przypis redakcyjny]
pożyte (gw., daw.) — spełnione. [przypis autorski]
pożytek, który był cnotą republik średniowiecza — G. Pecchio w swoim gorącym liście do pięknej Angielki o wolnej Hiszpanii, która jest średniowieczem nie zmartwychwstałym, lecz wciąż żywym, powiada na s. 60: „Celem Hiszpanów była nie chwała, lecz niepodległość. Gdyby Hiszpanie bili się jedynie dla honoru, wojna byłaby się skończyła bitwą pod Tudelą. Honor posiada szczególną właściwość: raz splamiony, traci wszelką siłę… Toteż liniowe wojsko hiszpańskie, przepojone przesądem honoru (to znaczy przekształcone na nowoczesne europejskie), pobite, rozproszyło się z myślą, że wszystko jest stracone wraz z honorem” etc. [przypis autorski]
pożytkować — korzystać. [przypis edytorski]
pożytkując z ciemności — korzystając z ciemnoty. [przypis edytorski]
pożyty (daw.) — pokonany. [przypis edytorski]
pożywać (daw.) — pokonywać, zwycieżać. [przypis edytorski]
pożywać (daw.) — spożywać. [przypis edytorski]
pożywać (daw.) — tu: korzystać z czegoś; zażywać. [przypis edytorski]
pożywać (daw.) — zwalczać, pokonywać. [przypis edytorski]
pożywać — dziś raczej: spożywać. [przypis edytorski]
pożywać — dziś: spożywać; jeść. [przypis edytorski]
pożywać — spożywać. [przypis edytorski]
pożywać (starop.) — używać. [przypis edytorski]
